The Fighting Temeraire: verschil tussen versies
toevoeging afbeelding: detail van de Fighting Temeraire |
toevoeging: wetenswaardig |
||
| Regel 22: | Regel 22: | ||
Het grote zeilschip, zonder zeilen, maakt niet alleen een nostalgische, maar vooral toch een spookachtige en mysterieuze indruk. De ontbrekende zeilen worden als het ware vervangen door een grote driehoek van blauwe lucht die het schip als het ware omlijst. Turner laat deze driehoeken terugkomen in het wolkenschijnsel en de weerkaatsing van de ondergaande zon, die de eindbestemming markeren. Door het gebruik van stralende doorzichtige kleuren laat hij het onderwerp op bijna magische wijze met de atmosfeer versmelten. Het statige oorlogsschip en de sleepboot lijken compositorisch volledig geïntegreerd in het water van de rivier en de lucht. |
Het grote zeilschip, zonder zeilen, maakt niet alleen een nostalgische, maar vooral toch een spookachtige en mysterieuze indruk. De ontbrekende zeilen worden als het ware vervangen door een grote driehoek van blauwe lucht die het schip als het ware omlijst. Turner laat deze driehoeken terugkomen in het wolkenschijnsel en de weerkaatsing van de ondergaande zon, die de eindbestemming markeren. Door het gebruik van stralende doorzichtige kleuren laat hij het onderwerp op bijna magische wijze met de atmosfeer versmelten. Het statige oorlogsschip en de sleepboot lijken compositorisch volledig geïntegreerd in het water van de rivier en de lucht. |
||
In de uitwerking wordt ''The fighting Temeraire'' getypeerd door een grote verscheidenheid aan textuur: Turner gebruikte niet alleen conventionele penselen en een paletmes, maar zelfs zijn handen, oude lappen en achterkanten van penselen om de gewenste effecten te krijgen. Zijn experimentele werkwijze zou later van invloed zijn op diverse vroege [[Impressionisme|impressionisten]]. |
In de uitwerking wordt ''The fighting Temeraire'' getypeerd door een grote verscheidenheid aan [[textuur]]: Turner gebruikte niet alleen conventionele penselen en een paletmes, maar zelfs zijn handen, oude lappen en achterkanten van penselen om de gewenste effecten te krijgen. Zijn experimentele werkwijze zou later van invloed zijn op diverse vroege [[Impressionisme|impressionisten]]. |
||
==Wetenswaardig== |
|||
Dit schilderij, samen met een afbeelding van Turner, zal vanaf 2020 voorkomen op een nieuw bankbiljet van £ 20,00. |
|||
== Literatuur en bronnen == |
== Literatuur en bronnen == |
||
Versie van 15 dec 2016 18:55
| The fighting Temeraire (De vechtende Temeraire) | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Kunstenaar | William Turner | |||
| Jaar | circa 1839 | |||
| Techniek | Olie op doek | |||
| Afmetingen | 90,7 × 121,6 cm | |||
| Museum | National Gallery | |||
| Locatie | Londen | |||
| ||||
The fighting Temeraire (Nederlands: De vechtende Temaraire), volledige titel The fighting Temeraire tugged to her last berth to be broken up, 1838, is een schilderij van de Engelse kunstschilder William Turner, geschilderd in 1838-1839, olie op doek, 90,7 x 121,6 centimeter. Het toont het Engelse marineschip HMS Temeraire die de Theems wordt opgesleept om te worden gesloopt. Het schilderij bevindt zich thans in de collectie van het National Gallery te Londen.
Context
De Temeraire was een van de grootste oorlogsschepen uit de geschiedenis van de Royal Navy, te water gelaten in 1798. Ze telde 98 kanonnen en speelde onder andere een cruciale rol in de Slag bij Trafalgar, waar ze Horatio Nelsons vlaggenschip HMS Victory ontzette en daarmee de ommekeer in de strijd inluidde. In 1838 was het schip echter verouderd en werd ze de Theems opgesleept om te worden gesloopt. Deze gebeurtenis werd gadegeslagen door veel Londenaren, waaronder Turner, die erg onder de indruk was van het tafereel. Een jaar later had hij de gebeurtenis vastgelegd op doek.
Afbeelding
The fighting Temeraire symboliseert het einde van een tijdperk in de historie van de Britse zeemacht, in een periode waarin de overgang van zeilschepen naar stoomschepen plaatsvond. Turner creëert daarbij een gevoeld van weemoed en teloorgang, een beeld dat versterkt wordt door de verflauwende, ondergaande zon die een metaalachtige glans over het water werpt en de geblakerde logge sleepboot die een vurige stoomwolk uit haar schoorsteen braakt, welke symbool staat voor een nieuwe tijd.
Het grote zeilschip, zonder zeilen, maakt niet alleen een nostalgische, maar vooral toch een spookachtige en mysterieuze indruk. De ontbrekende zeilen worden als het ware vervangen door een grote driehoek van blauwe lucht die het schip als het ware omlijst. Turner laat deze driehoeken terugkomen in het wolkenschijnsel en de weerkaatsing van de ondergaande zon, die de eindbestemming markeren. Door het gebruik van stralende doorzichtige kleuren laat hij het onderwerp op bijna magische wijze met de atmosfeer versmelten. Het statige oorlogsschip en de sleepboot lijken compositorisch volledig geïntegreerd in het water van de rivier en de lucht.
In de uitwerking wordt The fighting Temeraire getypeerd door een grote verscheidenheid aan textuur: Turner gebruikte niet alleen conventionele penselen en een paletmes, maar zelfs zijn handen, oude lappen en achterkanten van penselen om de gewenste effecten te krijgen. Zijn experimentele werkwijze zou later van invloed zijn op diverse vroege impressionisten.
Wetenswaardig
Dit schilderij, samen met een afbeelding van Turner, zal vanaf 2020 voorkomen op een nieuw bankbiljet van £ 20,00.
Literatuur en bronnen
- Marina Vaizey: Een kijk op 100 beroemde schilderijen. Deltas, 1994. ISBN 90-243-5574-5
- Sam Willis: The Fighting Temeraire: Legend of Trafalgar. London: Quercus, 2010. ISBN 978-1-84916-261-6
Externe links
- (en) Analyse van The Fighting Temeraire op Artble
- (en) The fighting Temeraire op de website van de National Gallery
