Sacerdotii Nostri Primordia: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Huidige versie van 26 mrt 2023 om 14:26

Sacerdotii Nostri Primordia (Latijn voor Vanaf het begin van ons Priesterschap) is een encycliek die paus Johannes XXIII op 1 augustus 1959 publiceerde ter gelegenheid van de honderdste sterfdag van de heilige Johannes Maria Vianney, de Pastoor van Ars.

Johannes begint de encycliek met een herinnering aan zijn eigen priesterwijding in 1905, het jaar waarin Vianney door paus Pius X werd zalig verklaard. Vervolgens beschrijft hij het leven van de heilige en dan vooral zijn spirituele eigenschappen. Hij herinnert eraan - en dit is de centrale stelling van de encycliek - dat het eucharistisch gebed in volle zin het Heilig Offer van de mis is. Hij spoort de priesters aan, dit in navolging van Vianney steeds voor ogen te houden.

Ten slotte houdt Johannes de bisschoppen en de priesters voor om naar het evangelie te leven. In evangelische zin zijn de bisschoppen gehouden hun priesters als broeders tegemoet te treden. Verschillende noties uit deze encycliek werden tijdens het Tweede Vaticaans Concilie nader uitgewerkt en verdiept.

Zie ook

Externe link

(en) Volledige tekst van de encycliek
(nl) Volledige tekst van de encycliek

@@ Regel 2: / Regel 2: @@
 '''''Sacerdotii Nostri Primordia''''' ([[Latijn]] voor ''Vanaf het begin van ons Priesterschap'') is een [[encycliek]] die [[paus Johannes XXIII]] op [[1 augustus]] [[1959]] publiceerde ter gelegenheid van de honderdste sterfdag van de [[heilige (christendom)|heilige]] [[Johannes Maria Vianney]], de Pastoor van Ars.
-Johannes begint de encycliek met een herinnering aan zijn eigen [[wijding|priesterwijding]] in [[1905]], het jaar waarin Vianney door [[paus Pius X]] werd [[zaligverklaring|zaligverklaard]]. Vervolgens beschrijft hij het leven van de heilige en dan vooral zijn [[spiritualiteit|spirituele]] eigenschappen. Hij herinnert eraan - en dit is de centrale stelling van de encycliek - dat het ''eucharistisch gebed in volle zin het Heilig Offer van de mis is''. Hij spoort de priesters aan, dit in navolging van Vianney steeds voor ogen te houden.
+Johannes begint de encycliek met een herinnering aan zijn eigen [[wijding|priesterwijding]] in [[1905]], het jaar waarin Vianney door [[paus Pius X]] werd [[zaligverklaring|zalig verklaard]]. Vervolgens beschrijft hij het leven van de heilige en dan vooral zijn [[spiritualiteit|spirituele]] eigenschappen. Hij herinnert eraan - en dit is de centrale stelling van de encycliek - dat het ''eucharistisch gebed in volle zin het Heilig Offer van de mis is''. Hij spoort de priesters aan, dit in navolging van Vianney steeds voor ogen te houden.
 Ten slotte houdt Johannes de bisschoppen en de priesters voor om naar het [[evangelie]] te leven. In evangelische zin zijn de bisschoppen gehouden hun priesters als broeders tegemoet te treden. Verschillende noties uit deze encycliek werden tijdens het [[Tweede Vaticaans Concilie]] nader uitgewerkt en verdiept.