Naar inhoud springen

Nuria Brancaccio: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
hpd
heden opgeschoven
 
Regel 62: Regel 62:
== Loopbaan ==
== Loopbaan ==
=== Enkelspel ===
=== Enkelspel ===
Brancaccio debuteerde in 2015 op het [[International Tennis Federation|ITF]]-toernooi van [[La Vall d'Uixó|Vallduxo]] (Spanje). Zij stond in 2021 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van [[Antalya (stad)|Antalya]] (Turkije) – zij verloor van de Bosnische [[Dea Herdželaš]]. Een maand later veroverde Brancaccio haar eerste titel, op het ITF-toernooi van [[Antalya (stad)|Antalya]] (Turkije), door de Zuid-Koreaanse [[Jang Su-jeong]] te verslaan. Tot op heden<sup>(november 2024)</sup> won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2024 in [[Rome (stad)|Rome]] (Italië).
Brancaccio debuteerde in 2015 op het [[International Tennis Federation|ITF]]-toernooi van [[La Vall d'Uixó|Vallduxo]] (Spanje). Zij stond in 2021 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van [[Antalya (stad)|Antalya]] (Turkije) – zij verloor van de Bosnische [[Dea Herdželaš]]. Een maand later veroverde Brancaccio haar eerste titel, op het ITF-toernooi van [[Antalya (stad)|Antalya]] (Turkije), door de Zuid-Koreaanse [[Jang Su-jeong]] te verslaan. Tot op heden<sup>(december 2024)</sup> won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2024 in [[Rome (stad)|Rome]] (Italië).


In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een [[Women's Tennis Association|WTA]]-hoofdtoernooi, op het [[WTA-toernooi van Palermo 2021|toernooi van Palermo]]. Zij stond in 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het [[WTA 125]]-[[WTA-toernooi van Bari 2022|toernooi van Bari]] – zij verloor van de Oostenrijkse [[Julia Grabher]].
In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een [[Women's Tennis Association|WTA]]-hoofdtoernooi, op het [[WTA-toernooi van Palermo 2021|toernooi van Palermo]]. Zij stond in 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het [[WTA 125]]-[[WTA-toernooi van Bari 2022|toernooi van Bari]] – zij verloor van de Oostenrijkse [[Julia Grabher]].


=== Dubbelspel ===
=== Dubbelspel ===
Brancaccio was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2017 op het [[International Tennis Federation|ITF]]-toernooi van [[Getxo]] (Spanje), samen met de Spaanse [[Lucía Marzal Martínez]]. Zij stond in 2019 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van [[Tabarka]] (Tunesië), geflan­keerd door landgenote Federica Arcidiacono – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo [[Paula Arias Manjón]] en Julyette Steur te verslaan. Tot op heden<sup>(november 2024)</sup> won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2023 in [[Santa Margherita di Pula]] (Italië).
Brancaccio was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2017 op het [[International Tennis Federation|ITF]]-toernooi van [[Getxo]] (Spanje), samen met de Spaanse [[Lucía Marzal Martínez]]. Zij stond in 2019 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van [[Tabarka]] (Tunesië), geflan­keerd door landgenote Federica Arcidiacono – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo [[Paula Arias Manjón]] en Julyette Steur te verslaan. Tot op heden<sup>(december 2024)</sup> won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2023 in [[Santa Margherita di Pula]] (Italië).


In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een [[Women's Tennis Association|WTA]]-hoofdtoernooi, op het [[WTA-toernooi van Rome 2021|toernooi van Rome]], samen met landgenote [[Lucia Bronzetti]]. Zij bereikte de tweede ronde in [[WTA-toernooi van Bari 2023|Bari 2023]] met de Argentijnse [[María Lourdes Carlé]] en in [[WTA-toernooi van Parma 2023|Parma 2023]] met landgenote [[Sara Errani]].
In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een [[Women's Tennis Association|WTA]]-hoofdtoernooi, op het [[WTA-toernooi van Rome 2021|toernooi van Rome]], samen met landgenote [[Lucia Bronzetti]]. Zij bereikte de tweede ronde in [[WTA-toernooi van Bari 2023|Bari 2023]] met de Argentijnse [[María Lourdes Carlé]] en in [[WTA-toernooi van Parma 2023|Parma 2023]] met landgenote [[Sara Errani]].

Huidige versie van 11 dec 2024 om 11:49

Nuria Brancaccio
Roland Garros 2023 (kwalificatie)
Roland Garros 2023 (kwalificatie)
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italië
Geboorteplaats Torre del Greco
Geboortedatum 24 juni 2000
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 298.763 US dollar
Coach Gianmarco Cacace
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 267–181
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 167e (14 augustus 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 103–97
Titels 3 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 153e (2 december 2024)
Laatst bijgewerkt op: 2 december 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
per einde seizoen
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2018 893 991
2019 858 570
2020 780 540
2021 429 446
2022 267 279
2023 209 352

Nuria Brancaccio (Torre del Greco, 24 juni 2000) is een tennis­speelster uit Italië. Brancaccio begon met tennis toen zij vijf jaar oud was.[1] Zij bereikt haar beste resultaten op gravel. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2015.

Brancaccio heeft een Spaanse moeder en een Italiaanse vader.[2] Haar broer Raúl Brancaccio is ook een tennisser.[2][3]

Brancaccio debuteerde in 2015 op het ITF-toernooi van Vallduxo (Spanje). Zij stond in 2021 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije) – zij verloor van de Bosnische Dea Herdželaš. Een maand later veroverde Brancaccio haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Antalya (Turkije), door de Zuid-Koreaanse Jang Su-jeong te verslaan. Tot op heden(december 2024) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2024 in Rome (Italië).

In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Palermo. Zij stond in 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het WTA 125-toernooi van Bari – zij verloor van de Oostenrijkse Julia Grabher.

Brancaccio was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2017 op het ITF-toernooi van Getxo (Spanje), samen met de Spaanse Lucía Marzal Martínez. Zij stond in 2019 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Tabarka (Tunesië), geflan­keerd door landgenote Federica Arcidiacono – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Paula Arias Manjón en Julyette Steur te verslaan. Tot op heden(december 2024) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2023 in Santa Margherita di Pula (Italië).

In 2021 speelde Brancaccio voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Rome, samen met landgenote Lucia Bronzetti. Zij bereikte de tweede ronde in Bari 2023 met de Argentijnse María Lourdes Carlé en in Parma 2023 met landgenote Sara Errani.

In september 2024 won Brancaccio haar eerste WTA-titel, op het WTA 125-toernooi van Ljubljana, samen met de Spaanse Leyre Romero Gormaz. Met de zelfde partner greep zij vroeg in november haar tweede, in Santa Cruz en later die maand de derde op het WTA 125-toernooi van Charleston.

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2022-09-11 Vlag van Italië WTA Bari gravel Vlag van Oostenrijk Julia Grabher 4-6, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2024-09-14 Vlag van Slovenië WTA Ljubljana gravel Vlag van Spanje Leyre Romero Gormaz Vlag van Noord-Macedonië Lina Gjorcheska
Vlag van Zwitserland Jil Teichmann
5-7, 7-5, [10-7] details
2. 2024-11-02 Vlag van Bolivia WTA Santa Cruz gravel Vlag van Spanje Leyre Romero Gormaz Vlag van Spanje Aliona Bolsova
Vlag van Oekraïne Valerija Strachova
6-4, 6-4 details
3. 2024-11-23 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Spanje Leyre Romero Gormaz Vlag van Canada Kayla Cross
Vlag van Verenigde Staten Liv Hovde
7-6, 6-2 details
verloren finales
geen

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2021-03-07 Vlag van Turkije Antalya $ 15.000 gravel Vlag van Zuid-Korea Jang Su-jeong 7-5, 6-4
2. 2023-01-15 Vlag van Argentinië Buenos Aires $ 15.000 gravel Vlag van Argentinië Julia Riera 6-4, 4-6, 7-5
3. 2024-06-30 Vlag van Italië Tarvisio $ 35.000 gravel Vlag van Italië Dalila Spiteri 6-4, 6-2
4. 2024-07-07 Vlag van Italië Rome $ 35.000 gravel Vlag van Verenigde Staten Varvara Lepchenko 7-6, 6-1
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Nuria Brancaccio.