Franco Nero

Franco Nero (23 november 1941) is een Italiaans acteur die vooral bekend werd als actieheld in Italiaans exploitatiefilms. Zo speelde Nero in een groot aantal spaghettiwesterns. Met name in de jaren zeventig was hij mateloos populair in Italië. Zo nam men ooit de toen nog onbekende Terence Hill aan, omdat deze op hem leek.

Biografie

Franco Nero werd in 1941 in Milaan geboren en studeerde economie aan de universiteit aldaar. Tijdens zijn studie werkte hij als free-lancefotograaf. In die periode begon John Huston aan de opnames van een film over de Bijbel die hij, vanwege de lage kosten, opnam in Italië. Nero moest foto's maken op de set van deze film en hij kwam in contact met John Huston. Huston was onder de indruk van het uiterlijk van Nero en hij vroeg hem meteen of hij de rol van Abel wilde spelen van The Bible (1964).

Eigenlijk toevallig in het acteervak beland, kreeg Nero de smaak te pakken en hij ging audities doen. Nero's eerste auditie was meteen raak: hij kreeg de hoofdrol in de legendarische cult spaghettiwestern Django (1966). In die film speelde Nero het soort rol dat hem beroemd zou maken: een koele, stoere en mysterieuze held.

Na het succes speelde Nero in meer spaghettiwesterns: Texas Adios (1967), Massacre Time (1968), A Professional Gun (1968) Companeros (1969), The Mercenary (1970) en Keoma (1976). Met deze films werd Nero de onbetwiste ster van de spaghettiwestern en zijn bijnaam luidde dan ook de Italiaanse John Wayne.

Met zijn zachte stem, lichtblauwe ogen en lange slanke postuur was Nero geknipt voor actierollen en dus bleef hij, ook na het doodbloeden van de spaghettiwestern hoofdrollen spelen in actiefilms. Nero zelf was hier niet gelukkig mee en wilde meer serieuze rollen spelen. Daarom begon hij te spelen in arthousefilms van beroemde regisseurs. Zo was hij te zien in Rainer Werner Fassbinder 's Querelle en deed hij mee aan een aantal films van Louis Bunuel.

Nero ondernam ook een aantal pogingen om door te breken in Hollywood: zonder succes. In Amerika bleef zijn optreden beperkt tot kleine slechterikenrollen in films als Force 10 from Navarone en Die Hard.

Nero stond bekend als biseksueel en had verscheidene relaties met zowel mannen als vrouwen. Ook is het een tijdje getrouwd geweest met actrice Vanessa Redgrave met wie hij een zoon had. Hij had haar tijdens de opnames van Camelot (1969) leren kennen.