Naar inhoud springen

Gregory Halman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MoiraMoira (overleg | bijdragen) op 24 nov 2011 om 12:20. (→Overlijden)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Gregory Halman
Gregory Halman
Persoonlijke informatie
Volledige naam Gregory Halman
Geboortedatum 26 augustus 1987
Geboorteplaats Haarlem, Nederland
Overlijdensdatum 21 november 2011
Overlijdensplaats Rotterdam, Nederland
Sport Honkbal
Gooit rechts
Slaat rechts
Clubinformatie
Club(s) Seattle Mariners
Rugnummer 56
Positie middenvelder
Interlandcarrière
Interlands 22[1]
Prijzen
MVP 2004
Portaal  Portaalicoon   Sport

Gregory Anthony Halman (Haarlem, 26 augustus 1987 - Rotterdam, 21 november 2011[2]) was een succesvolle Nederlands honkballer die uitkwam als achtervanger en buitenvelder en er in 2010 in slaagde om het hoogste niveau van de Amerikaanse profcompetitie, de Major League te bereiken. Halman kwam zowel uit in de Amerikaanse als Nederlandse competities op het hoogste niveau en speelde tevens in het Nederlands Honkbalteam. Hij stond bekend als een snelle effectieve buitenvelder die zowel als linksvelder, rechtsvelder als midvelder uitkwam, was een goede stabiele slagman en had een hoog honkensteelpercentage. Hij kwam om het leven na een steekincident in zijn broers huis in Rotterdam.

Opleiding en hoofdklasse

Halman groeide op in een sportief gezin in Haarlem als oudste zoon van de voormalig honkballer Eddy Halman en Hanny Suidgeest in Haarlem. Hij had een broer en twee zussen, huidig basketball-international Naomi Halman, softbalster van Jong Oranje Eva Halman en een jongere broer, honkballer Jason.[3] Hij behaalde zijn middelbareschooldiploma vmbo in juni 2004 aan het Mendelcollege te Haarlem. Hierna koos hij voor een sportloopbaan. Hij debuteerde al op zestienjarige leeftijd in 2003 in de Nederlandse hoofdklasse bij Kinheim uit Haarlem waar hij uitkwam als achtervanger en buitenvelder. In zijn eerste jaar sloeg hij zes driehonkslagen. Het jaar erna, in 2004, sloeg hij een slaggemiddelde van .358, haalde 28 runs, sloeg 58 honkslagen, sloeg 4 homeruns en kreeg 41 honklopers binnengeslagen. In dat jaar werd hij door de KNBSB uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speler van dat jaar.[4] Na zijn vertrek naar Amerika kwam hij in 2008 nog een vier wedstrijden uit voor zijn Nederlandse club.

Amerika

Halman werd aanvankelijk op 21 november 2003 vastgelegd door de organisatie van de Minnesota Twins maar zou daarvoor nooit uitkomen omdat het contact op 1 april 2004 werd ontbonden op zijn verzoek. Op 26 juni 2004[5] tekende hij een contract bij organisatie van de Seattle Mariners waarvoor hij in een aantal minor-league clubs zou gaan uitkomen.[6]. In 2004 kwam hij uit in de Mariners Arizona Instructional League als buitenvelder voor de Peoria Javelinas.

In 2005 werd hij geplaatst in de Rookie League dochterclub van de Mariners, Arizona League Mariners, waar hij dat jaar in 26 gespeelde wedstrijden 11 mensen binnensloeg en een slaggemiddelde van .258 behaalde. Hij speelde op alle buitenvelderposities en behaalde op 9 juli van dat jaar een slaggemiddelde van 4 uit 5 en sloeg drie man binnen tegen de Arizona League Royals. Een dag later herhaalde hij dat slaggemiddelde sloeg hij tevens zijn eerste homerun in Amerika in de wedstrijd tegen de Arizona League Giants. Hij was dat jaar bijzonder op dreef tegen linkshandige pitchers en behaalde tegen hen een slaggemiddelde van .438.

Het jaar erna in 2006 speelde hij een niveau hoger bij de Everett AquaSox op A niveau waar zijn slaggemiddelde .259 was. Hij sloeg 5 homeruns, stal 10 honken en had een RBI van 15 in in totaal 28 gespeelde wedstrijden. In 21 daarvan haalde hij een honkslag. Eind juli van dat jaar raakte hij geblesseerd aan zijn hand door een gebroken middenhandsbeentjes.

Het jaar erna in 2007 speelde hij weer bij twee clubs, de Everett AquaSox en de Wisconsin Timber Rattlers waar zijn gemiddelde slagpercentage .246 was. Hij sloeg in dat seizoen 20 homeruns in totaal en werd verkozen tot Short-Season A Player of the Year.[7] Ook was hij de All-Star in het naseizoen van de North West League.[8]

In 2008 kwam hij uit op single A-niveau bij de High Desert Mavericks en sloeg daar 29 homeruns en stal 31 honken waardoor hij promoveerde naar het double A-niveau bij de West Tennessee Diamond Jaxx. Op één homerun na was hij de enige speler die een 30-30 season benaderde in de minor leagues (30 Homeruns, 30 Steals).[9] In dat jaar werd hij ook opgenomen in het Arizona Fall League Rising Stars team.[10]

Dit bracht hem in het voorjaar van 2009 in de talentenlijst van Baseball America. Baseball America beschouwde hem als 57e grootste talent van alle honkballers op dat moment en als het grootste talent van de Seattle Mariners.[11][12]. Ook eindigde hij aan het eind van dat seizoen als All Star in het naseizoen van de Southern League[13].

Op 24 september 2010 maakte Halman zijn MLB-debuut voor de Seattle Mariners.[14] Tussen 23 september en 3 oktober 2010 speelde hij negen wedstrijden waarin hij drie honkslagen sloeg. Zijn eerste honkslag en binnengeslagen speler in de Major League waren in zijn tweede wedstrijd op 27 september 2010.[15] In totaal sloeg hij dat seizoen voor hij in de hoofdmacht belandde op triple A niveau 35 homeruns wat het hoogste aantal was in de totale Mariners organisatie dat jaar.[16].

In 2011 werd hij teruggezet naar de Triple-A Tacoma Rainiers waar hij aan het begin van het seizoen zijn hand brak.[17] In juni van dat jaar werd hij weer bij het hoofdteam gehaald. Op 15 juni 2011 sloeg Halman zijn eerste homerun in de MLB en voor de Seattle Mariners.[18] Hij zou int totaal uiteindelijk 44 wedstrijden in de MLB spelen.

Twee weken voor zijn overlijden nam Halman, net als hij een jaar eerder ook al had gedaan, nog deel aan de European Big League Tour georganiseerd door zijn landgenoot Rick van den Hurk om in een serie clinics Europese jeugdhonkballers kennis te laten maken met de sterren uit de Major League samen met onder andere Prince Fielder en Adam Jones in Nederland, Tsjechië en Italië.

Nederlands team

Halman maakte deel uit van het Nederlands honkbalteam sinds 2005 toen hij voor de eerste keer werd opgeroepen voor een trainingskamp door de toenmalige bondscoach Robert Eenhoorn. Het zou echter twee jaar duren voor hij in een wedstrijd zijn debuut zou maken. In 2007 werd hij met Nederland Europees kampioen[19] en nam dat jaar ook deel aan het wereldkampioenschap in Taiwan. Hij nam in 2009 ook met Nederland deel aan het World Baseball Classic toernooi.[20] Omdat hij voor zijn club op het hoogste niveau uitkwam in de Major League in 2011 kreeg hij van hen helaas geen toestemming om nog uit te komen voor het Nederlands Team dat goud won tijdens de wereldkampioenschappen van 2011.

Overlijden

Halman kwam op 21 november 2011 om het leven in het appartement van zijn broer in Rotterdam.[21] Hij werd 24 jaar. Halman verbleef in het appartement van zijn vriendin en ging een verdieping naar beneden waar zijn broer Jason woonde om te klagen over de muziek die daar hard aanstond. Hij kreeg ruzie met zijn broer hierom en het liep uit de hand en zijn broer, die de laatste maanden psychische problemen had, zou hem in een vlaag van verstandsverbijstering met een mes dodelijk hebben verwond.[22] Halmans vriendin waarschuwde om tien over half zes de hulpdiensten maar de ambulancemedewerkers slaagden er niet in hem te reanimeren. Zijn broer Jason was inmiddels in verwarde geestestoestand de straat opgegaan en werd daar later door de politie aangehouden.[23][24]. Halman wordt herdacht op zondag 27 november 2011 tijdens een openbare bijeenkomst in de sporthal van Kinheim in Haarlem van 14 tot 16 uur. Op dinsdag 29 september vindt de tevens openbare begrafenis plaats op de begraafplaats Westerveld in Driehuis om 13 uur. De aanwezige honkbalmensen wordt verzocht daarbij een honkbalpet te dragen.

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gregory_Halman&oldid=28242462"