Naar inhoud springen

Einde van de wereld

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door TwillySpree (overleg | bijdragen) op 31 dec 2012 om 19:05. (→‎Literatuur)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

Het einde van de wereld is een term waarmee de ondergang van de menselijke beschaving en/of de Aarde wordt aangeduid.

Algemeen

Het einde van de wereld kan verschillende betekenissen hebben:

  • In astronomie: het einde der mensheid en/of het einde van de Aarde door een rampzalige buitenwereldse gebeurtenis.
  • In religie: een voorspeld einde der tijden.
  • In filosofie: een idee over hoe de menselijke beschaving ten onder zou kunnen gaan.
  • Een cultuurramp: uitroeiing der mensheid door menselijk handelen.

Astronomie

  • Meteorietinslagen vormen de grootste kosmische bedreiging voor de menselijke beschaving. De zwaarste meteoriet-inslag vond waarschijnlijk 251 miljoen jaar geleden plaats, aan het einde van het Perm. Dit tijdvak werd afgesloten door de grootste massa-extinctie in de Aardse geschiedenis, wellicht veroorzaakt door de inslag van een meteoriet die meer dan 90% van al het leven uitroeide. Mogelijke inslagplaatsen zijn de Bedout-krater bij Australië en een krater van 483 km diameter onder de zuidelijke ijskap van Antarctica. Bij nader inzien kan het ook zijn dat die extinctie ten gevolge is van een verhoogde vulkanische activiteit en een magmapluim. Het uitsterven van de dinosauriers zo'n 66 miljoen jaar geleden is wellicht ook ten gevolge van een meteorietinslag. Nog ingrijpender is een inslag van een nog groter hemellichaam zoals de hypothetische Theia. Een planeet raakt bijvoorbeeld uit koers en komt in de baan van de Aarde terecht. Dit kan er toe leiden dat de Aarde geraakt wordt en dat de atmosfeer, de ozonlaag en de andere lagen vernietigd worden, waardoor leven op Aarde onmogelijk zou worden. Te nabije passages van grote hemellichamen kunnen bovendien de Aardbaan wijzigen waardoor deze in de Zon valt, uit het zonnestelsel geworpen wordt, of een nieuwe baan aanneemt waardoor de temperatuur te hoog of te laag voor leven wordt.
  • Gammaflits: een heftige uitbarsting van hoog energetische gammastraling (ook wel "the great sterilizer" genoemd). Een gammaflits in ons deel van de Melkweg zou mogelijk alle leven op de Aarde vernietigen. Alle tot nu toe waargenomen gammaflitsen vonden plaats in andere sterrenstelsels, miljarden lichtjaren van de Aarde verwijderd. De kans dat er ooit een gammaflits zal voorkomen in onze Melkweg is 0,15%.[1]
  • De Aarde zou door een zwart gat kunnen worden aangetrokken en daarin verdwijnen.
  • Zonnevlammen zouden de Aarde op kunnen warmen, wanneer de uitbarsting groot genoeg is. In maart 1989 veroorzaakten zonnevlammen grote schade aan elektriciteitscentrales in Canada.
  • Opwarming van de Aarde. Na verloop van naar schatting 1,5 tot enkele miljarden jaren zal de Zon door toegenomen temperatuur en uitstraling de Aarde zodanig kunnen opwarmen dat de oceanen verdampen. De watermoleculen worden vervolgens in de hogere luchtlagen afgebroken. De Aarde verandert dan in een levenloze woestenij.
  • Over ongeveer 3,5 miljard jaar kruist onze Melkweg de Andromedanevel (M31), waarbij misschien een botsing plaatsvindt. Al is de kans op een frontale botsing met een ster zeer klein, een nabije passage van een ster kan de baan van de Aarde veranderen en deze in de Zon werpen of (waarschijnlijker) uit het zonnestelsel verwijderen. Al ruim voor deze tijd is de Aarde overigens naar alle waarschijnlijkheid onleefbaar geworden.
  • Zon wordt rode reus. Over ruim vier miljard jaar zwelt de Zon op tot een rode reus, waarbij de temperatuur op de Aarde oploopt tot 2000 K (1727 °C): de Aarde zal dan in essentie een bol vloeibare lava zijn geworden waarop leven onmogelijk is. Er is een kans dat de Zon de Aarde bovendien verzwelgt. Al ruim voor deze tijd is de Aarde overigens naar alle waarschijnlijkheid onleefbaar geworden.

Religie

In de leer van het christendom, de islam en het jodendom komt de Eindtijd voor: het einde van de wereld en een nieuw begin in een hemel of een nieuwe aarde (christendom).

In het boeddhisme verwijst het 'einde van de wereld' soms naar het nirwana, een interne mentale staat van afwezigheid van verlangen, haat en onwetendheid.[2] Een andere betekenis van het einde van de wereld in het boeddhisme is de vernietiging van de materiële wereld aan het eind van een wereld-periode (kalpa). Na dit einde komt de materiële wereld echter weer opnieuw tot ontstaan zoals voorheen.

In verschillende newagebewegingen is deze eindtijd het einde van het "oude denken". Genoemd wordt vaak het jaar 2012 wat volgens een bepaalde interpretatie van Mayamythologie het einde inluidt van de huidige wereld. In de 20e eeuw keek men uit naar het aquariustijdperk. De Hopi-Indianen hebben de "dag van purificatie", waarna er een "grote vernieuwing" zal komen. In de Noordse mythologie was er Ragnarok: de ondergang van de goden en de wereld, waarna een nieuwe frisgroene wereld herrijst.

Filosofie

De filosoof John Leslie beschrijft in zijn boek The end of the world een aantal ideeën over hoe de menselijke beschaving ten onder zou kunnen gaan:

  • Indien er een goddelijk wezen bestaat zou dit kunnen besluiten dat de mensheid het niet meer waard is te leven, waarop het alle mensen zal uitroeien.
  • De filosoof Arthur Schopenhauer heeft eens geschreven dat onze planeet beter af zou zijn zonder de mensheid, want "menselijke slechtheid is onoplosbaar". Wanneer iedereen er zo over zou denken, zou de mensheid kunnen eindigen door pessimisme.
  • Relativisme leert dat ethisch handelen betrekkelijk is. Wetten en moreel gedrag leunen zwaar op ethisch handelen, dus wanneer dit wegvalt zou de beschaving ten onder kunnen gaan aan egoïsme en chaos.
  • Utilitarisme is een stroming waarbij wordt gestreefd naar het hoogst haalbare welzijn van de mensheid. Wanneer hierbij wordt besloten dat iedereen een gelijke portie geluk toekomt, mogen er geen kinderen meer worden geboren. Want als niet iedereen het geluksgevoel van het hebben van kinderen kan bezitten, mag volgens deze regels niemand dat.
  • De deontologie, die uitgaat van absolute ethische gedragsregels, zou in extreme vorm er voor kunnen zorgen dat een regering of samenleving zich niet mag bemoeien met groepen of personen die de mensheid willen vernietigen, omdat dat een inbreuk op hun persoonlijke vrijheid is.
  • De afschrikkingsmacht van Mutually assured destruction bij een nucleaire oorlogsdreiging zou kunnen worden overschat.
  • Rechtvaardige bestraffing zou, wanneer dit tot het extreme wordt uitgevoerd, kunnen leiden tot escalatie, waarbij uiteindelijk na het laatste conflict het overlevende deel van de wereld wordt vernietigd omdat men de rest van de wereld heeft vernietigd.

Cultuurramp

Gebeurtenissen of rampen op verscheidene terreinen kunnen tot de uitsterving van de mensheid leiden. Hieronder volgt een lijst van mogelijke gebeurtenissen.

Demografie

Demografische veranderingen kunnen tot menselijke uitsterving leiden. Wanneer de hele wereld hetzelfde lage geboortecijfer als West-Duitsland zou hebben, zou volgens John Leslie de mensheid al rond het jaar 2400 uitsterven.[3]

Evolutie

De mensheid kan al dan niet vrijwillig evolueren in een nieuwe soort, of worden vervangen door een andere soort.

Milieu

Verschillende veranderingen in het milieu kunnen een bedreiging voor het voortbestaan van de mensheid worden:

Rampen

Wereldwijde rampen, al dan niet door toedoen van de mensheid kunnen een massale of totale uitsterving tot gevolg hebben.

Wetenschap

Wetenschappelijk onderzoek kan tot massale of zelfs complete uitsterving van de mensheid leiden. Voorbeelden van "riskant" wetenschappelijk onderzoek:

Vernietiging van de Aarde in sciencefiction

Literatuur

Film

  • 1967 - The Doomsday Machine - Een expeditie van de planeet Venus ziet hoe in het jaar 1975 de Aarde wordt vernietigd.
  • 2000 - Titan A.E. - Nadat de Aarde is vernietigd werd Cales vader voor het laatst gezien toen hij wegvloog met het gigantische schip Titan, waarin zich de laatste hoop voor de mensheid zou bevinden.
  • 2004 - The Day After Tomorrow - Een klimaatverandering die een nieuwe ijstijd inluidt, waarbij het gehele noordelijk halfrond bevriest.
  • 2005 - The Hitchhiker's Guide to the Galaxy - De Vogons vernietigen de Aarde om een hyperruimtelijke snelweg aan te leggen.
  • 2009 - Knowing - Nadat de Aarde is getroffen door zonnevlammen betekent dit het einde.
  • 2009 - 2012 - Zoals de Maya's voorspelden, wordt de aarde vernietigd door een reeks natuurrampen, als het gevolg van de omkering van de magnetische polen.
  • 2011 - Melancholia - Een groep mensen die moeten zien om te gaan met het sterven van de Aarde.

Televisieseries

  • 1981 - The Hitchhiker's Guide to the Galaxy (televisieserie) - De Vogons vernietigen de Aarde om een hyperruimtelijke snelweg aan te leggen.
  • 2002 - Odyssey Five - Nadat ze vanuit de ruimte hebben gezien hoe de Aarde werd vernietigd, wordt een groep astronauten terug in de tijd gestuurd om dit te voorkomen.
  • 2009 - 2012: Het jaar nul - Peter Hellinga vindt in Mexico een eeuwenoude Maya-codex. In dit bijzondere document wordt uitgelegd wat er in het magische jaar 2012 gaat gebeuren. Direct na het vinden van de codex wordt Peter lastig gevallen door mensen die de codex willen stelen. Hij waarschuwt zijn kleinkinderen Hidde (17) en Twan (16) en hij vertelt hen alles. Zij moeten de codex in veiligheid brengen, mocht Peter iets overkomen.

Zie ook

Bronnen

  1. Astrobiology Magazine: One Less Thing to Worry About
  2. Soetra over het Einde van de Wereld
  3. John Leslie, The End of the World: The Science and Ethics of Human Extinction (1996), hoofdstuk: War, Pollution, and Disease, bladzijde 74 [1]