Naar inhoud springen

The Fighting Temeraire

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Pimbrils (overleg | bijdragen) op 9 sep 2013 om 12:07. (→‎Context)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
The fighting Temeraire
(De vechtende Temeraire)
The Fighting Temeraire
Kunstenaar William Turner
Jaar circa 1839
Techniek Olie op doek
Afmetingen 90,7 × 121,6 cm
Museum National Gallery
Locatie Londen
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

The fighting Temeraire (Nederlands: De vechtende Temaraire), volledige titel The fighting Temeraire tugged to her last berth to be broken up, 1838, is een schilderij van de Engelse kunstschilder William Turner, geschilderd in 1838-1839, olie op doek, 90,7 x 121,6 centimeter. Het toont het Engelse marineschip HMS Temeraire die de Theems wordt opgesleept om te worden gesloopt. Het schilderij bevindt zich thans in de collectie van het National Gallery te Londen.

Context

De Temeraire was een van de grootste oorlogsschepen uit de geschiedenis van de Royal Navy, te water gelaten in 1798. Ze telde 98 kanonnen en speelde onder andere een cruciale rol in de Slag bij Trafalgar, waar ze Horatio Nelsons vlaggenschip HMS Victory ontzette en daarmee de ommekeer in de strijd inluidde. In 1838 was het slagschip echter verouderd en werd ze de Theems opgesleept om te worden gesloopt. Deze gebeurtenis werd gadegeslagen door veel Londenaren, waaronder Turner, die erg onder de indruk was van het tafereel. Een jaar later had hij de gebeurtenis vastgelegd op doek.

Afbeelding

The fighting Temeraire symboliseert het verval de Britse zeemacht. Dit beeld wordt nog versterkt door de verflauwende, ondergaande zon die een metaalachtige glans over het water werpt en de geblakerde logge sleepboot die een vurige stoomwolk uit haar schoorsteen braakt, welke symbool staat voor een nieuwe tijd.

Het grote zeilschip, zonder zeilen, maakt niet alleen een nostalgische, maar vooral toch een spookachtige en mysterieuze indruk. De ontbrekende zeilen worden als het ware vervangen door een grote driehoek van blauwe lucht die het schip als het ware omlijst. Turner laat deze driehoeken terugkomen in het wolkenschijnsel en de weerkaatsing van de ondergaande zon, die de eindbestemming markeren. Door het gebruik van stralende doorzichtige kleuren laat hij het onderwerp op bijna magische wijze met de atmosfeer versmelten. Het statige oorlogsschip en de sleepboot lijken compositorisch volledig geïntegreerd in het water van de rivier en de lucht.

In de uitwerking wordt The fighting Temeraire getypeerd door een grote verscheidenheid aan textuur: Turner gebruikte niet alleen conventionele penselen en een paletmes, maar zelfs zijn handen, oude lappen en achterkanten van penselen om de gewenste effecten te krijgen. Zijn experimentele werkwijze zou later van invloed zijn op diverse vroege impressionisten.

Literatuur en bronnen