Naar inhoud springen

Keizer Traianusplein

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Dqfn13 (overleg | bijdragen) op 11 jul 2014 om 12:18. (Versie 41675588 van 2001:838:AD50:F801:F54E:EDCF:D5F0:EA81 (overleg) ongedaan gemaakt.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Traianusplein, verzetsmonument met kransen dodenherdenking
Herdenking bij verzetsmonument De Vaandeldrager op het Keizer Traianusplein

Het Keizer Traianusplein (kortweg Traianusplein genoemd) is een plein en verkeersknooppunt aan de rand van het stadscentrum van Nijmegen.

Het plein ligt direct bij de Waalbrug en de N326 wordt er verbonden met de N325. Er zijn afslagen naar het stadscentrum (St. Jorisstraat), Nijmegen Oost (Meester Franckenstraat, Graadt van Roggenstraat), richting Arnhem (via de Waalbrug), richting de Ooijpolder, Beek-Ubbergen en Kleef (A325/N325), en stadinwaarts richting het Keizer Karelplein (N326).

Oorspronkelijk was het terrein onderdeel van het Hunnerpark dat aangelegd werd naar een ontwerp uit 1885 van tuinarchitect Liévin Rosseels uit Leuven na de afbraak van de stadsmuren. Bij de aanleg van de oprit naar de Waalbrug in 1935/36 werd het park gehalveerd en werd in het midden een verkeersplein aangelegd het Keizer Lodewijkplein naar Lodewijk de Vrome. Het was een groot rond plein met groen in het midden, net als het Keizer Karelplein.

In 1956 werd het plein grootschalig veranderd en kreeg het haar huidige vorm met een weg rechtdoor van de Sint-Canisiussingel naar de Waalbrug en twee rondingen met afslagen eromheen. Ook werd de naam veranderd in Keizer Traianusplein naar Marcus Ulpius Traianus, onder wiens regering de stad als Ulpia Noviomagus Batavorum werd gesticht.

Op het plein staat ook het verzetsmonument uit 1956 van Marius van Beek en worden jaarlijks op 4 mei de doden van de Tweede Wereldoorlog herdacht.