Ademluchttoestel

Het ademluchttoestel wordt gebruikt door onder andere de brandweer om in een omgeving te kunnen verblijven waar rook en/of schadelijke gassen etc. aanwezig zijn. Persluchttoestel is een oudere benaming. Om onderscheid te maken met ongezuiverde perslucht wordt de (gezuiverde) ademlucht dus tegenwoordig anders genoemd.

Het ademluchttoestel wordt gebruikt om in een omgeving te kunnen verblijven waar rook en/of schadelijke gassen etc. aanwezig zijn. Om ademlucht te mogen gebruiken dient men een speciale opleiding te volgen en een medische keuring te ondergaan.

Het toestel bestaat uit een ademluchtfles(sen), draagframe, drukregelaar, ademhalingsautomaat en gelaatstuk. De ademluchtflessen waren vroeger van staal, maar tegenwoordig steeds vaker van kunststof, wat een behoorlijke gewichtsbesparing geeft. Ook bestaan er ergonomische draagframes die je op je eigen lengte kan instellen en die mee buigen met je rug.

De drukregelaar verlaagt de druk van de ademluchtfles van 200 of 300 bar naar ca 5 bar.

De ademhalingsautomaat regelt de juiste luchthoeveelheid en luchtdruk, geschikt voor inademing. Deze automaat sluit men aan op het gelaatstuk.

Er zijn twee type gelaatstukken, nl. spinmaskers en beugelmaskers, vooral de beugelmaskers ziet men tegenwoordig steeds meer. Dit beugelmasker wordt aan de helm geklemd en kan in tegenstelling tot het spinmasker snel op en afgezet worden, wat vele voordelen heeft.

Vaak in combinatie gedragen met een bewegingsmelder. Deze melder geeft een signaal als de drager langere tijd niet beweeegt. Bij een ongeval is de drager zo gemakkelijker te traceren. Ook kan de drager deze melder direct activeren om dat noodsignaal af te geven.