Taxonomie van Bloom
De taxonomie van Bloom deelt de leerdoelen en leervaardigheden in om de meetbaarheid van deze doelen te vereenvoudigen.
Geschiedenis
In 1948 op een conferentie van de American Psychological Association kwamen examinatoren met het idee systeem, een taxonomie te maken om de communicatie tussen examinatoren te vergemakkelijken door soorten eindtermen te definiëren. Hiermee werd een gemeenschappelijke taal opgesteld. Hierdoor werd het duidelijker wat bij een evaluatie van leerlingen moest worden gemeten. Dit werd de eerste aanzet tot de taxonomie van Bloom.
Leervaardigheden
Hiervoor worden de leervaardigheden ingedeeld in verschillende niveaus van hogere en lagere orde. Denkvaardigheden van een lagere orde bekijken of een leerling de informatie heeft kunnen onthouden, in eigen woorden kan benoemen en kan toepassen. De denkvaardigheden van een hogere orde bekijken of een leerling met de leerstof een analyse kan uitvoeren, een oordeel kan geven en zelf iets nieuws creëren.
Van laag naar hoog leverde dit volgende indeling op:
- onthouden
- begrijpen
- toepassen
- analyseren
- evalueren
- toepassen
Herziene taxonomie
In 2001 is aan al deze niveaus een dimensie toegevoegd, de herziene taxonomie van Bloom. Deze herziening is opgesteld door Anderson en Krathwohl. Hierbij wordt een verschil gemaakt tussen:
- Feitelijke kennis
- Conceptuele kennis
- Procedurele kennis
- Meta-cognitieve kennis