Naar inhoud springen

Coyote

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 2001:1c01:4711:8d00:9ac:c294:aee3:cdb9 (overleg) op 30 apr 2023 om 16:12.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Zie Coyote (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Coyote.
Coyote
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018)
Coyote
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Carnivora (Roofdieren)
Familie:Canidae (Hondachtigen)
Geslacht:Canis
Soort
Canis latrans
Say, 1823
Leefgebied coyote
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Coyote op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Een coyote of prairiewolf (Canis latrans) is een roofdier uit de familie der hondachtigen. Hij is nauw verwant aan de wolf (Canis lupus). Hij komt voor in een gebied dat zich uitstrekt van Alaska tot Midden-Amerika.

Kenmerken

Met een lichaamslengte van slechts 90 centimeter en een gewicht van 15 à 20 kilogram is de coyote wezenlijk kleiner en lichter dan de wolf.

Leefwijze

De coyote leeft in kleine groepen of solitair op de prairie en in niet te dichtbegroeide bossen. Hoewel hij hevig vervolgd is door de mens en door zijn eigen verwanten, de wolven, heeft de coyote zich toch sterk kunnen vermenigvuldigen.

Hij voedt zich vooral met knaagdieren en konijnen en is daardoor eigenlijk nuttig voor de boeren. Verder eet hij slangen en insecten, bessen en gras. Hij haalt zelfs vissen en kikkers uit het water. Katten, kleine honden, elanden[2] en muildierherten lopen ook gevaar om opgegeten te worden door een coyote.

Voortplanting

De jonge coyotes worden na een draagtijd van ongeveer 60 dagen geboren. De jongen en het vrouwtje worden de eerste tijd door het mannetje van voedsel voorzien. Als de jongen ongeveer een half jaar oud zijn, gaan ze een eigen territorium zoeken.

Evolutie

De voorouder van de coyote uit het pleistoceen, C. latrans orcutti, was morfologisch wat anders dan de moderne coyote. C. l. orcutti woog circa 20 kilogram, had een dikkere schedel en kaken en had een bredere snuit en tanden. Hij was zo meer aangepast voor het jagen op grote dieren, die echter op het einde van het pleistoceen, na de ijstijd zo'n 11 000 jaar geleden, uitstierven in Noord-Amerika. Ook stierf zijn concurrent, de reuzenwolf uit. Hierdoor was een grote omvang niet langer nodig. Mogelijk was dat de reden waarom de coyote in de duizend daaropvolgende jaren zijn moderne, kleinere afmetingen en minder forse morfologie kreeg.[3][4]

Hybriden

De term coywolf of woyote slaat op afstammelingen van coyotes en echte wolven - meestal gekruist met de in Amerika inheemse rode wolf (soms zelf een coywolf geacht) of 'oosterse' timberwolf, soms met de Eurazische grijze wolf.

Een coydog is gekruist met een tamme hond, meestal bewust door mensen, zelfs al in Precolumbiaans Mexico, maar er zijn ook wilde populaties spontaan ontstaan.

Zie de categorie Canis latrans van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.