Johannes de Beke
Johannes de Beke (floruit 1346; ook wel Jan Beke of Beka) was een 14e-eeuwse monnik, waarschijnlijk verbonden aan de Benedictijnse Abdij in Egmond. Hij schreef de Chronographia Johannis de Beka, een Latijnse kroniek van de graven van Holland en de bisschoppen van Utrecht, en de gebieden waarover zij heersten, van de Romeinen tot 1346.[1] Het werk was grotendeels gebaseerd op reeds bestaande kronieken, zoals de Rijmkroniek van Melis Stoke. Sommige historici typeren Bekes schrijfwerk als "uiterst onbetrouwbaar".[2][3]
Andere auteurs hebben de Latijnse kroniek aangepast en aangevuld tot 1392. In 1395 werd het werk vertaald in het Diets. Deze versie is aangevuld tot 1430, en is een belangrijke bron voor de Hoekse en Kabeljauwse twisten in Holland en de strijd tussen Lokhorsten en Lichtenbergers in het Sticht.[1]
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Digitale (doorzoekbare) versies van Chronographia Johannis de Beke (Middelnederlandstalige en Latijnse versie)
- Gedigitaliseerde versie Chronicon de episcopis Ultrajectinis, deel 1- 3
- Gedigitaliseerde versie Chronicon de episcopis Ultrajectinis, deel 4
- Chronographia Johannis de Beke, Instituut voor Nederlandse Geschiedenis
- ↑ a b Chronographia Johannis de Beke. resources.huygens.knaw.nl (13 januari 2014). Gearchiveerd op 27 juli 2021. Geraadpleegd op 4 augustus 2021.
- ↑ H.P. Coster (1914), De Kroniek van Johannes de Beka, haar bronnen en haar eerste redactie, blz 280, Utrecht
- ↑ L. van der Tuuk (2003), Utrechtse bisschoppen in ballingschap, blz. 35, Jaarboek Oud- Utrecht 2003, PlantijnCasparie Utrecht, ISBN 9071108228