Evangelist (Nieuwe Testament)
Zie Evangelist (Nieuwe Testament) (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Evangelist (Nieuwe Testament).
Een evangelist is letterlijk de brenger van een evangelie ("goede boodschap"). De schrijvers van de evangelieboeken in het Nieuwe Testament zijn Matteüs, Marcus, Lucas en Johannes.
Evangelieschrijver
Het woord evangelie komt uit het Grieks en betekent 'goede boodschap'.
Van vier evangelisten die het christelijke evangelie via het schrift verspreidden is het levensverhaal van Jezus in het Nieuwe Testament van de Bijbel opgenomen. In de beeldende kunst worden deze vier evangelisten sinds de vierde eeuw niet alleen afgebeeld in de vorm van menselijke gedaanten, maar ook als symboolgestalten. Deze evangelisten, met hun symbolen, zijn:
De symbolen werden geïnspireerd door de visioenen in de Bijbelboeken Ezechiël 1 en Openbaring 4. Deze weergave, ook wel tetramorf genoemd (uit het Grieks: vier vormen), is waarschijnlijk van Syrische oorsprong.
Andere evangeliën zijn bekend geworden dankzij de Nag Hammadi-geschriften, onder andere het Evangelie van Maria Magdalena en het Evangelie van Thomas.
Verspreider van het evangelie
Iemand die geen graad heeft in de theologie, en die wel het evangelie verspreidt, wordt ook evangelist genoemd. Dit is de tweede betekenis van het woord. Internationaal bekende evangelisten zijn:
- Reinhard Bonnke
- Morris Cerullo
- Billy Graham
- Benny Hinn
- Tim LaHaye
- Hal Lindsey
- Johan Maasbach
- David Wilkerson
Zie ook
