Naar inhoud springen

Léolia Jeanjean

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Léolia Jeanjean
Cluj-Napoca 2023
Cluj-Napoca 2023
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Montpellier[1]
Geboortedatum 14 augustus 1995
Lengte 1,68 m[2]
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 752.954 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 185–109
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 102e (30 januari 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2023, 2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 52–41
Titels 1 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 162e (18 maart 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2023)
Laatst bijgewerkt op: 18 maart 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Poitiers 2021

Léolia Jeanjean (Montpellier, 14 augustus 1995)[3] is een tennis­speelster uit Frankrijk. Jeanjean begon met tennis toen zij zes jaar oud was.[4] Haar favo­riete onder­grond is gravel. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand.[5] Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2012.

Jeanjean debuteerde in 2012 op het ITF-toernooi van haar geboortestad Montpellier (Frankrijk). Zij stond in 2013 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Borriol (Spanje) – zij verloor van Russin Marija Marfoetina. De periode 2014–2020 besteedde zij aan studie (zie hieronder het hoofdstuk "Privé"). In 2021 veroverde Jeanjean haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Šibenik (Kroatië), door de Bosnische Nefisa Berberović te verslaan. Tot op heden(maart 2024) won zij twee ITF-titels, de andere in 2022 in Calvi (Frankrijk).

In 2021 kwalificeerde Jeanjean zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Limoges. In 2022 had zij haar grandslamdebuut op Roland Garros, waar zij op basis van een wildcard aan het hoofd­toernooi deelnam – zij versloeg onder meer de Tsjechische Karolína Plíšková (WTA-8) en bereikte daarmee de derde ronde. Zo steeg zij naar de top 150 van de wereld­ranglijst. Zij stond in november 2022 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Montevideo – zij verloor van Diana Sjnajder.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 102e plaats, die zij bereikte in januari 2023.

Jeanjean was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2012 op het ITF-toer­nooi van Antalya (Turkije), samen met de Nederlandse Demi Schuurs. Zij stond in 2013 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Borriol (Spanje), samen met landgenote Marine Partaud – hier veroverde zij haar eerste titel, door het duo Tina Tehrani en Mandy Wagemaker te verslaan. Tot op heden(maart 2024) won zij drie ITF-titels, de meest recente in 2023 in Feira de Santana (Brazilië).

In 2022 speelde Jeanjean voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Båstad, samen met landgenote Clara Burel. Zij stond in 2023 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Cluj-Napoca, samen met de Oekraïense Valerija Strachova – zij verloren van het koppel Jodie Burrage en Jil Teichmann. Later dat jaar won Jeanjean haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Florianópolis samen met de Italiaanse Sara Errani – zij versloegen Julia Lohoff en Conny Perrin.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 162e plaats, die zij bereikte in maart 2024.

In het najaar van 2014 werd Jeanjean geplaagd door een knieblessure – na driemaal een ontwrichte knie­schijf te hebben gehad, besloot zij niet door te gaan met professioneel tennis, maar naar de Verenigde Staten te verhuizen.[6] In de periode 2014–2020 studeerde zij daar aan drie universiteiten, waar zij alleen in bescheiden mate deelnam aan het college tennis: Baylor University in Waco, Universiteit van Arkansas in Fayetteville en Lynn University in Boca Raton. Zij behaalde achtereen­volgens bachelor­diploma's in socio­logie en strafrecht, alsmede de graad van master in bedrijfs­financiën (MBA).[2][6][7]

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2013 713
2014 747 742
2019 1162
2020 1180 1088
2021 382 305
2022 125 625
2023 128 187
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2022-11-27 Vlag van Uruguay WTA Montevideo gravel Witte vlag Diana Sjnajder 4-6, 4-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2023-11-25 Vlag van Brazilië WTA Florianópolis gravel Vlag van Italië Sara Errani Vlag van Duitsland Julia Lohoff
Vlag van Zwitserland Conny Perrin
7-5, 3-6, [10-7] details
verloren finales
1. 2023-10-22 Vlag van Roemenië WTA Cluj-Napoca hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Valerija Strachova Vlag van Verenigd Koninkrijk Jodie Burrage
Vlag van Zwitserland Jil Teichmann
1-6, 4-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2021-05-30 Vlag van Kroatië Šibenik $ 15.000 gravel Vlag van Bosnië en Herzegovina Nefisa Berberović 6-2, 6-4
2. 2022-04-17 Vlag van Frankrijk Calvi $ 25.000 hardcourt Vlag van Frankrijk Tessah Andrianjafitrimo 6-2, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Léolia Jeanjean.