Naar inhoud springen

Leart Paçarada

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Leart Paçarada
Leart Paçarada
Persoonlijke informatie
Volledige naam Leart Paçarada
Geboortedatum 8 oktober 1994
Geboorteplaats Aachen, Vlag van Duitsland Duitsland
Nationaliteit Vlag van Kosovo Kosovo
Lengte 184 cm
Been Links
Positie Linkervleugelverdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland 1. FC Köln
Rugnummer 17
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
1998–2003
2003–2013 		Vlag van Duitsland Werder Bremen
Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2014
2014–2020
2020–2023
2023– 		Vlag van Duitsland Bayer Leverkusen II
Vlag van Duitsland SV Sandhausen
Vlag van Duitsland FC St. Pauli
Vlag van Duitsland 1. FC Köln 		30 (1)
152 (5)
95 (6)
20 (0)
Interlands **
2009–2010
2010–2011
2013
2016– 		Vlag van Duitsland Duitsland –16
Vlag van Duitsland Duitsland –17
Vlag van Albanië Albanië –21
Vlag van Kosovo Kosovo 		6 (0)
6 (0)
1 (0)
27 (1)
* Bijgewerkt op 30 augustus 2024
** Bijgewerkt op 30 augustus 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Leart Paçarada (Aachen, 18 oktober 1994) is een voetballer met zowel de Duitse als Kosovaars nationaliteit die doorgaans als linkerverdediger speelt. In juli 2023 maakte hij de overstap van FC St. Pauli naar 1. FC Köln. In juni 2016 maakte hij zijn debuut voor Kosovo.

Clubloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada begon op vierjarige leeftijd te voetballen bij Werder Bremen. Nadat hij op de radar was gekomen van de scouts van Bayer Leverkusen maakte hij in 2003 de overstap naar de jeugdacademie van de club uit de deelstaat Noordrijn-Westfalen.[1] Hij doorliep alle elftallen in de onderbouw en hij maakte op 24 maart 2009 als C-junior zijn eerste speelminuten in de onder-17 tijdens de met 3-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van Borussia Mönchengladbach. Hij kwam in de 89e minuut in de ploeg.[2] Een jaar later maakte hij de overstap naar deze leeftijdscategorie waarbij hij in zijn eerste seizoen als eerste eindigde in de B-Junioren Bundesliga West. Hierdoor kwalificeerde men zich voor de eindronde waarin men door twee overwinningen op VfB Stuttgart –17 de finale haalde. In de eindstrijd werd na verlening met 0-1 verloren van Eintracht Frankfurt –17.[3] Paçarada speelde alle drie wedstrijden mee. Op 1 mei 2011 maakte hij onder Sascha Lewandowski als B-junior zijn debuut in de onder-19 in de met 5-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen SG Wattenscheid 09 –19. Hij startte in de basis.[4] In mei 2013 speelde hij tegen Arminia Bielefeld –19 zijn laatste wedstrijd bij de junioren.

Bayer Leverkusen

[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2012/13 maakte Paçarada op 17 november 2021 als A-junior zijn debuut in het tweede elftal tijdens de uitwedstrijd in de Regionalliga West tegen VfB Hüls. Hij kwam in de 89e minuut in de ploeg voor Tobias Steffen.[5] Een seizoen (2013/14) later maakte hij de overstap naar de senioren en wist hij zich onder trainer Ralf Minge een basisplaats te veroveren in het tweede elftal. Tijdens zijn laatste wedstrijd voor Bayer Leverkusen II tegen het tweede van Schalke 04 maakte hij op 10 mei 2014 zijn eerste doelpunt bij de senioren. In het met 2-4 gewonnen uitduel scoorde hij uit een corner van Athanasios Mentizis in de 26e minuut de 0-1.[6] Doordat Leverkussen besloot om het tweede elftal terug te trekken uit de competitie werd Paçarada transfervrij.[7] Hij maakte samen met ploeggenoot Alexander Mühling de stap naar SV Sandhausen.[8]

SV Sandhausen

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada speelde zes seizoenen bij de in 1916 opgerichte club waar hij in mei 2014 zijn contract ondertekende.[9] Hij maakte op 10 augustus 2014 onder trainer Alois Schwartz zijn debuut tijdens de thuiswedstrijd in de 2. Bundesliga tegen 1. FC Kaiserslautern.[10] In het met 1-1 gelijkgespeelde duel in het GP Stadion am Hardtwald begon hij in de basis en speelde hij de volledige 90 minuten.[11] Mede door een blessure lukte het hem in het begin van het seizoen niet om een basisplaats te veroveren. Na zijn comeback in de tiende competitieronde op 18 oktober in de wedstrijd tegen 1. FC Union Berlin werd hij een vaste waarde in het team van Schwartz.[12] Na zijn enkelbanden te hebben gescheurd tijdens een training kwam zijn eerste seizoen in februari ten einde.[13] In mei keerde hij weliswaar terug bij de ploeg maar kwam hij niet meer aan spelen toe in het eerste. Hij speelde nog wel drie wedstrijden in de Verbandsliga Nordbaden met het tweede elftal. In zijn tweede seizoen (2015/16) kwam hij tot 31 basisplaatsen en eindigde hij met Sandhausen op de dertiende plaats. In het seizoen 2016/17 kreeg hij met Kenan Kocak een nieuwe trainer. [14] Onder de Duits-Turkse coach kwam Paçarada minder aan spelen toe. Hij moest het doen met 17 basisplaatsen. Ondanks de beperkte speeltijd verlengde Paçarada aan het einde van het seizoen zijn contract tot 2020.[15] Zijn rol veranderde in het daaropvolgende seizoen (2017/18) toen hij het gehele seizoen de vaste linkervleugelverdediger was in het team van Kocak. Op 19 augustus maakte hij in de met 0-4 gewonnen uitwedstrijd tegen Dynamo Dresden zijn eerste doelpunt in het profvoetbal.[16] In de 25e minuut maakte hij in het DDV-Stadion na een voorzet van Tim Knipping het eerste doelpunt van de wedstrijd.[17] Kocak bleef in het seizoen 2018/19 kiezen voor Paçarada. Wegens teleurstellende resultaten werd Kocak in oktober ontslagen en opgevolgd door Uwe Koschinat.[18] Bij de van Fortuna Köln overgekomen coach bleef hij eveneens vaste basisspeler en kwam Paçarada tot 28 basisplaatsen. Een lijn die werd voortgezet in zijn laatste seizoen (2019/20) Op 28 juni speelde hij in het Volksparkstadion in Hamburg zijn 160e en laatste wedstrijd voor Sandhausen. Hij vervolgde zijn loopbaan bij FC St. Pauli.[19]

FC St. Pauli

[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2020 tekende Paçarada een driejarig contract bij de club uit de Hamburger wijk St. Pauli.[20] Een maand later op 13 september maakte hij in de eerste ronde van de DFB-Pokal onder trainer Timo Schultz zijn debuut voor de Hamburger ploeg.[21] In het met 4-2 verloren uitduel tegen SV Elversberg begon hij in de Ursapharm-Arena an der Kaiserlinde in de basis.[22] In de eerste helft van de competitie had hij moeite om tot een vaste basisplaats te komen en zat hij regelmatig op de reservebank omdat Schultz koos voor Daniel Buballa. Na de winterstop waren de rollen omgedraaid en was er voor hem veelvuldig een basisplaats ingeruimd. Op 17 april maakte hij zijn eerste doelpunt in het bruine shirt van FC St. Pauli tijdens de met 4-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen de Würzburger Kickers.[23] In het Millerntor-Stadion maakte hij in de 22e minuut na een voorzet van Finn Ole Becker het derde doelpunt.[24] In zijn eerste seizoen (2020/21) eindigde hij met FC St. Pauli op tiende plaats. In het seizoen 2021/22 behield hij zijn basisplaats en droeg hij op 20 februari tijdens de thuiswedstrijd tegen Hannover 96 vanwege de afwezigheid van Philipp Ziereis voor de eerste keer de aanvoerdersband.[25] Hij kwam dat seizoen tot 33 basisplaatsen. FC St. Pauli deed langere tijd mee om de bovenste plaats maar eindigde uiteindelijk op de vijfde plaats. In de beker stuntte de ploeg door in de achtste finale door Borussia Dortmund uit te schakelen.[26] Men strandde in de kwartfinale doordat er in Berlijn met 2-1 werd verloren van 1. FC Union Berlin.[27] Paçarada deed beide wedstrijden mee. Bij de start van zijn derde en laatste seizoen (2022/23) koos Schultz ervoor om hem samen met Jackson Irvine tot aanvoerder te maken.[28] Op 28 mei 2023 speelde hij tegen Karlsruher SC zijn 102de en laatste wedstrijd voor de Kiezkicker. [29] Hij vervolgde zijn loopbaan bij het in de Bundesliga spelende 1. FC Köln.[30]

1. FC Köln

[bewerken | brontekst bewerken]

In januari 2023 werd bekend dat Paçarada een driejarig contract had ondertekend en dat hij in de zomer van 2024 de overstap zou maken naar Die Geißböcke.[31] Op 14 augustus maakte hij zijn debuut onder trainer Steffen Baumgart in de eerste ronde van de DFB-Pokal in de uitwedstrijd tegen VfL Osnabrück.[32] In het met 1-3 gewonnen duel in het Stadion an der Bremer Brücke begon hij in de basis.[33] Een week later speelde hij voor de eerste keer in op het hoogste niveau in Duitsland tijdens de met 1-0 verloren uitwedstrijd tegen Borussia Dortmund.[34] Hij was vast onderdeel van het basiselftal totdat hij vlak voor de winterstop in de uitwedstrijd tegen 1. FSV Mainz 05 geblesseerd uitviel en hij langdurig aan de kant stond.[35] Gedurende zijn revalidatie werd Baumgart wegens tegenvallende resultaten ontslagen en opgevolgd door Paçarada zijn oude trainer Timo Schultz.[36] Schultz koos voor Max Finkgräfe als linkervleugelverdediger waardoor Paçarada grote moeite had zijn plaats terug te veroveren. Op het moment dat dit eindelijk leek te lukken moest hij wederom verstek laten gaan vanwege een infectie.[37] Hij kon daardoor niet voorkomen dat Köln naar de 2. Bundesliga degradeerde.[38] Wegens een blessure van zijn concurrent Finkgräfe begon Paçarada in zijn tweede seizoen (2024/25) onder de nieuwe trainer Gerhard Struber bij de start van de competitie in de basis.[39]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2012/13 Bayer Leverkusen II Vlag van Duitsland Regionalliga West 3 0 0 0 0 0 0 0 3 0
2013/14 27 1 0 0 0 0 0 0 27 1
2014/15 SV Sandhausen Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 14 0 1 0 0 0 3 0 18 0
2015/16 29 0 2 0 0 0 0 0 31 0
2016/17 18 0 1 0 0 0 0 0 19 0
2017/18 31 3 1 0 0 0 0 0 32 3
2018/19 28 1 2 0 0 0 0 0 30 1
2019/20 32 1 1 0 0 0 0 0 33 1
2020/21 FC St. Pauli 30 1 1 0 0 0 0 0 31 1
2021/22 33 2 4 1 0 0 0 0 37 3
2022/23 32 3 2 0 0 0 0 0 34 3
2023/24 1. FC Köln Vlag van Duitsland Bundesliga 17 0 2 0 0 0 0 0 19 0
2024/25 Vlag van Duitsland 2. Bundesliga 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Carrière totaal 297 12 18 1 0 0 3 0 318 13
Bijgewerkt tot 30 augustus 2024
  • In het seizoen 2012/13 speelde Paçarada als A-junior drie keer mee met het tweede elftal;
  • Hij speelde in het seizoen 2014/15 drie wedstrijden met het tweede elftal mee.

Interlandloopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada kwam uit voor zowel Duitsland –16 als –17 waarmee hij niet actief was op een eindtoernooi. Daarnaast speelde hij een jeugdinterland met Albanië –21. Bij de senioren koos hij ervoor om uit te komen voor Kosovo, het geboorteland van zijn ouders. Hij maakte op 3 juni 2016 zijn debuut in de oefeninterland tegen Faeröer. Hij speelde tot op heden 29 interlands waarin hij een keer wist te scoren.

Duitse jeugdelftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 augustus maakte Paçarada onder bondscoach Stefan Böger zijn debuut in Duitsland –16 tijdens de oefeninterland tegen de leeftijdsgenoten van Oostenrijk. In het met 2-6 gewonnen uitduel speelde hij de volledige 80 minuten mee.[40] Paçarada speelde 12 jeugdinterlands waarin hij niet wist te scoren. Hij speelde hierin samen met onder andere Emre Can, Marvin Ducksch, Jonas Meffert en Rani Khedira.

Jeugdinterlands van Leart Paçarada voor Duitsland (Vlag van Duitsland)
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Duitsland –16
1. 16 augustus 2009 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk – Vlag van Duitsland Duitsland 2 – 6 Vriendschappelijk
2. 14 oktober 2009 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van België België 4 – 0 Vriendschappelijk
3. 28 oktober 2009 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 – 1 Vriendschappelijk
4. 19 november 2009 Vlag van Turkije Turkije – Vlag van Duitsland Duitsland 3 – 1 Vriendschappelijk
5. 21 november 2009 Vlag van Turkije Turkije – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
6. 10 februari 2010 Vlag van Cyprus Cyprus – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Duitsland –17
1. 4 september 2010 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 2 – 0 Vriendschappelijk
2. 15 september 2010 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Nederland Nederland 2 – 1 Vriendschappelijk
3. 20 september 2010 Vlag van Duitsland Duitsland – Vlag van Italië Italië 2 – 2 Vriendschappelijk
4. 10 november 2010 Vlag van Egypte Egypte – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 2 Vriendschappelijk
5. 13 november 2010 Vlag van Egypte Egypte – Vlag van Duitsland Duitsland 0 – 1 Vriendschappelijk
6. 13 april 2011 Vlag van Servië Servië – Vlag van Duitsland Duitsland 1 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 30 augustus 2024

Albanese jeugdelftallen

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada speelde onder bondscoach Skender Gega met Albanië –21 tegen Noord-Macedonië zijn enige jeugdinterland voor Albanië. In het met 0-0 gelijkgespeelde thuisduel kwam hij in de eerste helft in actie en werd in de rust vervangen door Andi Thanoj.[41]

Jeugdinterlands van Leart Paçarada voor Albanië (Vlag van Albanië)
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Albanië –21
1. 6 februari 2013 Vlag van Albanië Albanië – Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 0 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 30 augustus 2024

Kosovo

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 3 juni 2016 maakte Paçarada zijn debuut tijdens de eerste officiële interland van Kosovo nadat het land op 3 mei was toegetreden als officieel lid van de UEFA.[42] Het betrof de oefenwedstrijd in het PSD Bank Arena in Frankfurt am Main tegen Faeröer.[43] In het met 2-0 gewonnen duel begon Paçarada in de basis en gaf hij in de 44e minuut de voorzet waaruit Albert Bunjaku de 1-0 maakte.[44] Tijdens zijn tiende interland maakte hij op 27 maart 2018 in de oefeninterland tegen Burkina Faso zijn eerste doelpunt. In het met 0-2 gewonnen uitduel maakte hij in de 90e minuut uit een vrije trap het tweede Kosovaars doelpunt.[45]

Uit onvrede over de aanpak van bondscoach Bernard Challandes stelde Paçarada zich in april 2021 niet langer beschikbaar voor het nationale elftal.[46] Na het vertrek van de Zwitserse coach en de komst van Alain Giresse kwam hij terug op zijn besluit en stelde zich weer beschikbaar. De Franse coach nam hem na twee jaar afwezigheid direct weer in de selectie op.[47]

Wereldkampioenschap 2018

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada kwam in zeven kwalificatiewedstrijden richting het wereldkampioenschap voetbal 2018 in Rusland in actie waaronder het eerste officiële van kwalificatieduel van Kosovo tegen Finland. Het duel in Turku werd een 1-1 gelijkspel.[48] Dit was het enige behaalde punt in de tien gespeelde wedstrijden waardoor Kosovo op de laatste plaats in de poule eindigde.

Europees kampioenschap 2020

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada reikte met Kosovo tot de halve finale van de play-off ronde richting het Europees kampioenschap voetbal 2020. In de groepsfase werd achter Engeland en Tsjechië een derde plaats bereikt waarbij Paçarada in drie van de acht wedstrijden in actie kwam. In de play-off was Noord-Macedonië met 2-1 te sterk.[49] In het Toše Proeskiarena in Skopje kwam hij in de 87e minuut in de ploeg voor Herolind Shala.[50]

Interlands van Leart Paçarada voor Kosovo Vlag van Kosovo
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
1. 3 juni 2016 Kosovo Vlag van Kosovo – Faeröer Vlag van Faeröer 2 – 0 Vriendschappelijk
2. 5 september 2016 Kosovo Vlag van Kosovo – Finland Vlag van Finland 1 – 1 WK-kwalificatie 2018
3. 6 oktober 2016 Kosovo Vlag van Kosovo – Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 6 WK-kwalificatie 2018
4. 9 oktober 2016 Oekraïne Vlag van Oekraïne – Kosovo Vlag van Kosovo 3 – 0 WK-kwalificatie 2018
5. 2 september 2017 Kroatië Vlag van Kroatië – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 0 WK-kwalificatie 2018
6. 5 september 2017 Kosovo Vlag van Kosovo – Finland Vlag van Finland 0 – 1 WK-kwalificatie 2018
7. 6 oktober 2017 Kosovo Vlag van Kosovo – Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 2 WK-kwalificatie 2018
8. 9 oktober 2017 IJsland Vlag van IJsland – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 0 WK-kwalificatie 2018
9. 24 maart 2018 Kosovo Vlag van Kosovo – Madagaskar Vlag van Madagaskar 1 – 0 Vriendschappelijk Goal
10. 27 maart 2018 Burkina Faso Vlag van Burkina Faso – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 2 Vriendschappelijk
11. 7 september 2018 Azerbeidzjan Vlag van Azerbeidzjan – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 0 Nations League 2018/19 (Divisie D)
12. 21 maart 2019 Kosovo Vlag van Kosovo – Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 2 Vriendschappelijk
13. 25 maart 2019 Kosovo Vlag van Kosovo – Bulgarije Vlag van Bulgarije 1 – 1 EK-kwalificatie 2020
14. 7 juni 2019 Montenegro Vlag van Montenegro – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 EK-kwalificatie 2020
15. 10 september 2019 Engeland Vlag van Engeland – Kosovo Vlag van Kosovo 5 – 3 EK-kwalificatie 2020
16. 10 oktober 2019 Kosovo Vlag van Kosovo – Gibraltar Vlag van Gibraltar 1 – 0 Vriendschappelijk
17. 3 september 2020 Moldavië Vlag van Moldavië – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 Nations League 2020/21 (Divisie C)
18. 8 oktober 2020 Noord-Macedonië Vlag van Noord-Macedonië – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 1 EK-kwalificatie 2020
19. 11 oktober 2020 Kosovo Vlag van Kosovo – Slovenië Vlag van Slovenië 0 – 1 Nations League 2020/21 (Divisie C)
20. 14 oktober 2020 Griekenland Vlag van Griekenland – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 0 Nations League 2020/21 (Divisie C)
21. 24 maart 2021 Kosovo Vlag van Kosovo – Litouwen Vlag van Litouwen 4 – 0 Vriendschappelijk
22. 25 maart 2023 Israël Vlag van Israël – Kosovo Vlag van Kosovo 1 – 1 EK-kwalificatie 2024
23. 28 maart 2023 Kosovo Vlag van Kosovo – Andorra Vlag van Andorra 1 – 1 EK-kwalificatie 2024
24. 16 juni 2023 Kosovo Vlag van Kosovo – Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 0 EK-kwalificatie 2024
25. 19 juni 2023 Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 1 EK-kwalificatie 2024
26. 9 september 2023 Kosovo Vlag van Kosovo – Zwitserland Vlag van Zwitserland 2 – 2 EK-kwalificatie 2024
27. 12 september 2023 Roemenië Vlag van Roemenië – Kosovo Vlag van Kosovo 2 – 0 EK-kwalificatie 2024
28. 22 maart 2024 Armenië Vlag van Armenië – Kosovo Vlag van Kosovo 0 – 1 Vriendschappelijk
29. 5 juni 2024 Noorwegen Vlag van Noorwegen – Kosovo Vlag van Kosovo 3 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 30 augustus 2024

Persoonlijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Paçarada werd in Aken geboren en is de zoon van voormalig Prishtina-doelman Shukri Paçarada.[51]

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]

Referenties

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Klemm, Hans-Günter, Leart Paqarada: Ich bin mit Micoud eingelaufen (8 april 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  2. ↑ Statistieken Bayer Leverkussen onder 17 - Borussia Mönchengladbach onder 17 op 24 maart 2009. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  3. ↑ U17 erstmals nach 19 Jahren wieder Deutscher Meister (26 juni 2010). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  4. ↑ Statistieken Bayer Leverkusen onder 19 - SG Wattenscheid 09 onder 19 op 1 mei 2011. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  5. ↑ Statistieken VfB Hüls - Bayer Leverkusen II op 17 november 2012. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  6. ↑ Statistieken Schalke o4 II - Bayer Leverkussen II op 10 mei 2014. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  7. ↑ Bayer Leverkusen meldet U23-Team ab (23 april 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  8. ↑ Sandhausen verpflichtet Bayer-Talente (29 mei 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  9. ↑ SVS holt auch Paqarada (29 mei 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  10. ↑ In (vor-)letzter Minute: Bieler rettet das Remis (10 augustus 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  11. ↑ Statistieken SV Sandhausen - 1. FC Kaiserslautern op 10 augustus 2014. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  12. ↑ Polter und Brandy drehen den Spieß um (18 oktober 2014). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  13. ↑ 2:0 gegen Aalen –„das war ein harter Arbeitssieg“ (28 februari 2015). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  14. ↑ "Ideallösung" Kocak übernimmt Sandhausen (3 juli 2016). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  15. ↑ "Wichtiger Baustein": Paqarada bleibt beim SVS (11 april 2017). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  16. ↑ Paqaradas Traumtor leitet Sandhausens Sieg ein (19 augustus 2017). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  17. ↑ Statistieken Dynamo Dresden - SV Sandhausen op 19 augustus 2017. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  18. ↑ Trainerwechsel: Sandhausen holt Koschinat von Fortuna Köln (15 oktober 2018). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  19. ↑ Zwei auf einen Schlag: St. Pauli verpflichtet Paqarada und Smarsch (2 augustus 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  20. ↑ St. Pauli complete signing of Leart Paqarada (2 augustus 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  21. ↑ Wieder raus: St. Pauli wird von Viertligist Elversberg überrollt (13 september 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  22. ↑ Statistieken SV Elversberg - FC St. Pauli op 13 september 2020. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  23. ↑ Marmoush eröffnet früh - St. Pauli zerlegt Würzburg (17 april 2021). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  24. ↑ Statistieken FC St. Pauli - Würzburger Kickers op 17 april 2021. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  25. ↑ Statistieken FC St. Pauli - Hannover 96 op 20 februari 2022. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  26. ↑ St. Pauli schafft die Überraschung und schaltet den BVB aus (18 januari 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  27. ↑ Voglsammer profitiert: Union steht nach Rückstand im Halbfinale (1 maart 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  28. ↑ Leart Paqarada und Jackson Irvine sind die neuen Kapitäne (15 juli 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  29. ↑ Nach dem letzten Heimspiel: Der FC St. Pauli verabschiedet sieben Kiezkicker (26 mei 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  30. ↑ Tschüss, Paqa! Danke für drei ganz starke Jahre am Millerntor! (31 mei 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  31. ↑ Paqarada wird erster Kölner Sommerzugang (14 januari 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  32. ↑ Doppelschlag in der Verlängerung: Köln bezwingt Osnabrück nach intensivem Kampf (14 augustus 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  33. ↑ Statistieken VfL Osnabrück - 1. FC Köln op 14 augustus 2023. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  34. ↑ Sauerborn, Martin, Adamyan glücklos, Pacarada zu klein – Köln unterliegt beim BVB (19 augustus 2023).
  35. ↑ 2023 für Paqarada gelaufen - Auch Adamyan fällt aus (12 december 2023). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  36. ↑ "Sehr reizvolle Aufgabe": Schultz wird neuer Trainer beim 1. FC Köln (4 januari 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  37. ↑ Leart Pacarada über die vergangene Saison – „Es war ein Schlag ins Gesicht“ (11 juli 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  38. ↑ 1.FC Köln steigt in 2. Bundesliga ab (18 mei 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  39. ↑ Bartsch, Simon, Dünn besetzte Abwehr – dann müssen es die Youngster richten (21 juli 2024). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  40. ↑ Statistieken Oostenrijk onder 16 - Duitsland onder 16 op 16 augustus 2009. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  41. ↑ Statistieken Albanië onder 21 - Noord-Macedonië onder 21 op 6 februari 2013. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  42. ↑ Kosovo treedt toe tot UEFA (3 mei 2016). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  43. ↑ Kosovo schrijft historie met eerste officiële winst (3 juni 2016). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  44. ↑ Statistieken Kosovo - Faeröer op 3 juni 2016. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  45. ↑ Statistieken Burkina Faso - Kosovo op 27 maart 2018. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  46. ↑ Leart Paqarada largohet nga Përfaqësuesja e Kosovës. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  47. ↑ Giresse publikon listën e Dardanëve për ndeshjet e shtatorit (16 september 2022). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  48. ↑ Statistieken Finland - Kosovo op 5 september 2016. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  49. ↑ Oranje krijgt Georgië of Noord-Macedonië als tegenstander op EK (8 oktober 2020). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  50. ↑ Statistieken Noord-Macedonië - Kosovo op 8 oktober 2020. Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
  51. ↑ Leart Paqarada është djali i legjendës së Prishtinës (Foto). Geraadpleegd op 30 augustus 2024.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leart_Paçarada&oldid=68045386"