Naar inhoud springen

Soendaspookdier

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Cephalopachus bancanus)
Soendaspookdier
IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2015)
Soendaspookdier (Cephalopachus bancanus borneanus)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Primates (Primaten)
Familie:Tarsiidae (Spookdiertjes)
Geslacht:Cephalopachus
Swainson, 1835
Soort
Cephalopachus bancanus
(Horsfield, 1821)
Originele combinatie
Tarsius bancanus
Verspreidingsgebied van het soendaspookdier
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Soendaspookdier op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Het soendaspookdier (Cephalopachus bancanus) (ook: sundaspookdier) is een zoogdier uit de familie van de spookdiertjes (Tarsiidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Thomas Horsfield in 1821.[2][3]

Als ze volwassen zijn, hebben ze een lichaamslengte van 10 tot 16 centimeter. Opvallend is hun dunne en lange staart, die 18 tot 23 cm lang is en waarvan alleen het uiteinde behaard is. Het dier bezit lange vingers. Aan de tenen bevinden zich kussentjes en scherpe nagels, waarmee het zich aan takken vastklampt. De staart kan anderhalf keer zo lang zijn als zijn lichaam of zelfs nog wat langer. Zoals alle spookdiertjes kunnen zij ook hun kop helemaal ronddraaien zonder hun lichaam te bewegen. Het lichaamsgewicht bedraagt 18 tot 135 gram.

Soendaspookdieren zijn solitair en uitstekende springers en klimmers, die overwegend in de bomen leven. Overdag houden ze zich schuil en pas wanneer de schemering invalt, actief op zoek gaan naar voedsel, hoofdzakelijk insecten. Ze vangen hun prooi in een snelle beweging met hun handen.

Voortplanting

[bewerken | brontekst bewerken]

De wijfjes krijgen gewoonlijk één jong per jaar, dat al volledig behaard ter wereld komt, de ogen al geopend heeft en in staat is om te lopen en te springen. De draagtijd bedraagt 180 dagen.

Het soendaspookdier komt voor op een aantal Indonesische eilanden, zoals Borneo en Zuid-Sumatra in beboste en waterrijke streken.

In 2010 verhieven Groves & Shekelle de status van het vroegere ondergeslacht Cephalopachus tot de rang van geslacht.[4] De onderverdeling is dan als volgt: