Dennis Deroey
| Dennis Deroey | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Persoonlijke informatie | |||||||
| Naam | Dennis Deroey | ||||||
| Geboortedatum | 14 augustus 1987 | ||||||
| Geboorteplaats | Leuven
| ||||||
| Nationaliteit | .svg){kind=small} Belgische
| ||||||
| Lengte | 191 cm | ||||||
| Sportieve informatie | |||||||
| Discipline | _pictogram.svg){kind=small} Volleybal_pictogram.svg){kind=small} Beachvolleybal
| ||||||
| Positie | Libero | ||||||
| |||||||
| Landskampioen | |||||||
| ▷ Liga A: 2011, 2021, 2022 & 2023
| |||||||
| Beker | |||||||
| ▷ Beker van België: 2020, 2021 & 2023 ▷ Supercup: 2019 & 2022
| |||||||
| Continentale toernooien (club) | |||||||
▷  CEV Cup: 2023
| |||||||
| |||||||
Dennis Deroey (Leuven, 14 augustus 1987) is een Belgisch volleyballer.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Deroey was actief bij Mitters Wespelaar en VC Heverlee alvorens hij in 2007 debuteerde in het eerste team van VC Averbode. Vervolgens ging hij aan de slag bij VC Puurs en in 2010-'11 sloot hij aan bij VC Maaseik[1], waarmee hij dat seizoen landskampioen werd.[2] Vervolgens kwam Deroey uit voor VC Halen[3] en het Duitse Evivo Düren.[4]
In 2013 keerde hij terug naar de Belgische competitie, alwaar hij eerst actief was bij VC Puurs en vervolgens drie seizoenen bij Topvolley Antwerpen. Hierop aansluitend kwam hij twee seizoenen uit voor Lindemans Aalst.[5] Sinds 2019 verdedigt hij de kleuren van Knack Roeselare. Met deze club werd hij driemaal landskampioen (2021, 2022 en 2023) en won hij even vaak de Beker van België (2020, 2021 en 2023). Ook won hij met Roeselare tweemaal de Supercup (2019 en 2022) en bereikte hij met dit team in 2022-'23 de finale van de CEV Cup, waarin het Italiaanse Volley Modena evenwel te sterk bleek.[6][7]
Daarnaast was hij actief bij het Belgisch volleybalteam. Met de Red Dragons nam hij onder meer deel aan het Europees kampioenschap van 2015.
Ook is hij actief in het beachvolleybal[8], waarin hij in 2018 en 2023 samen met Martijn Colson Belgisch kampioen werd.[9][10][11] Daarnaast werd hij viermaal vice-Belgisch kampioen: In 2012 met zijn broer Maarten[12], in 2014 met Aljosa Urnaut[13] , in 2015 met Seppe Baetens[14] en in 2022 met Martijn Colson.[15]
Van opleiding is hij bachelor lichamelijke opvoeding.[16]
- (en) Profiel Dennis Deroey, LinkedIn
- Fiche Dennis Deroey, Volleybox
- (en) Fiche Dennis Deroey, World of Volley
- ↑ VERHAERT W., Dennis Deroey van Puurs naar Noliko Maaseik, Het Belang van Limburg, 13 mei 2010
- ↑ Maaseik voor dertiende keer landskampioen volleybal, De Morgen, 27 april 2011
- ↑ Halen deelt zeker geen cadeautjes uit, Het Nieuwsblad, 21 december 2011
- ↑ (en) Players’ contracts news from Germany, World of Volley, 13 juni 2013
- ↑ Aankondiging vertrek Dennis Deroey wekt wrevel: “Bizar dat Roeselare precies nu met dit nieuws komt”, Het Nieuwsblad, 12 maart 2019
- ↑ Roeselare gaat onderuit tegen Modena in de finale van de CEV Cup, Sporza, 5 april 2023
- ↑ Modena wint CEV cup in Roeselare, Topvolley Belgium, 6 april 2023
- ↑ VEREECK Walter, Duobaan voor Dennis Deroey en Martijn Colson, Volley Magazine, 22 juni 2021
- ↑ Colson pakt Belgische titel; Het Belang van Limburg; 12 augustus 2018
- ↑ Dennis Deroey kroont zich met maatje Martijn Colson opnieuw tot Belgisch Kampioen Beach Volleybal, Knack Volley, 7 augustus 2023
- ↑ KWANTEN Rob, Martijn Colson wint tweede Belgische titel in het beachvolleybal, Het Belang van Limburg, 6 augustus 2023
- ↑ BK Beachvolley Knokke-Heist; Focus-WTV; 13 augustus 2012
- ↑ BROUHON JP & DAEMS Annemie; Résultats des masters de knokke!; Volleynews.be; 11 augustus 2014.
- ↑ LEFEVRE Eddy; Ward Coucke weer kampioen van België beachvolley; Het Nieuwsblad; 11 augustus 2011
- ↑ Nieuwe Belgische kampioenen gekend, Belgian Beachvolley Championship, 15 augustus 2022
- ↑ PEETERS Leo, Libero Dennis Deroey: “Knack droomt van tweede gouden plak in Europa”, Volley Magazine, 4 april 2023