Naar inhoud springen

Europees kampioenschap voetbal 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf EK voetbal 2016)
Europees kampioenschap voetbal 2016
UEFA Euro 2016
Championnat d'Europe de football 2016
Europees kampioenschap voetbal 2016
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Organisator UEFA
Editie 15e
Datum 10 juni – 10 juli 2016
Teams 24 (van 1 confederatie)
Stadions 10 (in 10 gaststeden)
Winnaar Vlag van Portugal Portugal (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 51
Doelpunten 108  (2,12 per wedstrijd)
Toeschouwers 2.427.303  (47.594 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Frankrijk Antoine Griezmann
(6 doelpunten)
Beste speler Vlag van Frankrijk Antoine Griezmann
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het Europees kampioenschap voetbal mannen 2016 of UEFA Euro 2016 was de vijftiende editie van het vierjaarlijkse voetbalevenement. Het werd gehouden van 10 juni tot en met 10 juli 2016. Frankrijk was het gastland.[1] Na de toernooien van 1960 en 1984 was het de derde maal dat dit land gastland was.

Voor het eerst in de geschiedenis namen er 24 landen deel aan het toernooi. Dit was een uitbreiding met acht, waardoor er ook twintig wedstrijden meer gespeeld werden. Er werden zes groepen van vier teams gemaakt. De nummers één en twee uit elke groep en de vier beste nummers drie gingen door naar de achtste finale. Vervolgens werden achtste finales, kwartfinales, halve finales en de finale gespeeld.[2]

Het toernooi werd uitgebreid zodat ook kleinere landen kunnen deelnemen aan het EK waarvoor de grotere landen zich vrijwel altijd plaatsen. De voormalige kampioenen Nederland, Denemarken en Griekenland slaagden er niet in om zich te kwalificeren. Nederland, dat nog derde werd op het WK van 2014 eindigde als vierde in zijn kwalificatiegroep. Denemarken werd in de barrages uitgeschakeld en Griekenland, nog tot de tweede ronde van het laatste WK doorgedrongen, eindigde als laatste in zijn groep.

Portugal won het toernooi door in de finale Frankrijk met 1-0 te verslaan na verlenging. Éder werd de matchwinner door in de 109e minuut het enige doelpunt van de wedstrijd te maken.

Kandidaatstelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Procedure kandidaatstelling

[bewerken | brontekst bewerken]

Geïnteresseerde (combinaties van) landen om het toernooi te organiseren konden zich tot 9 maart 2009 aanmelden bij de UEFA. De UEFA had daarbij de mogelijkheid om het aantal kandidaturen terug te brengen tot drie of vier. De geïnteresseerde landen kregen dan de mogelijkheid om hun bidbook op te stellen dat uiterlijk 15 februari 2010 moest zijn ingediend. Vervolgens werden de aanmeldingen door de UEFA geëvalueerd en werden vanaf maart 2010 de kandidaat-landen bezocht. Op 28 mei 2010 werd de keuze gemaakt. De UEFA schrijft voor dat bij een toernooi met 24 deelnemers er negen tot twaalf stadions nodig zijn. Door de strenge eisen die de UEFA stelt komen alleen de grote landen in aanmerking voor de organisatie door één land of een combinatie van twee of maximaal drie[3] kleinere landen, zoals dat eerder is gebeurd met het EK 2000, het EK 2008 en het EK 2012.

Zie Kandidaturen Europees kampioenschap voetbal 2016 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Drie landen hebben in maart 2009 een individuele kandidatuur ingediend en twee landen een gezamenlijke.[4] Frankrijk, Italië, Turkije individueel en Noorwegen en Zweden gezamenlijk. De verantwoordelijke ministers van Noorwegen en Zweden wilden geen overheidsgeld beschikbaar stellen.[5] De kandidatuur werd stopgezet. De UEFA meldde in februari 2010 dat Frankrijk, Italië en Turkije hun bidbook hadden ingediend.[6] Eerder overwogen Schotland, eventueel samen met Wales, Ierland en Noord-Ierland, Griekenland, Rusland en de combinatie van Roemenië en Bulgarije om zich kandidaat te stellen, maar deze landen hebben dit uiteindelijk niet gedaan.

De dertien stemgerechtigde leden van het uitvoerend comité van de UEFA bepaalden via een stemming het organiserend land. De stemming bestond uit twee ronden. In de eerste ronde moest elk lid de landen op voorkeursvolgorde plaatsen. Het voorkeursland kreeg 5 punten, de nummer twee 2 punten en de nummer drie één punt. Het land met het laagst aantal punten zou afvallen; dit bleek Italië te zijn. In de tweede ronde moest elk lid het land van voorkeur aangeven. Het land met de meeste stemmen zou winnen; dit bleek Frankrijk te zijn.

Nr. Land Stemmen Eerdere EK's georganiseerd Aantal speellocaties
Ronde 1 Ronde 2[7]
1. Vlag van Frankrijk Frankrijk 43 7 1960 en 1984 12 speelsteden
2. Vlag van Turkije Turkije 38 6 N.v.t. 12 speelsteden
3. Vlag van Italië Italië 23 - 1968 en 1980 12 speelsteden

De Franse voetbalbond wees in november 2009 twaalf speelsteden aan: Saint-Denis, Marseille, Lyon, Villeneuve-d'Ascq, Parijs, Lens, Saint-Étienne, Toulouse, Bordeaux, Straatsburg, Nice en Nancy. Dit werd later teruggebracht tot 9 speelsteden (Straatsburg, Saint-Étienne en Toulouse vielen af). In juni 2011 werden Saint-Étienne en Toulouse weer toegevoegd aan de lijst, zodat het totale aantal speelsteden nu op 11 kwam. In december 2011 besloot Nancy af te zien van het EK, omdat de renovatie van het stadion niet doorging.

Saint-Denis Marseille Lyon Parijs
Stade de France
Capaciteit: 81.338
Stade Vélodrome
Capaciteit: 67.000
Parc Olympique Lyonnais
Capaciteit: 61.556
Parc des Princes
Capaciteit: 51.000
Villeneuve-d'Ascq
(Lille Métropole)
Lens
Grand Stade Lille Métropole
Capaciteit: 50.186
Stade Bollaert-Delelis
Capaciteit: 45.000
Bordeaux Saint-Étienne Toulouse Nice
Nouveau Stade Bordeaux
Capaciteit: 42.566
Stade Geoffroy-Guichard
Capaciteit: 42.000
Stadium Municipal
Capaciteit: 36.550
Allianz Riviera
Capaciteit: 35.624

Extra voorzorgsmaatregelen en incidenten

[bewerken | brontekst bewerken]

In Frankrijk geldt tot op heden de noodtoestand die werd uitgeroepen daags na de aanslagen in Parijs van november 2015, waarbij het Stade de France een van de doelwitten was. In de aanloop naar het EK 2016 zijn allerlei extra beveiligingsmaatregelen getroffen om mogelijke nieuwe terreuraanslagen te voorkomen. Begin juni had Frankrijk 90.000 man ingezet ter beveiliging van het toernooi.[8]

In mei werd bij de Pools-Oekraïense grens een Fransman aangehouden die een grote hoeveelheid wapens en springstof bij zich had. Volgens berichten van de Oekraïense veiligheidsdienst zou hij van plan zijn geweest om tijdens het EK 15 aanslagen te plegen.[9]

De Franse dj en producer David Guetta en de Zweedse zangeres Zara Larsson schreven samen het officiële EK-lied genaamd This One's For You.

Zie Europees kampioenschap voetbal 2016/Selecties voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Zie Europees kampioenschap voetbal 2016 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De kwalificatiegroepen werden geloot op 23 februari 2014 in Nice.

De groepen werden dusdanig samengesteld dat de sterkste landen niet bij elkaar in de groep zouden komen en dat de groepen een vergelijkbare sterkte hadden. Hiertoe werden de landen ingedeeld in zes potten. Pot 1 was de sterkste pot, met daarin de landen met de hoogste coëfficiënten en geleid door de titelhouder. De coëfficiënten waren gebaseerd op de resultaten in de kwalificatie voor het WK 2014 en de kwalificatie en eindronde van het EK 2012 en het WK 2010.[10] Uit elke pot werd een land in een andere groep geloot. Landen die in dezelfde pot waren ingedeeld, konden dus niet tegen elkaar spelen. Landen waarvan de thuismarkten de grootste bijdrage hadden geleverd aan de opbrengst voor het kwalificatietoernooi werden in een groep van zes landen geplaatst.[10] Dit waren Engeland, Duitsland, Italië, Spanje en Nederland. Om politieke reden konden Armenië en Azerbeidzjan niet bij elkaar in de groep komen. Dat gold ook voor Spanje en Gibraltar.[11]

Potindeling en speelschema

[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA maakte de potindeling eind januari 2014 bekend.[12] Direct na de loting maakte de UEFA het speelschema bekend.[13] Tot dan toe was het gebruikelijk dat de landen uit de groep onderling het schema opstelden. Frankrijk werd achteraf toegevoegd aan de groep met vijf landen. De wedstrijden van de Franse ploeg zouden evenwel vriendschappelijk zijn, en niet meegerekend worden in het klassement.

Pot 1 (groepshoofden) Pot 2 Pot 3 Pot 4 Pot 5 Pot 6
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van België België
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Servië Servië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Israël Israël
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Polen Polen
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Finland Finland
Vlag van Letland Letland
Vlag van Wales Wales
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Estland Estland
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Moldavië Moldavië
Vlag van Macedonië Macedonië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Kazachstan Kazachstan
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Vlag van Faeröer Faeröer
Vlag van Malta Malta
Vlag van Andorra Andorra
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Gibraltar Gibraltar

Gekwalificeerde landen

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Gekwalificeerd als Kwalificatiedatum Eerdere deelnames aan EK Winnaar van EK
Vlag van Frankrijk Frankrijk Gastland 20 mei 2010 (8) 1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012 (2) 1984, 2000
Vlag van Engeland Engeland 1e Groep E 5 september 2015 (8) 1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012 (0)
Vlag van Tsjechië Tsjechië 1e Groep A 6 september 2015 (5) 1996, 2000, 2004, 2008, 2012 (0)
Vlag van IJsland IJsland 2e Groep A 6 september 2015 (0) (0)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1e Groep G 8 september 2015 (1) 2008 (0)
Vlag van Portugal Portugal 1e Groep I 8 oktober 2015 (6) 1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012 (0)
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 1e Groep F 8 oktober 2015 (0) (0)
Vlag van Spanje Spanje 1e Groep C 9 oktober 2015 (9) 1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004,2008, 2012 (3) 1964, 2008, 2012
Vlag van Zwitserland Zwitserland 2e Groep E 9 oktober 2015 (3) 1996, 2004, 2008 (0)
Vlag van Italië Italië 1e Groep H 10 oktober 2015 (8) 1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012 (1) 1968
Vlag van België België 1e Groep B 10 oktober 2015 (4) 1972, 1980, 1984, 2000 (0)
Vlag van Wales Wales 2e Groep B 10 oktober 2015 (0) (0)
Vlag van Albanië Albanië 2e Groep I 11 oktober 2015 (0) (0)
Vlag van Roemenië Roemenië 2e Groep F 11 oktober 2015 (4) 1984, 1996, 2000, 2008 (0)
Vlag van Duitsland Duitsland 1e Groep D 11 oktober 2015 (11) 1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012 (3) 1972, 1980, 1996
Vlag van Polen Polen 2e Groep D 11 oktober 2015 (2) 2008, 2012 (0)
Vlag van Rusland Rusland 2e Groep G 12 oktober 2015 (4) 1996, 2004, 2008, 2012 (0)
Vlag van Slowakije Slowakije 2e Groep C 12 oktober 2015 (0) (0)
Vlag van Kroatië Kroatië 2e Groep H 13 oktober 2015 (4) 1996, 2004, 2008, 2012 (0)
Vlag van Turkije Turkije Beste derde 13 oktober 2015 (3) 1996, 2000, 2008 (0)
Vlag van Hongarije Hongarije Play-offs 15 november 2015 (2) 1964, 1972 (0)
Vlag van Ierland Ierland Play-offs 16 november 2015 (2) 1988, 2012 (0)
Vlag van Zweden Zweden Play-offs 17 november 2015 (5) 1992, 2000, 2004, 2008, 2012 (0)
Vlag van Oekraïne Oekraïne Play-offs 17 november 2015 (1) 2012 (0)

Scheidsrechters

[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA maakte de geselecteerde scheidsrechters bekend op 15 december 2015. Björn Kuipers is de enige Nederlander.

Land Scheidsrechter Assistent-scheidsrechters Extra assistent-scheidsrechters
Vlag van Engeland Engeland Martin Atkinson Michael Mullarkey
Stephen Child
Gary Beswick (stand-by)
Michael Oliver
Craig Pawson
Vlag van Duitsland Duitsland Felix Brych Mark Borsch
Stefan Lupp
Marco Achmüller (stand-by)
Bastian Dankert
Marco Fritz
Vlag van Turkije Turkije Cüneyt Çakır Bahattin Duran
Tarık Ongun
Mustafa Emre Eyisoy (stand-by)
Hüseyin Göçek
Barış Şimşek
Vlag van Engeland Engeland Mark Clattenburg Simon Beck
Jake Collin
Stuart Burt (stand-by)
Anthony Taylor
Andre Marriner
Vlag van Schotland Schotland William Collum Vlag van Ierland Damien MacGraith
Francis Connor
Douglas Ross (stand-by)
Robert Madden
John Beaton
Vlag van Zweden Zweden Jonas Eriksson Mathias Klasenius
Daniel Warnmark
Mehmet Culum (stand-by)
Stefan Johannesson
Markus Strömbergsson
Vlag van Roemenië Roemenië Ovidiu Haţegan Octavian Şovre
Sebastian Eugen Gheorghe
Radu Adrian Stefan Ghinguleac (stand-by)
Alexandru Tudor
Sebastian Colțescu
Vlag van Rusland Rusland Sergej Karasjov Anton Averyanov
Tikhon Kalugin
Nikolai Golubev
Sergej Lapotsjkin
Sergej Ivanov
Vlag van Hongarije Hongarije Viktor Kassai György Ring
Vencel Toth
Istvan Albert (stand-by)
Tamás Bognár
Ádám Farkas
Vlag van Tsjechië Tsjechië Pavel Královec Vlag van Slowakije Roman Slyško
Martin Wilczek
Tomáš Mokrusch (stand-by)
Petr Ardeleánu
Michal Paták
Vlag van Nederland Nederland Björn Kuipers Sander van Roekel
Erwin Zeinstra
Mario Diks (stand-by)
Pol van Boekel
Richard Liesveld
Vlag van Polen Polen Szymon Marciniak Paweł Sokolnicki
Tomasz Listkiewic
Radosław Siejka (stand-by)
Paweł Raczkowski
Tomasz Musiał
Vlag van Servië Servië Milorad Mažić Milovan Ristić
Dalibor Đurđević
Nemanja Petrović (stand-by)
Danilo Grujić
Nenad Đokić
Vlag van Noorwegen Noorwegen Svein Oddvar Moen Kim Tomas Haglund
Frank Andas
Sven Erik Midthjell (stand-by)
Ken Henry Johnsen
Svein-Erik Edvartsen
Vlag van Italië Italië Nicola Rizzoli Elenito Di Liberatore
Mauro Tonolini
Gianluca Cariolato (stand-by)
Luca Banti
Antonio Damato
Daniele Orsato
Vlag van Slovenië Slovenië Damir Skomina Jure Praprotnik
Robert Vukan
Bojan Ul (stand-by)
Matej Jug
Slavko Vinčić
Vlag van Frankrijk Frankrijk Clément Turpin Frédéric Cano
Nicolas Danos
Cyri Gringore (stand-by)
Benoît Bastien
Fredy Fautrel
Vlag van Spanje Spanje Carlos Velasco Carballo Roberto Alonso Fernández
Juan Carlos Yuste Jiménez
Raúl Cabañero Martínez (stand-by)
Jesús Gil Manzano
Carlos del Cerro Grande

Na de groepsfase werden zes scheidsrechters en hun assistenten naar huis gestuurd. Dit waren William Collum, Ovidiu Haţegan, Sergej Karasjov, Pavel Královec, Svein Oddvar Moen en Clément Turpin.[14] De scheidsrechtersteams van Martin Atkinson, Cüneyt Çakır en Carlos Velasco Carballo verlieten het toernooi na de achtste finales.[15]

De volgende scheidsrechters en assistent-scheidsrechters dienen tijdens het toernooi als vierde official en reservegrensrechter:

Land Vierde official Reservegrensrechter
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland Aleksej Koelbakov Vitali Maliutsin
Vlag van Griekenland Griekenland Anastasios Sidiropoulos Damianos Efthymiadis

Om de uitbreiding van 16 naar 24 ploegen op te vangen, is het format gewijzigd in vergelijking met de editie van 2012. Er worden twee extra groepen toegevoegd in de groepsfase, en een extra ronde in de knock-outfase. De zes groepen (A tot en met F) bestaan elk uit vier ploegen, waarvan de beste twee van elke groep doorgaan naar de knock-outfase. Ook de vier beste derde ploegen gaan door naar de achtste finales, voor er wordt overgegaan naar de gebruikelijke kwartfinales, halve finales en de finale. Zo vallen er na de groepsfase slechts acht ploegen af.

Dit format genereert een totaal van 51 wedstrijden, tegenover de 31 wedstrijden die gespeeld werden op de voormalige 16 ploegen-toernooien. Deze 51 wedstrijden worden in een periode van 31 dagen afgewerkt.

De groepen werden geloot op 12 december 2015 in Parijs.

Voorlopige potindeling en speelschema

De 24 ploegen zouden in zes groepen van vier ploegen geloot worden. Gastland Frankrijk werd automatisch in positie A1 geplaatst. Ook titelverdediger Spanje werd in Pot 1 ingedeeld. De andere 22 landen werden verdeeld volgens de UEFA-coëfficiënten na de voltooiing van kwalificatie, zodat er vier potten van zes teams gevormd werden. De UEFA-coëfficiënten van 14 oktober 2015 beslisten over de indeling van de potten.

Pot 1 (Groepshoofden) Pot 2 Pot 3 Pot 4
Vlag van Frankrijk Frankrijk (Gastland, A1)
Vlag van Spanje Spanje (Titelhouder)
Vlag van Duitsland Duitsland (40.236)
Vlag van Engeland Engeland (36.963)
Vlag van Portugal Portugal (35.138)
Vlag van België België (34.442)
Vlag van Italië Italië (34.345)
Vlag van Rusland Rusland (31.345)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (31.254)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (30.932)
Vlag van Kroatië Kroatië (30.642)
Vlag van Oekraïne Oekraïne (30.313)
Vlag van Tsjechië Tsjechië (29.408)
Vlag van Zweden Zweden (29.028)
Vlag van Polen Polen (28.306)
Vlag van Roemenië Roemenië (28.038)
Vlag van Slowakije Slowakije (27.171)
Vlag van Hongarije Hongarije (27.142)
Vlag van Turkije Turkije (27.033)
Vlag van Ierland Ierland (26.902)
Vlag van IJsland IJsland (25.388)
Vlag van Wales Wales (24.521)
Vlag van Albanië Albanië (23.216)
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland (22.961)

Voorlopige indeling op basis van de UEFA-coëfficiënt 14/10/2015.[16][17]

Beslissingscriteria

[bewerken | brontekst bewerken]

In eerste instantie zijn teams gerangschikt op het aantal punten in alle groepswedstrijden. Mochten twee of meer teams hetzelfde puntenaantal hebben, dan bepalen de volgende criteria hun positie:

  1. Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams;
  2. Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
  3. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
  4. Mochten er, na het toepassen van criteria 1 t/m 3, nog steeds twee teams gelijk eindigen, dan moeten criteria 1 t/m 3 opnieuw worden toegepast tussen deze twee teams. Staan deze teams dan nog steeds gelijk, dan wordt de positie bepaald door criteria 5 t/m 9;
  5. Doelsaldo verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
  6. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
  7. Mochten er twee teams in de laatste groepswedstrijd tegen elkaar spelen, de wedstrijd in een gelijkspel eindigen en de teams gelijk staan volgens criteria 1 t/m 6, dan spelen deze twee teams een strafschoppenserie om hun positie te bepalen. Dit geldt niet als er nog een ander team in dezelfde groep gelijk staat met deze twee teams;
  8. Fair-Playklassement van het toernooi (1 punt voor een enkele gele kaart, 3 punten voor een rode kaart ten gevolge van 2 gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart, 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart);
  9. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst;

De vier beste derde ploegen worden bepaald volgens volgende criteria:

  1. Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden in hun groep;
  2. Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams;
  3. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk geëindigde teams;
  4. Fair-Playklassement van het toernooi (1 punt voor een enkele gele kaart, 3 punten voor een rode kaart ten gevolge van 2 gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart, 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart);
  5. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst

Structuur knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA heeft volgende structuur ontwikkeld voor de achtste finales:

  • Wedstrijd 1: Tweede groep A v tweede groep C
  • Wedstrijd 2: Winnaar groep D v derde groep B/E/F
  • Wedstrijd 3: Winnaar groep B v derde groep A/C/D
  • Wedstrijd 4: Winnaar groep F v tweede groep E
  • Wedstrijd 5: Winnaar groep C v derde groep A/B/F
  • Wedstrijd 6: Winnaar groep E v tweede groep D
  • Wedstrijd 7: Winnaar groep A v derde groep C/D/E
  • Wedstrijd 8: Tweede groep B v tweede groep F

De samenstellingen van de wedstrijden betreffende de ploegen die op de derde plaats eindigen in hun groep zijn afhankelijk van welke vier derdebeste ploegen zich plaatsen voor de achtste finales.

Vier beste 3de ploegen Winnaar groep A v Winnaar groep B v Winnaar groep C v Winnaar groep D v
A B C D 3de plaats groep C 3de plaats groep D 3de plaats groep A 3de plaats groep B
A B C E 3de plaats groep C 3de plaats groep A 3de plaats groep B 3de plaats groep E
A B C F 3de plaats groep C 3de plaats groep A 3de plaats groep B 3de plaats groep F
A B D E 3de plaats groep D 3de plaats groep A 3de plaats groep B 3de plaats groep E
A B D F 3de plaats groep D 3de plaats groep A 3de plaats groep B 3de plaats groep F
A B E F 3de plaats groep E 3de plaats groep A 3de plaats groep B 3de plaats groep F
A C D E 3de plaats groep C 3de plaats groep D 3de plaats groep A 3de plaats groep E
A C D F 3de plaats groep C 3de plaats groep D 3de plaats groep A 3de plaats groep F
A C E F 3de plaats groep C 3de plaats groep A 3de plaats groep F 3de plaats groep E
A D E F 3de plaats groep D 3de plaats groep A 3de plaats groep F 3de plaats groep E
B C D E 3de plaats groep C 3de plaats groep D 3de plaats groep B 3de plaats groep E
B C D F 3de plaats groep C 3de plaats groep D 3de plaats groep B 3de plaats groep F
B C E F 3de plaats groep E 3de plaats groep C 3de plaats groep B 3de plaats groep F
B D E F 3de plaats groep E 3de plaats groep D 3de plaats groep B 3de plaats groep F
C D E F 3de plaats groep C 3de plaats groep D 3de plaats groep F 3de plaats groep E

De samenstelling van de kwartfinales is als volgt:

  • Kwartfinale 1: Winnaar wedstrijd 1 v winnaar wedstrijd 2
  • Kwartfinale 2: Winnaar wedstrijd 3 v winnaar wedstrijd 4
  • Kwartfinale 3: Winnaar wedstrijd 5 v winnaar wedstrijd 6
  • Kwartfinale 4: Winnaar wedstrijd 7 v winnaar wedstrijd 8

De halve finales zijn dan als volgt:

  • Halve finale 1: Winnaar kwartfinale 1 v winnaar kwartfinale 2
  • Halve finale 2: Winnaar kwartfinale 3 v winnaar kwartfinale 4

De finale is dan: Winnaar halve finale 1 v winnaar halve finale 2. Zoals op elk toernooi sinds UEFA Euro 1984, wordt er geen wedstrijd gespeeld voor de derde plaats.

Puntentelling

De groepen spelen in een halve competitie, waarbij elk land eenmaal tegen elk ander land uit zijn eigen groep speelt. Volgens het driepuntensysteem krijgt een land drie punten voor een zege, een voor een gelijkspel en nul voor een nederlaag. De eerste twee landen uit elke groep en de vier beste nummers drie gaan door naar de volgende ronde.

Beslissingscriteria

Wanneer teams na het beëindigen van de groepsfase met evenveel punten eindigen, wordt een aantal opeenvolgende criteria doorlopen tot een verschil wordt gevonden en men de twee ploegen kan ordenen:

Resultaten deelnemers Euro 2016
 Winnaar
 Tweede
 Halve finale
 Kwartfinale
 Achtste finale
 Groepsfase
  1. Meeste punten in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  2. Doelpuntensaldo als resultaat van de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  3. Meeste doelpunten gescoord in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  4. Wanneer teams na het toepassen van de eerste drie criteria nog steeds gelijk staan, zullen criteria 1 tot en met 3 opnieuw worden toegepast, maar nu alleen tussen de teams in kwestie. Wanneer teams nog steeds gelijk staan, worden criteria 5 tot en met 9 toegepast.
  5. Het doelpuntensaldo over alle groepswedstrijden.
  6. Meeste doelpunten gescoord in alle groepswedstrijden.
  7. Als twee teams hetzelfde aantal punten hebben en ook gelijk staan volgens criteria 1 tot en met 6 nadat ze in de laatste wedstrijd van de groepsfase tegen elkaar hebben gespeeld, wordt hun positie bepaald door een penalty shoot-out. Dit criterium wordt niet gebruikt als er meer dan twee teams op hetzelfde aantal punten eindigen.
  8. Fair Play-ranglijst (1 punt voor een losse gele kaart, 3 punten voor een rode kaart als gevolg van twee gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart en 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart).
  9. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst
Betekenis van de kleuren
Groen: geplaatst voor achtste finales
Rood: uitgeschakeld
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 2 1 0 4 1 +3 7
2 Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 1 2 0 2 1 +1 5
3 Vlag van Albanië Albanië 3 1 0 2 1 3 –2 3
4 Vlag van Roemenië Roemenië 3 0 1 2 2 4 –2 1

10 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Roemenië Roemenië Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 75.113
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Viktor Kassai
Giroud Goal 57'
Payet Goal 89'
Goal 65' (pen.) Stancu

11 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Albanië Vlag van Albanië 0 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Stade Bollaert-Delelis, Lens
Toeschouwers: 33.805
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos Velasco Carballo
Cana Kreeg geel in de 23e minuut Kreeg opnieuw geel in de 36e minuutWeggestuurd in de 36e minuut 23', 36' Goal 5' Schär

15 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië 1 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 43.576
Scheidsrechter: Vlag van Rusland Sergej Karasjov
Stancu Goal 18' (pen.) Goal 57' Mehmedi

15 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vlag van Albanië Albanië Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 63.670
Scheidsrechter: Vlag van Schotland William Collum
Griezmann Goal 90'
Payet Goal 90+6'

19 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Roemenië Vlag van Roemenië 0 – 1 Vlag van Albanië Albanië Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 49.752
Scheidsrechter: Vlag van Tsjechië Pavel Královec
Goal 43' Sadiku

19 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 0 – 0 Vlag van Frankrijk Frankrijk Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 45.616
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Wales Wales 3 2 0 1 6 3 +3 6
2 Vlag van Engeland Engeland 3 1 2 0 3 2 +1 5
3 Vlag van Slowakije Slowakije 3 1 1 1 3 3 0 4
4 Vlag van Rusland Rusland 3 0 1 2 2 6 –4 1

11 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Wales Vlag van Wales 2 – 1 Vlag van Slowakije Slowakije Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux
Toeschouwers: 37.831
Scheidsrechter: Vlag van Noorwegen Svein Oddvar Moen
Bale Goal 10'
Robson-Kanu Goal 81'
Goal 61' Duda

11 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 1 Vlag van Rusland Rusland Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 62.343
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Dier Goal 73' Goal 90+2' V. Berezoetski

15 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Rusland Vlag van Rusland 1 – 2 Vlag van Slowakije Slowakije Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 38.989
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Gloesjakov Goal 80' Goal 32' Weiss
Goal 45' Hamšík

16 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 1 Vlag van Wales Wales Stade Bollaert-Delelis, Lens
Toeschouwers: 34.033
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Vardy Goal 56'
Sturridge Goal 90+2'
Goal 42' Bale

20 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Rusland Vlag van Rusland 0 – 3 Vlag van Wales Wales Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 28.840
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Jonas Eriksson
Goal 11' Ramsey
Goal 20' Taylor
Goal 67' Bale

20 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Slowakije Vlag van Slowakije 0 – 0 Vlag van Engeland Engeland Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 39.051
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos Velasco Carballo
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Duitsland Duitsland 3 2 1 0 3 0 +3 7
2 Vlag van Polen Polen 3 2 1 0 2 0 +2 7
3 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 3 1 0 2 2 2 0 3
4 Vlag van Oekraïne Oekraïne 3 0 0 3 0 5 –5 0

12 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Polen Vlag van Polen 1 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Allianz Riviera, Nice
Toeschouwers: 33.742
Scheidsrechter: Vlag van Roemenië Ovidiu Haţegan
Milik Goal 51'

12 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 0 Vlag van Oekraïne Oekraïne Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 43.035
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Martin Atkinson
Mustafi Goal 19'
Schweinsteiger Goal 90+2'

16 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 51.043
Scheidsrechter: Vlag van Tsjechië Pavel Královec
Goal 49' McAuley
Goal 90+6' McGinn

Wedstrijd 3 minuten stilgelegd wegens hagel


16 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 0 Vlag van Polen Polen Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 73.648
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers

21 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 1 Vlag van Polen Polen Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 58.874
Scheidsrechter: Vlag van Noorwegen Svein Oddvar Moen
Goal 54' Błaszczykowski

21 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 0 – 1 Vlag van Duitsland Duitsland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 44.125
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Clément Turpin
Goal 30' Gómez
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Kroatië Kroatië 3 2 1 0 5 3 +2 7
2 Vlag van Spanje Spanje 3 2 0 1 5 2 +3 6
3 Vlag van Turkije Turkije 3 1 0 2 2 4 –2 3
4 Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 0 1 2 2 5 –3 1

12 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 0 – 1 Vlag van Kroatië Kroatië Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 43.842
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Jonas Eriksson
Goal 41' Modrić

13 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje 1 – 0 Vlag van Tsjechië Tsjechië Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 29.400
Scheidsrechter: Vlag van Polen Szymon Marciniak
Piqué Goal 87'

17 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Tsjechië Vlag van Tsjechië 2 – 2 Vlag van Kroatië Kroatië Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 38.376
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Mark Clattenburg
Škoda Goal 76'
Necid Goal 90+4' (pen.)
Goal 37' Perišić
Goal 59' Rakitić

Wedstrijd 5 minuten stilgelegd wegens Kroatisch supportersgeweld


17 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje 3 – 0 Vlag van Turkije Turkije Allianz Riviera, Nice
Toeschouwers: 33.409
Scheidsrechter: Vlag van Servië Milorad Mažić
Morata Goal 34'Goal 48'
Nolito Goal 37'

21 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Tsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Vlag van Turkije Turkije Stade Bollaert-Delelis, Lens
Toeschouwers: 32.836
Scheidsrechter: Vlag van Schotland William Collum
Goal 10' Yılmaz
Goal 65' Tufan

21 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Kroatië Vlag van Kroatië 2 – 1 Vlag van Spanje Spanje Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux
Toeschouwers: 37.245
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
N. Kalinić Goal 45'
Perišić Goal 87'
Goal 7' Morata
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Italië Italië 3 2 0 1 3 1 +2 6
2 Vlag van België België 3 2 0 1 4 2 +2 6
3 Vlag van Ierland Ierland 3 1 1 1 2 4 –2 4
4 Vlag van Zweden Zweden 3 0 1 2 1 3 –2 1

13 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Ierland Vlag van Ierland 1 – 1 Vlag van Zweden Zweden Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 73.419
Scheidsrechter: Vlag van Servië Milorad Mažić
Hoolahan Goal 48' Goal 71' (e.d.) Clark

13 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
België Vlag van België 0 – 2 Vlag van Italië Italië Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 55.408
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Mark Clattenburg
Goal 32' Giaccherini
Goal 90+2' Pellè

17 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Zweden Zweden Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 29.600
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Viktor Kassai
Éder Goal 88'

18 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
België Vlag van België 3 – 0 Vlag van Ierland Ierland Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux
Toeschouwers: 39.493
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
R. Lukaku Goal 48'Goal 70'
Witsel Goal 61'

22 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 0 – 1 Vlag van Ierland Ierland Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 44.268
Scheidsrechter: Vlag van Roemenië Ovidiu Haţegan
Goal 85' Brady

22 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Zweden Vlag van Zweden 0 – 1 Vlag van België België Allianz Riviera, Nice
Toeschouwers: 34.011
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Goal 84' Nainggolan
Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Hongarije Hongarije 3 1 2 0 6 4 +2 5
2 Vlag van IJsland IJsland 3 1 2 0 4 3 +1 5
3 Vlag van Portugal Portugal 3 0 3 0 4 4 0 3
4 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 0 1 2 1 4 –3 1

14 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 0 – 2 Vlag van Hongarije Hongarije Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux
Toeschouwers: 34.424
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Clément Turpin
Dragović Kreeg geel in de 33e minuut Kreeg opnieuw geel in de 66e minuutWeggestuurd in de 66e minuut 33', 66' Goal 62' Szalai
Goal 87' Stieber

14 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 1 – 1 Vlag van IJsland IJsland Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 38.742
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Nani Goal 31' Goal 50' B. Bjarnason

18 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
IJsland Vlag van IJsland 1 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 60.842
Scheidsrechter: Vlag van Rusland Sergej Karasjov
G. Sigurðsson Goal 40' (pen.) Goal 88' (e.d.) Sævarsson

18 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 0 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 44.291
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli

22 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
IJsland Vlag van IJsland 2 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 68.714
Scheidsrechter: Vlag van Polen Szymon Marciniak
Böðvarsson Goal 18'
Traustason Goal 90+4'
Goal 60' Schöpf

22 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Hongarije Vlag van Hongarije 3 – 3 Vlag van Portugal Portugal Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 55.514
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Martin Atkinson
Gera Goal 19'
Dzsudzsák Goal 47'Goal 55'
Goal 42' Nani
Goal 50'Goal 63' Ronaldo

Rangschikking derde plaatsen

[bewerken | brontekst bewerken]
Grp Land GW W G V DV DT DS ptn
1 B Vlag van Slowakije Slowakije 3 1 1 1 3 3 0 4
2 E Vlag van Ierland Ierland 3 1 1 1 2 4 –2 4
3 F Vlag van Portugal Portugal 3 0 3 0 4 4 0 3
4 C Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 3 1 0 2 2 2 0 3
5 D Vlag van Turkije Turkije 3 1 0 2 2 4 –2 3
6 A Vlag van Albanië Albanië 3 1 0 2 1 3 –2 3

Knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]
  Achtste finale Kwartfinale Halve finale Finale
                                     
   Vlag van Zwitserland Zwitserland 1(4)  
   Vlag van Polen Polen 1(5)  
     Vlag van Polen Polen 1(3)  
   
     Vlag van Portugal Portugal 1(5)  
   Vlag van Kroatië Kroatië 0
 
   Vlag van Portugal Portugal 1  
     Vlag van Portugal Portugal 2  
     Vlag van Wales Wales 0  
   Vlag van Wales Wales 1  
 
   Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 0  
     Vlag van Wales Wales 3
   
     Vlag van België België 1  
   Vlag van Hongarije Hongarije 0
 
   Vlag van België België 4  
     Vlag van Portugal Portugal 1
     Vlag van Frankrijk Frankrijk 0
   Vlag van Duitsland Duitsland 3  
   Vlag van Slowakije Slowakije 0  
     Vlag van Duitsland Duitsland 1(6)
   
     Vlag van Italië Italië 1(5)  
   Vlag van Italië Italië 2
 
   Vlag van Spanje Spanje 0  
     Vlag van Duitsland Duitsland 0
     Vlag van Frankrijk Frankrijk 2  
   Vlag van Frankrijk Frankrijk 2  
   Vlag van Ierland Ierland 1  
     Vlag van Frankrijk Frankrijk 5
   
     Vlag van IJsland IJsland 2  
   Vlag van Engeland Engeland 1
   Vlag van IJsland IJsland 2  

Achtste finales

[bewerken | brontekst bewerken]

25 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 1 (n.v.) Vlag van Polen Polen Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne
Toeschouwers: 38.842
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Mark Clattenburg
Shaqiri Goal 82' Goal 39' Błaszczykowski
  Strafschoppen  
Lichtsteiner Gescoord met penalty
Xhaka Gemiste strafschop
Shaqiri Gescoord met penalty
Schär Gescoord met penalty
Rodríguez Gescoord met penalty
4 – 5 Gescoord met penalty Lewandowski
Gescoord met penalty Milik
Gescoord met penalty Glik
Gescoord met penalty Błaszczykowski
Gescoord met penalty Krychowiak

25 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Wales Vlag van Wales 1 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 44.342
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Martin Atkinson
McAuley Goal 75' (e.d.)

25 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Kroatië Vlag van Kroatië 0 – 1 (n.v.) Vlag van Portugal Portugal Stade Bollaert-Delelis, Lens
Toeschouwers: 33.523
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos Velasco Carballo
Goal 117' Quaresma

26 juni 2016
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Ierland Ierland Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 59.186
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Griezmann Goal 58'Goal 61' Goal 3' (pen.) Brady
Weggestuurd in de 66e minuut 66' Duffy

26 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 3 – 0 Vlag van Slowakije Slowakije Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 44.312
Scheidsrechter: Vlag van Polen Szymon Marciniak
Boateng Goal 8'
Gómez Goal 43'
Draxler Goal 63'

26 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 4 Vlag van België België Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 28.921
Scheidsrechter: Vlag van Servië Milorad Mažić
Goal 10' Alderweireld
Goal 78' Batshuayi
Goal 80' E. Hazard
Goal 90+1' Carrasco

27 juni 2016
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 2 – 0 Vlag van Spanje Spanje Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 76.165
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Chiellini Goal 33'
Pellè Goal 90+1'

27 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 2 Vlag van IJsland IJsland Allianz Riviera, Nice
Toeschouwers: 33.901
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
Rooney Goal 4' (pen.) Goal 6' R. Sigurðsson
Goal 18' Sigþórsson

30 juni 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Polen Vlag van Polen 1 – 1 (n.v.) Vlag van Portugal Portugal Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 62.940
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Lewandowski Goal 2' Goal 33' Sanches
  Strafschoppen  
Lewandowski Gescoord met penalty
Milik Gescoord met penalty
Glik Gescoord met penalty
Błaszczykowski Gemiste strafschop
3 – 5 Gescoord met penalty Ronaldo
Gescoord met penalty Sanches
Gescoord met penalty Moutinho
Gescoord met penalty Nani
Gescoord met penalty Quaresma

1 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Wales Vlag van Wales 3 – 1 Vlag van België België Grand Stade Lille Métropole, Villeneuve-d'Ascq
Toeschouwers: 45.936
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Damir Skomina
A. Williams Goal 31'
Robson-Kanu Goal 55'
Vokes Goal 86'
Goal 13' Nainggolan

2 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 1 – 1 (n.v.) Vlag van Italië Italië Nouveau Stade Bordeaux, Bordeaux
Toeschouwers: 38.764
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Viktor Kassai
Özil Goal 65' Goal 78' (pen.) Bonucci
  Strafschoppen  
Kroos Gescoord met penalty
Müller Gemiste strafschop
Özil Gemiste strafschop
Draxler Gescoord met penalty
Schweinsteiger Gemiste strafschop
Hummels Gescoord met penalty
Kimmich Gescoord met penalty
Boateng Gescoord met penalty
Hector Gescoord met penalty
6 – 5 Gescoord met penalty Insigne
Gemiste strafschop Zaza
Gescoord met penalty Barzagli
Gemiste strafschop Pellè
Gemiste strafschop Bonucci
Gescoord met penalty Giaccherini
Gescoord met penalty Parolo
Gescoord met penalty De Sciglio
Gemiste strafschop Darmian

3 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 5 – 2 Vlag van IJsland IJsland Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 76.833
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
Giroud Goal 12'Goal 59'
Pogba Goal 20'
Payet Goal 43'
Griezmann Goal 45'
Goal 56' Sigþórsson
Goal 84' B. Bjarnason

Halve finales

[bewerken | brontekst bewerken]

6 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 2 – 0 Vlag van Wales Wales Stade des Lumières, Lyon
Toeschouwers: 55.679
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Jonas Eriksson
Ronaldo Goal 50'
Nani Goal 53'

7 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Stade Vélodrome, Marseille
Toeschouwers: 64.078
Scheidsrechter: Vlag van Italië Nicola Rizzoli
Goal 45+2' (pen.)Goal 72' Griezmann

10 juli 2016
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 1 – 0 (n.v.) Vlag van Frankrijk Frankrijk Stade de France, Saint-Denis
Toeschouwers: 75.868
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Mark Clattenburg
Éder Goal 109'
UEFA Europees kampioenschap voetbal
Winnaar 2016

Vlag van Portugal
PORTUGAL
1ste titel

Doelpuntenmakers

[bewerken | brontekst bewerken]

6 doelpunten

3 doelpunten

2 doelpunten

1 doelpunt

Eigen doelpunt

1 rode kaart

De wedstrijdbal, de Adidas Beau Jeu

EK 2016 in beeld

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie 2016 UEFA European Championship van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.