Naar inhoud springen

Hr.Ms. K XVIII (1934)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag
Vlag
Hr.Ms. K XVIII
Vlag
Vlag
De K XVIII arriveert in Soerabaja (11 juli 1935) bron:Koninklijke Marine
De K XVIII arriveert in Soerabaja (11 juli 1935)
bron:Koninklijke Marine
Geschiedenis
Kiellegging 10 juni 1931
Tewaterlating 26 juli 1932
In dienst gesteld 23 maart 1934
Uit dienst gesteld 2 maart 1942
Algemene kenmerken
Waterverplaatsing 865 ton (boven water)
1045 ton (onder water)
Afmetingen 73,6 x 6,5 x 8,3 meter
Bemanning 38
Techniek en uitrusting
Machinevermogen 2 x 1600 pk (dieselmotor)
2 x 430 pk (elektromotor)
Snelheid 17 knopen (boven water)
9 knopen (onder water)
Bewapening 8 x 21 inch torpedobuizen
1 x 8,8 cm kanon
2 x 40 mm mitrailleur
Portaal  Portaalicoon   Marine

De Hr.Ms. K XVIII was een Nederlandse onderzeeboot van de K XIV-klasse. De K XVIII werd gebouwd door de Rotterdamse scheepswerf Fijenoord. Net als alle andere K onderzeeboten werd de K XVIII door het Nederlandse ministerie van Koloniën als patrouilleschip voor Nederlands-Indië aangeschaft.[1] Op 14 november 1934 vertrok de K XVIII vanuit Den Helder naar Nederlands-Indië waar het schip op 11 juli 1935 arriveerde in Soerabaja. Tijdens deze tocht voerde F.A. Vening Meinesz een deel van zijn zwaartekrachtonderzoek uit en werden filmopnamen gemaakt voor de Polygoon film-documentaire 20.000 Mijlen over zee.[2][3][4] Hierover verscheen ook het boek "Klaar voor onderwater. Met Hr.Ms. K XVIII langs een omweg naar Soerabaia" van Max Samuel Wytema. De K XVIII maakte tijdens de overtocht naar Nederlands-Indië een flinke omweg via Zuid-Amerika en Australië, en deed de volgende havens aan: Funchal, Saint Vincent, Dakar, Pernambuco, Rio de Janeiro, Montevideo, Buenos Aires, Mar del Plata, Tristan da Cunha, Kaapstad, Durban, Port Louis (Mauritius) en Fremantle. Halverwege de overtocht fungeerde de K XVIII als baken voor de Fokker F.XVIII Snip, tijdens de eerste trans-Atlantische vlucht van de KLM. Tijdens de vlootschouw op 6 september 1938 in Soerabaja ter ere van het veertigjarige regeringsjubileum van Koningin Wilhelmina was de K XVIII een van de zes onderzeeboten die deelnamen aan deze vlootschouw.[5]

De K XVIII tijdens WO II

[bewerken | brontekst bewerken]

Begin 1941 werd de K XVIII ingedeeld bij de 3e divisie van het onderzeebootflottielje in Nederlands-Indië. Naast de K XVIII waren K XIV, K XV en K XVI onderdeel van 3e divisie.[6] In november 1941 werd de 3e onderzeebootdivisie overgeplaatst naar het eiland Tarakan in de buurt van Borneo, dit omdat men een Japanse invasie in deze regio verwachtte. Gedurende januari 1942 viel de K XVIII samen met de K XIV en de K XV onder de 5e onderzeebootdivisie. De vijfde divisie patrouilleerde in de Straat Makassar. Tijdens de patrouilles hier heeft de K XVIII een Japanse torpedobootjager (1500 ton) en het Japanse patrouilleschip de P 37 (935 ton) tot zinken gebracht en de SS Tsuruga Maru (6988 ton) beschadigd. Gedurende de Slag om Balikpapan raakte de K XVIII zwaar beschadigd door een aanval met dieptebommen. Het schip raakte dusdanig beschadigd dat het moest terugkeren naar Soerabaja voor reparaties. Op 28 februari 1942 werd het dekkanon van de K XVIII gebruikt om de torpedobootjager Banckert onklaar te maken, vier dagen later werd de K XVIII zelf onklaar gemaakt omdat de val van Soerabaja onafwendbaar was en het niet in staat was te vluchten.[5]

Gedurende de bezetting werd K XVIII gelicht en door de Japanners gebruikt als drijvend luchtaanvalwaarschuwingsalarm in de Straat Madoera. Op 15 juni 1945 werd het schip getorpedeerd door de Britse onderzeeboot Taciturn.[7]

Zie de categorie Hr.Ms. K XVIII (submarine, 1934) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.