Onomatopèia
Una onomatopèia (del grèc ονοματοποιία, « creacion de mots ») es una categoria d'interjeccion emesa per simular un bruch particular associat a una persona, una bèstia o una causa, per l'imitacion dels sons qu'aquestes produson. D'unas onomatopèias que i a son improvisadas espontanèament, d'autras son convencionalas.
Lista d'onomatopèias tradicionalas
Onomatopèias de sons divèrses
- bom: onomatopèia pel son del canon.
- clic-clac: onomatopèia pel son del flisquet.
- cric: onomatopèia per tot son agut.
- din-dan: onomatopèia pel son de la campana.
- flisc / flic-flac / flisca-flasca: onomatopèias pel son del flisquet.
- pataflau / pataflesc / pataflesca / pataflòsc / pataflòsca : onomatopèias que marcan un bruch de cabussada.
- pataplan: onomatopèia per un bruch de tambora.
- von-von: onomatopèia per lo marmolh, lo bronzinament e mai lo bronzinament d'insèctes (abelha, moissal...).
- zinga-zanga: onomatopèia per tot bruch alternatiu, per un vai-e-ven.
Onomatopèias dels sons animals
- bau-bau: onomatopèia pel japament del canh.
- cacaracà / cacalà / cacalacà : onomatopèias pel cant del gal.
- miau: onomatopèia per lo miauladís del cat.
- patrac, patrac: onomatopèia per imitar lo galaup d'un caval.
- piu-piu: onomatopèia pel piuladís d'aucelon o de poleton.
- von-von: varianta de zon-zon.
- zon-zon: onomatopèia pels bronzinament d'insèctes (abelha, moissal...).