Vejatz lo contengut

Sent Lis

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Sent Lis
Saint-Lys
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
De haut en baish e d'esquèrra a drecha :
La glèisa, la hala, l'ostau de vila, la mediatèca e lo molin.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 30′ 54″ N, 1° 10′ 42″ E
Superfícia 21,3 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
220 m
210 m
175 m
Geografia politica
País  Gasconha
Parçan Savés (Comenge Armas de Comenge)
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània , ancianament de Miègjorn-Pirenèus
Departament
31
Hauta Garona Armas del Departament d'Hauta Garona
Arrondiment
311
Murèth
Canton
3130
de Plasença deu Toish, ancianament de Sent Lis (caplòc)
Intercom
243100690
Le Muretin Agló (SIREN 200068641)
Cònsol Serge Deuilhé
(2016-2020)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
9 488 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

9 670 ab.
Densitat 418,64 ab./km²
Autras informacions
Gentilici Saint-Lysiens (en francés) Sentlisian (en occitan)
Còde postal 31470
Còde INSEE 31499
www.ville-saint-lys.fr/
Hala de Sent Lis (1846) au còr de la Bastida.

Sent Lis[1],[2],[3],[4] (Saint-Lys en francés) es una comuna occitana de Gasconha entre Savés e Tolosan situada dens le departament de Hauta Garona e la region d'Occitània (Pirenèus-Mediterranèa), ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Sent Lis es una vilòta de 9000 abitants de la Gasconha tolosana. Hè partida de la Comunitat d'Aglomeracion deu Muretin, mès es venguda una comuna periurbana de Tolosa. Es a 28km au Sud-Oèst de Tolosa e a 18km a l'Oèst de Murèth.

Las aigas importantas de la comuna son le Toish e l'Aigabèra.

Sent Lis es una bastida creada peu senescau deu rei de França Eustache de Beaumarchès en 1281, dins un espaci frontièra enter las possessions reialas, las deu Comenge e las deus Angleses.

Sembla que l'ocupacion umana es plan mès anciana. Existissiá avant la creacion de la bastida quauquas bòrdas (La Gironda, La Granja de l'Aigabèra)

Sent Lis estèc un borg agricòle ambe un mercat fixat le dimars dempèi la debuta. Longtemps la populacion se mantenguèc a l'entorn de 1000 abitants.

Pendent l'Ancian Regime, Sent Lis èra de l'eleccion de Ribèra-Verdun, doncas de la província de Gasconha, de la generalitat d'Aush, de l'archidiocèsi de Tolosa, de la senescaucia de Tolosa.Lo vocable de la glèisa es Sent Julian. Tanlèu 1790, Sent Lis èra caplòc de canton. Lo nom de la comuna èra Eau Belle en l'an II. Lo vocable de la glèisa, annèxa de Sent Tomàs, qu'es Sent Sarnin [5].

Pendent la revolucion francesa, la comuna s'apèra Eaubelle (Aigabèra en occitan). Aqueste nom poiriá èster le prumèr nom deu lòc avant la creacion de Sent Lis qu'es una referéncia clara au poder novèl deu rei de França en Tolosan au sègle XIII.

De notar, que le periòde napoleonian estèc mauagit e l'insomission a la conscripcion voluda per Napoleon Ièr estèc importanta coma pertot en Gasconha. La repression hasquèc detzenats de mòrts.

Sent Lis, dejà mercada peu chaple de la siva joenèssa suus camps de batalha de la guèrra 1914-1918, estèc le lòc d'un massacre hèits peus nazis de la division Das Reich, le 12 de junh de 1944 on un dotzenat de sentlisians se morisquèren.

Le desvolopament de la comuna de Sent Lis es ligat a le de Tolosa a partir deu sègle XX. L'implantacion deu centre de ràdio maritime a Sent Lis après la segonda guèrra mondiala, conjugat ambe l'arribada deus rapatriats d'Algeria, hasquèc rapidament créisher la comuna.

Es ara una banlèga deu grand Tolosa ambe quasi 9000 abitants en 2013.

Le parlar originau de Sent Lis es l'occitan gascon tolosan. A notar que Sent Lis a una seccion bilingua francés - occitan a las escòlas ambe mès de 150 escolans en 2013.


Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
setembre 2016 2020 Serge Deuilhé dissident PS  
març 2008 setembre 2016 Jacques Tène PS  
2001 2008 Patrick Lasseube centrista  
març 1989 2001 Jacques Troyes divèrs esquèrra  
1963 1989 Pierre Verdier MRG  
1929 1963 René Bastide    
  1929      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 8917, totala: 9075

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
916 998 1 047 1 209 1 223 1 223 1 293 1 416 1 445

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 471 1 533 1 569 1 451 1 443 1 491 1 483 1 343 1 245

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
1 283 1 188 1 116 998 1 053 1 024 1 040 1 007 1 238

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
1 426
1 794
2 820
3 503
4 565
5 455
7 741
8 118
8 256
8 409
2009 2010
8 397
8 556
8 537
8 697
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]
  • Lo mercat cobèrt (hala) au centre vila, concebuda endeu mercat per l'arquitècte Edmond Chambert. Estèc bastida en 1846 e avèc la particularitat d'aver pas nat pilar interior çò qu'èra novator per l'epòca.
  • La glèisa de Sent Julian de 1881, restaurada en 2010. D'estille neo-gotic ambe pintruras qualitadoses de Henry-Eugène Delacroix.
  • Le molin de vent deu sègle XIX, en foncionament dinc a 1947, auèi restaurat ende hèr visitas toristicas
Molin de Vent de Sent Lis

Catinon e Jacotin damòran dins le vilatge aperat Minjacebas o Minjocèbos. Minjacebas, qu'es un quartièr de la comuna, es la patria de Catinon e Jacotin pr'amor que le nom agradèc a Carles Molin. Una associacion aperada Païs de Catinou e Jacouti, creada per Patrick Lasseube en 1995, celèbra cada an a la prumèra dimenjada d'octòbre Catinon e Jacotin.

Abadia de Planselva

[modificar | Modificar lo còdi]

Abadia de Planselva (fr)

Personalitats qu'an ligams ambe la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. Dictionnaire des localités de la Haute-Garonne, p. 42 e 1 https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html https://docplayer.fr/14783413-Dictionnaire-des-localites.html

Ligams intèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]

País de Catinou e Jacouti (engatjada dens Convergéncia Occitana)

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]