Economia de Bolívia
| Economia de Bolívia | |
.svg)  | |
| Moneda | Boliviano (moneda) |
|---|---|
| Organizacions comercialas | OMC, Mercosur, Unasur e CAF |
| Estadisticas[1] | |
| PIB | USD 50,94 miliards (2011) |
| Reng PIB | 91ena granda[2] |
| Creissença del PIB | 5,2% (2011) |
| PIB per càpita | 4.800 (2011) |
| PIB per sector | agricultura 10%, industria 40%, comèrci e servicis 50% (2011) |
| Inflacion | 9,9%(2011) |
| IDH | cap d'informacions |
| Populacion jol lindal de pauretat | 51,3% (2009) |
| Fòrça de trabalh | 4 643 000 (2011) |
| Fòrça de trabalh per ocupacion | agricultura 32%, industria 20%, comèrci e servicis 48% (2010) |
| Caumatge | 7,6% (2011) |
| Partenaris comercials[1] | |
| Expòrts | 8 332 milions (2011) |
| Sòcis principals | Brasil 41,8%, Estats Units 12,2%, Corèa del Sud 6,4%, Peró 5,7%, Argentina 5,2%, Japon 4,7% (2011) |
| Impòrts | 7 126 milions (2011) |
| Sòcis principals | Chile 23,5%, Brasil 23%, Argentina 10,3%, Estats Units 10,1%, Peró 6,9%, Republica Populara de China 5,8% (2011) |
| Finanças publicas[1] | |
| Deute extèrne | US$ 5 451 milions (2011) |
| Revenguts | USD cap d'informacions |
| Despensas | 10,62 miliards (2011) |
modificar  |
|
Bolívia es un dels païses pus paures e mens de desvolopats de l'America Latina. Après una desastrosa crisi economica al començament dels ans 1980, foguèron de reformas economicas que van estimular l'investiment privat, estimular la creissença economica e limitar la pauresa pendent los ans 1990[1].
Lo periòde 2003-2005 foguèt caracterizat per una instabilitat politica, de tensions racialas, e de violentas protèstas contra los plans economics - après abandonats - e l'exportacion de grandas resèrvas de gas natural recentament descobèrtas dins los grands mercats de l'emisfèri nòrd. En 2005 lo govèrn aprovèt una lei contaversiada suls idrocarburs qu'aumentèt significativament las royalties e exigiguèt que las entrepresas estrangièras, qu'operavan jos contractes de risques, liurèsson sa produccion a la companhiá nacionala a un prètz fixat. Los prèses enauçats dels idrocarburs produsiguèron un excedent fiscal en 2008, mas la recession globala de 2009 redusiguèt la creissença[1].
Las principalas activitats economicas son la mineracion e l'agricultura (principalament sòja, cafè e tanben la coca).
