bragalon

Occitan

Etimologia

De bragar.

Prononciacion

lengadocian /bɾaɣaˈlu/, /bɾaɣaˈlu/

Sillabas

bra|ga|lon

Nom comun

bragalon femenin

Declinason
Dialècte : lengadocian, gascon
Singular	Plural
bragalon	bragalons
[bɾaɣaˈlu]	[bɾaɣaˈlus]

mata de bragalon en flors

1. (botanica) Planta monocotiledonèa caracteristica de las garrigas mediterranèas, formant de mata als biais dels joncs, sens fuèlhas aparentas, e amb de flor blau viu.

Sinonims

• blavet

Traduccions

Convencions internacionalas: Aphyllanthes monspeliensis (conv) alemand: Binsenlilie (de) anglés: blue grass lily (en) catalan: jonça (ca)

espanhòl: juncia (es), junquillo de flor azul (es) francés: aphyllanthe de Monpellier (fr) italian: brancò (it) (ligur), afillante di Montpellier (it) portugués: