Tekst źródłowy strony Karol I Tocco

'''Karol I Tocco''' (''Carlo I Tocco'', ur. ok. 1370, zm. 4 lipca 1429) – hrabia [[Hrabstwo Kefalenii|Kefalenii]] w latach 1376 – 1429. Władca [[Despotat Epiru|Epiru]] w latach 1399 – 1429. Syn [[Leonardo I Tocco|Leonarda I Tocco]].

== Życiorys ==
W hrabstwie Kefalenii przejął władzę ok. 1376 roku po śmierci ojca. Jego młodszy brat [[Leonardo II Tocco]] otrzymał wyspę [[Zakintos]] (Zante) w formie apanażu. Wspólnie poszerzali tereny hrabstwa. Po śmierci swego teścia [[Nerio I Acciaiuoli|Neria I Acciaiuoli]] w 1394 roku został księciem [[Księstwo Aten|Aten]]. Władający Moreą [[Teodor I Paleolog]], drugi z zięciów Neria I podjął próbę podważenia testamentu. Doprowadziło to do walk między szwagrami. Karol I wezwał na pomoc Turków, co z kolei spowodowało włączenie się do wojny Wenecjan, zaniepokojonych możliwością usadowienia się w Attyce sił tureckich. Wenecjanie opanowali Ateny i stawili skuteczny opór atakom tureckim. Ostatecznie władzę w Księstwie przejął władający Tebami syn Neria I, [[Antoni I Acciaiuoli|Antoni]].

W tym czasie Karol I zwrócił już swoją uwagę w inną stronę. Po śmierci despotesa południowego Epiru [[Gjin Bua Spata|Gjin Bua Spaty]] w 1399 roku, jako spadkobierca [[Mikołaj Orsini|Mikołaja Orsiniego]], wysunął pretensje do władzy nad Epirem. Opór próbował mu stawić syn i następca zmarłego Maurycy Bua Spata, jego siły okazały się jednak zbyt słabe. Do 1408 roku Karol zajął Akarnanię, wypierając z niej oddziały albańskie. Po śmierci [[Esau Buondelmonti]]ego opanował w 1411 roku północny Epir z [[Janina (miasto)|Joaniną]]. Wreszcie w 1414 roku przy pomocy Turków zdobył [[Arta (miasto w Grecji)|Artę]], jednocząc w ten sposób po raz ostatni cały Epir. W 1415 roku cesarz [[Manuel II Paleolog]] przebywający w Morei nadał Karolowi tytuł despotesa.

Pod koniec panowania w 1427 roku Karol I poniósł klęskę w bitwie morskiej nieopodal [[Patras]] z siłami cesarza [[Jan VIII Paleolog|Jana VIII Paleologa]]. Został zmuszony do ugody: ofiarował rękę swej bratanicy [[Magdalena Tocco|Teodory Magdaleny]] despotesowi Morei Konstantynowi, późniejszemu cesarzowi [[Konstantyn XI Paleolog|Konstantynowi XI]]. Jako wiano przekazał jej rok później resztki swych posiadłości na Peloponezie.

Nie miał legalnego potomstwa dlatego po śmierci swego brata [[Leonardo II Tocco|Leonardo II]] adoptował jego dzieci: [[Karol II Tocco|Carlo II Tocco]], wyżej wspominaną [[Magdalena Tocco|Teodorę Magdalenę Tocco]] wydaną za Konstantyna XI oraz Creusę Tocco (żonę [[Centurion II Zaccaria|Asana Centuriona II Zaccarię]] pana [[Arkadia (kraina historyczna)|Arkadii]]). Miał natomiast wielu nieślubnych synów, którzy próbowali sięgnąć po władzę z pomocą Turków, co osłabiło to małe łacińskie państwo.

== Bibliografia ==
* [[Jacek Bonarek|J. Bonarek]], ''Grecja po IV krucjacie...'', w: [[Jacek Bonarek|J. Bonarek (red.)]] ''Historia Grecji'', Wydawnictwo Literackie, Kraków [[2005]], ss. 344, 376, 381 – 382.  {{ISBN|83-08-03819-0}}.
* [[Georg Ostrogorski|G. Ostrogorski]], ''Dzieje Bizancjum'', Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa [[1967]], s. 336.

{{Hrabiowie Kefalenii}}

{{Władcy Despotatu Epiru}}
{{Władcy greccy 1204–1479}}
{{Despoci Epiru}}
{{Władcy Księstwa Aten}}

{{Kontrola autorytatywna}}

[[Kategoria:Despotat Epiru]]
[[Kategoria:Hrabstwo Kefalenii]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1370]]
[[Kategoria:Zmarli w 1429]]
[[Kategoria:Tocco (ród)]]