Komórki Rewolucyjne: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
* {{Cytuj książkę | autor = Victor Grotowicz| tytuł = Terroryzm w Europie Zachodniej| wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN| miejsce = Wrocław-Warszawa| rok = 2000| isbn = 9788301131142}} |
|||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Revolutionäre Zellen.svg|thumb|upright|Logo używane przez Komórki Rewolucyjne]] |
[[Plik:Revolutionäre Zellen.svg|thumb|upright|Logo używane przez Komórki Rewolucyjne]] |
||
'''Komórki Rewolucyjne''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Revolutionäre Zellen'', |
'''Komórki Rewolucyjne''' ([[Język niemiecki|niem.]] ''Revolutionäre Zellen'', ''RZ'') – organizacja [[terroryzm|terrorystyczna]] z [[Niemcy|Niemiec]]. |
||
== Historia == |
== Historia == |
||
Powstały pod koniec 1972 roku z części członków tzw. Czerwonej Pomocy niosącej pomoc uwięzionym terrorystom. Pierwsza Komórka powstała we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]], niebawem zaczęły działalność dalsze: w [[Bochum]], [[Moguncja|Moguncji]], [[Wiesbaden]] i [[Berlin Zachodni|Berlinie Zachodnim]]. W samym Frankfurcie nad Menem działały cztery Komórki{{odn|Tomasiewicz|2000|s=110–111}}. Nie posiadały one przywództwa ani stałych kadr, a ich aktywiści często nie ukrywali się w podziemiu i wiedli normalne życie<ref name="WIL">''Terroryzm'' s. 79–80.</ref>. |
|||
⚫ | |||
⚫ | Terroryści przeprowadzili około 200 zamachów (w większości bombowych). Ataki przynosiły duże straty materialne, lecz rzadko ginęli w nich ludzie – zabijanie nie było celem terrorystów<ref name="WIL" />, którzy akcje kierowali tylko przeciw rzeczom. Ich dziełem był szereg zamachów bombowych i podpaleń pomieszczeń wojsk [[Stany Zjednoczone|amerykańskich]], siedzib [[izrael]]skich firm i przedstawicielstw, gmachów sądów, a także akcje niszczenia automatów biletowych{{odn|Tomasiewicz|2000|s=110–111}}. Komórki Rewolucyjne przyjęły taktykę „strzału w kolano” spopularyzowaną przez [[Czerwone Brygady]]<ref name="WIL" />, członkowie grupy ranili między innymi sędziego Sądu Administracyjnego i kierownika Urzędu do spraw Cudzoziemców w [[Berlin]]ie<ref name="WIL" />. 11 maja 1981 roku z rąk aktywisty Komórek zginął [[Hesja|heski]] minister gospodarki [[Heinz-Herbert Karry]]. Atak według założeń miał być jedynie próbą „ukarania” polityka, a nie zabójstwem. Morderstwo doprowadziło do spadku poparcia dla formacji, a w konsekwencji jej zaniku<ref name="WIL" />. |
||
⚫ | Aktywiści Komórek Rewolucyjnych byli również zaangażowani w terroryzm międzynarodowy. W 1975 roku Hans-Joachim Klein z RZ uczestniczył w ataku na szczyt [[OPEC]] w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Operację zorganizował [[Wenezuela|wenezuelski]] terrorysta [[Ilich Ramírez Sánchez|„Carlos“]]<ref name="WIL |
||
⚫ | Aktywiści Komórek Rewolucyjnych byli również zaangażowani w terroryzm międzynarodowy. W 1975 roku [[Hans-Joachim Klein]] z RZ uczestniczył w ataku na szczyt [[OPEC]] w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Operację zorganizował [[Wenezuela|wenezuelski]] terrorysta [[Ilich Ramírez Sánchez|„Carlos“]]<ref name="WIL" />. W 1976 roku dwóch działaczy RZ wzięło udział w porwaniu [[Francja|francuskiego]] samolotu do [[Entebbe]]. Zakładników uwolnili izraelscy komandosi ([[operacja Entebbe]])<ref name="WIL" />. Kontakty z [[Palestyńczycy|palestyńskimi]] fedainami i [[Organizacja na rzecz Arabskiej Walki Zbrojnej|grupą „Carlosa”]] zaowocowały podziałem na „część europejską” i „część niemiecką”. Skrzydło „europejskie” biorące udział w różnych akcjach terrorystycznych na terenie całej Europy rychło wyzbyło się zasad cechujących pierwotnie Komórki Rewolucyjne (np. unikanie ofiar śmiertelnych), wierne pozostawało im natomiast skrzydło „niemieckie”{{odn|Tomasiewicz|2000|s=113}}. |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Ideologia == |
== Ideologia == |
||
Komórki Rewolucyjne były grupą [[skrajna lewica|skrajnie lewicową]], antyimperialistyczną i [[antysyjonizm|antysyjonistyczną]]<ref name="WIL |
Komórki Rewolucyjne były grupą [[skrajna lewica|skrajnie lewicową]], antyimperialistyczną i [[antysyjonizm|antysyjonistyczną]]<ref name="WIL" /><ref>''Encyclopedia of Terrorism, Tom 1'' s. 526.</ref>. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Linia 19: | Linia 21: | ||
* [[Komórki Antyimperialistyczne]] |
* [[Komórki Antyimperialistyczne]] |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* {{Cytuj książkę | |
* {{Cytuj książkę |autor = Peter Chalk |tytuł = Encyclopedia of Terrorism, Tom 1 |wydawca = ABC-CLIO |miejsce = |rok = 2013 |isbn = 9780313308956}} |
||
* {{Cytuj książkę | |
* {{Cytuj książkę |autor = Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann |tytuł = Terroryzm |wydawca = |miejsce = Warszawa |rok = 2012 |isbn = 9788301160197}} |
||
* {{Cytuj książkę |autor = Victor Grotowicz |tytuł = Terroryzm w Europie Zachodniej |wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN |miejsce = Wrocław-Warszawa |rok = 2000 |isbn = 9788301131142}} |
|||
* {{cytuj książkę |nazwisko = Tomasiewicz |imię = Jarosław |tytuł = Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny) |wydawca = Katowice |miejsce = |rok = 2000 |strony = |isbn = 83-907096-2-7 |odn = tak}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Niemieckie organizacje terrorystyczne]] |
||
[[Kategoria:Organizacje terrorystyczne]] |
|||
[[Kategoria:Polityka Niemiec]] |
[[Kategoria:Polityka Niemiec]] |
Aktualna wersja na dzień 20:52, 11 paź 2020
Komórki Rewolucyjne (niem. Revolutionäre Zellen, RZ) – organizacja terrorystyczna z Niemiec.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstały pod koniec 1972 roku z części członków tzw. Czerwonej Pomocy niosącej pomoc uwięzionym terrorystom. Pierwsza Komórka powstała we Frankfurcie nad Menem, niebawem zaczęły działalność dalsze: w Bochum, Moguncji, Wiesbaden i Berlinie Zachodnim. W samym Frankfurcie nad Menem działały cztery Komórki[1]. Nie posiadały one przywództwa ani stałych kadr, a ich aktywiści często nie ukrywali się w podziemiu i wiedli normalne życie[2].
Terroryści przeprowadzili około 200 zamachów (w większości bombowych). Ataki przynosiły duże straty materialne, lecz rzadko ginęli w nich ludzie – zabijanie nie było celem terrorystów[2], którzy akcje kierowali tylko przeciw rzeczom. Ich dziełem był szereg zamachów bombowych i podpaleń pomieszczeń wojsk amerykańskich, siedzib izraelskich firm i przedstawicielstw, gmachów sądów, a także akcje niszczenia automatów biletowych[1]. Komórki Rewolucyjne przyjęły taktykę „strzału w kolano” spopularyzowaną przez Czerwone Brygady[2], członkowie grupy ranili między innymi sędziego Sądu Administracyjnego i kierownika Urzędu do spraw Cudzoziemców w Berlinie[2]. 11 maja 1981 roku z rąk aktywisty Komórek zginął heski minister gospodarki Heinz-Herbert Karry. Atak według założeń miał być jedynie próbą „ukarania” polityka, a nie zabójstwem. Morderstwo doprowadziło do spadku poparcia dla formacji, a w konsekwencji jej zaniku[2].
Aktywiści Komórek Rewolucyjnych byli również zaangażowani w terroryzm międzynarodowy. W 1975 roku Hans-Joachim Klein z RZ uczestniczył w ataku na szczyt OPEC w Wiedniu. Operację zorganizował wenezuelski terrorysta „Carlos“[2]. W 1976 roku dwóch działaczy RZ wzięło udział w porwaniu francuskiego samolotu do Entebbe. Zakładników uwolnili izraelscy komandosi (operacja Entebbe)[2]. Kontakty z palestyńskimi fedainami i grupą „Carlosa” zaowocowały podziałem na „część europejską” i „część niemiecką”. Skrzydło „europejskie” biorące udział w różnych akcjach terrorystycznych na terenie całej Europy rychło wyzbyło się zasad cechujących pierwotnie Komórki Rewolucyjne (np. unikanie ofiar śmiertelnych), wierne pozostawało im natomiast skrzydło „niemieckie”[3].
Tubą propagandową Komórek Rewolucyjnych było podziemne pismo „Gniew Rewolucyjny”[2].
Z Komórek Rewolucyjnych wydzieliła się kobieca, feministyczna grupa Rote Zora[2][4].
Ideologia
[edytuj | edytuj kod]Komórki Rewolucyjne były grupą skrajnie lewicową, antyimperialistyczną i antysyjonistyczną[2][5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Peter Chalk: Encyclopedia of Terrorism, Tom 1. ABC-CLIO, 2013. ISBN 978-0-313-30895-6.
- Wilhelm Dietl, Rolf Tophoven, Kai Hirschmann: Terroryzm. Warszawa: 2012. ISBN 978-83-01-16019-7.
- Victor Grotowicz: Terroryzm w Europie Zachodniej. Wrocław-Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 978-83-01-13114-2.
- Jarosław Tomasiewicz: Terroryzm na tle przemocy politycznej (Zarys encyklopedyczny). Katowice, 2000. ISBN 83-907096-2-7.