Przejdź do zawartości

Retrofleksja (fonetyka): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: cy:Cytsain olblyg
m MalarzBOT: WP:CHECK#3: wstawiam brakujący szablon {{Przypisy}}
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{inne znaczenia|2=[[Retrofleksja|inne znaczenia słowa „retrofleksja”]]}}
{{Klasyfikacja spółgłosek}}
{{IPA infobox
'''Retrofleksja''' (z [[łacina|łac.]] ''retrō'' ‘wstecz’ i ''flexio'' ‘zginanie’ od czasownika ''flectere'' ‘zgiąć’) to rodzaj artykulacji [[spółgłoska|spółgłosek]] (też [[samogłoska|samogłosek]]). Retrofleksja polega na wygięciu przodu języka ku górze i zbliżeniu (ew. zwarciu) jego koniuszka w okolicy zadziąsłowej ([[spółgłoska zadziąsłowa|postalweolarno]]-[[spółgłoska podniebienna|prepalatalnej]]), co zasadniczo odróżnia ten typ artykulacji od pozostałych spółgłosek zadziąsłowych i podniebiennych o artykulacji [[spółgłoska laminalna|laminalnej]].
|nazwa = Retrofleksja
|numer IPA =
|1. zapis = ̣
|2. zapis = ◌̢
|X-SAMPA =
|Kirshenbaum =
|dźwięk =
}}
'''Retrofleksja''' (z {{łac.|retrō}} „wstecz” i {{k|la|flexio}} „zginanie” od {{k|la|flectere}} „zgiąć”) rodzaj artykulacji [[spółgłoska|spółgłosek]] (też [[samogłoska|samogłosek]]). Retrofleksja polega na wygięciu przodu języka ku górze i zbliżeniu (ew. zwarciu) jego koniuszka w okolicy zadziąsłowej ([[spółgłoska zadziąsłowa|postalweolarno]]-[[spółgłoska podniebienna|prepalatalnej]]), co zasadniczo odróżnia ten typ artykulacji od pozostałych spółgłosek zadziąsłowych i podniebiennych o artykulacji [[Spółgłoski apikalne i laminalne|laminalnej]].


'''Spółgłoski z retrofleksją''' zalicza się do [[spółgłoska przedniojęzykowa|spółgłosek przedniojęzykowych]] [[spółgłoska podniebienna|podniebiennych]]. W transkrypcji [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny|IPA]] symbolem spółgłoski z retrofleksją jest modyfikacja w postaci ogonka w prawo pod symbolem spółgłoski o artykulacji dziąsłowej (zębowej): [{{IPA|ʈ}}, {{IPA|ɖ}}, {{IPA|ʂ}}, {{IPA|ʐ}}, {{IPA|ɳ}}, {{IPA|ɭ}}, {{IPA|ɽ}}].
Spółgłoski z retrofleksją zalicza się do [[spółgłoska przedniojęzykowa|spółgłosek przedniojęzykowych]] [[spółgłoska podniebienna|podniebiennych]]. W transkrypcji [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny|IPA]] symbolem spółgłoski z retrofleksją jest modyfikacja w postaci [[ogonek|ogonka]] w prawo pod symbolem spółgłoski o artykulacji dziąsłowej (zębowej): [{{IPA|ʈ}}, {{IPA|ɖ}}, {{IPA|ʂ}}, {{IPA|ʐ}}, {{IPA|ɳ}}, {{IPA|ɭ}}, {{IPA|ɽ}}].


== Artykulacja ==
== Artykulacja ==
Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:
Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:
* artykulację '''[[spółgłoska apikalna|apikalno]]-[[spółgłoska zadziąsłowa|postalweolarną]]''' – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
* artykulację [[Spółgłoski apikalne i laminalne|apikalno]]-[[spółgłoska zadziąsłowa|postalweolarną]] – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
* artykulację '''subapikalno-[[spółgłoska przedniopodniebienna|prepalatalną]]''' – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.
* artykulację subapikalno-[[Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna|prepalatalną]] – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.


Często za retrofleksję uznaje się tylko drugą z opisanych powyżej artykulacji i dla niej rezerwuje się znaki [{{IPA|ʈ}}, {{IPA|ɖ}}, {{IPA|ʂ}}, {{IPA|ʐ}}, {{IPA|ɳ}}, {{IPA|ɭ}}, {{IPA|ɽ}}] występujące w transkrypcji międzynarodowej [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny|IPA]]. Spółgłoski o artykulacji apikalno-postalweolarnej transkrybowane są za pomocą kropki pod literą lub przy pomocy symboli dla głosek zadziąsłowych: [{{IPA|ʃ}}, {{IPA|ʒ}}, {{IPA|ʧ}}, {{IPA|ʤ}}].
Często za retrofleksję uznaje się tylko drugą z opisanych powyżej artykulacji i dla niej rezerwuje się znaki [{{IPA|ʈ}}, {{IPA|ɖ}}, {{IPA|ʂ}}, {{IPA|ʐ}}, {{IPA|ɳ}}, {{IPA|ɭ}}, {{IPA|ɽ}}] występujące w transkrypcji międzynarodowej [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny|IPA]]. Spółgłoski o artykulacji apikalno-postalweolarnej transkrybowane są za pomocą kropki pod literą lub przy pomocy symboli dla głosek zadziąsłowych: [{{IPA|ʃ}}, {{IPA|ʒ}}, {{IPA|ʧ}}, {{IPA|ʤ}}].


== Przykłady ==
== Przykłady ==
{{Listen
W [[język polski|języku polskim]] nie ma spółgłosek z retrofleksją, choć polskie [[spółgłoska zadziąsłowa|spółgłoski zadziąsłowe]] [{{IPA|ʃ}}] [{{IPA|ʒ}}] są często uznawane za '''spółgłoski laminalne z retrofleksją''' [{{IPA|ʂ}}], [{{IPA|ʐ}}]. W języku polskim mamy jednak do czynienia z artykulacją z płaskim językiem, więc używanie tego terminu ma na celu podkreślenie różnicy między polskimi twardymi spółgłoskami zadziąsłowymi a ich czeskimi czy angielskimi odpowiednikami, wymawianymi [[palatalizacja|miękko]].
| filename = Retroflex_approximant.ogg
| title = wymowa [ɻ]
| alt =
| description = [[Spółgłoska półotwarta z retrofleksją]] {{IPA|[ɻ]}}
| filename2 = Retroflex flap.ogg
| title2 = wymowa [ɽ]
| alt2 =
| description2 = [[Spółgłoska uderzeniowa z retrofleksją]] {{IPA|[ɽ]}}
| plain = yes
| style = float:right
}}
W języku polskim sybilanty zadziąsłowe są retrofleksyjne [{{IPA|ʂ}}], [{{IPA|ʐ}}], co wykazują najnowsze badania artykulograficzne<ref>{{Cytuj |autor = Anita Lorenc |tytuł = Articulatory Characteristics of Polish Retroflex Sibilants. Analysis Using Electromagnetic Articulography |czasopismo = Logopedia |data = 2018 |issn = 0459-6935 |wolumin = 47-2}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Łukasz Mik; Anita Lorenc; Daniel Pape; Marzena Żygis |tytuł = Articulatory and acoustic variation in the realization of Polish retroflexes |data = 2018 |opis = LabPhon16 (Lisbona, Portugalia)}}</ref> i akustyczne<ref>{{Cytuj |autor = Marzena Żygis |tytuł = Dlaczego polskie sybilanty š i ž są retrofleksami? |czasopismo = Logopedia |data = 2004-01 |wolumin = 33:119-132}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marzena Żygis; Daniel Pape; Luis M.T. Jesus; Marek Jaskuła |tytuł = The effects of intonation on acoustic properties of fricatives |data = 2015-08 |kropka = 18th International Congress of Phonetic Sciences}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Marzena Żygis; Daniel Pape |tytuł = The puzzle of two major spectral peaks in Polish sibilants: Acoustic Analysis and Articulatory Synthesis |data = 2016 |kropka = poster LabPhon15 (Ithaca, USA)}}</ref>.


Spółgłoski z retrofleksją (apikalno-postalweolarne) występują w [[język norweski|języku norweskim]] i [[język szwedzki|szwedzkim]] (nie we wszystkich dialektach).
Spółgłoski z retrofleksją (apikalno-postalweolarne) występują w [[język norweski|języku norweskim]] i [[język szwedzki|szwedzkim]] (nie we wszystkich dialektach).


Spółgłoski z retrofleksją rozpowszechnione są w [[Języki indoaryjskie|językach indoaryjskich]], [[języki drawidyjskie|drawidyjskich]] i [[języki australijskie|językach australijskich Aborygenów]]. W [[sanskryt|sanskrycie]] i [[język hindi|języku hindi]] apikalno-postalweolarne spółgłoski zapisywane są w [[transliteracja|transliteracji]] zwykle przy pomocy kropki pod literą. [[Język toda]] (i inne [[języki drawidyjskie]]) kontrastuje ze sobą spółgłoski o artykulacji [[spółgłoska laminalna|lamino]]-postalweolarnej i subapikalno-prepalatalnej.
Spółgłoski z retrofleksją rozpowszechnione są w [[Języki indoaryjskie|językach indoaryjskich]], [[języki drawidyjskie|drawidyjskich]] i [[języki australijskie|językach australijskich Aborygenów]]. W [[sanskryt|sanskrycie]] i [[język hindi|języku hindi]] apikalno-postalweolarne spółgłoski zapisywane są w [[transliteracja|transliteracji]] zwykle przy pomocy kropki pod literą. [[Język toda]] (i inne [[języki drawidyjskie]]) kontrastuje ze sobą spółgłoski o artykulacji [[Spółgłoski apikalne i laminalne|lamino]]-postalweolarnej i subapikalno-prepalatalnej.


W [[amerykańska odmiana języka angielskiego|amerykańskiej odmianie języka angielskiego]] ''r'' wymawiane jest jako [[spółgłoska półotwarta z retrofleksją]] [{{IPA|ɻ}}]. Następujące po niej spółgłoski dziąsłowe pod wpływem [[upodobnienie|upodobnienia]] są również wymawiane z retrofleksją.
W [[amerykańska odmiana języka angielskiego|angielszczyźnie amerykańskiej]] ''r'' wymawiane jest jako [[spółgłoska półotwarta z retrofleksją]] [{{IPA|ɻ}}]. Następujące po niej spółgłoski dziąsłowe pod wpływem [[Asymilacja fonetyczna|upodobnienia]] są również wymawiane z retrofleksją.


== Terminologia ==
== Terminologia ==
Spółgłoski z retrofleksją to inaczej ''spółgłoski cerebralne'' (od łac. ''cerebrum'' ‘mózg’) lub ''spółgłoski szczytowe''. Nazwy te używane są w szczególności w kontekście [[sanskryt]]u i innych języków indoaryjskich. Termin ''spółgłoska z retrofleksją'' można też uznać za równoważny terminowi ''spółgłoska subapikalna'', chociaż może mieć też szersze znaczenie obejmując również spółgłoski apikalno-prepalatalne. (?)
Spółgłoski z retrofleksją to inaczej ''spółgłoski cerebralne'' (od łac. {{k|la|cerebrum}} „mózg”) lub ''spółgłoski szczytowe''. Określenia te używane są w szczególności w kontekście [[sanskryt]]u i innych języków indoaryjskich.

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==
Linia 27: Linia 51:
* [http://www.phonetics.ucla.edu/vowels/chapter12/hindi.html Spółgłoski zwarte z retrofleksją w języku hindi]
* [http://www.phonetics.ucla.edu/vowels/chapter12/hindi.html Spółgłoski zwarte z retrofleksją w języku hindi]


{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Miejsce artykulacji]]
[[Kategoria:Fonetyka i fonologia]]


[[Kategoria:Miejsce artykulacji]]
[[ar:صوت ارتدادي]]
[[bn:মূর্ধন্য ব্যঞ্জনধ্বনি]]
[[bar:Retroflex]]
[[br:Kensonenn tro-gil]]
[[ca:Retroflexa]]
[[cs:Retroflexní souhláska]]
[[cy:Cytsain olblyg]]
[[de:Retroflex]]
[[en:Retroflex consonant]]
[[es:Consonante retrofleja]]
[[eo:Retroflekso]]
[[fr:Consonne rétroflexe]]
[[gv:Corockle cooyl-chroymmit]]
[[ko:권설음]]
[[id:Konsonan tarik-belakang]]
[[it:Consonante retroflessa]]
[[he:עיצורים כפופים]]
[[lv:Retroflekss līdzskanis]]
[[ms:Konsonan gelungan]]
[[nl:Retroflex]]
[[ja:そり舌音]]
[[no:Retrofleks]]
[[pt:Consoante retroflexa]]
[[ru:Ретрофлексные согласные]]
[[sv:Retroflex konsonant]]
[[zh:捲舌音]]

Aktualna wersja na dzień 13:17, 1 kwi 2022

Retrofleksja
◌̣
Jednostka znakowa

◌​&#803;

Unikod

◌ U+0323

UTF-8 (hex)

◌ cc a3

◌̢
Jednostka znakowa

◌​&#802;

Unikod

◌ U+0322

UTF-8 (hex)

◌ cc a2

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Retrofleksja (z łac. retrō „wstecz” i flexio „zginanie” od flectere „zgiąć”) – rodzaj artykulacji spółgłosek (też samogłosek). Retrofleksja polega na wygięciu przodu języka ku górze i zbliżeniu (ew. zwarciu) jego koniuszka w okolicy zadziąsłowej (postalweolarno-prepalatalnej), co zasadniczo odróżnia ten typ artykulacji od pozostałych spółgłosek zadziąsłowych i podniebiennych o artykulacji laminalnej.

Spółgłoski z retrofleksją zalicza się do spółgłosek przedniojęzykowych podniebiennych. W transkrypcji IPA symbolem spółgłoski z retrofleksją jest modyfikacja w postaci ogonka w prawo pod symbolem spółgłoski o artykulacji dziąsłowej (zębowej): [ʈ, ɖ, ʂ, ʐ, ɳ, ɭ, ɽ].

Artykulacja

[edytuj | edytuj kod]

Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:

  • artykulację apikalno-postalweolarną – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
  • artykulację subapikalno-prepalatalną – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.

Często za retrofleksję uznaje się tylko drugą z opisanych powyżej artykulacji i dla niej rezerwuje się znaki [ʈ, ɖ, ʂ, ʐ, ɳ, ɭ, ɽ] występujące w transkrypcji międzynarodowej IPA. Spółgłoski o artykulacji apikalno-postalweolarnej transkrybowane są za pomocą kropki pod literą lub przy pomocy symboli dla głosek zadziąsłowych: [ʃ, ʒ, ʧ, ʤ].

Przykłady

[edytuj | edytuj kod]

W języku polskim sybilanty zadziąsłowe są retrofleksyjne [ʂ], [ʐ], co wykazują najnowsze badania artykulograficzne[1][2] i akustyczne[3][4][5].

Spółgłoski z retrofleksją (apikalno-postalweolarne) występują w języku norweskim i szwedzkim (nie we wszystkich dialektach).

Spółgłoski z retrofleksją rozpowszechnione są w językach indoaryjskich, drawidyjskich i językach australijskich Aborygenów. W sanskrycie i języku hindi apikalno-postalweolarne spółgłoski zapisywane są w transliteracji zwykle przy pomocy kropki pod literą. Język toda (i inne języki drawidyjskie) kontrastuje ze sobą spółgłoski o artykulacji lamino-postalweolarnej i subapikalno-prepalatalnej.

W angielszczyźnie amerykańskiej r wymawiane jest jako spółgłoska półotwarta z retrofleksją [ɻ]. Następujące po niej spółgłoski dziąsłowe pod wpływem upodobnienia są również wymawiane z retrofleksją.

Terminologia

[edytuj | edytuj kod]

Spółgłoski z retrofleksją to inaczej spółgłoski cerebralne (od łac. cerebrum „mózg”) lub spółgłoski szczytowe. Określenia te używane są w szczególności w kontekście sanskrytu i innych języków indoaryjskich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Anita Lorenc, Articulatory Characteristics of Polish Retroflex Sibilants. Analysis Using Electromagnetic Articulography, „Logopedia”, 47-2, 2018, ISSN 0459-6935.
  2. Łukasz Mik i inni, Articulatory and acoustic variation in the realization of Polish retroflexes, LabPhon16 (Lisbona, Portugalia), 2018.
  3. Marzena Żygis, Dlaczego polskie sybilanty š i ž są retrofleksami?, „Logopedia”, 33:119-132, styczeń 2004.
  4. Marzena Żygis i inni, The effects of intonation on acoustic properties of fricatives, sierpień 2015, 18th International Congress of Phonetic Sciences.
  5. Marzena Żygis, Daniel Pape, The puzzle of two major spectral peaks in Polish sibilants: Acoustic Analysis and Articulatory Synthesis, 2016, poster LabPhon15 (Ithaca, USA).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]