Nikodem (arcybiskup Serbii): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, kat. |
drobne techniczne |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Święty infobox |
{{Święty infobox |
||
| |
|rodzaj = |
||
| ⚫ | |||
|imię oryginalne = Никодим I Пећки |
|imię oryginalne = Никодим I Пећки |
||
| |
|tytuły = święty hierarcha |
||
| |
|grafika = |
||
| |
|podpis grafiki = |
||
| |
|data urodzenia = |
||
| |
|miejsce urodzenia = |
||
| |
|data śmierci = 1325 |
||
| |
|miejsce śmierci = |
||
| |
|kościół = [[Cerkiew prawosławna|Cerkiew prawosławną]] |
||
| |
|data beatyfikacji = |
||
|miejsce beatyfikacji = |
|||
|Miejsce_beatyfikacji = |
|||
| |
|beatyfikujący = |
||
| |
|data kanonizacji = |
||
| |
|miejsce kanonizacji = |
||
| |
|kanonizujący = |
||
| |
|wspomnienie = 11/24 maja |
||
| |
|atrybuty = |
||
| |
|patron = |
||
| |
|miejsce kultu = |
||
|faksymile = |
|||
|opis faksymile = |
|||
|commons = |
|commons = |
||
| |
|wikiźródła = |
||
| |
|wikicytaty = |
||
| ⚫ | |||
}} |
}} |
||
'''Nikodem I''' (serb. Никодим I Пећки) (ur. ?, zm. 1325) – serbski biskup [[prawosławie|prawosławny]], dziesiąty w historii zwierzchnik [[Serbski Kościół Prawosławny|Serbskiego Kościoła Prawosławnego]] z tytułem arcybiskupa serbskiego. |
'''Nikodem I''' (serb. Никодим I Пећки) (ur. ?, zm. [[1325]]) – serbski biskup [[prawosławie|prawosławny]], dziesiąty w historii zwierzchnik [[Serbski Kościół Prawosławny|Serbskiego Kościoła Prawosławnego]] z tytułem arcybiskupa serbskiego. |
||
{{fakt|Od 1311 był przełożonym [[Klasztor Chilandar|monasteru Chilandar]]}}. |
{{fakt|data=2017-01|Od 1311 był przełożonym [[Klasztor Chilandar|monasteru Chilandar]]}}. |
||
{{fakt|W 1316, po śmierci Sawy III, został arcybiskupem Serbii}}. |
{{fakt|data=2017-01|W 1316, po śmierci Sawy III, został arcybiskupem Serbii}}. |
||
{{fakt|W latach 1318–1319 zapisał notę autobiograficzną w swoim dziele „Wizyta w Konstantynopolu”.}} Przetłumaczył na język serbski [[Typikon]] św. [[Sawa Uświęcony|Sawy Uświęconego]]<ref>{{Cytuj|tytuł=КРАТАК ПРЕГЛЕД СРПСКЕ ЦРКВЕ КРОЗ ИСТОРИЈУ|data dostępu=2017-01-05|opublikowany=svetosavlje.org|url=https://svetosavlje.org/kratak-pregled-srpske-crkve-kroz-istoriju/5/}}</ref>. |
{{fakt|data=2017-01|W latach 1318–1319 zapisał notę autobiograficzną w swoim dziele „Wizyta w Konstantynopolu”.}} Przetłumaczył na język serbski [[Typikon]] św. [[Sawa Uświęcony|Sawy Uświęconego]]<ref>{{Cytuj|tytuł=КРАТАК ПРЕГЛЕД СРПСКЕ ЦРКВЕ КРОЗ ИСТОРИЈУ|data dostępu=2017-01-05|opublikowany=svetosavlje.org|url=https://svetosavlje.org/kratak-pregled-srpske-crkve-kroz-istoriju/5/}}</ref>. |
||
Prawdopodobnie wyjednał u [[Stefan Urosz II Milutin|Stefana II Milutina]] zgodę na powrót księcia [[Stefan Urosz III Deczański|Stefana Deczańskiego]] z wygnania w [[Konstantynopol]]u w 1320 (jest też możliwe, że mediatorem w tej sprawie był cesarz [[Andronik II Paleolog| |
Prawdopodobnie wyjednał u [[Stefan Urosz II Milutin|Stefana II Milutina]] zgodę na powrót księcia [[Stefan Urosz III Deczański|Stefana Deczańskiego]] z wygnania w [[Konstantynopol]]u w 1320 (jest też możliwe, że mediatorem w tej sprawie był cesarz [[Andronik II Paleolog|Andronik II]] i przedstawiciele duchowieństwa bizantyjskiego){{odn|Fine|1994|s=262}}. Po śmierci Stefana II, wybuchła wojna domowa między dwoma synami Milutina: [[Stefan Konstantyn|Stefanem Konstantynem]], najprawdopodobniej przewidzianym przez ojca na następcę, i Stefanem Deczańskim (trzecią stroną był [[Władysław Dragutinowicz]]). Kościół poparł tego drugiego i 6 stycznia 1322 Nikodem koronował go na króla Serbii, a jego syna [[Stefan Urosz IV Duszan|Stefana Duszana]] na „młodego króla” (była to pierwsza taka koronacja w historii Serbii). Koronacja nastąpiła najprawdopodobniej po pokonaniu i zabiciu Konstantyna w wojnie domowej{{odn|Fine|1994|s=263}}. |
||
W Kościele prawosławnym Nikodem jest uznawany za świętego i ma swoje wspomnienie 11/24 maja (zależnie od przyjętego kalendarza)<ref>{{Cytuj|tytuł=Святитель Никодим, архиепископ Сербский + Православный Церковный календарь|data dostępu=2017-01-05|opublikowany=days.pravoslavie.ru|url=http://days.pravoslavie.ru/Life/life1041.htm}}</ref>. |
W Kościele prawosławnym Nikodem jest uznawany za świętego i ma swoje wspomnienie 11/24 maja (zależnie od przyjętego kalendarza)<ref>{{Cytuj|tytuł=Святитель Никодим, архиепископ Сербский + Православный Церковный календарь|data dostępu=2017-01-05|opublikowany=days.pravoslavie.ru|url=http://days.pravoslavie.ru/Life/life1041.htm}}</ref>. |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
==Bibliografia== |
==Bibliografia== |
||
*{{Cytuj książkę | nazwisko= Fine| imię= John Van Antwerp|tytuł=The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest| data=1994|isbn=0472082604| wydawca=University of Michigan Press|url=https://books.google.pl/books?id=Hh0Bu8C66TsC| język=en | odn= tak}} |
* {{Cytuj książkę | nazwisko= Fine| imię= John Van Antwerp|tytuł=The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest| data=1994|isbn=0472082604| wydawca=University of Michigan Press|url=https://books.google.pl/books?id=Hh0Bu8C66TsC| język=en | odn= tak}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
{{SORTUJ:Nikodem, arcybiskup Serbii}} |
{{SORTUJ:Nikodem, arcybiskup Serbii}} |
||
Aktualna wersja na dzień 10:01, 28 sie 2023
| święty hierarcha | |
| |
| Data śmierci |
1325 |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie |
11/24 maja |
Nikodem I (serb. Никодим I Пећки) (ur. ?, zm. 1325) – serbski biskup prawosławny, dziesiąty w historii zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego z tytułem arcybiskupa serbskiego.
Od 1311 był przełożonym monasteru Chilandar[potrzebny przypis].
W 1316, po śmierci Sawy III, został arcybiskupem Serbii[potrzebny przypis].
W latach 1318–1319 zapisał notę autobiograficzną w swoim dziele „Wizyta w Konstantynopolu”.[potrzebny przypis] Przetłumaczył na język serbski Typikon św. Sawy Uświęconego[1].
Prawdopodobnie wyjednał u Stefana II Milutina zgodę na powrót księcia Stefana Deczańskiego z wygnania w Konstantynopolu w 1320 (jest też możliwe, że mediatorem w tej sprawie był cesarz Andronik II i przedstawiciele duchowieństwa bizantyjskiego)[2]. Po śmierci Stefana II, wybuchła wojna domowa między dwoma synami Milutina: Stefanem Konstantynem, najprawdopodobniej przewidzianym przez ojca na następcę, i Stefanem Deczańskim (trzecią stroną był Władysław Dragutinowicz). Kościół poparł tego drugiego i 6 stycznia 1322 Nikodem koronował go na króla Serbii, a jego syna Stefana Duszana na „młodego króla” (była to pierwsza taka koronacja w historii Serbii). Koronacja nastąpiła najprawdopodobniej po pokonaniu i zabiciu Konstantyna w wojnie domowej[3].
W Kościele prawosławnym Nikodem jest uznawany za świętego i ma swoje wspomnienie 11/24 maja (zależnie od przyjętego kalendarza)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ КРАТАК ПРЕГЛЕД СРПСКЕ ЦРКВЕ КРОЗ ИСТОРИЈУ [online], svetosavlje.org [dostęp 2017-01-05].
- ↑ Fine 1994 ↓, s. 262.
- ↑ Fine 1994 ↓, s. 263.
- ↑ Святитель Никодим, архиепископ Сербский + Православный Церковный календарь [online], days.pravoslavie.ru [dostęp 2017-01-05].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John Van Antwerp Fine: The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press, 1994. ISBN 0-472-08260-4. (ang.).