Nicolae Grigorescu: Różnice pomiędzy wersjami

Nicolae Grigorescu
Nicolae Grigorescu
	Grigorescu w 1860 roku
Data i miejsce urodzenia	Nicolae Grigorescu15 maja 1838 Pitaru, Dâmbovița County, Wallachia
Data i miejsce śmierci	21 lipca 1907 (w wieku 69 lat) Câmpina, Kingdom of Romania
Wykształcenie	École nationale supérieure des Beaux-Arts
Znane prace	Țărancă din Muscel, Car cu boi, Atacul de la Smârdan, Fata cu basmaua galbenă
Nurt	Barbizon school, Impressionism

następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 11:43, 3 gru 2023

Nicolae Grigorescu (15 maja 1838 – 21 lipca 1907) był jednym z czołowych twórców współczesnego malarstwa rumuńskiego.

W Bukareszcie znajduje się stacja metra nazwana na cześć Grigorescu. Nazwę nadano jej w 1990 r., w miejsce wcześniejszej nazwy na cześć generała armii komunistycznej Leontina Sălăjana. W rumuńskiej walucie Grigorescu przedstawiony jest na banknocie 10 Lei.

Biografia

Urodził się w Pitaru w okręgu Dâmbovița na Wołoszczyźnie, obecnie Rumunii. W 1843 roku jego rodzina przeniosła się do Bukaresztu. W młodym wieku (1846-1850) terminował w warsztacie czeskiego malarza Antona Chladka i stworzył ikony dla kościoła Băicoi i Căldărușani Monastery. W 1856 roku stworzył kompozycję historyczną Mihai scăpând stindardul (Michał Waleczny ratujący flagę), którą podarował księciu wołoskiemu Barbu Ştirbei wraz z prośbą o pomoc finansową na studia.

W latach 1856-1857 tworzył malowidła dla kościoła klasztoru Zamfira w powiecie Prahova, a w 1861 roku dla kościoła klasztoru Agapia. Dzięki pomocy Mihaila Kogălniceanu otrzymał stypendium na studia we Francji.

Jesienią 1861 roku młody Grigorescu wyjechał do Paryża, gdzie studiował w École des Beaux-Arts . Uczęszczał także do warsztatu Sébastiena Cornu, gdzie jego kolegą był Pierre-Auguste Renoira. Wkrótce jednak opuścił pracownię i zafascynowany koncepcjami szkoły Barbizon opuścił Paryż i udał się do Barbizon, gdzie został współpracownikiem takich artystów jak Jean-François Millet, Jean-Baptiste-Camille Corot, Gustave Courbet i Teodor Rousseau. Pod wpływem tego ruchu Grigorescu poszukując nowych środków wyrazu podążył za nurtem malarstwa plenerowego.

W ramach Wystawy Powszechnej w Paryżu (1867) wystawiał siedem dzieł. Następnie wystawiał na Salonie Paryskim w 1868 roku obraz Tânără ţigancă (Młoda Cyganka ). Ponownie jego prace prezentowane były na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1889. Ważne wystawy miały miejsce również w Ateneum Rumuńskim w latach 1891, 1895, 1897, 1902 i 1905.

Od 1879 do 1890 pracował we Francji, zwłaszcza w Vitré w Bretanii oraz w swoim atelier w Paryżu. W 1890 osiadł w Câmpina i zajął się tematyką sielską (krajobrazy, portrety wiejskich dziewcząt, wozy z wołami). W 1899 roku został mianowany członkiem honorowym Akademii Rumuńskiej .

W chwili śmierci Grigorescu pracował nad swoim Întoarcerea de la bâlci (Powrót z jarmarku ). Jego dom w Câmpina został w 1957 roku przekształcony w Muzeum Pamięci Nicolae Grigorescu.