Adaloald: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: {{Władcy Longobardów}} zamieniam na {{Wczesnośredniowieczni władcy Włoch}} |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Władca infobox}} |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 8 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Władca |
{{Władca infobox |
||
| |
|władca = Adaloald |
||
| |
|imiona = |
||
| |
|grafika = |
||
| |
|opis grafiki = |
||
⚫ | |||
| sygnatura grafika = |
|||
| |
|opis herbu = |
||
⚫ | |||
| tytuł = [[Władcy Longobardów|król Longobardów]] |
|||
| |
|opis faksymile = |
||
| |
|dewiza = |
||
| |
|1. tytuł = [[Władcy Longobardów|król Longobardów]] |
||
| |
|1. sukcesja = |
||
| |
|1. od = [[616]] |
||
| |
|1. do = [[626]] |
||
| |
|1. koronacja = |
||
| |
|1. poprzednik = |
||
⚫ | |||
| Miejsce pochówku = |
|||
| |
|dynastia = |
||
| |
|data urodzenia = 602 |
||
|miejsce urodzenia = [[Monza|Modicia]] |
|||
⚫ | |||
| |
|data śmierci = [[626]] |
||
|miejsce śmierci = [[Rawenna]] |
|||
⚫ | |||
|przyczyna śmierci = |
|||
⚫ | |||
|miejsce spoczynku = |
|||
⚫ | |||
| |
|ojciec = [[Agilulf]] |
||
| |
|matka = [[Teodolinda]] |
||
⚫ | |||
|1. związek z = |
|||
|1. związek od = |
|||
|1. związek do = |
|||
|1. dzieci = |
|||
|moneta = |
|||
|opis monety = |
|||
|odznaczenia = |
|||
|commons = |
|||
|wikiźródła = |
|||
|wikicytaty = |
|||
}} |
}} |
||
'''Adaloald''' ( |
'''Adaloald''' (również '''Adalwald''', '''Adulubaldus''', ur. 602{{odn|Strzelczyk|2014|s=252}} w ''[[Monza|Modicia]]''{{odn|Paweł Diakon|loc=''Historia Longobardów'', IV 25}}, zm. 626 w [[Rawenna|Rawennie]]) – król [[Longobardowie|Longobardów]] od 616 do 626. |
||
== Życiorys == |
|||
Był synem [[Agilulf]]a i [[Teodolinda|Teodolindy]]. W latach [[604]]-616 współrządził z ojcem<ref>Paweł Diakon, ''Historia Longobardów'', [w:] Paweł Diakon, ''Historia rzymska. Historia Longobardów'', tłum. I. Lewandowski, Warszawa 1995, ISBN 82-211-1452-0, s. 270 (IV, 30).</ref>. Po śmierci ojca, w początkowym okresie, ze względu na jego młody wiek, rządy jako regentka sprawowała jego matka<ref>Praca zbiorowa, ''Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki'', Mediaset Group SA, 2007, ss. 70, ISBN 978-84-9819-814-0</ref>. |
|||
Był synem [[Agilulf]]a i [[Teodolinda|Teodolindy]]. W latach 604–616 współrządził z ojcem{{odn|Historia powszechna|2007|s=70}}{{odn|Strzelczyk|2014|s=64}}{{odn|Paweł Diakon|loc=Historia Longobardów IV, 30}}. W [[wielkanoc]] 7 kwietnia 603 został [[chrzest|ochrzczony]] przez [[Sekundus z Turynu|Sekundusa z Turynu]] w kościele św. Jana w ''Modicii'' (obecnie [[Monza]]) jako katolik, choć jego ojciec był [[arianizm|arianinem]]{{odn|Strzelczyk|2014|s=113–114}}{{odn|Paweł Diakon|loc=Historia Longobardów IV, 27}}. W lipcu 604 został ogłoszony królem w obecności ojca na stadionie w [[Mediolan]]ie{{odn|Strzelczyk|2014|s=64}}{{odn|Paweł Diakon|loc=Historia Longobardów IV, 30}}. Wtedy też zaręczono go z córką króla [[Frankowie|Franków]] [[Teudebert II|Teudeberta II]]{{odn|Paweł Diakon|loc=Historia Longobardów IV, 30}}. |
|||
Po śmierci ojca, w początkowym okresie, ze względu na jego młody wiek, rządy jako regentka sprawowała jego matka{{odn|Historia powszechna|2007|s=70}}{{odn|Strzelczyk|2014|s=64}}{{odn|Paweł Diakon|loc=''Historia Longobardów'', IV 41}}. Król [[Wizygoci|Wizygotów]] [[Sisebut (władca Wizygotów)|Sisebut]] (612–621) wysłał do Adaloalda list, w którym zachęcał króla Longobardów do zdecydowanej walki z arianizmem{{odn|Strzelczyk|2014|s=120}}. |
|||
W 626 zbuntował się przeciw niemu i jego polityce pojednania z papiestwem i [[Cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]] książę [[Turyn]]u [[Arioald]] (Ariwald){{odn|Strzelczyk|2014|s=65}}. Sam Adaloald został wkrótce prawdopodobnie otruty{{odn|Strzelczyk|2014|s=65, 120}}{{odn|Paweł Diakon|loc=''Historia Longobardów'', IV 41}}{{odn|Fredegar|loc=''Historia Francorum'', IV 49}}. |
|||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
|||
;Źródła |
|||
* {{cytuj książkę | autor=Fredegar | autor link=Fredegar | tytuł=Historia Francorum | odn={{odn/id|Fredegar}} }} |
|||
* {{cytuj książkę | autor=Paweł Diakon | tytuł=Historia rzymska. Historia Longobardów | inni=Tłumaczenie [[Ignacy Lewandowski (filolog)|Ignacy Lewandowski]] | miejsce=Warszawa | rok=1995 | isbn=83-211-1452-0 | odn={{odn/id|Paweł Diakon}} }} |
|||
;Opracowania |
|||
* {{cytuj książkę | imię=Jerzy | nazwisko=Strzelczyk | autor link=Jerzy Strzelczyk | tytuł=Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek | wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN SA | rok=2014 | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-01-17837-6 | odn=tak}} |
|||
* {{cytuj książkę | tytuł=Historia powszechna | tom=7. Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki | inni=Praca zbiorowa | wydawca=Mediaset Group SA | rok=2007 | isbn=978-84-9819-814-0 | strony=70 | odn={{odn/id|Historia powszechna|2007}} }} |
|||
{{Wczesnośredniowieczni władcy Włoch}} |
{{Wczesnośredniowieczni władcy Włoch}} |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
[[Kategoria:Władcy Longobardów]] |
[[Kategoria:Władcy Longobardów]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 626]] |
[[Kategoria:Zmarli w 626]] |
||
[[Kategoria:Nieznana data |
[[Kategoria:Nieznana data urodzenia]] |
Aktualna wersja na dzień 12:32, 20 gru 2023
król Longobardów | |
Okres | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia |
602 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Adaloald (również Adalwald, Adulubaldus, ur. 602[1] w Modicia[2], zm. 626 w Rawennie) – król Longobardów od 616 do 626.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Agilulfa i Teodolindy. W latach 604–616 współrządził z ojcem[3][4][5]. W wielkanoc 7 kwietnia 603 został ochrzczony przez Sekundusa z Turynu w kościele św. Jana w Modicii (obecnie Monza) jako katolik, choć jego ojciec był arianinem[6][7]. W lipcu 604 został ogłoszony królem w obecności ojca na stadionie w Mediolanie[4][5]. Wtedy też zaręczono go z córką króla Franków Teudeberta II[5].
Po śmierci ojca, w początkowym okresie, ze względu na jego młody wiek, rządy jako regentka sprawowała jego matka[3][4][8]. Król Wizygotów Sisebut (612–621) wysłał do Adaloalda list, w którym zachęcał króla Longobardów do zdecydowanej walki z arianizmem[9].
W 626 zbuntował się przeciw niemu i jego polityce pojednania z papiestwem i Bizancjum książę Turynu Arioald (Ariwald)[10]. Sam Adaloald został wkrótce prawdopodobnie otruty[11][8][12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 252.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów, IV 25.
- ↑ a b Historia powszechna 2007 ↓, s. 70.
- ↑ a b c Strzelczyk 2014 ↓, s. 64.
- ↑ a b c Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów IV, 30.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 113–114.
- ↑ Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów IV, 27.
- ↑ a b Paweł Diakon ↓, Historia Longobardów, IV 41.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 120.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 65.
- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 65, 120.
- ↑ Fredegar ↓, Historia Francorum, IV 49.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Źródła
- Fredegar: Historia Francorum.
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie Ignacy Lewandowski. Warszawa: 1995. ISBN 83-211-1452-0.
- Opracowania
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.
- Historia powszechna. Praca zbiorowa. T. 7. Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. Mediaset Group SA, 2007, s. 70. ISBN 978-84-9819-814-0.