Przejdź do zawartości

Raphael Mechoulam: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
następna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Utworzono przez tłumaczenie strony „Raphael Mechoulam”
 
Nie podano opisu zmian
Linia 26: Linia 26:
W latach 80. kontynuował badania nad aktywną strukturą kannabinoidów i rozpoczął współpracę z klinicystami przy badaniach THC i CBD na zwierzętach<ref name="Jones">{{Cytuj pismo|nazwisko=Jones|imię=Nicola|tytuł=Scientific highs and lows of cannabinoids|url=https://knowablemagazine.org/article/health-disease/2023/scientific-highs-and-lows-cannabinoids|czasopismo=Knowable Magazine {{!}} Annual Reviews|data=31 January 2023|doi=10.1146/knowable-013123-1|język=en}}</ref>. W 1987 roku Mechoulam i A. Abrahamov rozpoczęli badanie kliniczne z Δ8-THC (bardziej stabilnym izomerem Δ9-THC) u dzieci poddawanych chemioterapii. Substancja zapobiegała nudnościom i wymiotom, od tego czasu jest stosowana u pacjentów<ref name="Parker">{{Cytuj pismo|nazwisko=Parker|imię=LA|tytuł=Regulation of nausea and vomiting by cannabinoids.|czasopismo=British Journal of Pharmacology|wolumin=163|wydanie=7|strony=1411–22|data=August 2011|doi=10.1111/j.1476-5381.2010.01176.x|pmid=21175589|pmc=3165951}}</ref><ref name="Jones" />.
W latach 80. kontynuował badania nad aktywną strukturą kannabinoidów i rozpoczął współpracę z klinicystami przy badaniach THC i CBD na zwierzętach<ref name="Jones">{{Cytuj pismo|nazwisko=Jones|imię=Nicola|tytuł=Scientific highs and lows of cannabinoids|url=https://knowablemagazine.org/article/health-disease/2023/scientific-highs-and-lows-cannabinoids|czasopismo=Knowable Magazine {{!}} Annual Reviews|data=31 January 2023|doi=10.1146/knowable-013123-1|język=en}}</ref>. W 1987 roku Mechoulam i A. Abrahamov rozpoczęli badanie kliniczne z Δ8-THC (bardziej stabilnym izomerem Δ9-THC) u dzieci poddawanych chemioterapii. Substancja zapobiegała nudnościom i wymiotom, od tego czasu jest stosowana u pacjentów<ref name="Parker">{{Cytuj pismo|nazwisko=Parker|imię=LA|tytuł=Regulation of nausea and vomiting by cannabinoids.|czasopismo=British Journal of Pharmacology|wolumin=163|wydanie=7|strony=1411–22|data=August 2011|doi=10.1111/j.1476-5381.2010.01176.x|pmid=21175589|pmc=3165951}}</ref><ref name="Jones" />.


W 1989 roku Mechoulam ustalił koncepcję, że działanie podobne do THC zależy od trójwymiarowej stereospecyficznej struktury. <ref>{{Cytuj pismo|nazwisko=Mechoulam|imię=R|tytuł=Enantiomeric cannabinoids: stereospecificity of psychotropic activity.|czasopismo=Experientia|wolumin=44|wydanie=9|strony=762–4|data=15 September 1988|doi=10.1007/BF01959156|pmid=3416993}}</ref> To rozróżnienie jest jednym z czynników, które doprowadziły do odkrycia (przez inne grupy) specyficznego receptora kannabinoidowego znanego jako CB1. <ref name="Marzo">{{Cytuj książkę|nazwisko=Marzo|imię=Vincenzo Di|tytuł=Cannabinoids|data=29 June 2004|wydawca=Springer Science & Business Media|isbn=978-0-306-48228-1|url=https://books.google.com/books?id=t7PdDg1nrOgC&pg=PA99|język=en}}</ref>
W 1989 roku zaprezentował koncepcję, że działanie THC wynika z jego trójwymiarowej stereospecyficznej struktury<ref>{{Cytuj pismo|nazwisko=Mechoulam|imię=R|tytuł=Enantiomeric cannabinoids: stereospecificity of psychotropic activity.|czasopismo=Experientia|wolumin=44|wydanie=9|strony=762–4|data=15 September 1988|doi=10.1007/BF01959156|pmid=3416993}}</ref>. Doprowadziło to do odkrycia przez innych badaczy receptora kannabinoidowego znanego jako CB1<ref name="Marzo">{{Cytuj książkę|nazwisko=Marzo|imię=Vincenzo Di|tytuł=Cannabinoids|data=29 June 2004|wydawca=Springer Science & Business Media|isbn=978-0-306-48228-1|url=https://books.google.com/books?id=t7PdDg1nrOgC&pg=PA99|język=en}}</ref>.

Mechoulam zainicjował projekt badawczy, który doprowadził do wyizolowania i scharakteryzowania pierwszego opisanego [[Anandamid|anandamidu]] [[Kannabinoidy|endokannabinoidowego]] (N-arachidonoilo-etanoloaminy, AEA) w 1992 r<ref name="Pertwee">{{Cytuj pismo|nazwisko=Pertwee|imię=RG|tytuł=Cannabinoid pharmacology: the first 66 years.|czasopismo=British Journal of Pharmacology|wolumin=147 Suppl 1|wydanie=Suppl 1|strony=S163-71|data=January 2006|doi=10.1038/sj.bjp.0706406|pmid=16402100|pmc=1760722}}</ref><ref name="Mechoulam" />. Anandamid, będący pochodną kwasu tłuszczowego, różni się budową od kannabinoidu roślinnego i ma taki sam profil działania jak THC<ref name="Scherma">{{Cytuj pismo|nazwisko=Scherma|imię=M|tytuł=Brain activity of anandamide: a rewarding bliss?|czasopismo=Acta Pharmacologica Sinica|wolumin=40|wydanie=3|strony=309–323|data=March 2019|doi=10.1038/s41401-018-0075-x|pmid=30050084|pmc=6460372}}</ref>. Odkrywcami byli dr William Devane i dr Lumír Ondřej Hanuš<ref name="Pertwee" /><ref name="Mechoulam">{{Cytuj pismo|nazwisko=Mechoulam|imię=Raphael|tytuł=A Delightful Trip Along the Pathway of Cannabinoid and Endocannabinoid Chemistry and Pharmacology|url=https://www.annualreviews.org/doi/10.1146/annurev-pharmtox-051921-083709|czasopismo=Annual Review of Pharmacology and Toxicology|wolumin=63|wydanie=1|strony=1–13|data=2023-01-20|issn=0362-1642|doi=10.1146/annurev-pharmtox-051921-083709|pmid=35850522|język=en}}</ref>. Inny endogenny kannabinoid, 2-arachidonoiloglicerol ([[2-Arachidonyloglicerol|2-AG]]), został opisany w 1995 roku przez Shimona Ben-Shabata, jednego z doktorantów Mechoulama<ref name="Justinová">{{Cytuj pismo|nazwisko=Justinová|imię=Zuzana|tytuł=The Endogenous Cannabinoid 2-Arachidonoylglycerol Is Intravenously Self-Administered by Squirrel Monkeys|url=https://www.jneurosci.org/content/31/19/7043|czasopismo=Journal of Neuroscience|wolumin=31|wydanie=19|strony=7043–7048|data=11 May 2011|issn=0270-6474|doi=10.1523/JNEUROSCI.6058-10.2011|pmid=21562266|pmc=3123903|język=en}}</ref><ref name="Marzo">{{Cytuj książkę|nazwisko=Marzo|imię=Vincenzo Di|tytuł=Cannabinoids|data=29 June 2004|wydawca=Springer Science & Business Media|isbn=978-0-306-48228-1|url=https://books.google.com/books?id=t7PdDg1nrOgC&pg=PA99|język=en}}<cite class="citation book cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFMarzo2004">Marzo, Vincenzo Di (29 June 2004). [https://books.google.com/books?id=t7PdDg1nrOgC&pg=PA99 ''Cannabinoids'']. Springer Science & Business Media. [[Międzynarodowy znormalizowany numer książki|ISBN]]&nbsp;[[Specjalny:Książki Źródła /978-0-306-48228-1|<bdi>978-0-306-48228-1</bdi>]].</cite></ref>. W roku 2006 zespół Raphaela zidentyfikował inny endokannabinoid, arachidonoilo-L-serynę. Nie jest spokrewniony ze znanymi receptorami kannabinoidowymi, powoduje rozszerzenie naczyń<ref>{{Cytuj pismo|nazwisko=Guo|imię=Juan|tytuł=N -Arachidonoyl l -Serine, a Putative Endocannabinoid, Alters the Activation of N-Type Ca 2+ Channels in Sympathetic Neurons|czasopismo=Journal of Neurophysiology|wolumin=100|wydanie=2|strony=1147–1151|data=August 2008|doi=10.1152/jn.01204.2007|pmid=18234973|pmc=2652135}}</ref>.

W 1998 roku Mechoulam i Ben-Shabat zaproponowali „efekt otoczenia”, czyli koncepcję, zgodnie z którą różne metabolity przyjmowane jednocześnie mogą skutkować zwiększonym działaniem w porównaniu z pojedynczymi endogennymi kannabinoidami<ref name="Russo">{{Cytuj pismo|nazwisko=Russo|imię=Ethan B.|tytuł=The Case for the Entourage Effect and Conventional Breeding of Clinical Cannabis: No "Strain," No Gain|czasopismo=Frontiers in Plant Science|wolumin=9|data=2019|issn=1664-462X|doi=10.3389/fpls.2018.01969|pmid=30687364|pmc=6334252}}</ref><ref name="Ferber">{{Cytuj pismo|nazwisko=Ferber|imię=SG|tytuł=The "Entourage Effect": Terpenes Coupled with Cannabinoids for the Treatment of Mood Disorders and Anxiety Disorders.|czasopismo=Current Neuropharmacology|wolumin=18|wydanie=2|strony=87–96|data=2020|doi=10.2174/1570159X17666190903103923|pmid=31481004|pmc=7324885}}</ref>.

Układ endokannabinoidowy to dość nowoodkryty układ neuroprzekaźnikowy, który wpływa na różnorodne funkcje i układy w organizmie człowieka. Odkrycie i badanie jego funkcji w organizmie otworzyło nową dziedzinę w biochemii i badaniach mózgu. Prace przeprowadzone w laboratorium Mechoulama, we współpracy z innymi grupami w Izraelu i za granicą, pomogły wyjaśnić rolę kannabinoidów i endokannabinoidów w wielu procesach fizjologicznych i posunęły badania nad ich możliwym zastosowaniem w leczeniu stanów patologicznych<ref name="Alger">{{Cytuj pismo|nazwisko=Alger|imię=BE|tytuł=Getting high on the endocannabinoid system.|czasopismo=Cerebrum: The Dana Forum on Brain Science|wolumin=2013|strony=14|data=November 2013|pmid=24765232|pmc=3997295}}</ref><ref name="Zou">{{Cytuj pismo|nazwisko=Zou|imię=S|tytuł=Cannabinoid Receptors and the Endocannabinoid System: Signaling and Function in the Central Nervous System.|czasopismo=International Journal of Molecular Sciences|wolumin=19|wydanie=3|data=13 March 2018|doi=10.3390/ijms19030833|pmid=29533978|pmc=5877694}}</ref><ref name="Ferber">{{Cytuj pismo|nazwisko=Ferber|imię=SG|tytuł=The "Entourage Effect": Terpenes Coupled with Cannabinoids for the Treatment of Mood Disorders and Anxiety Disorders.|czasopismo=Current Neuropharmacology|wolumin=18|wydanie=2|strony=87–96|data=2020|doi=10.2174/1570159X17666190903103923|pmid=31481004|pmc=7324885}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFFerberNamdarHen-ShovalEger2020">Ferber, SG; Namdar, D; Hen-Shoval, D; Eger, G; Koltai, H; Shoval, G; Shbiro, L; Weller, A (2020). [https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7324885 "The "Entourage Effect": Terpenes Coupled with Cannabinoids for the Treatment of Mood Disorders and Anxiety Disorders"]. ''Current Neuropharmacology''. '''18''' (2): 87–96. [[DOI (identyfikator cyfrowy)|doi]]:[[doi:10.2174/1570159X17666190903103923|10.2174/1570159X17666190903103923]]. [[PubMed Central|PMC]]&nbsp;<span class="cs1-lock-free" title="Freely accessible">[https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7324885 7324885]</span>. [[PubMed|PMID]]&nbsp;[https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31481004 31481004].</cite></ref>.

Mechoulam opublikował ponad 425 artykułów naukowych<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=User profiles for author:Raphael author:Mechoulam|url=https://scholar.google.com/scholar?as_q=&as_epq=&as_oq=&as_eq=&as_occt=any&as_sauthors=Raphael%20Mechoulam&as_publication=&as_ylo=&as_yhi=&hl=en&as_sdt=0%2C5|opublikowany=Google Scholar|data dostępu=2 May 2023}}</ref>. Jest wymieniony jako współzałożyciel firmy 180 life sciences.

== Narody i wyróżnienia ==

* 2019–2020: Harvey Prize, [[Technion]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Technion Harvey Prize Honors Pioneers in Chemical Engineering and Medical Sciences|url=https://www.newswise.com/articles/technion-harvey-prize-honors-pioneers-in-chemical-engineering-and-medical-sciences|opublikowany=www.newswise.com|data dostępu=3 May 2023|język=en}}</ref>
* 2019: Doktor filozofii, ''honoris causa'', [[Instytut Naukowy Weizmana|Instytut Naukowy Weizmanna]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Ph.D. Honoris Causa {{!}} Academic Affairs Office|url=https://www.weizmann.ac.il/acadaff/awards-and-honors/institute-honors-and-prizes/phd-honoris-causa|opublikowany=Weizmann Institute of Science|data dostępu=4 May 2023|język=en}}</ref>
* 2014: IACM Special Award, IACM ('''polskie''')<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Raphael Mechoulam|url=https://cannabis-med.org/humans/raphael-mechoulam|opublikowany=International Alliance for Cannabinoid Medicines|data dostępu=4 May 2023|język=en}}</ref><ref name="Grotenhermen" />
* 2012: Rothschild Prize w dziedzinie nauk chemicznych i fizycznych (Rothschild Prize in Chemical Sciences and Physical Sciences)<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=The Rothschild Prize|url=https://www.yadhanadiv.org.il/rothschild-prize|opublikowany=Yad Hanadiv|data dostępu=4 May 2023|cytat=Search for MECHOULAM}}</ref>
* 2012: EMET Prize w dziedzinie nauk ścisłych — chemii
* 2011: Nagroda za odkrycie (Discovery Award), NIDA (Narodowy Instytut ds. Nadużywania Narkotyków)
* 2006: Doktor ''honoris causa'', [[Uniwersytet Complutense w Madrycie]]<ref>{{Cytuj stronę|tytuł=Raphael Mechoulam Faculty of Medicine|url=https://www.ucm.es/english/raphael-mechoulam|opublikowany=Complutense University of Madrid|data dostępu=4 May 2023}}</ref>
* 2003–2005: Prezes zarządu, International Association for Cannabinoid Medicines (IACM; '''polskie''') <ref name="Grotenhermen">{{Cytuj pismo|nazwisko=Grotenhermen|imię=F|tytuł=Two Decades of the International Association for Cannabinoid Medicines: 20 Years of Supporting Research and Activities Toward the Medicinal Use of Cannabis and Cannabinoids.|czasopismo=Cannabis and Cannabinoid Research|wolumin=6|wydanie=2|strony=82–87|data=April 2021|doi=10.1089/can.2020.0044|pmid=33912675|pmc=8064956}}</ref>
* 2002: Honorowy członek, Izraelskie Towarzystwo Fizjologii i Farmakologii '''(oryg.)'''
* 2001: Honorowy tytuł doktora, [[Uniwersytet Stanu Ohio|Uniwersytet Stanowy Ohio]]
* 2000: [[Nagroda Izraela]] w dziedzinie nauk ścisłych - chemii<ref name="Harvey" />
* 1999–2002: Prezes, (ICRS; Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Kannabinoidami)
* 1994: Członek, Israel Academy of Sciences and Humanities<ref name="AFHU" /><ref name="CV">{{Cytuj stronę|tytuł=Professor Raphael Mechoulam|url=https://www.academy.ac.il/SystemFiles/19643.pdf|opublikowany=The Israel Academy of Sciences and Humanities|data dostępu=3 May 2023}}</ref>

== Przypisy ==

<nowiki>
<nowiki>
[[Kategoria:Izraelscy chemicy]]
[[Kategoria:Izraelscy chemicy]]

Wersja z 18:47, 22 gru 2023

Raphael Mechoulam (hebr. רפאל משולם, bułg. Рафаел Мешулам; ur. 5 listopada 1930 r., zm. 9 marca 2023 r.) – urodzony w Bułgarii izraelski chemik organiczny, profesor na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Pełnił funkcję rektora tego uniwersytetu w latach 1979-1982. Został wybrany do Israel Academy of Sciences and Humanities (odpowiednik Polskiej Akademii Nauk) w 1994 roku[1] i pełnił funkcję jej kierownika naukowego w latach 2007-2013[2]. Był laureatem Israel Prize for Chemistry Research w 2000 r. oraz nagrody Harvey Prize za lata 2019–2020.

Znany jako „ojciec chrzestny badań nad konopiami”, wspólnie z Y. Gaonim wyizolował tetrahydrokanabinol (THC) – główną substancję czynną konopi[3][4][5]. Wyizolował również i zidentyfikował endogenne kannabinoidy: anandamid w mózgu i 2-Arachidonyloglicerol czyli 2-AG, w narządach obwodowych[6]. Jego praca doprowadziła do odkrycia układu endokannabinoidowego, który ma wpływ na wiele aspektów zdrowia człowieka[7].

Biografia

Mechoulam urodził się 5 listopada 1930 r. w Sofii(Bułgaria) w rodzinie sefardyjskiej. Rodzice byli osobami wykształconymi: ojciec był lekarzem ordynatorem miejscowego szpitala, a matka studiowała w Berlinie. Do uchwalenia prawa antysemickiego i wybuchu II wojny światowej uczęszczał do „amerykańskiej szkoły podstawowej” w Sofii[5]. Po jej zamknięciu wraz z rodzicami przeprowadził się do małej miejscowości na Bałkanach, ze względów bezpieczeństwa. Mimo, że był jedynym lekarzem w okolicy, ojciec Mechoulama został zesłany do obozu koncentracyjnego, w którym pobyt przeżył[5][3]. Po zajęciu Bułgarii przez komunistów w 1944 roku studiował inżynierię chemiczną, czego „nie lubił”[8].

W 1949 roku jego rodzina wyemigrowała do Izraela, gdzie później studiował chemię[8]. Uzyskał tytuł magistra nauk ścisłych w dziedzinie biochemii na Uniwersytecie Hebrajskim w 1952 roku. Podczas służby wojskowej w armii izraelskiej w latach 1953-1956 prowadził badania nad środkami owadobójczymi[6].

W latach 1956–1958 uzyskał jako jeden z pierwszych doktorat w Instytucie Naukowym Weizmanna, pracą o syntezie sterydów pod kierunkiem Franza Sondheimera. Następnie w okresie 1959-1960 odbył staż podoktorski na Uniwersytecie Rockefellera w Nowym Jorku w zakresie badań nad strukturą terpenów. W latach od 1960 do 1965 był pracownikiem naukowym w Instytucie Weizmanna i zajmował się chemią substancji naturalnych, w tym kannabinoidów, terpenów i alkaloidów[9].

W 1966 Mechoulam dołączył do kadry Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie[3]. W 1967 roku otrzymał grant badawczy Instytutu Zdrowia Psychicznego USA na kontynuację badań nad haszyszem[10]. W 1968 został mianowany profesorem nadzwyczajnym[1], a w 1972 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Hebrajskiego[9]. Zaś w roku 1975 został powołany na stanowisko kierownika katedry chemii medycznej Lionela Jacobsona[1].

Od 1979 do 1982 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Hebrajskiego, a w latach 1983-1985 prorektora[9]. W 1982 r. był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Ohio, natomiast w okresie 1993-1994 – na Wydziale Farmakologii Richmond College of Medicine[1]. W 1994 roku został wybrany na członka Israel Academy of Sciences and Humanities[1].

Mechoulam był członkiem-założycielem International Association for Cannabinoid Medicines (IACM; Międzynarodowe Stowarzyszenie Leków Kannabinoidowych) i International Cannabinoid Research Society (Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Kannabinoidami). Pełnił funkcję prezesa tego drugiego w latach 1999–2002 oraz pierwszego w latach 2003–2005[11]. W okresie 2007–2018 piastował urząd przewodniczącego Wydziału Nauk Przyrodniczych Israel National Academy of Sciences[2].

Zmarł 9 marca 2023 roku w wieku 92 lat.

Badania

Głównymi zainteresowaniami naukowymi Raphaela Mechoulama była chemia i farmakologia kannabinoidów . W 1963 roku rozpoczął prace nad składowymi rośliny konopi indyjskiej, z której produkuje się haszysz i marihuanę. Chociaż były od stuleci najpopularniejszymi nielegalnymi narkotykami w wielu regionach, ich właściwości chemiczne i biologiczne były nieznane. W przeciwieństwie do równie popularnej morfiny i kokainy, które opisano już w XIX wieku. Chociaż przeprowadzono pewne badania, psychoaktywne składniki konopi nie zostały wyizolowane w czystej postaci, a struktura chemiczna nie została poznana[12][13].

Wraz z członkami swojej grupy badawczej, w tym Yehielem Gaonim, Mechoulam określił struktury i stereochemię głównych kannabinoidów roślinnych, kanabidiolu (CBD, 1963) i Δ 9 – tetrahydrokannabinolu (THC, 1964), a próba ich całkowitej syntezy zakończyła się sukcesem w 1965 roku[12]. Wyizolowali także, scharakteryzowali i zsyntetyzowali kannabigerol (CBG, 1964) oraz wykazali, że on nie jest psychoaktywny[14]. W 1970 roku doktorant Mechoulama, Zvi Ben-Zvi, doniósł o pierwszej izolacji aktywnego metabolitu THC w organizmie człowieka[15].

W latach 80. kontynuował badania nad aktywną strukturą kannabinoidów i rozpoczął współpracę z klinicystami przy badaniach THC i CBD na zwierzętach[16]. W 1987 roku Mechoulam i A. Abrahamov rozpoczęli badanie kliniczne z Δ8-THC (bardziej stabilnym izomerem Δ9-THC) u dzieci poddawanych chemioterapii. Substancja zapobiegała nudnościom i wymiotom, od tego czasu jest stosowana u pacjentów[17][16].

W 1989 roku zaprezentował koncepcję, że działanie THC wynika z jego trójwymiarowej stereospecyficznej struktury[18]. Doprowadziło to do odkrycia przez innych badaczy receptora kannabinoidowego znanego jako CB1[19].

Mechoulam zainicjował projekt badawczy, który doprowadził do wyizolowania i scharakteryzowania pierwszego opisanego anandamidu endokannabinoidowego (N-arachidonoilo-etanoloaminy, AEA) w 1992 r[12][5]. Anandamid, będący pochodną kwasu tłuszczowego, różni się budową od kannabinoidu roślinnego i ma taki sam profil działania jak THC[20]. Odkrywcami byli dr William Devane i dr Lumír Ondřej Hanuš[12][5]. Inny endogenny kannabinoid, 2-arachidonoiloglicerol (2-AG), został opisany w 1995 roku przez Shimona Ben-Shabata, jednego z doktorantów Mechoulama[21][19]. W roku 2006 zespół Raphaela zidentyfikował inny endokannabinoid, arachidonoilo-L-serynę. Nie jest spokrewniony ze znanymi receptorami kannabinoidowymi, powoduje rozszerzenie naczyń[22].

W 1998 roku Mechoulam i Ben-Shabat zaproponowali „efekt otoczenia”, czyli koncepcję, zgodnie z którą różne metabolity przyjmowane jednocześnie mogą skutkować zwiększonym działaniem w porównaniu z pojedynczymi endogennymi kannabinoidami[23][24].

Układ endokannabinoidowy to dość nowoodkryty układ neuroprzekaźnikowy, który wpływa na różnorodne funkcje i układy w organizmie człowieka. Odkrycie i badanie jego funkcji w organizmie otworzyło nową dziedzinę w biochemii i badaniach mózgu. Prace przeprowadzone w laboratorium Mechoulama, we współpracy z innymi grupami w Izraelu i za granicą, pomogły wyjaśnić rolę kannabinoidów i endokannabinoidów w wielu procesach fizjologicznych i posunęły badania nad ich możliwym zastosowaniem w leczeniu stanów patologicznych[7][25][24].

Mechoulam opublikował ponad 425 artykułów naukowych[26]. Jest wymieniony jako współzałożyciel firmy 180 life sciences.

Narody i wyróżnienia

  • 2019–2020: Harvey Prize, Technion[27]
  • 2019: Doktor filozofii, honoris causa, Instytut Naukowy Weizmanna[28]
  • 2014: IACM Special Award, IACM (polskie)[29][11]
  • 2012: Rothschild Prize w dziedzinie nauk chemicznych i fizycznych (Rothschild Prize in Chemical Sciences and Physical Sciences)[30]
  • 2012: EMET Prize w dziedzinie nauk ścisłych — chemii
  • 2011: Nagroda za odkrycie (Discovery Award), NIDA (Narodowy Instytut ds. Nadużywania Narkotyków)
  • 2006: Doktor honoris causa, Uniwersytet Complutense w Madrycie[31]
  • 2003–2005: Prezes zarządu, International Association for Cannabinoid Medicines (IACM; polskie) [11]
  • 2002: Honorowy członek, Izraelskie Towarzystwo Fizjologii i Farmakologii (oryg.)
  • 2001: Honorowy tytuł doktora, Uniwersytet Stanowy Ohio
  • 2000: Nagroda Izraela w dziedzinie nauk ścisłych - chemii[32]
  • 1999–2002: Prezes, (ICRS; Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Kannabinoidami)
  • 1994: Członek, Israel Academy of Sciences and Humanities[33][1]

Przypisy

[[Kategoria:Izraelscy chemicy]] [[Kategoria:Wykładowcy Uniwersytetu Hebrajskiego]] [[Kategoria:Zmarli w 2023]] [[Kategoria:Urodzeni w 1930]]

  1. ↑ a b c d e f Professor Raphael Mechoulam. The Israel Academy of Sciences and Humanities. [dostęp 3 May 2023]. Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „CV” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. ↑ a b Chairpersons, The Sciences. The Israel Academy of Sciences and Humanities. [dostęp 3 May 2023]. (ang.). Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „chair” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. ↑ a b c Alex Williams: Raphael Mechoulam, 'Father of Cannabis Research,' Dies at 92. The New York Times, March 22, 2023. Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Williams” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. ↑ M Maccarrone. Tribute to Professor Raphael Mechoulam, The Founder of Cannabinoid and Endocannabinoid Research.. „Molecules (Basel, Switzerland)”. 27 (1), 5 January 2022. DOI: 10.3390/molecules27010323. PMID: 35011553. PMCID: PMC8746417. 
  5. ↑ a b c d e Raphael Mechoulam. A Delightful Trip Along the Pathway of Cannabinoid and Endocannabinoid Chemistry and Pharmacology. „Annual Review of Pharmacology and Toxicology”. 63 (1), s. 1–13, 2023-01-20. DOI: 10.1146/annurev-pharmtox-051921-083709. ISSN 0362-1642. PMID: 35850522. (ang.).  Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Mechoulam” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. ↑ a b RG Pertwee. The 90th Birthday of Professor Raphael Mechoulam, a Top Cannabinoid Scientist and Pioneer.. „International Journal of Molecular Sciences”. 21 (20), 16 October 2020. DOI: 10.3390/ijms21207653. PMID: 33081122. PMCID: PMC7593926.  Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „birthday” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  7. ↑ a b BE Alger. Getting high on the endocannabinoid system.. „Cerebrum: The Dana Forum on Brain Science”. 2013, s. 14, November 2013. PMID: 24765232. PMCID: PMC3997295. 
  8. ↑ a b Mechoulam, Conversation with Raphael Mechoulam, „Addiction”, 6, 102, Wiley, 2007, s. 887–893, DOI: 10.1111/j.1360-0443.2007.01795.x, PMID: 17523982. Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Addiction” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  9. ↑ a b c S M Crowther: The medicalization of cannabis : the transcript of a Witness Seminar held by the Wellcome Trust Centre for the History of Medicine at UCL, London, on 24 March 2009. T. 40. London: Wellcome Trust Centre for the History of Medicine at UCL, 2010, s. 92, seria: Wellcome Witnesses to Twentieth Century Medicine. ISBN 978-0-85484-129-5. Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Crowther” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  10. ↑ R Mechoulam. Hashish--13. On the nature of the Beam test.. „Tetrahedron”. 24 (16), s. 5615–24, August 1968. DOI: 10.1016/0040-4020(68)88159-1. PMID: 5732891. 
  11. ↑ a b c F Grotenhermen. Two Decades of the International Association for Cannabinoid Medicines: 20 Years of Supporting Research and Activities Toward the Medicinal Use of Cannabis and Cannabinoids.. „Cannabis and Cannabinoid Research”. 6 (2), s. 82–87, April 2021. DOI: 10.1089/can.2020.0044. PMID: 33912675. PMCID: PMC8064956. 
  12. ↑ a b c d RG Pertwee. Cannabinoid pharmacology: the first 66 years.. „British Journal of Pharmacology”. 147 Suppl 1 (Suppl 1), s. S163-71, January 2006. DOI: 10.1038/sj.bjp.0706406. PMID: 16402100. PMCID: PMC1760722.  Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Pertwee” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  13. ↑ Giovanni Appendino. The early history of cannabinoid research. „Rendiconti Lincei. Scienze Fisiche e Naturali”. 31 (4), s. 919–929, 1 December 2020. DOI: 10.1007/s12210-020-00956-0. ISSN 1720-0776. (ang.). 
  14. ↑ G Navarro. Cannabigerol Action at Cannabinoid CB(1) and CB(2) Receptors and at CB(1)-CB(2) Heteroreceptor Complexes.. „Frontiers in Pharmacology”. 9, s. 632, 2018. DOI: 10.3389/fphar.2018.00632. PMID: 29977202. PMCID: PMC6021502. 
  15. ↑ Zvi Ben-Zvi. Identification through synthesis of an active .DELTA.1(6)-tetrahydrocannabinol metabolite. „Journal of the American Chemical Society”. 92 (11), s. 3468–3469, June 1970. DOI: 10.1021/ja00714a043. ISSN 0002-7863. PMID: 4987240. (ang.). 
  16. ↑ a b Nicola Jones. Scientific highs and lows of cannabinoids. „Knowable Magazine | Annual Reviews”, 31 January 2023. DOI: 10.1146/knowable-013123-1. (ang.). 
  17. ↑ LA Parker. Regulation of nausea and vomiting by cannabinoids.. „British Journal of Pharmacology”. 163 (7), s. 1411–22, August 2011. DOI: 10.1111/j.1476-5381.2010.01176.x. PMID: 21175589. PMCID: PMC3165951. 
  18. ↑ R Mechoulam. Enantiomeric cannabinoids: stereospecificity of psychotropic activity.. „Experientia”. 44 (9), s. 762–4, 15 September 1988. DOI: 10.1007/BF01959156. PMID: 3416993. 
  19. ↑ a b Vincenzo Di Marzo: Cannabinoids. Springer Science & Business Media, 29 June 2004. ISBN 978-0-306-48228-1. (ang.). Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Marzo” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  20. ↑ M Scherma. Brain activity of anandamide: a rewarding bliss?. „Acta Pharmacologica Sinica”. 40 (3), s. 309–323, March 2019. DOI: 10.1038/s41401-018-0075-x. PMID: 30050084. PMCID: PMC6460372. 
  21. ↑ Zuzana Justinová. The Endogenous Cannabinoid 2-Arachidonoylglycerol Is Intravenously Self-Administered by Squirrel Monkeys. „Journal of Neuroscience”. 31 (19), s. 7043–7048, 11 May 2011. DOI: 10.1523/JNEUROSCI.6058-10.2011. ISSN 0270-6474. PMID: 21562266. PMCID: PMC3123903. (ang.). 
  22. ↑ Juan Guo. N -Arachidonoyl l -Serine, a Putative Endocannabinoid, Alters the Activation of N-Type Ca 2+ Channels in Sympathetic Neurons. „Journal of Neurophysiology”. 100 (2), s. 1147–1151, August 2008. DOI: 10.1152/jn.01204.2007. PMID: 18234973. PMCID: PMC2652135. 
  23. ↑ Ethan B. Russo. The Case for the Entourage Effect and Conventional Breeding of Clinical Cannabis: No "Strain," No Gain. „Frontiers in Plant Science”. 9, 2019. DOI: 10.3389/fpls.2018.01969. ISSN 1664-462X. PMID: 30687364. PMCID: PMC6334252. 
  24. ↑ a b SG Ferber. The "Entourage Effect": Terpenes Coupled with Cannabinoids for the Treatment of Mood Disorders and Anxiety Disorders.. „Current Neuropharmacology”. 18 (2), s. 87–96, 2020. DOI: 10.2174/1570159X17666190903103923. PMID: 31481004. PMCID: PMC7324885.  Błąd w przypisach: Nieprawidłowy znacznik <ref>; nazwę „Ferber” zdefiniowano więcej niż raz z różną zawartością
    BŁĄD PRZYPISÓW
  25. ↑ S Zou. Cannabinoid Receptors and the Endocannabinoid System: Signaling and Function in the Central Nervous System.. „International Journal of Molecular Sciences”. 19 (3), 13 March 2018. DOI: 10.3390/ijms19030833. PMID: 29533978. PMCID: PMC5877694. 
  26. ↑ User profiles for author:Raphael author:Mechoulam. Google Scholar. [dostęp 2 May 2023].
  27. ↑ Technion Harvey Prize Honors Pioneers in Chemical Engineering and Medical Sciences. www.newswise.com. [dostęp 3 May 2023]. (ang.).
  28. ↑ Ph.D. Honoris Causa | Academic Affairs Office. Weizmann Institute of Science. [dostęp 4 May 2023]. (ang.).
  29. ↑ Raphael Mechoulam. International Alliance for Cannabinoid Medicines. [dostęp 4 May 2023]. (ang.).
  30. ↑ The Rothschild Prize. Yad Hanadiv. [dostęp 4 May 2023]. Cytat: Search for MECHOULAM
  31. ↑ Raphael Mechoulam Faculty of Medicine. Complutense University of Madrid. [dostęp 4 May 2023].
  32. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Harvey
    BŁĄD PRZYPISÓW
  33. ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie AFHU
    BŁĄD PRZYPISÓW
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raphael_Mechoulam&oldid=72297748”