Przejdź do zawartości

Sylwin (minerał): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Birczanin (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 43 wersji utworzonych przez 32 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Minerał infobox
[[Image:Mineral Silvina GDFL105.jpg|thumb|250px|Sylwin]]
|nazwa = Sylwin
'''Sylwin ''' - [http://webmineral.com/specimens/picshow.php?id=2421] - [[minerał]] z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.
|grafika = Mineral Silvina GDFL123.jpg
|opis grafiki =
|alt grafiki =
|inne nazwy =
|skład chemiczny = [[chlorek potasu]] (KCl)
|twardość w skali Mohsa = 2
|przełam = nierówny, muszlowy
|łupliwość = doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu
|pokrój kryształu =
|układ krystalograficzny = regularny
|topliwość =
|właściwości mechaniczne =
|gęstość minerału = 1,9-2,0 g/cm³
|barwa = biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny
|rysa = biała
|połysk = szklisty
|współczynnik załamania =
|inne własności optyczne =
|postacie alotropowe =
|szczególne własności =
|klasyfikacja Strunza =
|commons = Category:sylvite
|wikisłownik = sylwin
}}
[[Plik:Sylvin (aka).jpg|thumb|]]
[[Plik:Mineral Silvina GDFL105.jpg|thumb|Różnobarwne postacie kryształów ''Sylwinu'']]
'''Sylwin''' [[minerał]] z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.


Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza Franciscusa Silvusa de la Boe zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).
Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza [[Franciscus Sylvius|Franciscusa Silvusa (François Deleboe)]] zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).


== Właściwości: ==
== Właściwości ==
Najczęściej tworzy [[skupienia minerałów|skupienia]] ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać [[Sześcian (geometria)|sześcianów]], [[Ośmiościan foremny|ośmiościanów]] bądź ich kombinacji. Często występują [[zbliźniaczenia]]. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest [[Higroskopijność|higroskopijny]]. Ma słono-gorzki [[Smak (fizjologia)|smak]].
*Chemizm: '''KCl''' – chlorek potasu
*[[Układ krystalograficzny]]: regularny
*[[Twardość]]: 2
*[[Gęstość]]: 1,9-2,0
*[[Rysa]]: biała
*[[Barwa]]: biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny
*[[Przełam]]: nierówny, muszlowy
*[[Połysk]]: szklisty
*[[Łupliwość]]: doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu
Najczęściej tworzy [[skupienia minerałów|skupienia]] ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać [[sześcian]]ów, [[ośmiościan]]ów bądź ich kombinacji. Często występują [[zbliźniaczenia]]. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest higroskopijny. Ma słono-gorzki smak.


== Występowanie: ==
== Występowanie ==
Powstaje głównie wskutek odparowywania ([[ewaporacja|ewaporacji]]) słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, [[zatoka|zatok]], [[Jezioro słone|słonych jezior]] itp. Rzadziej ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w [[Morze Martwe|Morzu Martwym]].
Jest minerałem typu [[ewaporat]]u; powstaje głównie wskutek odparowywania słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, [[zatoka (geografia)|zatok]], [[Jezioro słone|słonych jezior]] itp., rzadziej podczas ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w [[Morze Martwe|Morzu Martwym]].
Współwystępuje z [[halit]]em, [[karnalit]]em.
Współwystępuje z [[halit]]em, [[karnalit]]em.


'''Miejsca występowania:''' [[Niemcy]], [[Ukraina]], [[Wielka Brytania]], [[Kanada]] - Saskatchewan, [[USA]] – Utah, Teksas, [[Indie]], [[Włochy]] – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w [[Rosja|Rosji]] - Ural, [[Hiszpania|Hiszpanii]] – Cardonie Suria i [[Francja|Francji]] - Alzacja.
'''Miejsca występowania:''' [[Niemcy]], [[Ukraina]], [[Wielka Brytania]], [[Kanada]] [[Saskatchewan]], [[Stany Zjednoczone|USA]] – [[Utah]], [[Teksas]], [[Indie]], [[Włochy]] – okolice [[Etna|Etny]] i [[Wezuwiusz|Wezuwiusza]]. Duże złoża tej soli znajdują się w [[Rosja|Rosji]] [[Ural]], [[Hiszpania|Hiszpanii]] – [[Cardonie Suria]] i [[Francja|Francji]] [[Alzacja]].


'''W Polsce''' występuje na [[Kujawy|Kujawach]] w [[Kłodawa|Kłodawie]] i [[Inowrocław|Inowrocławiu]]. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).
'''W Polsce''' występuje na [[Kujawy|Kujawach]] w [[Kłodawa|Kłodawie]] i [[Inowrocław]]iu. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).


== Zastosowanie ==
* surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
* roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
* ma znaczenie kolekcjonerskie


== Zastosowanie: ==
== Zobacz też ==
* [[halit]]
*surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
* [[sól potasowa|sól potasowa (sylwinit)]]
*roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
*ma znaczenie kolekcjonerskie


== Bibliografia: ==
== Bibliografia ==
*O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
* O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „[[Świat Książki]]” 1996 r.
*W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998r.
* W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998 r.
*W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.
* W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma Press” 2003 r.
*J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997r.
* J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.


== Linki zewnętrzne ==
* [http://webmineral.com/data/Sylvite.shtml Sylwin na portalu Webmineral] {{lang|en}}


{{Kontrola autorytatywna}}
== Zobacz też: ==
[[halit]], [[sól potasowa]] =sylwinit


[[Kategoria:Halogenki (minerały)]]
http://webmineral.com/data/Sylvite.shtml
[[Kategoria:Potas]]

{{commons|category:sylvite}}
[[Kategoria:Minerały]]

[[ca:Silvina]]
[[cs:Sylvín]]
[[de:Sylvin]]
[[en:Sylvite]]
[[es:Silvina]]
[[he:סילביט]]
[[uk:Сильвін]]

Aktualna wersja na dzień 19:41, 25 sty 2024

Sylwin
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

chlorek potasu (KCl)

Twardość w skali Mohsa

2

Przełam

nierówny, muszlowy

Łupliwość

doskonała, zgodna ze ścianami sześcianu

Układ krystalograficzny

regularny

Gęstość

1,9-2,0 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała, szara, żółtawa, czerwonawa, niebieska, fioletowa, często bezbarwny

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Różnobarwne postacie kryształów Sylwinu

Sylwinminerał z gromady halogenków. Minerał rozpowszechniony tylko w pewnych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska holenderskiego chemika i lekarza Franciscusa Silvusa (François Deleboe) zwanego Sylwiuszem (XVII wiek).

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Najczęściej tworzy skupienia ziarniste, igiełkowe, zbite. Kryształy mają postać sześcianów, ośmiościanów bądź ich kombinacji. Często występują zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, przeświecający, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie, jest higroskopijny. Ma słono-gorzki smak.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Jest minerałem typu ewaporatu; powstaje głównie wskutek odparowywania słonych zbiorników wodnych m.in. mórz, zatok, słonych jezior itp., rzadziej podczas ekshalacji wulkanicznej. Współcześnie powstaje w Morzu Martwym. Współwystępuje z halitem, karnalitem.

Miejsca występowania: Niemcy, Ukraina, Wielka Brytania, KanadaSaskatchewan, USAUtah, Teksas, Indie, Włochy – okolice Etny i Wezuwiusza. Duże złoża tej soli znajdują się w RosjiUral, HiszpaniiCardonie Suria i FrancjiAlzacja.

W Polsce występuje na Kujawach w Kłodawie i Inowrocławiu. Obecność stwierdzono w Zatoce Puckiej (w otworach wiertniczych).

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]
  • surowiec dla przemysłu chemicznego: (do produkcji nawozów sztucznych, materiałów wybuchowych, sztucznych ogni, zapałek, mydła)
  • roztwór zwany solą Sylwiusza był stosowany jako lekarstwo na nadkwasotę
  • ma znaczenie kolekcjonerskie

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996 r.
  • W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998 r.
  • W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma – Press” 2003 r.
  • J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997 r.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]