Przejdź do zawartości

Siarczan glinu: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano zmianę (wprowadził 81.148.230.68) - oziębię zapędy chemika z UK. Poproszę o źródło danych
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 88: Linia 88:
|commons =
|commons =
}}
}}
'''Siarczan glinu''' ([[łacina|łac.]] ''Aluminii sulfas''), Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub> – [[Związki nieorganiczne|nieorganiczny związek chemiczny]], [[Sole|sól]] [[Kwas siarkowy|kwasu siarkowego]] i [[glin]]u na +III [[stopień utlenienia|stopniu utlenienia]]. Tworzy szereg [[Hydraty|hydratów]], z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·16H<sub>2</sub>O i oktadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·18H<sub>2</sub>O. Heptadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·17H<sub>2</sub>O występuje naturalnie jako [[minerał]] [[alunogen]]. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako [[Ligand (chemia)|ligandy]] atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład [[Sieć krystaliczna|sieci krystalicznej]], dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H<sub>2</sub>O)<sub>6</sub>]<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·xH<sub>2</sub>O.
'''Siarczan glinu''' ([[łacina|łac.]] ''Aluminii sulfas''), Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub> – [[Związki nieorganiczne|nieorganiczny związek chemiczny]], [[Sole|sól]] [[Kwas siarkowy|kwasu siarkowego]] i [[glin]]u na +III [[stopień utlenienia|stopniu utlenienia]]. Tworzy szereg [[Hydraty|hydratów]], z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·16H<sub>2</sub>O i oktadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·18H<sub>2</sub>O. Heptadekahydrat Al<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·17H<sub>2</sub>O występuje naturalnie jako [[minerał]] [[alunogen]]. Hydraty zawierają sześć [[Cząsteczka|cząsteczek]] wody silnie związanych jako [[Ligand (chemia)|ligandy]] atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład [[Sieć krystaliczna|sieci krystalicznej]], dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H<sub>2</sub>O)<sub>6</sub>]<sub>2</sub>(SO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>·xH<sub>2</sub>O.


== Otrzymywanie ==
== Otrzymywanie ==
Linia 99: Linia 99:
Stosowany jako [[zaprawa farbiarska]], w przemyśle [[Papiernia (zakład przemysłowy)|papierniczym]], [[Garbowanie|garbarstwie]] oraz jako [[półprodukt]] do otrzymywania innych związków glinu{{r|Ency|Bielański}}. Jest pomocniczym dodatkiem do żywności dozwolonym do stosowania w Unii Europejskiej pod [[Numer E|kodem E520]]{{r|FSA}}.
Stosowany jako [[zaprawa farbiarska]], w przemyśle [[Papiernia (zakład przemysłowy)|papierniczym]], [[Garbowanie|garbarstwie]] oraz jako [[półprodukt]] do otrzymywania innych związków glinu{{r|Ency|Bielański}}. Jest pomocniczym dodatkiem do żywności dozwolonym do stosowania w Unii Europejskiej pod [[Numer E|kodem E520]]{{r|FSA}}.


Wykorzystywany jest do oczyszczania [[Woda pitna|wody pitnej]] jako czynnik koagulujący<ref>{{cytuj | tytuł = Conventional Coagulation-Flocculation-Sedimentation | wydawca = National Academy of Sciences | data = 2007 | url = http://drinking-water.org/html/en/Treatment/Coagulation-Flocculation-technologies.html}}</ref>.
Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w [[ginekologia|ginekologii]] w postaci wodnych roztworów 1–4% do [[Irygacja (medycyna)|irygacji]] [[Pochwa człowieka|pochwy]].

Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w [[ginekologia|ginekologii]] w postaci wodnych [[Roztwór|roztworów]] 1–4% do [[Irygacja (medycyna)|irygacji]] [[Pochwa człowieka|pochwy]].


== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy|
{{Przypisy|
* <ref name="Aldrich">{{Sigma-Aldrich|202614|ALDRICH|MSDS=tak|data dostępu=2011-06-24}}</ref>
* <ref name="Aldrich">{{Sigma-Aldrich|202614|ALDRICH|MSDS=tak|data dostępu=2011-06-24|nazwa=Aluminum sulfate}}</ref>
* <ref name="Aldrich-US">{{Sigma-Aldrich|202614|ALDRICH|MSDS=tak|data dostępu=2011-06-24|język=en}}</ref>
* <ref name="Aldrich-US">{{Sigma-Aldrich|202614|ALDRICH|MSDS=tak|data dostępu=2011-06-24|język=en}}</ref>
* <ref name="Ency">{{cytuj książkę |tytuł=Encyklopedia Techniki – Chemia |wydawca=[[Wydawnictwa Naukowo-Techniczne]] |miejsce=Warszawa |rok=1965}}</ref>
* <ref name="Ency">{{cytuj książkę |tytuł=Encyklopedia Techniki – Chemia |wydawca=[[Wydawnictwa Naukowo-Techniczne]] |miejsce=Warszawa |rok=1965}}</ref>
* <ref name="Bielański">{{cytuj książkę |nazwisko=Bielański |imię=Adam |autor link=Adam Bielański (chemik) |tytuł=Chemia ogólna i nieorganiczna |miejsce=Warszawa |wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN|Państwowe Wydawnictwo Naukowe]] |rok=1981 |strony=513 |isbn=830102626X}}</ref>
* <ref name="Bielański">{{cytuj książkę |nazwisko=Bielański |imię=Adam |autor link=Adam Bielański (chemik) |tytuł=Chemia ogólna i nieorganiczna |miejsce=Warszawa |wydawca=[[Wydawnictwo Naukowe PWN|Państwowe Wydawnictwo Naukowe]] |rok=1981 |strony=513 |isbn=830102626X}}</ref>
* <ref name="FSA">{{Cytuj stronę | url = https://www.food.gov.uk/science/additives/enumberlist#toc-6 | tytuł = Current EU approved additives and their E Numbers. Others | opublikowany = Food Standards Agency |data=lipiec 2016|data dostępu = 2016-11-05}}</ref>
* <ref name="FSA">{{Cytuj stronę | url = https://archive.ph/20160327214935/https://www.food.gov.uk/science/additives/enumberlist#toc-6 | tytuł = Current EU approved additives and their E Numbers. Others | opublikowany = Food Standards Agency |data=lipiec 2016|data dostępu = 2016-11-05}}</ref>
}}
}}


Linia 114: Linia 116:


{{zastrzeżenia|medycyna}}
{{zastrzeżenia|medycyna}}

{{Kontrola autorytatywna}}


[[Kategoria:Moluskocydy]]
[[Kategoria:Moluskocydy]]

Aktualna wersja na dzień 17:42, 22 lut 2024

Siarczan glinu
Kryształy Al2(SO4)3·16H2O
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Al2(SO4)3

Masa molowa

342,15 g/mol

Wygląd

białe lub prawie białe, krystaliczne kawałki[1]

Identyfikacja
Numer CAS

10043-01-3

PubChem

24850

DrugBank

DB11239

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Siarczan glinu (łac. Aluminii sulfas), Al2(SO4)3nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i glinu na +III stopniu utlenienia. Tworzy szereg hydratów, z których najczęściej spotykane to heksadekahydrat Al2(SO4)3·16H2O i oktadekahydrat Al2(SO4)3·18H2O. Heptadekahydrat Al2(SO4)3·17H2O występuje naturalnie jako minerał alunogen. Hydraty zawierają sześć cząsteczek wody silnie związanych jako ligandy atomu glinu, pozostałe cząsteczki wody wchodzą w skład sieci krystalicznej, dlatego ich budowę lepiej oddają wzory [Al(H2O)6]2(SO4)3·xH2O.

Otrzymywanie

[edytuj | edytuj kod]

Siarczan glinu otrzymuje się w wyniku działania kwasu siarkowego na wodorotlenek glinu, boksyty i inne związki glinu[4][5], np.:

2Al(OH)3 + 3H2SO4 + 12H2O ⇌ Al2(SO4)3·18H2O

W roztworach wodnych ulega częściowej hydrolizie do Al(OH)3 i H2SO4.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Stosowany jako zaprawa farbiarska, w przemyśle papierniczym, garbarstwie oraz jako półprodukt do otrzymywania innych związków glinu[4][5]. Jest pomocniczym dodatkiem do żywności dozwolonym do stosowania w Unii Europejskiej pod kodem E520[6].

Wykorzystywany jest do oczyszczania wody pitnej jako czynnik koagulujący[7].

Znalazł również zastosowanie w lecznictwie. Używany m.in. w ginekologii w postaci wodnych roztworów 1–4% do irygacji pochwy.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Farmakopea Polska VI, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2002, s. 1176, ISBN 83-88157-18-3.
  2. a b c d Aluminum sulfate (nr 202614) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. Siarczan glinu (nr 202614) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-06-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  4. a b Encyklopedia Techniki – Chemia. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965.
  5. a b Adam Bielański: Chemia ogólna i nieorganiczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 513. ISBN 83-01-02626-X.
  6. Current EU approved additives and their E Numbers. Others. Food Standards Agency, lipiec 2016. [dostęp 2016-11-05].
  7. Conventional Coagulation-Flocculation-Sedimentation, National Academy of Sciences, 2007.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]