Przejdź do zawartości

Sumitada Ōmura: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m dr. tech.
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Sumitada Ōmura
|imię i nazwisko = Sumitada Ōmura
|imię i nazwisko org = {{j|ja|大村 純忠}}
|imię i nazwisko org = {{k|ja|大村 純忠}}
|grafika = Ômura Sumitada mit Kreuz.jpg
|grafika = Ômura Sumitada mit Kreuz.jpg
|opis grafiki = Wyidealizowane przedstawienie Sumitady Ōmury z ok. 1600
|opis grafiki = Wyidealizowane przedstawienie Sumitady Ōmury z ok. 1600
|data urodzenia = [[1533]]
|alt grafiki =
|miejsce urodzenia =
|data urodzenia = [[1533]]
|data śmierci = [[23 czerwca]] [[1587]]
|miejsce urodzenia =
|miejsce śmierci = Sakaguchi
|data śmierci = [[23 czerwca]] [[1587]]
|zawód = [[samuraj]]
|miejsce śmierci = Sakaguchi
|odznaczenia =
|zawód = [[samuraj]]
|commons =
|odznaczenia =
|www =
|commons =
}}
}}


Linia 17: Linia 17:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Syn ''daimyō'' [[Shimabara|Shimabary]], w 1550 został naczelnikiem [[Klany japońskie|klanu]] Ōmura. Wobec zagrożenia ze strony klanu z Hizen-Saga, zaczął szukać sojuszników. Z tego powodu w 1561 udostępnił [[Portugalczycy|Portugalczykom]] swój port w Yokoseura i nawiązał kontakt z jezuitami. Pod ich wpływem w 1563 wraz ze swoimi [[wasal]]ami przyjął [[chrzest]] i zmienił imię na Bartolomeu. Portugalczycy dostarczyli mu nowoczesną broń palną do rozprawy z wrogami. Wkrótce potem Ōmura zaczął w swoich posiadłościach burzyć świątynie [[buddyzm|buddyjskie]] i [[jinja|chramy]] [[shintō]], a nawet usuwał elementy "pogańskie" z grobów swoich przodków. Ponadto narzucił [[katolicyzm]] swoim poddanym, wywołując powstanie przeciwko władzom. Powstańcy spalili Yokoseurę, a wtedy Ōmura w 1570 udostępnił Portugalczykom port w [[Nagasaki]] i z ich pomocą w 1578 obronił to miasto przed atakiem wrogiego klanu. W 1580 Ōmura oddał Nagasaki i Mogi "na zawsze" jezuitom. W 1582 wraz z [[Harunobu Arima|Harunobu Arimą]] i [[Sōrin Ōtomo|Sōrinem Ōtomo]] finansował [[Misja Tenshō|misję Tenshō]] do [[Rzym]]u. Po przekazaniu władzy synowi, Ōmura zamieszkał w Sakaguchi, gdzie zmarł na [[gruźlica|gruźlicę]]. Po jego śmierci [[siogun]] [[Hideyoshi Toyotomi]] w 1588 umieścił Nagasaki pod swoją bezpośrednią kontrolą i skonfiskował cały majątek kościelny oraz rozpoczął prześladowania katolików<ref> Pierre Dunoyer, ''Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943'', Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) {{ISBN|978-2-204-09380-4}}</ref><ref name=GP />.
Syn ''daimyō'' [[Shimabara|Shimabary]], w 1550 został naczelnikiem [[Klany japońskie|klanu]] Ōmura. Wobec zagrożenia ze strony klanu z Hizen-Saga, zaczął szukać sojuszników. Z tego powodu w 1561 udostępnił [[Portugalczycy|Portugalczykom]] swój port w Yokoseura i nawiązał kontakt z jezuitami. Pod ich wpływem w 1563 wraz ze swoimi [[wasal]]ami przyjął [[chrzest]] i zmienił imię na Bartolomeu. Portugalczycy dostarczyli mu nowoczesną broń palną do rozprawy z wrogami. Wkrótce potem Ōmura zaczął w swoich posiadłościach burzyć świątynie [[buddyzm|buddyjskie]] i [[jinja|chramy]] [[shintō]], a nawet usuwał elementy „pogańskie” z grobów swoich przodków. Ponadto narzucił [[katolicyzm]] swoim poddanym, wywołując powstanie przeciwko władzom. Powstańcy spalili Yokoseurę, a wtedy Ōmura w 1570 udostępnił Portugalczykom port w [[Nagasaki]] i z ich pomocą w 1578 obronił to miasto przed atakiem wrogiego klanu. W 1580 Ōmura oddał Nagasaki i Mogi „na zawsze” jezuitom. W 1582 wraz z [[Harunobu Arima|Harunobu Arimą]] i [[Sōrin Ōtomo|Sōrinem Ōtomo]] finansował [[Misja Tenshō|misję Tenshō]] do [[Rzym]]u. Po przekazaniu władzy synowi, Ōmura zamieszkał w Sakaguchi, gdzie zmarł na [[gruźlica|gruźlicę]]. Po jego śmierci [[siogun]] [[Hideyoshi Toyotomi]] w 1588 umieścił Nagasaki pod swoją bezpośrednią kontrolą i skonfiskował cały majątek kościelny oraz rozpoczął prześladowania katolików<ref>Pierre Dunoyer, ''Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943'', Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) {{ISBN|978-2-204-09380-4}}</ref><ref name=GP />.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Aktualna wersja na dzień 10:59, 16 mar 2024

Sumitada Ōmura
大村 純忠
Ilustracja
Wyidealizowane przedstawienie Sumitady Ōmury z ok. 1600
Data urodzenia

1533

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1587
Sakaguchi

Zawód, zajęcie

samuraj

Sumitada Ōmura (jap. 大村 純忠 Ōmura Sumitada), także Dom Bartolomeu, (ur. w 1533, zm. 23 czerwca 1587 w Sakaguchi) – japoński daimyō (pan feudalny), który jako pierwszy tej rangi przyjął katolicyzm. Propagator chrześcijaństwa na wyspie Kiusiu, protektor jezuitów[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn daimyō Shimabary, w 1550 został naczelnikiem klanu Ōmura. Wobec zagrożenia ze strony klanu z Hizen-Saga, zaczął szukać sojuszników. Z tego powodu w 1561 udostępnił Portugalczykom swój port w Yokoseura i nawiązał kontakt z jezuitami. Pod ich wpływem w 1563 wraz ze swoimi wasalami przyjął chrzest i zmienił imię na Bartolomeu. Portugalczycy dostarczyli mu nowoczesną broń palną do rozprawy z wrogami. Wkrótce potem Ōmura zaczął w swoich posiadłościach burzyć świątynie buddyjskie i chramy shintō, a nawet usuwał elementy „pogańskie” z grobów swoich przodków. Ponadto narzucił katolicyzm swoim poddanym, wywołując powstanie przeciwko władzom. Powstańcy spalili Yokoseurę, a wtedy Ōmura w 1570 udostępnił Portugalczykom port w Nagasaki i z ich pomocą w 1578 obronił to miasto przed atakiem wrogiego klanu. W 1580 Ōmura oddał Nagasaki i Mogi „na zawsze” jezuitom. W 1582 wraz z Harunobu Arimą i Sōrinem Ōtomo finansował misję Tenshō do Rzymu. Po przekazaniu władzy synowi, Ōmura zamieszkał w Sakaguchi, gdzie zmarł na gruźlicę. Po jego śmierci siogun Hideyoshi Toyotomi w 1588 umieścił Nagasaki pod swoją bezpośrednią kontrolą i skonfiskował cały majątek kościelny oraz rozpoczął prześladowania katolików[2][1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Sumitada Ōmura, Prabook (ang.), dostęp 30.01.2021
  2. Pierre Dunoyer, Histoire du catholicisme au Japon 1543-1943, Paris: Cerf, 2011, s.75-81, (fr.) ISBN 978-2-204-09380-4