Skąpiec (film): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
NIE WIEM BO NIE DALI MU |
|||
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 17 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|tytuł = Skąpiec |
|tytuł = Skąpiec |
||
|oryginalny tytuł = L'Avare |
|oryginalny tytuł = L'Avare |
||
|grafika = |
|grafika = |
||
| |
|opis grafiki = |
||
|alt grafiki = |
|||
|gatunek = [[film komediowy|komedia kostiumowa]] |
|gatunek = [[film komediowy|komedia kostiumowa]] |
||
|rok produkcji = |
|rok produkcji = |
||
|data premiery = [[5 marca]] [[1980 w filmie|1980]] |
|data premiery = [[5 marca]] [[1980 w filmie|1980]] |
||
|kraj produkcji = Francja |
|kraj produkcji = Francja |
||
|język = [[język francuski|francuski]] |
|język = [[język francuski|francuski]] |
||
|czas trwania = 118 min |
|czas trwania = 118 min |
||
|reżyseria = [[Jean Girault]]<br />[[Louis de |
|reżyseria = [[Jean Girault]]<br />[[Louis de Funès]] |
||
|scenariusz = [[Jean Girault]]<br />[[Louis de |
|scenariusz = [[Jean Girault]]<br />[[Louis de Funès]] |
||
|główne role = [[Louis de |
|główne role = [[Louis de Funès]]<br />[[Frank David]]<br />[[Hervè Bellon]]<br />[[Claude Gensac]]<br />[[Michel Galabru]] |
||
|muzyka = [[Jean Bizet]] |
|muzyka = [[Jean Bizet]] |
||
|zdjęcia = |
|zdjęcia = |
||
|scenografia = |
|scenografia = |
||
|kostiumy = |
|kostiumy = |
||
|montaż = |
|montaż = |
||
|produkcja = |
|produkcja = |
||
|wytwórnia = |
|wytwórnia = |
||
|dystrybucja = |
|dystrybucja = |
||
|budżet = |
|budżet = |
||
|przychody brutto = |
|||
⚫ | |||
| |
|poprzednik = |
||
| |
|kontynuacja = |
||
| |
|nagrody = |
||
⚫ | |||
|wikicytaty = |
|||
|www = |
|||
}} |
}} |
||
'''Skąpiec''' |
'''Skąpiec''' – francuska komedia kostiumowa z [[1980]] w reżyserii [[Jean Girault|Jeana Giraulta]] oraz [[Louis de Funès|Louisa de Funésa]], który w filmie zagrał również główną rolę. Oparta na sztuce [[Molier]]a pod tym samym tytułem. |
||
Film jest oparty na komedii [[Molier]]a ''[[Skąpiec]]'' ('' |
Film jest oparty na komedii [[Molier]]a ''[[Skąpiec]]'' (''L'Avare ou l'École du mensonge''), wystawionej w 1668 na dworze [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]]. Ekranizacja sztuki Moliera poruszyła francuską krytykę, która zarzucała filmowi zbyt dalekie odejście od oryginału. |
||
== Fabuła == |
|||
DAWNO DAWNO TEMU BYL SOBIE LUDZ I WZIOŁ WYPADŁ Z OKNA NIECHCĄCO BO NIE ZJADŁ PASZTETA. BO MU NIE DALI :( |
|||
Akcja filmu rozgrywa się w XVII- wiecznej [[Francja|Francji]]. Bogaty i chciwy Harpagon ([[Louis de Funès]]) jest chorobliwie skąpym człowiekiem. Liczy każdy grosz i żałuje pieniędzy nie tylko na kościelną tacę, ale także na wychowanie własnych dzieci, córki Elizy i syna Kleanta. Oszczędności całego życia, zakopane w domowym ogrodzie, przed szabrownikami strzegą metalowe sidła i on sam z lunetą w ręku. |
|||
Pewnego dnia w domu mieszczucha zjawia się podróżnik Walery, który zakochuje się w jego córce. Również syna dosięga strzała amora, gdyż urzeka go Marianna, biedna dziewczyna mieszkająca ze schorowaną matką. Dzieci, by nie sprowadzić na siebie gniewu ojca, muszą trzymać swą miłość w tajemnicy. |
|||
Tymczasem Harpagon nie przejmując się ich zdaniem, postanawia pomnożyć swój majątek dzięki bogatemu ożenkowi i intratnym mariażom swoich dzieci. Córkę postanawia wydać za mąż za bogatego, acz starego pana Anzelma, który jest gotów poślubić ją bez posagu. Sam 60-letni starzec postanawia związać się z Marianną, w której kocha się syn. |
|||
Pewny jeszcze swoich możliwości, rolę swatki powierza znanej kobiecie, Frozynie ([[Claude Gensac]]) i również przez nią ustala szczegóły posagu młodej panny. Poczynaniom ojca przyglądają się z niedowierzaniem i oburzeniem dzieci. By ratować swoją miłość i odwieść ojca od małżeńskich planów, wspólnie obmyślają podstępny plan. Tymczasem chciwy skąpiec już wydaje dyspozycje służbie, nie mogąc doczekać się ceremonii zaręczyn. Gdy wkrótce okazuje się, że z ogrodu znika zakopana skrzynia dukatów, Harpagon wpada w szał. |
|||
== Obsada == |
|||
⚫ | |||
* [[Frank David]]: Kleant, syn Harpagona |
|||
* [[Hervé Bellon]]: Walery, ukochany Elizy |
|||
* [[Michel Galabru]]: mistrz Jakub, kucharz |
|||
* [[Claire Dupray]]: Eliza, córka Harpagona |
|||
* [[Claude Gensac]]: Frozyna, swatka |
|||
* [[Anne Caudry]]: Marianna, ukochana Kleanta |
|||
* [[Bernard Menez]]: strzałka, służący Kleanta |
|||
* [[Georges Audoubert]]: Anzelm / Don Tomasz d'Alturcie |
|||
* [[Henri Génès]]: komisarz, sędzia |
|||
* [[Guy Grosso]]: Brindavoine, służący Harpagona |
|||
* [[Michel Modo|Michael Modo]]: Merluche, służący Harpagona |
|||
* [[Max Montavon]]: mistrz Simon, lichwiarz |
|||
* [[Micheline Bourday]]: pani Claude, służąca |
|||
* [[Madeleine Barbulée]]: matka Marianny |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{ |
* {{IMDb|tytuł|0078813|Skąpiec}} |
||
* {{ |
* {{Filmweb|tytuł|30791|Skąpiec}} |
||
* {{filmweb|tytuł|30791|Skąpiec}} |
|||
{{Jean Girault}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Filmy w reżyserii Jeana Giraulta]] |
[[Kategoria:Filmy w reżyserii Jeana Giraulta]] |
||
[[Kategoria:Francuskie filmy z 1980 roku]] |
[[Kategoria:Francuskie filmy z 1980 roku]] |
||
[[Kategoria:Francuskie adaptacje filmowe]] |
[[Kategoria:Francuskie adaptacje filmowe]] |
||
[[Kategoria:Francuskie filmy komediowe]] |
[[Kategoria:Francuskie filmy komediowe]] |
||
[[Kategoria:Filmowe adaptacje utworów Molière’a]] |
Aktualna wersja na dzień 09:03, 26 mar 2024
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji |
Francja |
Język | |
Czas trwania |
118 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role |
Louis de Funès |
Muzyka |
Skąpiec – francuska komedia kostiumowa z 1980 w reżyserii Jeana Giraulta oraz Louisa de Funésa, który w filmie zagrał również główną rolę. Oparta na sztuce Moliera pod tym samym tytułem.
Film jest oparty na komedii Moliera Skąpiec (L'Avare ou l'École du mensonge), wystawionej w 1668 na dworze Ludwika XIV. Ekranizacja sztuki Moliera poruszyła francuską krytykę, która zarzucała filmowi zbyt dalekie odejście od oryginału.
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Akcja filmu rozgrywa się w XVII- wiecznej Francji. Bogaty i chciwy Harpagon (Louis de Funès) jest chorobliwie skąpym człowiekiem. Liczy każdy grosz i żałuje pieniędzy nie tylko na kościelną tacę, ale także na wychowanie własnych dzieci, córki Elizy i syna Kleanta. Oszczędności całego życia, zakopane w domowym ogrodzie, przed szabrownikami strzegą metalowe sidła i on sam z lunetą w ręku.
Pewnego dnia w domu mieszczucha zjawia się podróżnik Walery, który zakochuje się w jego córce. Również syna dosięga strzała amora, gdyż urzeka go Marianna, biedna dziewczyna mieszkająca ze schorowaną matką. Dzieci, by nie sprowadzić na siebie gniewu ojca, muszą trzymać swą miłość w tajemnicy.
Tymczasem Harpagon nie przejmując się ich zdaniem, postanawia pomnożyć swój majątek dzięki bogatemu ożenkowi i intratnym mariażom swoich dzieci. Córkę postanawia wydać za mąż za bogatego, acz starego pana Anzelma, który jest gotów poślubić ją bez posagu. Sam 60-letni starzec postanawia związać się z Marianną, w której kocha się syn.
Pewny jeszcze swoich możliwości, rolę swatki powierza znanej kobiecie, Frozynie (Claude Gensac) i również przez nią ustala szczegóły posagu młodej panny. Poczynaniom ojca przyglądają się z niedowierzaniem i oburzeniem dzieci. By ratować swoją miłość i odwieść ojca od małżeńskich planów, wspólnie obmyślają podstępny plan. Tymczasem chciwy skąpiec już wydaje dyspozycje służbie, nie mogąc doczekać się ceremonii zaręczyn. Gdy wkrótce okazuje się, że z ogrodu znika zakopana skrzynia dukatów, Harpagon wpada w szał.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Louis de Funès: Harpagon
- Frank David: Kleant, syn Harpagona
- Hervé Bellon: Walery, ukochany Elizy
- Michel Galabru: mistrz Jakub, kucharz
- Claire Dupray: Eliza, córka Harpagona
- Claude Gensac: Frozyna, swatka
- Anne Caudry: Marianna, ukochana Kleanta
- Bernard Menez: strzałka, służący Kleanta
- Georges Audoubert: Anzelm / Don Tomasz d'Alturcie
- Henri Génès: komisarz, sędzia
- Guy Grosso: Brindavoine, służący Harpagona
- Michael Modo: Merluche, służący Harpagona
- Max Montavon: mistrz Simon, lichwiarz
- Micheline Bourday: pani Claude, służąca
- Madeleine Barbulée: matka Marianny