Guido Werdnig: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
kat. |
Funkcja sugerowania linków: dodane 2 linki. Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zadanie nowicjusza Zasugerowano edycję: dodanie linków |
||
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Guido_Werdnig_(ca._1880-1890).jpg|Guido Werdnig|mały]] |
||
'''Guido Werdnig''' (ur. 20 czerwca 1844 w [[Rateče|Ratschach]], zm. 26 kwietnia 1919) – austriacki lekarz wojskowy i [[neurologia|neurolog]]. W 1891 roku opisał, niezależnie od |
'''Guido Werdnig''' (ur. [[20 czerwca]] [[1844]] w [[Rateče|Ratschach]], zm. [[26 kwietnia]] [[1919]]) – austriacki lekarz wojskowy i [[neurologia|neurolog]]. W 1891 roku opisał, niezależnie od [[Johann Hoffmann|Johanna Hoffmanna]], postać [[rdzeniowy zanik mięśni|rdzeniowego zaniku mięśni]], określaną niekiedy jako [[zespół Werdniga-Hoffmanna]]. |
||
==Życiorys== |
== Życiorys == |
||
Urodził się 20 czerwca 1844 roku jako syn Antona Werdniga w Ratschach, dzisiaj [[Rateče]] |
Urodził się 20 czerwca 1844 roku jako syn Antona Werdniga w Ratschach, dzisiaj [[Rateče]] w [[Słowenia|Słowenii]]. Uczęszczał do szkoły w Cilli (dziś [[Celje]]), i ukończył ją z wyróżnieniem w 1862 roku. W 1863 roku rozpoczął studia na Akademii Józefa, założonej w 1785 roku przez [[Józef II Habsburg|Józefa II]] i kształcącej lekarzy wojskowych. Po ukończeniu studiów medycznych w 1868 roku Werdnig służył dziesięć lat w armii, najpierw jako starszy lekarz wojskowy, w końcu jako lekarz regimentu. Jego służba przypadła na tłumienie buntów w południowej [[Dalmacja|Dalmacji]] i okupację [[Bośnia i Hercegowina|Bośni]], stąd często zmieniał miejsca praktyki służąc w różnych szpitalach wojskowych na obszarze walk. Opublikował wtedy pierwsze prace, na łamach czasopisma medycyny wojskowej [[Johann Schnitzler|Johanna Schnitzlera]] "Allgemaine Militararztliche Zeitung". |
||
W 1877 roku poślubił w [[Linz]]u Franziskę Pummer; mieli dwoje dzieci, Giselę (1880-?) i Ottona (1885-?). W 1879 roku zakończył służbę w stopniu lekarza batalionu. Od 1874 roku mieszkał w Wiedniu. |
W 1877 roku poślubił w [[Linz]]u Franziskę Pummer; mieli dwoje dzieci, Giselę (1880-?) i Ottona (1885-?). W 1879 roku zakończył służbę w stopniu lekarza batalionu. Od 1874 roku mieszkał w [[Wiedeń|Wiedniu]]. |
||
W Wiedniu zainteresował się neurologią, pracował w tamtejszym Instytucie Anatomii i Fizjologii Uniwersytetu Wiedeńskiego u [[Heinrich Obersteiner|Heinricha Obersteinera]]. W 1888 roku przeniósł się do Grazu, gdzie kontynuował swoją praktykę neurologiczną w Instytucie Anatomii patologicznej [[Karl-Franzens-Universität Graz|Uniwersytetu w Grazu]]. W 1896 roku wrócił do Wiednia, i skupił się na praktyce lekarskiej, porzucając karierę naukową. |
W Wiedniu zainteresował się neurologią, pracował w tamtejszym Instytucie Anatomii i Fizjologii [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytetu Wiedeńskiego]] u [[Heinrich Obersteiner|Heinricha Obersteinera]]. W 1888 roku przeniósł się do Grazu, gdzie kontynuował swoją praktykę neurologiczną w Instytucie Anatomii patologicznej [[Karl-Franzens-Universität Graz|Uniwersytetu w Grazu]]. W 1896 roku wrócił do Wiednia, i skupił się na praktyce lekarskiej, porzucając karierę naukową. |
||
Poza neurologią zajmował się [[numizmatyka|numizmatyką]]: w 1888 roku opublikował książkę na temat monet Republiki Weneckiej<ref>Werdnig G. Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889</ref>. |
Poza neurologią zajmował się [[numizmatyka|numizmatyką]]: w 1888 roku opublikował książkę na temat monet Republiki Weneckiej<ref>Werdnig G. Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889</ref>. |
||
W 1907 roku nagle doznał spastycznej paraparezy kończyn dolnych i do końca życia pozostał przykuty do łóżka. Po śmierci żony opiekowała się nim córka. Od 24 czerwca 1918 roku w ''Niederösterreichische Landessanatorium Am Steinhof'', gdzie zmarł 26 kwietnia następnego roku. |
W 1907 roku nagle doznał spastycznej paraparezy kończyn dolnych i do końca życia pozostał przykuty do łóżka. Po śmierci żony opiekowała się nim córka. Od 24 czerwca 1918 roku w ''Niederösterreichische Landessanatorium Am Steinhof'', gdzie zmarł 26 kwietnia następnego roku. |
||
==Prace== |
== Prace == |
||
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten während des dalmatin. Aufstandes''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 11, ss. 73; 81, 1870 |
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten während des dalmatin. Aufstandes''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 11, ss. 73; 81, 1870 |
||
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten im Gebirgskriege, mit besonderer Rücksicht auf Süd-Dalmatien''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 15, ss. 249; 265; 276, 1874 |
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten im Gebirgskriege, mit besonderer Rücksicht auf Süd-Dalmatien''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 15, ss. 249; 265; 276, 1874 |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
* ''Ein Fall von juveniler hereditärer Muskel-Atrophie mit Rückenmarksbefund''. Mitteilungen des Vereins der Ärzte in Steiermark 27, ss. 48-51 (1890) |
* ''Ein Fall von juveniler hereditärer Muskel-Atrophie mit Rückenmarksbefund''. Mitteilungen des Vereins der Ärzte in Steiermark 27, ss. 48-51 (1890) |
||
* ''[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno-plus?apm=0&aid=wmw&datum=18900003&zoom=2&seite=00000898&ues=0&x=26&y=8 Ueber einen Fall von Dystrophia musculorum mit positivem Rückenmarksbefunde]''. Wiener medizinische Wochenschrift 40, 42, ss. 1796-1798 (1890) |
* ''[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno-plus?apm=0&aid=wmw&datum=18900003&zoom=2&seite=00000898&ues=0&x=26&y=8 Ueber einen Fall von Dystrophia musculorum mit positivem Rückenmarksbefunde]''. Wiener medizinische Wochenschrift 40, 42, ss. 1796-1798 (1890) |
||
* ''Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber auf neurotischer Grundlage''. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten |
* ''Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber auf neurotischer Grundlage''<ref>{{Cytuj|autor=G. Werdnig|tytuł=Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber anf neurotischer Grundlage|czasopismo=Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten|data=1891-06-01|issn=0003-9373|wolumin=22|numer=2|s=437–480|doi=10.1007/BF01776636|język=de}}</ref>. (1891) |
||
** |
** ''Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis''<ref>{{Cytuj | autor=G. Werdnig | tytuł=Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis | czasopismo=Arch Neurol | wolumin=25 | numer=3 | s=276-278 | data=wrzesień 1971 | doi=10.1001/archneur.1971.00490030102014 | pmid=4952838}}</ref> |
||
* ''Die frühinfantile progressive spinale Amyotrophie''. Archiv für Psychiatrie 26, ss. 706-744 (1894) |
* ''Die frühinfantile progressive spinale Amyotrophie''. Archiv für Psychiatrie 26, ss. 706-744 (1894) |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
==Bibliografia== |
== Bibliografia == |
||
* Helmut Groger. „Guido Werdnig” W: ''The Founders of Child Neurology''. Stephen Ashwal (ed.) |
* Helmut Groger. „Guido Werdnig” W: ''The Founders of Child Neurology''. Stephen Ashwal (ed.) Norman Publishing, 1990 {{ISBN|0930405269}} s. 383–388 |
||
* |
* {{Cytuj | autor=E. Pakesch | tytuł=Dr. Guido Werdnig, 1894-1919. Ein Nervenarzt in Graz | czasopismo=Wiener Klinische Wochenschrift | wolumin=77 | s=445-447 | data=18 czerwca 1965 | pmid=14307130}} |
||
==Linki zewnętrzne== |
== Linki zewnętrzne == |
||
* {{WhoNamedIt|doctor|1713|Guido Werdnig}} |
* {{WhoNamedIt|doctor|1713|Guido Werdnig}} |
||
{{DEFAULTSORT:Werdnig, Guido}} |
{{DEFAULTSORT:Werdnig, Guido}} |
||
[[ |
[[Kategoria:Zmarli w 1919]] |
||
[[ |
[[Kategoria:Urodzeni w 1844]] |
||
[[ |
[[Kategoria:Austriaccy neurolodzy]] |
||
[[Kategoria:Austriaccy numizmatycy]] |
[[Kategoria:Austriaccy numizmatycy]] |
||
[[de:Guido Werdnig]] |
|||
[[en:Guido Werdnig]] |
Aktualna wersja na dzień 12:19, 4 kwi 2024
Guido Werdnig (ur. 20 czerwca 1844 w Ratschach, zm. 26 kwietnia 1919) – austriacki lekarz wojskowy i neurolog. W 1891 roku opisał, niezależnie od Johanna Hoffmanna, postać rdzeniowego zaniku mięśni, określaną niekiedy jako zespół Werdniga-Hoffmanna.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 20 czerwca 1844 roku jako syn Antona Werdniga w Ratschach, dzisiaj Rateče w Słowenii. Uczęszczał do szkoły w Cilli (dziś Celje), i ukończył ją z wyróżnieniem w 1862 roku. W 1863 roku rozpoczął studia na Akademii Józefa, założonej w 1785 roku przez Józefa II i kształcącej lekarzy wojskowych. Po ukończeniu studiów medycznych w 1868 roku Werdnig służył dziesięć lat w armii, najpierw jako starszy lekarz wojskowy, w końcu jako lekarz regimentu. Jego służba przypadła na tłumienie buntów w południowej Dalmacji i okupację Bośni, stąd często zmieniał miejsca praktyki służąc w różnych szpitalach wojskowych na obszarze walk. Opublikował wtedy pierwsze prace, na łamach czasopisma medycyny wojskowej Johanna Schnitzlera "Allgemaine Militararztliche Zeitung".
W 1877 roku poślubił w Linzu Franziskę Pummer; mieli dwoje dzieci, Giselę (1880-?) i Ottona (1885-?). W 1879 roku zakończył służbę w stopniu lekarza batalionu. Od 1874 roku mieszkał w Wiedniu.
W Wiedniu zainteresował się neurologią, pracował w tamtejszym Instytucie Anatomii i Fizjologii Uniwersytetu Wiedeńskiego u Heinricha Obersteinera. W 1888 roku przeniósł się do Grazu, gdzie kontynuował swoją praktykę neurologiczną w Instytucie Anatomii patologicznej Uniwersytetu w Grazu. W 1896 roku wrócił do Wiednia, i skupił się na praktyce lekarskiej, porzucając karierę naukową.
Poza neurologią zajmował się numizmatyką: w 1888 roku opublikował książkę na temat monet Republiki Weneckiej[1].
W 1907 roku nagle doznał spastycznej paraparezy kończyn dolnych i do końca życia pozostał przykuty do łóżka. Po śmierci żony opiekowała się nim córka. Od 24 czerwca 1918 roku w Niederösterreichische Landessanatorium Am Steinhof, gdzie zmarł 26 kwietnia następnego roku.
Prace
[edytuj | edytuj kod]- Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten während des dalmatin. Aufstandes. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 11, ss. 73; 81, 1870
- Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten im Gebirgskriege, mit besonderer Rücksicht auf Süd-Dalmatien. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 15, ss. 249; 265; 276, 1874
- Ueber ein neuerfundenes Transportsmittel für Verwundete im Gebirgskriege. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 16, ss. 69-73, 1875
- Ueber Transportmittel für Verwundete im Gebirgskriege. Wien: G. Gistel & Co, 1875
- Ein Fall von disseminirter Sclerose des Rückenmarkes, verbunden mit secundären Degenerationen. Medizinische Jahrbücher 3 (neue Folge), ss. 335-350 (1889)
- Concrement in der rechten Substantia nigra Sömmeringii mit auf- und absteigender Degeneration der Schleife und theilweiser Degeneration des Hirnschenkelfusses. Medizinische Jahrbücher 3 (neue Folge), ss. 447-477 (1889)
- Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889
- Le Oselle: monete, medaglie della Repubblica di Venezia. Lint, 1983
- Ein Fall von juveniler hereditärer Muskel-Atrophie mit Rückenmarksbefund. Mitteilungen des Vereins der Ärzte in Steiermark 27, ss. 48-51 (1890)
- Ueber einen Fall von Dystrophia musculorum mit positivem Rückenmarksbefunde. Wiener medizinische Wochenschrift 40, 42, ss. 1796-1798 (1890)
- Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber auf neurotischer Grundlage[2]. (1891)
- Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis[3]
- Die frühinfantile progressive spinale Amyotrophie. Archiv für Psychiatrie 26, ss. 706-744 (1894)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Werdnig G. Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889
- ↑ G. Werdnig , Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber anf neurotischer Grundlage, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 22 (2), 1891, s. 437–480, DOI: 10.1007/BF01776636, ISSN 0003-9373 (niem.).
- ↑ G. Werdnig , Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis, „Archives of neurology”, 25 (3), 1971, s. 276-278, DOI: 10.1001/archneur.1971.00490030102014, PMID: 4952838 .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Helmut Groger. „Guido Werdnig” W: The Founders of Child Neurology. Stephen Ashwal (ed.) Norman Publishing, 1990 ISBN 0-930405-26-9 s. 383–388
- E. Pakesch , Dr. Guido Werdnig, 1894-1919. Ein Nervenarzt in Graz, „Wiener Klinische Wochenschrift”, 77, 1965, s. 445-447, PMID: 14307130 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Guido Werdnig w bazie Who Named It (ang.)