Przejdź do zawartości

Guido Werdnig: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
Lcetera (dyskusja | edycje)
Funkcja sugerowania linków: dodane 2 linki.
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zadanie nowicjusza Zasugerowano edycję: dodanie linków
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[plik:Werdnig.JPG|Guido Werdnig|thumb]]
[[Plik:Guido_Werdnig_(ca._1880-1890).jpg|Guido Werdnig|mały]]
'''Guido Werdnig''' (ur. 20 czerwca 1844 w [[Rateče|Ratschach]], zm. 26 kwietnia 1919) – austriacki lekarz wojskowy i [[neurologia|neurolog]]. W 1891 roku opisał, niezależnie od neurologa z Heidelbergu [[Johann Hoffmann|Johanna Hoffmanna]], postać [[rdzeniowy zanik mięśni|rdzeniowego zaniku mięśni]], określaną niekiedy jako [[zespół Werdniga-Hoffmanna]].
'''Guido Werdnig''' (ur. [[20 czerwca]] [[1844]] w [[Rateče|Ratschach]], zm. [[26 kwietnia]] [[1919]]) – austriacki lekarz wojskowy i [[neurologia|neurolog]]. W 1891 roku opisał, niezależnie od [[Johann Hoffmann|Johanna Hoffmanna]], postać [[rdzeniowy zanik mięśni|rdzeniowego zaniku mięśni]], określaną niekiedy jako [[zespół Werdniga-Hoffmanna]].


==Życiorys==
== Życiorys ==
Urodził się 20 czerwca 1844 roku jako syn Antona Werdniga w Ratschach, dzisiaj [[Rateče]] na [[Słowenia|Słowenii]]. Uczęszczał do szkoły w Cilli (dziś [[Celje]]), i ukończył ją z wyróżnieniem w 1862 roku. W 1863 roku rozpoczął studia na Akademii Józefa, założonej w 1785 roku przez [[Józef II Habsburg|Józefa II]] i kształcącej lekarzy wojskowych. Po ukończeniu studiów medycznych w 1868 roku Werdnig służył dziesięć lat w armii, najpierw jako starszy lekarz wojskowy, w końcu jako lekarz regimentu. Jego służba przypadła na tłumienie buntów w południowej [[Dalmacja|Dalmacji]] i okupację [[Bośnia i Hercegowina|Bośni]], stąd często zmieniał miejsca praktyki służąc w różnych szpitalach wojskowych na obszarze walk. Opublikował wtedy pierwsze prace, na łamach czasopisma medycyny wojskowej [[Johann Schnitzler|Johanna Schnitzlera]] "Allgemaine Militararztliche Zeitung".
Urodził się 20 czerwca 1844 roku jako syn Antona Werdniga w Ratschach, dzisiaj [[Rateče]] w [[Słowenia|Słowenii]]. Uczęszczał do szkoły w Cilli (dziś [[Celje]]), i ukończył ją z wyróżnieniem w 1862 roku. W 1863 roku rozpoczął studia na Akademii Józefa, założonej w 1785 roku przez [[Józef II Habsburg|Józefa II]] i kształcącej lekarzy wojskowych. Po ukończeniu studiów medycznych w 1868 roku Werdnig służył dziesięć lat w armii, najpierw jako starszy lekarz wojskowy, w końcu jako lekarz regimentu. Jego służba przypadła na tłumienie buntów w południowej [[Dalmacja|Dalmacji]] i okupację [[Bośnia i Hercegowina|Bośni]], stąd często zmieniał miejsca praktyki służąc w różnych szpitalach wojskowych na obszarze walk. Opublikował wtedy pierwsze prace, na łamach czasopisma medycyny wojskowej [[Johann Schnitzler|Johanna Schnitzlera]] "Allgemaine Militararztliche Zeitung".


W 1877 roku poślubił w [[Linz]]u Franziskę Pummer; mieli dwoje dzieci, Giselę (1880-?) i Ottona (1885-?). W 1879 roku zakończył służbę w stopniu lekarza batalionu. Od 1874 roku mieszkał w Wiedniu.
W 1877 roku poślubił w [[Linz]]u Franziskę Pummer; mieli dwoje dzieci, Giselę (1880-?) i Ottona (1885-?). W 1879 roku zakończył służbę w stopniu lekarza batalionu. Od 1874 roku mieszkał w [[Wiedeń|Wiedniu]].


W Wiedniu zainteresował się neurologią, pracował w tamtejszym Instytucie Anatomii i Fizjologii Uniwersytetu Wiedeńskiego u [[Heinrich Obersteiner|Heinricha Obersteinera]]. W 1888 roku przeniósł się do Grazu, gdzie kontynuował swoją praktykę neurologiczną w Instytucie Anatomii patologicznej [[Karl-Franzens-Universität Graz|Uniwersytetu w Grazu]]. W 1896 roku wrócił do Wiednia, i skupił się na praktyce lekarskiej, porzucając karierę naukową.
W Wiedniu zainteresował się neurologią, pracował w tamtejszym Instytucie Anatomii i Fizjologii [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytetu Wiedeńskiego]] u [[Heinrich Obersteiner|Heinricha Obersteinera]]. W 1888 roku przeniósł się do Grazu, gdzie kontynuował swoją praktykę neurologiczną w Instytucie Anatomii patologicznej [[Karl-Franzens-Universität Graz|Uniwersytetu w Grazu]]. W 1896 roku wrócił do Wiednia, i skupił się na praktyce lekarskiej, porzucając karierę naukową.


Poza neurologią zajmował się [[numizmatyka|numizmatyką]]: w 1888 roku opublikował książkę na temat monet Republiki Weneckiej<ref>Werdnig G. Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889</ref>.
Poza neurologią zajmował się [[numizmatyka|numizmatyką]]: w 1888 roku opublikował książkę na temat monet Republiki Weneckiej<ref>Werdnig G. Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889</ref>.


W 1907 roku nagle doznał spastycznej paraparezy kończyn dolnych i do końca życia pozostał przykuty do łóżka. Po śmierci żony opiekowała się nim córka. Od 24 czerwca 1918 roku w ''Niederösterreichische Landessanatorium Am Steinhof'', gdzie zmarł 26 kwietnia następnego roku.
W 1907 roku nagle doznał spastycznej paraparezy kończyn dolnych i do końca życia pozostał przykuty do łóżka. Po śmierci żony opiekowała się nim córka. Od 24 czerwca 1918 roku w ''Niederösterreichische Landessanatorium Am Steinhof'', gdzie zmarł 26 kwietnia następnego roku.


==Prace==
== Prace ==
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten während des dalmatin. Aufstandes''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 11, ss. 73; 81, 1870
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten während des dalmatin. Aufstandes''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 11, ss. 73; 81, 1870
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten im Gebirgskriege, mit besonderer Rücksicht auf Süd-Dalmatien''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 15, ss. 249; 265; 276, 1874
* ''Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten im Gebirgskriege, mit besonderer Rücksicht auf Süd-Dalmatien''. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 15, ss. 249; 265; 276, 1874
Linia 24: Linia 24:
* ''Ein Fall von juveniler hereditärer Muskel-Atrophie mit Rückenmarksbefund''. Mitteilungen des Vereins der Ärzte in Steiermark 27, ss. 48-51 (1890)
* ''Ein Fall von juveniler hereditärer Muskel-Atrophie mit Rückenmarksbefund''. Mitteilungen des Vereins der Ärzte in Steiermark 27, ss. 48-51 (1890)
* ''[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno-plus?apm=0&aid=wmw&datum=18900003&zoom=2&seite=00000898&ues=0&x=26&y=8 Ueber einen Fall von Dystrophia musculorum mit positivem Rückenmarksbefunde]''. Wiener medizinische Wochenschrift 40, 42, ss. 1796-1798 (1890)
* ''[http://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno-plus?apm=0&aid=wmw&datum=18900003&zoom=2&seite=00000898&ues=0&x=26&y=8 Ueber einen Fall von Dystrophia musculorum mit positivem Rückenmarksbefunde]''. Wiener medizinische Wochenschrift 40, 42, ss. 1796-1798 (1890)
* ''Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber auf neurotischer Grundlage''. Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten 22, 2, 437–480 (1891) {{doi|10.1007/BF01776636}}
* ''Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber auf neurotischer Grundlage''<ref>{{Cytuj|autor=G. Werdnig|tytuł=Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber anf neurotischer Grundlage|czasopismo=Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten|data=1891-06-01|issn=0003-9373|wolumin=22|numer=2|s=437–480|doi=10.1007/BF01776636|język=de}}</ref>. (1891)
** [http://archneur.highwire.org/cgi/content/summary/25/3/276-a Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis]. Arch Neurol. 25(3), ss. 276-278 (1971) PMID 4952838
** ''Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis''<ref>{{Cytuj | autor=G. Werdnig | tytuł=Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis | czasopismo=Arch Neurol | wolumin=25 | numer=3 | s=276-278 | data=wrzesień 1971 | doi=10.1001/archneur.1971.00490030102014 | pmid=4952838}}</ref>
* ''Die frühinfantile progressive spinale Amyotrophie''. Archiv für Psychiatrie 26, ss. 706-744 (1894)
* ''Die frühinfantile progressive spinale Amyotrophie''. Archiv für Psychiatrie 26, ss. 706-744 (1894)


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


==Bibliografia==
== Bibliografia ==
* Helmut Groger. „Guido Werdnig” W: ''The Founders of Child Neurology''. Stephen Ashwal (ed.) Norman Publishing, 1990 ISBN 0930405269 s. 383–388
* Helmut Groger. „Guido Werdnig” W: ''The Founders of Child Neurology''. Stephen Ashwal (ed.) Norman Publishing, 1990 {{ISBN|0930405269}} s. 383–388
* Pakesch E. Dr. Guido Werdnig, 1894-1919. Ein Nervenarzt in Graz. Wiener Klinische Wochenschrift 77, ss. 445-447 (1965) PMID 14307130
* {{Cytuj | autor=E. Pakesch | tytuł=Dr. Guido Werdnig, 1894-1919. Ein Nervenarzt in Graz | czasopismo=Wiener Klinische Wochenschrift | wolumin=77 | s=445-447 | data=18 czerwca 1965 | pmid=14307130}}


==Linki zewnętrzne==
== Linki zewnętrzne ==
* {{WhoNamedIt|doctor|1713|Guido Werdnig}}
* {{WhoNamedIt|doctor|1713|Guido Werdnig}}


{{DEFAULTSORT:Werdnig, Guido}}
{{DEFAULTSORT:Werdnig, Guido}}
[[kategoria:Zmarli w 1919]]
[[Kategoria:Zmarli w 1919]]
[[kategoria:Urodzeni w 1844]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1844]]
[[kategoria:Austriaccy neurolodzy]]
[[Kategoria:Austriaccy neurolodzy]]
[[Kategoria:Austriaccy numizmatycy]]
[[Kategoria:Austriaccy numizmatycy]]

[[de:Guido Werdnig]]
[[en:Guido Werdnig]]

Aktualna wersja na dzień 12:19, 4 kwi 2024

Guido Werdnig

Guido Werdnig (ur. 20 czerwca 1844 w Ratschach, zm. 26 kwietnia 1919) – austriacki lekarz wojskowy i neurolog. W 1891 roku opisał, niezależnie od Johanna Hoffmanna, postać rdzeniowego zaniku mięśni, określaną niekiedy jako zespół Werdniga-Hoffmanna.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 czerwca 1844 roku jako syn Antona Werdniga w Ratschach, dzisiaj Rateče w Słowenii. Uczęszczał do szkoły w Cilli (dziś Celje), i ukończył ją z wyróżnieniem w 1862 roku. W 1863 roku rozpoczął studia na Akademii Józefa, założonej w 1785 roku przez Józefa II i kształcącej lekarzy wojskowych. Po ukończeniu studiów medycznych w 1868 roku Werdnig służył dziesięć lat w armii, najpierw jako starszy lekarz wojskowy, w końcu jako lekarz regimentu. Jego służba przypadła na tłumienie buntów w południowej Dalmacji i okupację Bośni, stąd często zmieniał miejsca praktyki służąc w różnych szpitalach wojskowych na obszarze walk. Opublikował wtedy pierwsze prace, na łamach czasopisma medycyny wojskowej Johanna Schnitzlera "Allgemaine Militararztliche Zeitung".

W 1877 roku poślubił w Linzu Franziskę Pummer; mieli dwoje dzieci, Giselę (1880-?) i Ottona (1885-?). W 1879 roku zakończył służbę w stopniu lekarza batalionu. Od 1874 roku mieszkał w Wiedniu.

W Wiedniu zainteresował się neurologią, pracował w tamtejszym Instytucie Anatomii i Fizjologii Uniwersytetu Wiedeńskiego u Heinricha Obersteinera. W 1888 roku przeniósł się do Grazu, gdzie kontynuował swoją praktykę neurologiczną w Instytucie Anatomii patologicznej Uniwersytetu w Grazu. W 1896 roku wrócił do Wiednia, i skupił się na praktyce lekarskiej, porzucając karierę naukową.

Poza neurologią zajmował się numizmatyką: w 1888 roku opublikował książkę na temat monet Republiki Weneckiej[1].

W 1907 roku nagle doznał spastycznej paraparezy kończyn dolnych i do końca życia pozostał przykuty do łóżka. Po śmierci żony opiekowała się nim córka. Od 24 czerwca 1918 roku w Niederösterreichische Landessanatorium Am Steinhof, gdzie zmarł 26 kwietnia następnego roku.

  • Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten während des dalmatin. Aufstandes. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 11, ss. 73; 81, 1870
  • Ueber die Mittel zum Transporte der Verwundeten im Gebirgskriege, mit besonderer Rücksicht auf Süd-Dalmatien. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 15, ss. 249; 265; 276, 1874
  • Ueber ein neuerfundenes Transportsmittel für Verwundete im Gebirgskriege. Allg. mil.-ärztl. Ztg. 16, ss. 69-73, 1875
  • Ueber Transportmittel für Verwundete im Gebirgskriege. Wien: G. Gistel & Co, 1875
  • Ein Fall von disseminirter Sclerose des Rückenmarkes, verbunden mit secundären Degenerationen. Medizinische Jahrbücher 3 (neue Folge), ss. 335-350 (1889)
  • Concrement in der rechten Substantia nigra Sömmeringii mit auf- und absteigender Degeneration der Schleife und theilweiser Degeneration des Hirnschenkelfusses. Medizinische Jahrbücher 3 (neue Folge), ss. 447-477 (1889)
  • Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889
    • Le Oselle: monete, medaglie della Repubblica di Venezia. Lint, 1983
  • Ein Fall von juveniler hereditärer Muskel-Atrophie mit Rückenmarksbefund. Mitteilungen des Vereins der Ärzte in Steiermark 27, ss. 48-51 (1890)
  • Ueber einen Fall von Dystrophia musculorum mit positivem Rückenmarksbefunde. Wiener medizinische Wochenschrift 40, 42, ss. 1796-1798 (1890)
  • Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber auf neurotischer Grundlage[2]. (1891)
    • Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis[3]
  • Die frühinfantile progressive spinale Amyotrophie. Archiv für Psychiatrie 26, ss. 706-744 (1894)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Werdnig G. Die Osellen oder Münz-Medaillen der Republik Venedig. Impr. W. Frick, 1889
  2. G. Werdnig, Zwei frühinfantile hereditäre Fälle von progressiver Muskelatrophie unter dem Bilde der Dystrophie, aber anf neurotischer Grundlage, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 22 (2), 1891, s. 437–480, DOI10.1007/BF01776636, ISSN 0003-9373 (niem.).
  3. G. Werdnig, Two early infantile hereditary cases of progressive muscular atrophy simulating dystrophy, but on a neural basis, „Archives of neurology”, 25 (3), 1971, s. 276-278, DOI10.1001/archneur.1971.00490030102014, PMID4952838.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Helmut Groger. „Guido Werdnig” W: The Founders of Child Neurology. Stephen Ashwal (ed.) Norman Publishing, 1990 ISBN 0-930405-26-9 s. 383–388
  • E. Pakesch, Dr. Guido Werdnig, 1894-1919. Ein Nervenarzt in Graz, „Wiener Klinische Wochenschrift”, 77, 1965, s. 445-447, PMID14307130.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]