Przejdź do zawartości

Niewodnica (rzeka): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
szablon
m Wycofano edycje użytkownika 77.46.45.1 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to EmptyBot.
Znacznik: Wycofanie zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 26: Linia 26:
| commons =
| commons =
}}
}}
'''Niewodnica/Czaplinianka''' - rzeka na [[Podlasie|Podlasiu]], prawy dopływ rzeki [[Narew]]. Według zestawienia Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych, rzeka nosi nazwę Czaplinianka, a jej górny bieg ma nazwę Niewodnica<ref>{{Hydronimy1|s=38, 187}}</ref>.
'''Niewodnica/Czaplinianka''' rzeka na [[Podlasie|Podlasiu]], prawy dopływ rzeki [[Narew]]. Według zestawienia Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych, rzeka nosi nazwę Czaplinianka, a jej górny bieg ma nazwę Niewodnica<ref>{{Hydronimy1|s=38, 187}}</ref>.


Rzeka początek swój bierze na podmokłych łąkach w okolicy wsi [[Kudrycze]], wpada do Narwi we wsi [[Topilec]]. Jej długość wynosi 32,5 km. Różnica poziomów między [[Źródło|źródłem]] i [[Ujście rzeki|ujściem]] 36 m. Szerokość przy ujściu - około 1,8 m.
Rzeka początek swój bierze na podmokłych łąkach w okolicy wsi [[Kudrycze]], wpada do Narwi we wsi [[Topilec]]. Jej długość wynosi 32,5 km. Różnica poziomów między [[Źródło|źródłem]] i [[Ujście rzeki|ujściem]] 36 m. Szerokość przy ujściu - około 1,8 m.


== Nazwa ==
== Nazwa ==
Nazwa ma typowe brzmienie zachodniosłowiańskie i oznacza rzekę, w której łowiono ryby [[niewód|niewodami]]. Po raz pierwszy nazwa rzeki Niewodnica występuje w dokumencie z 1358 roku<ref>J. Maroszek, Pogranicze Litwy i Korony w planach króla Zygmunta Augusta, Białystok 2000, str.14</ref> i ma postać Newothincza. Był to akt księcia [[Kiejstut (wielki książę litewski)|Kiejstuta]] zatwierdzający rozgraniczenie między [[Litwa|Litwą]] i [[Mazowsze]]m. Następnie nazwa tej rzeki pojawiła się w dokumentach nadania dóbr [[Choroszcz]] z lat 1437 i 1441 i miała postać - Nyewodanycza względnie Neywodznicza.
Nazwa ma typowe brzmienie zachodniosłowiańskie i oznacza rzekę, w której łowiono ryby [[niewód|niewodami]]. Po raz pierwszy nazwa rzeki Niewodnica występuje w dokumencie z 1358 roku<ref>J. Maroszek, Pogranicze Litwy i Korony w planach króla Zygmunta Augusta, Białystok 2000, str.14</ref> i ma postać Newothincza. Był to akt księcia [[Kiejstut (wielki książę litewski)|Kiejstuta]] zatwierdzający rozgraniczenie między [[Litwa|Litwą]] i [[Mazowsze]]m. Następnie nazwa tej rzeki pojawiła się w dokumentach nadania dóbr [[Choroszcz]] z lat 1437 i 1441 i miała postać Nyewodanycza względnie Neywodznicza.


Od tej rzeki wzięły swe nazwy wsie, które w ciągu kilkaset lat nad nią powstawały:
Od tej rzeki wzięły swe nazwy wsie, które w ciągu kilkaset lat nad nią powstawały:
Linia 48: Linia 48:
* Niewodnica [[Skrybicze|Skrybicka]]
* Niewodnica [[Skrybicze|Skrybicka]]
Dzisiaj człon "Niewodnica" nie występuje w nazwach wielu spośród tych wsi.
Dzisiaj człon „Niewodnica” nie występuje w nazwach wielu spośród tych wsi.


Inne czasem używane nazwy tej rzeki to '''Zalesianka''', '''Czaplanka''' i '''Czaplinianka'''.
Inne czasem używane nazwy tej rzeki to '''Zalesianka''', '''Czaplanka''' i '''Czaplinianka'''.

Aktualna wersja na dzień 08:52, 8 kwi 2024

Niewodnica
Czaplinianka
Ilustracja
Niewodnica w pobliżu Niewodnicy Kościelnej
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 32,5 km
Źródło
Miejsce w okolicy wsi Kudrycze
Współrzędne

53°02′08″N 23°13′16″E/53,035556 23,221111

Ujście
Recypient Narew
Miejsce

we wsi Topilec

Współrzędne

53°04′09″N 22°56′22″E/53,069167 22,939444

Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Niewodnica/Czaplinianka – rzeka na Podlasiu, prawy dopływ rzeki Narew. Według zestawienia Państwowego Rejestru Nazw Geograficznych, rzeka nosi nazwę Czaplinianka, a jej górny bieg ma nazwę Niewodnica[1].

Rzeka początek swój bierze na podmokłych łąkach w okolicy wsi Kudrycze, wpada do Narwi we wsi Topilec. Jej długość wynosi 32,5 km. Różnica poziomów między źródłem i ujściem 36 m. Szerokość przy ujściu - około 1,8 m.

Nazwa ma typowe brzmienie zachodniosłowiańskie i oznacza rzekę, w której łowiono ryby niewodami. Po raz pierwszy nazwa rzeki Niewodnica występuje w dokumencie z 1358 roku[2] i ma postać Newothincza. Był to akt księcia Kiejstuta zatwierdzający rozgraniczenie między Litwą i Mazowszem. Następnie nazwa tej rzeki pojawiła się w dokumentach nadania dóbr Choroszcz z lat 1437 i 1441 i miała postać – Nyewodanycza względnie Neywodznicza.

Od tej rzeki wzięły swe nazwy wsie, które w ciągu kilkaset lat nad nią powstawały:

Dzisiaj człon „Niewodnica” nie występuje w nazwach wielu spośród tych wsi.

Inne czasem używane nazwy tej rzeki to Zalesianka, Czaplanka i Czaplinianka.

Granice

[edytuj | edytuj kod]

Niewodnica była rzeką graniczną. Od 1358 roku wzdłuż niej przebiegała granica między Mazowszem i Litwą a w latach 1566-1795 granica między województwem trockim i podlaskim.

Melioracja

[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym rozpoczęto meliorację rzeki polegającą tylko na regulacji koryta rzecznego i kopaniu głównego kanału. Do wojny zmeliorowano rzekę od ujścia w Topilcu do wsi Ignatki. Po wojnie meliorację kontynuowano do wsi Lewickie. Nadmierne wyprostowanie koryta rzeki, a przez to jego skrócenie i zwiększenie spadku obniżyły poziom lustra wody niekiedy o 1 m.

Młyny

[edytuj | edytuj kod]

Rzeką przepływała woda w ilości wystarczającej do poruszania młynów. Najstarsze znane młyny działały nad Niewodnicą na początku XVI wieku.

  • 1507 Młyn w okolicy Topilca.
  • 1558 Młyn we wsi Lewickie.
  • 1704 Młyn w Czaplinie.
  • 1764 Młyn w Topolach (działał do końca XIX wieku)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 38, 187, ISBN 83-239-9607-5.
  2. J. Maroszek, Pogranicze Litwy i Korony w planach króla Zygmunta Augusta, Białystok 2000, str.14