Ryszard Lipczuk: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
uzupełnienie infoboxu |
przypis link (strona intern) |
||
Linia 86: | Linia 86: | ||
* ''Cogito ergo sum – Wortschatz, Kognition, Text. Professor Ryszard Lipczuk zum 70. Geburtstag gewidmet'', red. Barbara Komenda-Earle, Krzysztof Nerlicki, Katarzyna Sztandarska, Monika Kasjanowicz-Szczepańska. Hamburg: Verlag Dr. Kovač, 2019, 419 s. <nowiki>ISBN 978-3-339-11128-9</nowiki>, ISSN 1865-8482. |
* ''Cogito ergo sum – Wortschatz, Kognition, Text. Professor Ryszard Lipczuk zum 70. Geburtstag gewidmet'', red. Barbara Komenda-Earle, Krzysztof Nerlicki, Katarzyna Sztandarska, Monika Kasjanowicz-Szczepańska. Hamburg: Verlag Dr. Kovač, 2019, 419 s. <nowiki>ISBN 978-3-339-11128-9</nowiki>, ISSN 1865-8482. |
||
Występował z referatami i wykładami gościnnymi w [[Tokio]], [[Vancouver]], [[Wiedeń|Wiedniu]], [[Graz]]u, [[Angers]], [[Sztokholm]]ie, [[Gandawa|Gandawie]], [[Lublana|Lublanie]], [[Aarhus]] oraz (wielokrotnie) w Niemczech. [[Promotor (osoba)|Promotor]] dziewięciu [[doktorant]]ów i ok. 330 prac magisterskich |
Występował z referatami i wykładami gościnnymi w [[Tokio]], [[Vancouver]], [[Wiedeń|Wiedniu]], [[Graz]]u, [[Angers]], [[Sztokholm]]ie, [[Gandawa|Gandawie]], [[Lublana|Lublanie]], [[Aarhus]] oraz (wielokrotnie) w Niemczech. [[Promotor (osoba)|Promotor]] dziewięciu [[doktorant]]ów (Barbara Komenda-Earle, Lech Zieliński, Piotr Sulikowski, Renata Nadobnik, Magdalena Zyga, Emil Daniel Lesner, Katarzyna Sztandarska, Magdalena Dżaman, Katarzyna Kausa) i ok. 330 prac magisterskich<ref>wersjapolska (univ.szczecin.pl)[https://lipczuk.univ.szczecin.pl/wersjapolska.html]</ref>. |
||
Autor trzech reportaży: „Germanista w podróży” (1998), „Raport nie tylko z Monachium” (2001), „Sławni ludzie Trasy Romantycznej” (2011); autorstwo pięciu tomików rymowanek: „Rymowanki przeplatanki” (2004)<ref>Piotr Sulikowski: ''Zur interpretativen Tiefenstruktur eines literarischen Textes. Besprochen am Beispiel ausgewählter Gedichte aus dem Band `Rymowanki przeplatanki`'', [w:] [[Colloquia Germanica Stetinensia]] 15, 2007, s. 85-96.</ref>, „Rymowanki rozmyślanki” (2009), „Limeryki i inne wybryki” (2018), „Wybryki rymowane nowe” (2019), „Rymy poważne i niepoważne” (2022)<ref>''Złota Księga Nauk Humanistycznych'', Gliwice: Helion 2013.</ref><ref>''Encyklopedia Szczecina. Wydanie Jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina'', Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury 2015.</ref><ref>Ryszard Lipczuk: ''Rymy poważne i niepoważne''. Szczecin: Volumina.pl Daniel Krzanowski 2022. {{ISBN|978-83-7867-847-2}}.</ref>. Pisze artykuły do internetowego Przeglądu Dziennikarskiego. Biogramy, m.in. w: ''Who is Who in the World''. Marquis (USA) XI, XII 1982, 1983; ''Linguisten-Lexikon'' (red. Wilfried Kürschner). Gunter Narr: Tübingen 1994. {{ISBN|3823350005}}; ''Polscy stypendyści [[Fundacja Alexandra von Humboldta|Fundacji Alexandra von Humboldta]]''. Almanach: Poznań 1998. {{ISBN|83-232-0904-9}}; ''Who is Who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków''. Who is Who, Verlag für Personenenzyklopädien: Zug (Szwajcaria) 2003. {{ISBN|3-7290-0040-3}}; ''Czarniecczycy'' (red. Janusz Krzywicki). Chełm 2008. {{ISBN|9788360321324}}; ''Złota Księga Nauk Humanistycznych''. Helion: Gliwice 2013. {{ISBN|978-83-930922-8-4}}; ''Encyklopedia Szczecina. Wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina.'' Szczecińskie Towarzystwo Kultury: Szczecin 2015. {{ISBN|978-83-942725-0-0}}; ''Księga Jubileuszowa Uniwersytetu Szczecińskiego 1985–2015''. Volumina.pl: Szczecin 2015. {{ISBN|978-83-926326-5-8}}; ''Złota Księga Nauki Polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości''. Helion: Gliwice 2020. {{ISBN|978-83-950638-1-7}}. |
|||
Nagroda Ministra Nauki III stopnia – 1989 rok. Liczne nagrody rektorskie UMK i US; Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2012). Nagroda Rektora Uniwersytetu Szczecińskiego za całokształt dorobku – 2018. Inne zainteresowania: [[szachy]], fotografowanie, pisanie [[Rymowanka|rymowanek]]<ref>Złota Księga Nauki Polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości., t. I. Helion: Gliwice 2020.</ref>. Wikipedysta<ref>Rozmowa z wikipedystą – prof. zw. dr hab. Ryszardem Lipczukiem | Przegląd Dziennikarski (przegladdziennikarski.pl)[https://przegladdziennikarski.pl/rozmowa-z-wikipedysta-prof-zw-dr-hab-ryszardem-lipczukiem/]</ref>. |
Nagroda Ministra Nauki III stopnia – 1989 rok. Liczne nagrody rektorskie UMK i US; Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2012). Nagroda Rektora Uniwersytetu Szczecińskiego za całokształt dorobku – 2018. Inne zainteresowania: [[szachy]], fotografowanie, pisanie [[Rymowanka|rymowanek]]<ref>Złota Księga Nauki Polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości., t. I. Helion: Gliwice 2020.</ref>. Wikipedysta<ref>Rozmowa z wikipedystą – prof. zw. dr hab. Ryszardem Lipczukiem | Przegląd Dziennikarski (przegladdziennikarski.pl)[https://przegladdziennikarski.pl/rozmowa-z-wikipedysta-prof-zw-dr-hab-ryszardem-lipczukiem/]</ref>. |
Wersja z 18:39, 12 kwi 2024
(2011) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: językoznawstwo | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
Doktorat | |
Habilitacja |
1986 – Germanistyka |
Nauczyciel akademicki | |
Uniwersytet | |
Stanowisko |
profesor nadzwyczajny |
Okres zatrudn. |
od 1970 do 1993 |
Uniwersytet |
Uniwersytet Szczeciński |
Stanowisko |
profesor nadzw. (do r. 2004), profesor zwyczajny |
Okres zatrudn. |
1993–2018 |
Odznaczenia | |
Ryszard Lipczuk (ur. 29 stycznia 1948 w Teremcu) – polski germanista, językoznawca, profesor nauk humanistycznych o specjalności językoznawstwo germanistyczne, pracownik naukowy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Uniwersytetu Szczecińskiego[1][2].
Życiorys
W latach 1954–1961 uczęszczał do szkoły podstawowej w Teremcu (klasy 1–4) i w Strzelcach (klasy V–VII). W roku 1965 ukończył Liceum im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie i rozpoczął studia germanistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Po uzyskaniu tytułu magistra (1970) rozpoczął pracę w Katedrze Filologii Germańskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (w r. akad. 1978/79 p.o. kierownik Katedry). W roku 1993 przeniósł się na Uniwersytet Szczeciński obejmując funkcję kierownika Zakładu Języka Niemieckiego w Instytucie Filologii Germańskiej, którego był dyrektorem w latach 1993–1997 i 2005–2012[2]. W latach 2002–2008 prowadził zajęcia dydaktyczne również w Collegium Balticum w Szczecinie.
Doktorat uzyskał w roku 1977 na Uniwersytecie Warszawskim za pracę pt. „Die Stellung der Zahlwörter im Rahmen der Wortarten. Eine deutsch-polnische Konfrontation”, którą wykonał pod kierunkiem prof. Jana Czochralskiego. Habilitował się w roku 1986 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu na podstawie pracy „Verbale Tautonyme lateinischer Herkunft in deutsch-polnis cher Relation. Ein Beitrag zur semantischen Beschreibung nach dem gebrauchstheoretischen Ansatz”. Tytuł profesora uzyskał w roku 2002[1][3]. Od października 2018 roku prof. em., zajęcia dydaktyczne na US prowadził do roku 2020.
Zainteresowania badawcze: historia puryzmu językowego (zwalczania wyrazów obcych) w języku niemieckim i polskim; niemiecko-polskie tautonimy; leksykografia niemiecko-polska, ponadto: słownictwo sportowe, frazeologizmy, skrzydlate słowa w słownikach.
Publikacje
Niektóre publikacje książkowe
- Die Stellung der Zahlwörter im Rahmen der Wortarten. Eine deutsch-polnische Konfrontation, Göppingen: Kümmerle 1980, 196 s.
- Verbale Tautonyme lateinischer Herkunft in deutsch-polnischer Relation, Göppingen: Kümmerle 1986, 398 s.
- Wörter fremder Herkunft im deutschen und polnischen Sportwortschatz, Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego 1999, 192 s.
- Geschichte und Gegenwart des Fremdwortpurismus in Deutschland und Polen, Frankfurt a. M.: Peter Lang 2007, 251 s.
- Walka z wyrazami obcymi w Niemczech i w Polsce – historia i współczesność, Kraków: Universitas 2014, 279 s.
- Geflügelte Worte in Wörterbüchern. Eine Untersuchung zur deutschen und deutsch-polnischen Lexikografie, Hamburg: Dr. Kovač 2018[4], 148 s.
- też monografie we współautorstwie, m.in.: Słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie. Historia i teraźniejszość[5], Lexikon der modernen Linguistik. Ausgewählte Begriffe zur Kommunikation und Kognitionswissenschaft[6], współautorstwo podręczników, autorstwo lub współautorstwo słowników niemiecko-polskich. W sumie ok. 260 publikacji naukowych i dydaktycznych.
Redakcja tomów (wybór)
- Grammatische Studien. Beiträge zur germanistischen Linguistik in Polen. Göppingen: Kümmerle Verlag, 1985. ISBN 3-87452-682-8.
- Ryszard Lipczuk/Przemysław Jackowski (red.): Wörter und Wörterbücher. Übersetzung und Spracherwerb = Stettiner Beiträge zur Sprachwissenschaft. Bd. 1. Hamburg: Dr Kovač, 2008.
- Ryszard Lipczuk/Magdalena Lisiecka-Czop/Dorota Misiek (red.): Phraseologismen in deutsch-polnischen Wörterbüchern. Theoretische und praktische Aspekte der Phraseologie und Lexikographie = Stettiner Beiträge zur Sprachwissenschaft. Bd. 4. Hamburg: Dr Kovač, 2011.
- Jürgen Schiewe/Ryszard Lipczuk/Krzysztof Nerlicki/Werner Westphal: Kommunikation für Europa II. Sprache und Identität. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang, 2011.
- Ryszard Lipczuk/ Magdalena Lisiecka-Czop/Anna Sulikowska (red.): Frazeologizmy w słownikach niemiecko-polskich i polsko-niemieckich – na przykładzie Pons Duży Słownik i Langenscheidt Słownik Partner. Szczecin: Zapol, 2012.
- Ryszard Lipczuk/Krzysztof Nerlicki (red.): Synchronische und diachronische Aspekte der Sprache. Sprachwandel – Sprachkontakte – Sprachgebrauch = Stettiner Beiträge zur Sprachwissenschaft. Bd. 5. Hamburg: Dr Kovač, 2013.
- Ryszard Lipczuk/ Magdalena Lisiecka-Czop/Karl Heinz Ramers (red.): Sprache und Wörterbücher in Theorie und Praxis. Lexikografische und textlinguistische Fragestellungen = Stettiner Beiträge zur Sprachwissenschaft. Bd. 7. Hamburg: Dr Kovač, 2017.
Prace leksykograficzne
- Mały słownik tautonimów niemiecko-polskich. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990. ISBN 83-02-04023-1 (autor).
- (współautorstwo) Zofia Bilut-Homplewicz/Andrzej Kątny/Christoph Schatte, (1995): Niemiecko-polski słownik tautonimów. Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11806-7.
- Maria U. Droemann, Maria J. Welfens: Słownik ochrony środowiska niemiecko-polski, polsko-niemiecki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2004. ISBN 83-214-1320-X (konsultacja form gramatycznych).
- Langenscheidt Słownik Partner polsko-niemiecki, niemiecko-polski. Berlin etc.: Langenscheidt, 2006. ISBN 83-89718-99-5 (redaktor merytoryczny).
- Wielki słownik polsko-niemiecki (red. J. Wiktorowicz, A. Frączek). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15408-0 (konsultacja tautonimów).
- Wielki słownik niemiecko-polski (red. J. Wiktorowicz, A. Frączek). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010. ISBN 978-83-01-16182-8 (konsultacja tautonimów)
- Niemiecko-polski słownik frazeologizmów: Niemiecko-Polski Słownik Frazeologizmów on-line (univ.szczecin.pl)[7] 2012 (redaktor i współautor).
Podręczniki
- Für und wider. Antologia tekstów i ćwiczeń leksykalnych dla studentów germanistyki. Wrocław 1976 (współaut., s. 30–47, 190–207).
- Wybrane zagadnienia z gramatyki języka niemieckiego. Cz. 1. Morfologia. Katowice 1980 (współaut.), s. 81–88.
- Alltagsdeutsch. Lehr- und Übungsbuch (współred. i współaut.: Hermann Koch, Monika Posor). Toruń 1984, s. 21–25, 58–63, 139–145, 164–166.
- Der deutsche Wortschatz mit Humor. Texte und lexikalische Übungen. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 1994 (red.; współaut.: Marian Szczodrowski, Józef Jarosz).
- Von Artisten, Illusionisten, Kriminalisten und anderen falschen Freunden. Übungen und Texte zum Sprachenpaar Deutsch–Polnisch. Teil I. Buchstaben A–K. Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego (red. i współaut.).
- Von Piloten, Pionieren, Potentaten und anderen falschen Freunden. Übungen und Texte zum Sprachenpaar Deutsch–Polnisch. Teil II. Buchstaben L–Z. Szczecin: Wydawnictwo Uniwersytetu Szczecińskiego (współred. Krzysztof Nerlicki; współaut.).
- Ein deutsch-polnisches Glossar zum Lehrbuch „Wirtschaftsdeutsch von A– Z”. Szczecin: Albatros, 1999 (współred. Sascha Feuchert, współaut.).
- Lehr- und Übungsbuch zur deutsch–polnischen und polnisch–deutschen Übersetzung. Szczecin: Giga, 2001 (współred.: Erwin Leibfried, Krzysztof Nerlicki, Sascha Feuchert; współaut.).
Księgi jubileuszowe
- Jürgen Schiewe/Ryszard Lipczuk/Krzysztof Nerlicki/Werner Westphal: Kommunikation für Europa II. Sprache und Identität. Frankfurt a. M. etc.: Peter Lang, 2011 (ze wstępem: Ryszard Lipczuk zum 60. Geburtstag), 336 s. ISBN 978-3-631-58014-1.
- Sprachkontakte und Lexikon. Festschrift zum 65. Geburtstag von Prof. Ryszard Lipczuk, red. Jolanta Mazurkiewicz-Sokołowska, Dorota Misiek, Werner Westphal. Hamburg: Verlag Dr. Kovač, 2013, 309 s. ISBN 978-3-8300-6896-9.
- Docendo discimus – Wörter, Sätze, Grammatik – Professor Ryszard Lipczuk zum 70. Geburtstag gewidmet, red. Joanna Golonka, Barbara Komenda-Earle, Lech Zieliński. Hamburg: Verlag Dr. Kovač, 2019, 149 s. ISBN 978-3-339-11126-5.
- Cogito ergo sum – Wortschatz, Kognition, Text. Professor Ryszard Lipczuk zum 70. Geburtstag gewidmet, red. Barbara Komenda-Earle, Krzysztof Nerlicki, Katarzyna Sztandarska, Monika Kasjanowicz-Szczepańska. Hamburg: Verlag Dr. Kovač, 2019, 419 s. ISBN 978-3-339-11128-9, ISSN 1865-8482.
Występował z referatami i wykładami gościnnymi w Tokio, Vancouver, Wiedniu, Grazu, Angers, Sztokholmie, Gandawie, Lublanie, Aarhus oraz (wielokrotnie) w Niemczech. Promotor dziewięciu doktorantów (Barbara Komenda-Earle, Lech Zieliński, Piotr Sulikowski, Renata Nadobnik, Magdalena Zyga, Emil Daniel Lesner, Katarzyna Sztandarska, Magdalena Dżaman, Katarzyna Kausa) i ok. 330 prac magisterskich[8].
Autor trzech reportaży: „Germanista w podróży” (1998), „Raport nie tylko z Monachium” (2001), „Sławni ludzie Trasy Romantycznej” (2011); autorstwo pięciu tomików rymowanek: „Rymowanki przeplatanki” (2004)[9], „Rymowanki rozmyślanki” (2009), „Limeryki i inne wybryki” (2018), „Wybryki rymowane nowe” (2019), „Rymy poważne i niepoważne” (2022)[10][11][12]. Pisze artykuły do internetowego Przeglądu Dziennikarskiego. Biogramy, m.in. w: Who is Who in the World. Marquis (USA) XI, XII 1982, 1983; Linguisten-Lexikon (red. Wilfried Kürschner). Gunter Narr: Tübingen 1994. ISBN 3-8233-5000-5; Polscy stypendyści Fundacji Alexandra von Humboldta. Almanach: Poznań 1998. ISBN 83-232-0904-9; Who is Who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków. Who is Who, Verlag für Personenenzyklopädien: Zug (Szwajcaria) 2003. ISBN 3-7290-0040-3; Czarniecczycy (red. Janusz Krzywicki). Chełm 2008. ISBN 978-83-60321-32-4; Złota Księga Nauk Humanistycznych. Helion: Gliwice 2013. ISBN 978-83-930922-8-4; Encyklopedia Szczecina. Wydanie jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina. Szczecińskie Towarzystwo Kultury: Szczecin 2015. ISBN 978-83-942725-0-0; Księga Jubileuszowa Uniwersytetu Szczecińskiego 1985–2015. Volumina.pl: Szczecin 2015. ISBN 978-83-926326-5-8; Złota Księga Nauki Polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Helion: Gliwice 2020. ISBN 978-83-950638-1-7.
Nagroda Ministra Nauki III stopnia – 1989 rok. Liczne nagrody rektorskie UMK i US; Medal Złoty za Długoletnią Służbę (2012). Nagroda Rektora Uniwersytetu Szczecińskiego za całokształt dorobku – 2018. Inne zainteresowania: szachy, fotografowanie, pisanie rymowanek[13]. Wikipedysta[14].
Przypisy
- ↑ a b Prof. dr hab. Ryszard Lipczuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-10-12] .
- ↑ a b Prof. dr hab. Ryszard Lipczuk [online], Zakład Języka Niemieckiego US [dostęp 2017-10-12] .
- ↑ Sabina Pańczak: Germanista z powołania. Sylwetka prof. Ryszarda Lipczuka, [w:] Przegląd Uniwersytecki. Pismo Uniwersytetu Szczecińskiego nr 4-6, 2002, s. 51–52.
- ↑ Lipczuk.univ.szczecin.pl/Lipczuk.publikacje.17.htm.
- ↑ Słowniki polsko-niemieckie i niemiecko-polskie. Historia i teraźniejszość (współaut. Agnieszka Frączek). Wołczkowo: Oficyna In Plus 2004. ISBN 83-89402-06-8.
- ↑ Ryszard Lipczuk/Paweł Mecner/Werner Westphal ([1999] 2000): Lexikon der modernen Linguistik. Ausgewählte Begriffe zur Kommunikation und Kognitionswissenschaft. Leksykon lingwistyki współczesnej. Wybrane pojęcia z zakresu komunikacji i nauk kognitywnych. Albatros: Szczecin. ISBN 83-85796-89-4.
- ↑ Niemiecko-Polski Słownik Frazeologizmów on-line [online], frazeologizmy.univ.szczecin.pl [dostęp 2023-02-10] .
- ↑ wersjapolska (univ.szczecin.pl)[1]
- ↑ Piotr Sulikowski: Zur interpretativen Tiefenstruktur eines literarischen Textes. Besprochen am Beispiel ausgewählter Gedichte aus dem Band `Rymowanki przeplatanki`, [w:] Colloquia Germanica Stetinensia 15, 2007, s. 85-96.
- ↑ Złota Księga Nauk Humanistycznych, Gliwice: Helion 2013.
- ↑ Encyklopedia Szczecina. Wydanie Jubileuszowe z okazji 70-lecia polskiego Szczecina, Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo Kultury 2015.
- ↑ Ryszard Lipczuk: Rymy poważne i niepoważne. Szczecin: Volumina.pl Daniel Krzanowski 2022. ISBN 978-83-7867-847-2.
- ↑ Złota Księga Nauki Polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości., t. I. Helion: Gliwice 2020.
- ↑ Rozmowa z wikipedystą – prof. zw. dr hab. Ryszardem Lipczukiem | Przegląd Dziennikarski (przegladdziennikarski.pl)[2]
- Absolwenci chełmskich szkół i uczelni
- Absolwenci Uniwersytetu Warszawskiego
- Polscy germaniści
- Wykładowcy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu
- Wykładowcy Uniwersytetu Szczecińskiego
- Urodzeni w 1948
- Polscy językoznawcy
- Odznaczeni Złotym Medalem za Długoletnią Służbę (III Rzeczpospolita)
- Polscy członkowie społeczności wikipedystów
- Stypendyści Fundacji im. Alexandra von Humboldta