Przejdź do zawartości

Żyła oczna dolna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
łac. - łacina
 
lit.
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Gray572.png|mały|Żyły oczodołu. Żyła oczna dolna podpisana ''Inferior ophtalmic'']]
'''Żyła oczna dolna''' łac. ''vena ophthalmica inferior'' - odpływ żyły ocznej górnej; niekiedy wpada przez szczelinę oczodołową górną do zatoki jamistej. Powstaje z sieci żylnej dna i ściany bocznej oczodołu. Ma stałe połączenie ze splotem żylnym skrzydłowym - przez szczelinę oczodołową dolną.
'''Żyła oczna dolna''' ({{w języku|la|vena ophthalmica inferior}}) – w anatomii człowieka [[żyła]] odprowadzająca [[krew]] z dolnej części [[oczodół|oczodołu]] i [[gałka oczna|gałki ocznej]]{{r|Narkiewicz4|Bochenek3}}. Zaczyna się w przedniej części dna i ściany bocznej oczodołu, biegnąc w dolnej jego części i dzieląc się na dwie gałęzie – górną i dolną. Górna gałąź wychodzi z oczodołu przez [[szczelina oczodołowa górna|szczelinę oczodołową górną]] i kończy się wpadając do [[żyła oczna górna|żyły ocznej górnej]], ale może także samodzielnie kończyć się w [[zatoka jamista|zatoce jamistej]], dolna natomiast po przejściu przez [[szczelina oczodołowa dolna|szczelinę oczodołową dolną]] wpada do [[splot skrzydłowy|splotu skrzydłowego]]{{r|Bochenek3|Narkiewicz4}}. Żyła oczna dolna zespala się z żyłą oczną górną, [[żyła środkowa siatkówki|żyłą środkową siatkówki]], żyłami [[twarz]]y i [[jama nosowa|jamy nosowej]], a za pośrednictwem dolnej gałęzi też z [[żyła podoczodołowa|żyłą podoczodołową]]{{r|Bochenek3|Narkiewicz4}}. Jej dopływami są [[żyły wirowate]] dolne, [[żyły rzęskowe przednie]] i żyły mięśniowe{{r|Bochenek3|Bochenek5}}. Nie ma w niej [[zastawki|zastawek]], co umożliwia odwrotny przepływ krwi – z zatoki jamistej do żył twarzy poprzez żyły oczne – w przypadku nadmiernego wzrostu [[ciśnienie śródczaszkowe|ciśnienia śródczaszkowego]]{{r|Bochenek3}}.


== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name="Bochenek3">{{cytuj | autor = Adam Bochenek, Michał Reicher | tytuł = Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy | wydanie = IX | wydawca = Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce = Warszawa | data = 2018 | isbn = 978-83-200-3257-4 | s = 368–369}}</ref>
<ref name="Narkiewicz4">{{cytuj | autor = Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś | tytuł = Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom IV | wydanie = I | wydawca = Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce = Warszawa | data = 2010 | isbn = 978-83-200-4109-5 | s = 182}}</ref>
<ref name="Bochenek5">{{cytuj | autor = Adam Bochenek, Michał Reicher | tytuł = Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów | wydanie = VI | wydawca = Wydawnictwo Lekarskie PZWL | miejsce = Warszawa | data = 2018 | isbn = 978-83-200-3258-1 | s = 556–557}}</ref>
}}


{{Zastrzeżenia|Medycyna}}
'''Bibliografia:''' Słownik Mianownictwa Anatomicznego, Atlas anatomiczny.

{{Układ naczyń żylnych człowieka|głowy i szyi}}

[[Kategoria:Naczynia głowy i szyi]]
[[Kategoria:Żyły|Oczna dolna]]
[[Kategoria:Oko]]

Aktualna wersja na dzień 08:16, 18 kwi 2024

Żyły oczodołu. Żyła oczna dolna podpisana Inferior ophtalmic

Żyła oczna dolna (łac. vena ophthalmica inferior) – w anatomii człowieka żyła odprowadzająca krew z dolnej części oczodołu i gałki ocznej[1][2]. Zaczyna się w przedniej części dna i ściany bocznej oczodołu, biegnąc w dolnej jego części i dzieląc się na dwie gałęzie – górną i dolną. Górna gałąź wychodzi z oczodołu przez szczelinę oczodołową górną i kończy się wpadając do żyły ocznej górnej, ale może także samodzielnie kończyć się w zatoce jamistej, dolna natomiast po przejściu przez szczelinę oczodołową dolną wpada do splotu skrzydłowego[2][1]. Żyła oczna dolna zespala się z żyłą oczną górną, żyłą środkową siatkówki, żyłami twarzy i jamy nosowej, a za pośrednictwem dolnej gałęzi też z żyłą podoczodołową[2][1]. Jej dopływami są żyły wirowate dolne, żyły rzęskowe przednie i żyły mięśniowe[2][3]. Nie ma w niej zastawek, co umożliwia odwrotny przepływ krwi – z zatoki jamistej do żył twarzy poprzez żyły oczne – w przypadku nadmiernego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś, Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów. Tom IV, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010, s. 182, ISBN 978-83-200-4109-5.
  2. a b c d e Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 368–369, ISBN 978-83-200-3257-4.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 556–557, ISBN 978-83-200-3258-1.