Przejdź do zawartości

Penny Mordaunt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
m MalarzBOT: usuwam zbędne szablony {{link-interwiki}}
 
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 9 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Polityk infobox
{{Polityk infobox
| polityk = Penny Mordaunt
| polityk = Penny Mordaunt
| grafika = Official portrait of Penny Mordaunt crop 1.jpg
| grafika = Penny Mordaunt Official Cabinet Portrait, September 2022 (cropped).jpg
| opis grafiki = Penny Mordaunt
| opis grafiki = Penny Mordaunt (2022)
| data urodzenia = 4 marca 1973
| data urodzenia = 4 marca 1973
| miejsce urodzenia = [[Torquay]]
| miejsce urodzenia = [[Torquay]]
| data śmierci =
| data śmierci =
| miejsce śmierci =
| miejsce śmierci =
| funkcja = [[Ministrowie obrony Wielkiej Brytanii|Minister obrony]]
| funkcja = [[Przewodniczący Izby Gmin|Przewodnicząca Izby Gmin]] oraz [[Lord przewodniczący Rady]]
| partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| od = 1 maja 2019
| od = 6 września 2022
| do = 24 czerwca 2019
| do = 5 lipca 2024
| poprzednik = [[Gavin Williamson]]
| poprzednik = {{link-interwiki|Mark Spencer |tekst=Mark Spencer|Q=Q389189}}
| następca = [[Ben Wallace (polityk)|Ben Wallace]]
| następca = [[Lucy Powell]]
| 2 funkcja = [[Ministrowie rozwoju międzynarodowego Wielkiej Brytanii|Minister rozwoju międzynarodowego]]
| 2 funkcja = [[Ministrowie obrony Wielkiej Brytanii|Minister obrony]]
| 2 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 2 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 2 od = 9 listopada 2017
| 2 od = 1 maja 2019
| 2 do = 1 maja 2019
| 2 do = 24 czerwca 2019
| 2 poprzednik = [[Priti Patel]]
| 2 poprzednik = [[Gavin Williamson]]
| 2 następca = [[Rory Stewart]]
| 2 następca = [[Ben Wallace (polityk)|Ben Wallace]]
| 3 funkcja = [[Ministrowie równouprawnienia Wielkiej Brytanii|Minister równouprawnienia]]
| 3 funkcja = [[Ministrowie rozwoju międzynarodowego Wielkiej Brytanii|Minister rozwoju międzynarodowego]]
| 3 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 3 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 3 od = 30 kwietnia 2018
| 3 od = 9 listopada 2017
| 3 do = 24 lipca 2019
| 3 do = 1 maja 2019
| 3 poprzednik = [[Amber Rudd]]
| 3 poprzednik = [[Priti Patel]]
| 3 następca = [[Amber Rudd]]
| 3 następca = [[Rory Stewart]]
| 4 funkcja = [[MP (polityka)|Poseł do Izby Gmin]] z okręgu Portsmouth North
| 4 funkcja = [[Ministrowie równouprawnienia Wielkiej Brytanii|Minister równouprawnienia]]
| 4 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 4 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 4 od = 6 maja 2010
| 4 od = 30 kwietnia 2018
| 4 do =
| 4 do = 24 lipca 2019
| 4 poprzednik = [[Sarah McCarthy-Fry]]
| 4 poprzednik = [[Amber Rudd]]
| 4 następca =
| 4 następca = [[Amber Rudd]]
| imię i nazwisko =
| commons = Category:Penny Mordaunt
| quote =
| news =
| 5 funkcja = [[MP (polityka)|Poseł do Izby Gmin]] z okręgu Portsmouth North
| 5 partia = [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partia Konserwatywna]]
| 5 od = 6 maja 2010
| 5 do = 30 maja 2024
| 5 poprzednik = [[Sarah McCarthy-Fry]]
| 5 następca = [[Amanda Martin]]
| podpis =
| www = https://www.pennymordaunt.com/
}}
}}
'''Penny Mordaunt''' (właśc. '''Penelope Mary Mordaunt''', ur. [[4 marca]] [[1973]]<ref name="guide">{{Cytuj książkę | autor = The Times | tytuł = Guide to the House of Commons 2017 | wydawca = Times Books | miejsce = Londyn | data = 2017 | strony = 289 | isbn = 9780008263331}}</ref> w [[Torquay]]<ref name="devon">{{Cytuj stronę | url = https://www.devonlive.com/news/torquay-born-penny-mordaunt-theresa-752711 | tytuł = Torquay-born Penny Mordaunt is Theresa May's new international secretary | autor = Nicola Bartlett | data = 2017-11-10 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>) [[Wielka Brytania|brytyjska]] polityk , członek [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]]. Od 2010 poseł do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] z [[okręg wyborczy Portsmouth North|okręgu Portsmouth North]]<ref name="career">{{Cytuj stronę | url = https://members.parliament.uk/member/4017/career | tytuł = Penny Mordaunt | autor = parliament.uk | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>.
'''Penny Mordaunt''' (właśc. '''Penelope Mary Mordaunt''', ur. [[4 marca]] [[1973]]<ref name="guide">{{Cytuj książkę | autor = The Times | tytuł = Guide to the House of Commons 2017 | wydawca = Times Books | miejsce = Londyn | data = 2017 | strony = 289 | isbn = 9780008263331}}</ref> w [[Torquay]]<ref name="devon">{{Cytuj stronę | url = https://www.devonlive.com/news/torquay-born-penny-mordaunt-theresa-752711 | tytuł = Torquay-born Penny Mordaunt is Theresa May's new international secretary | autor = Nicola Bartlett | data = 2017-11-10 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>) [[Wielka Brytania|brytyjska]] polityczka, członkini [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]]. Od 2010 do 2024 posłanka do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] z [[Okręg wyborczy Portsmouth North|okręgu Portsmouth North]]<ref name="career">{{Cytuj stronę | url = https://members.parliament.uk/member/4017/career | tytuł = Penny Mordaunt | opublikowany = parliament.uk | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>.


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Pochodzi z rodziny o tradycjach wojskowych. Imię Penelope jakie otrzymała nawiązuje do okrętu [[HMS Penelope (1935)|HMS Penelope]]<ref name="hms">{{Cytuj stronę | url = https://hansard.parliament.uk/Commons/2010-06-21/debates/1006219000001/StrategicDefenceAndSecurityReview#contribution-10062128000001 | tytuł = Strategic Defence and Security Review, volume 512 | autor = parliament.uk | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>. Gdy miała 15 lat, jej matka zmarła na nowotwór, wkrótce nowotwór zdiagnozowano także u jej ojca, którego zdołano wyleczyć. Choroba i śmierć w rodzinie spowodowała problemy finansowe. By móc studiować, Penny pracowała fizycznie w fabryce [[Johnson & Johnson]]<ref name="j&j">{{Cytuj stronę | url = https://www.hampshirelive.news/news/hampshire-news/penny-mordaunts-quiet-life-childhood-7330760 | tytuł = Penny Mordaunt's quiet life and childhood in Hampshire as Portsmouth MP vies to become PM | autor = Megan Stanley | data = 2022-07-14 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref> a także jako asystentka [[iluzjonista|iluzjonisty]]<ref name="magic">{{Cytuj stronę | url = https://www.ft.com/content/b585062a-b8fe-4e08-91cb-4dfb20f07f04 | tytuł = Penny Mordaunt: the outsider darling of the Tory grassroots | autor = Sebastian Payne & George Parker | data = 2022-07-12 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>.


=== Młodość i wykształcenie ===
W 1995 roku ukończyła studia z dziedziny [[filozofia|filozofii]] na [[University of Reading]]<ref name="univ">{{Cytuj stronę | url = https://archive.reading.ac.uk/news-events/2017/November/pr747670.html | tytuł = Reading graduate Penny Mordaunt gets Cabinet role - Reading in the news Fri 10 Nov | autor = University of Reading | data = 2017-11-10 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>. W roku poprzedzającym studia oraz w trakcie rocznej przerwy w nauce pracowała w [[Rumunia|rumuńskich]] sierocińcach<ref name="cons">{{Cytuj stronę | url = http://www.conservatives.com/People/Prospective_Parliamentary_Candidates/Mordaunt_Penny.aspx | tytuł = Penny Mordaunt | autor = conservatives.com | język = en | data dostępu = 2022-07-14 | archiwum = https://web.archive.org/web/20100430133318/http://www.conservatives.com/People/Prospective_Parliamentary_Candidates/Mordaunt_Penny.aspx | zarchiwizowano = 2010-04-30}}</ref>.
Pochodzi z rodziny o tradycjach wojskowych. Imię Penelope, które otrzymała, nawiązuje do okrętu [[HMS Penelope (1935)|HMS Penelope]]<ref name="hms">{{Cytuj stronę | url = https://hansard.parliament.uk/Commons/2010-06-21/debates/1006219000001/StrategicDefenceAndSecurityReview#contribution-10062128000001 | tytuł = Strategic Defence and Security Review, volume 512 | opublikowany = parliament.uk | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>. Gdy miała 15 lat, jej matka zmarła na nowotwór, wkrótce nowotwór zdiagnozowano także u jej ojca, którego zdołano wyleczyć. Choroba i śmierć w rodzinie spowodowała problemy finansowe. By móc kontynuować naukę, Penny pracowała fizycznie w fabryce [[Johnson & Johnson]]<ref name="j&j">{{Cytuj stronę | url = https://www.hampshirelive.news/news/hampshire-news/penny-mordaunts-quiet-life-childhood-7330760 | tytuł = Penny Mordaunt's quiet life and childhood in Hampshire as Portsmouth MP vies to become PM | autor = Megan Stanley | data = 2022-07-14 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>, a także jako asystentka [[iluzjonista|iluzjonisty]]<ref name="magic">{{Cytuj stronę | url = https://www.ft.com/content/b585062a-b8fe-4e08-91cb-4dfb20f07f04 | tytuł = Penny Mordaunt: the outsider darling of the Tory grassroots | autor = Sebastian Payne & George Parker | data = 2022-07-12 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>.


W 1995 roku ukończyła studia z dziedziny [[filozofia|filozofii]] na [[University of Reading]]<ref name="univ">{{Cytuj stronę | url = https://archive.reading.ac.uk/news-events/2017/November/pr747670.html | tytuł = Reading graduate Penny Mordaunt gets Cabinet role - Reading in the news Fri 10 Nov | opublikowany = University of Reading | data = 2017-11-10 | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>. W roku poprzedzającym studia oraz w trakcie rocznej przerwy w nauce pracowała w [[Rumunia|rumuńskich]] sierocińcach<ref name="cons">{{Cytuj stronę | url = http://www.conservatives.com/People/Prospective_Parliamentary_Candidates/Mordaunt_Penny.aspx | tytuł = Penny Mordaunt | opublikowany = conservatives.com | język = en | data dostępu = 2022-07-14 | archiwum = https://web.archive.org/web/20100430133318/http://www.conservatives.com/People/Prospective_Parliamentary_Candidates/Mordaunt_Penny.aspx | zarchiwizowano = 2010-04-30}}</ref>.
W 2005 roku bez powodzenia starała się o mandat poselski w okręgu Porstmouth North<ref name="elect5">{{Cytuj stronę | url = http://news.bbc.co.uk/1/shared/vote2005/html/463.stm | tytuł = Result: Portsmouth North | autor = BBC | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>. Mandat w tym samym okręgu zdobyła w 2010, uzyskując następnie reelekcję w 2015,2017 i 2019 roku<ref name="career" />. W [[pierwszy gabinet Davida Camerona|pierwszym gabinecie Davida Camerona]] była podsekretarzem stanu do spraw decentralizacji (2014-2015), po wyborach parlamentarnych i utworzeniu przez Camerona [[drugi gabinet Davida Camerona|kolejnego rządu]] objęła urząd podsekretarza stanu do spraw sił zbrojnych. W [[drugi gabinet Theresy May|drugim gabinecie Theresy May]] pełniła od 2017 do 2019 roku funkcję ministra rozwoju międzynarodowego, a następnie od 1 maja do 24 czerwca 2019 ministra obrony Wielkiej Brytanii, jako pierwsza kobieta na tym stanowisku. W okresie 2018-2019 pełniła równolegle funkcję ministra równouprawnienia. Od września 2021 jest urzędnikiem w Departamencie Handlu Międzynarodowego.<ref name="govuk">{{Cytuj stronę | url = https://www.gov.uk/government/people/penny-mordaunt | tytuł = The Rt Hon Penny Mordaunt MP | autor = gov.uk | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>.


=== Działalność polityczna ===
W lipcu 2022 w związku z ogłoszeniem przez [[Boris Johnson|Borisa Johnsona]] rezygnacji z funkcji premiera Wielkiej Brytanii oraz lidera Partii Konserwatywnej zgłosila swoją kandydaturę na lidera partii. W pierwszej turze głosowania uzyskała 67 głosów i przeszła z drugiego miejsca do kolejnej tury<ref name="stillinrace">{{Cytuj stronę | url = https://www.theguardian.com/politics/ng-interactive/2022/jul/13/tory-leadership-election-full-results | tytuł = Tory leadership election: full results | autor = The Guardian | data = 2022-07-13 | język = en | data dostępu = 2022-07-13}}</ref>.
W latach 90. działała w [[Młodzieżówka|młodzieżowym skrzydle]] Partii Konserwatywnej ({{Link-interwiki|Young Conservatives|Q=Q25173260}})<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Rachael Burford, Rachael Davies |tytuł = Who is Penny Mordaunt and what does the Tory politician stand for? |data = 2024-06-18 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = Evening Standard |url = https://www.standard.co.uk/news/politics/penny-mordaunt-tory-leadership-contest-brexit-trans-rights-royal-navy-b1011602.html |język = en}}</ref><ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Who is Penny Mordaunt? Early Life, Career, Parliamentary Membership, Personal Life & More |data = 2022-10-17 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = Jagranjosh.com |url = https://www.jagranjosh.com/general-knowledge/who-is-penny-mordaunt-early-life-career-parliamentary-membership-personal-life-and-more-1666004264-1 |język = en}}</ref>.


W [[Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2005 roku|2005]] roku bez powodzenia starała się o mandat poselski w okręgu Portsmouth North<ref name="elect5">{{Cytuj stronę | url = http://news.bbc.co.uk/1/shared/vote2005/html/463.stm | tytuł = Result: Portsmouth North | opublikowany = BBC | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>. Mandat w tym samym okręgu zdobyła w [[Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2010 roku|2010]], uzyskując następnie reelekcję w [[Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2015 roku|2015]], [[Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2017 roku|2017]] i [[Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2019 roku|2019]] roku<ref name="career" />. W [[pierwszy gabinet Davida Camerona|pierwszym gabinecie Davida Camerona]] była podsekretarzem stanu do spraw decentralizacji (2014–2015), po wyborach parlamentarnych i utworzeniu przez Camerona [[drugi gabinet Davida Camerona|kolejnego rządu]] objęła urząd podsekretarza stanu do spraw sił zbrojnych. W trakcie kampanii przed [[Referendum w Wielkiej Brytanii w 2016 roku|referendum w 2016]], należała w Partii Konserwatywnej do grupy czołowych zwolenników [[Brexit|wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej]]<ref name=":0" />. W [[drugi gabinet Theresy May|drugim gabinecie Theresy May]] pełniła od 2017 do 2019 roku funkcję ministra rozwoju międzynarodowego, a następnie od 1 maja do 24 czerwca 2019 [[Ministrowie obrony Wielkiej Brytanii|ministra obrony Wielkiej Brytanii]], jako pierwsza kobieta na tym stanowisku. W okresie 2018–2019 pełniła równolegle funkcję ministra równouprawnienia. Od 16 września 2021 do 6 września 2021 była ministrem stanu ds. polityki handlowej w Departamencie Handlu Międzynarodowego<ref name="govuk">{{Cytuj stronę | url = https://www.gov.uk/government/people/penny-mordaunt | tytuł = The Rt Hon Penny Mordaunt MP | opublikowany = gov.uk | język = en | data dostępu = 2022-07-14}}</ref>.

W lipcu 2022, w związku z ogłoszeniem przez [[Boris Johnson|Borisa Johnsona]] rezygnacji z funkcji premiera Wielkiej Brytanii oraz lidera Partii Konserwatywnej, zgłosiła swoją kandydaturę na [[Liderzy brytyjskiej Partii Konserwatywnej|lidera partii]]. Była typowana przez [[bukmacher]]ów jako kandydat z największymi szansami na zwycięstwo<ref name="buk">{{Cytuj stronę | url = https://bookies.com/news/next-uk-prime-minister-odds | tytuł = Next UK Prime Minister odds: Penny Mordaunt leads 5 contenders | autor = Isla Knightley | data = 2022-07-14 | język = en | data dostępu = 2022-07-15}}</ref>, została jednak wyeliminowana w piątej turze głosowania<ref name="outvoted">{{Cytuj stronę | url = https://www.theguardian.com/politics/live/2022/jul/20/tory-leadership-race-live-sunak-mordaunt-truss-latest-uk-politics | tytuł = Rishi Sunak and Liz Truss reach final two of Tory leadership race as Penny Mordaunt eliminated – live | autor = Andrew Sparrow | data = 2022-07-20 | język = en | data dostępu = 2022-07-20}}</ref>.

6 września 2022 weszła w skład {{Link-interwiki|Gabinet Liz Truss|Q=Q113731018|tekst=gabinetu Liz Truss}}, obejmując urzędy [[Przewodniczący Izby Gmin|przewodniczącej Izby Gmin]] i [[Lord przewodniczący Rady|lorda przewodniczącego Rady]]<ref>{{Cytuj |autor = Krzysztof Ryncarz |tytuł = Rząd Liz Truss najbardziej zróżnicowany w historii Wielkiej Brytanii |data = 2022-09-08 |data dostępu = 2024-07-06 |opublikowany = www.euractiv.pl |url = https://www.euractiv.pl/section/demokracja/news/wielka-brytania-truss-johnson-sunak-mordaunt-coffey-kwarteng/ |język = pl-PL}}</ref>. 10 września 2024 w [[St. James’s Palace|Pałacu Św. Jakuba]], jako pierwsza kobieta w historii, przewodniczyła {{Link-interwiki|Rada Akcesyjna|Q=Q338994|tekst=Radzie Akcesyjnej}} – zwołanej, w związku ze śmiercią królowej [[Elżbieta II|Elżbiety II]] i wstąpieniem na tron króla [[Karol III|Karola III]]<ref>{{Cytuj |autor = Natasha Anderson |tytuł = Penny Mordaunt praised for 'superb' job announcing the Queen's death |data = 2022-09-10 |data dostępu = 2024-07-06 |opublikowany = Mail Online |url = https://www.dailymail.co.uk/news/article-11199461/Penny-Mordaunt-praised-superb-job-officially-announces-Queens-death.html}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Rada Akcesyjna formalnie proklamowała Karola III nowym królem |data = 2022-09-10 |data dostępu = 2024-07-06 |opublikowany = www.gazetaprawna.pl |url = https://www.gazetaprawna.pl/wiadomosci/swiat/artykuly/8533764,wielka-brytania-nowy-krol-karol-iii-proklamacja-rada-akcesycjna.html |język = pl}}</ref>.

21 października 2022, po rezygnacji [[Liz Truss]] z funkcji liderki Partii Konserwatywnej, jako pierwsza ogłosiła zamiar ubiegania się o przywództwo w partii<ref>{{Cytuj |tytuł = Penny Mordaunt moves first in race to replace Liz Truss |data = 2022-10-21 |data dostępu = 2024-07-06 |url = https://www.bbc.com/news/uk-politics-63348370 |język = en-GB}}</ref>, lecz 24 października wycofała swoją kandydaturę<ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Ogłoszono, kto zostanie nowym premierem Wielkiej Brytanii. Penny Mordaunt się wycofała |data dostępu = 2024-07-06 |opublikowany = www.polishexpress.co.uk |url = https://www.polishexpress.co.uk/ogloszono-kto-zostanie-nowym-premierem-wielkiej-brytanii-penny-mordaunt-sie-wycofala/ |język = pl}}</ref>. W powstałym następnego dnia {{Link-interwiki|Gabinet Rishiego Sunaka|Q=Q114838778|tekst=gabinecie Rishiego Sunaka}}, utrzymała te same stanowiska rządowe<ref>{{Cytuj |tytuł = UK's Penny Mordaunt re-appointed as leader of House of Commons |data = 2022-10-25 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = www.reuters.com |url = https://www.reuters.com/world/uk/uks-penny-mordaunt-re-appointed-leader-house-commons-2022-10-25/ |język = en}}</ref>. 6 maja 2023 uczestniczyła w [[Koronacja Karola III i Kamili|koronacji]] króla Karola III i królowej [[Kamila (królowa Wielkiej Brytanii)|Kamili]] w [[Opactwo Westminsterskie|Opactwie Westninsterskim]]. Jako pierwsza kobieta w historii<ref>{{Cytuj |tytuł = Penny Mordaunt first woman to present sword to King |data = 2023-05-06 |data dostępu = 2024-07-07 |url = https://www.bbc.com/news/uk-england-hampshire-65508574 |język = en-GB}}</ref>, przez większość czasu w trakcie tej uroczystości trzymała {{Link-interwiki|Brytyjskie regalia|Q=Q918264|tekst=Miecz Stanu}}, a następnie {{Link-interwiki|Brytyjskie regalia|Q=Q918264|tekst=Miecz Ofiarowania}}<ref>{{Cytuj |tytuł = Przed koronacją wzięła "kilka tabletek przeciwbólowych". Wystąpiła w wyjątkowej roli |data = 2023-05-11 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = TVN24 |url = https://tvn24.pl/ciekawostki/koronacja-karola-iii-penny-mordaunt-niosla-miecz-przed-karolem-iii-jako-pierwsza-kobieta-w-historii-st7113549 |język = pl}}</ref> – co było szeroko komentowane, m.in. w mediach społecznościowych<ref>{{Cytuj |tytuł = King's coronation: Tory MP Penny Mordaunt takes the limelight carrying enormous sword |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = Sky News |url = https://news.sky.com/story/kings-coronation-penny-mordaunt-takes-the-limelight-carrying-enormous-sword-12874628 |język = en}}</ref> i spotykało się z uznaniem z wielu stron<ref>{{Cytuj |tytuł = Ta kobieta przejdzie do historii. Podczas 2-godzinnej koronacji trzymała ogromny miecz |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = www.polishexpress.co.uk |url = https://www.polishexpress.co.uk/ta-kobieta-przejdzie-do-historii-podczas-koronacji-trzymala-xvii-wieczny-miecz-stanu/ |język = pl}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Penny for their thoughts: MPs swoon over King Charles’ sword-wielding minister |data = 2023-05-11 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = POLITICO |url = https://www.politico.eu/article/penny-mordaunt-thoughts-mps-swoon-king-charles-iii-coronation-sword-wielding-minister-leader-house-commons/ |język = en-GB}}</ref>.

Nie uzyskała reelekcji w [[Wybory parlamentarne w Wielkiej Brytanii w 2024 roku|wyborach w 2024]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Portsmouth North - General election results 2024 |czasopismo = BBC News |data dostępu = 2024-07-05 |url = https://www.bbc.com/news/election/2024/uk/constituencies/E14001431 |język = en-GB}}</ref>. 5 lipca 2024, w następstwie dymisji premiera [[Rishi Sunak|Rishiego Sunaka]], zakończyła sprawowanie funkcji rządowych<ref>{{Cytuj |tytuł = Pierwsze konsekwencje porażki torysów. Rishi Sunak podjął decyzję o swojej przyszłości |data = 2024-07-05 |data dostępu = 2024-07-06 |opublikowany = Onet Wiadomości |url = https://wiadomosci.onet.pl/swiat/pierwsze-konsekwencje-porazki-torysow-rishi-sunak-podjal-decyzje-o-swojej-przyszlosci/fv6hp3g |język = pl}}</ref>.

=== Życie prywatne ===
W 1999 wyszła za mąż za kolegę ze studiów Paula Murraya. Rok później małżeństwo zakończyło się rozwodem<ref name=":1" />. Następnie (do 2016) pozostawała w związku z przedsiębiorcą i muzykiem Ianem Lyonem<ref>{{Cytuj |autor = Rebecca Sayce |tytuł = Who is Penny Mordaunt? The Tory MP going head to head with Angela Rayner |data = 2024-06-07 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = Metro |url = https://metro.co.uk/2024/06/07/penny-mordaunt-inside-life-house-commons-leader-20993232/ |język = en}}</ref>.

W 2014 uczestniczyła w drugiej {{Link-interwiki|Splash! (Wielka Brytania)|Q=Q3493645|tekst=brytyjskiej edycji}} programu [[Celebrity Splash!|Splash!]], gdzie zajęła 12. miejsce<ref name=":2" /><ref>{{Cytuj |tytuł = MP Penny Mordaunt and Paul Young booted off Splash! |data = 2014-01-18 |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = www.itv.com |url = https://www.itv.com/news/2014-01-18/mp-penny-mordaunt-and-paul-young-booted-off-splash |język = en}}</ref>.

Mieszka w [[Portsmouth]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Penny Mordaunt MP {{!}} Member of Parliament for Portsmouth North |data dostępu = 2024-07-07 |opublikowany = Penny Mordaunt MP |url = https://www.pennymordaunt.com/about-penny/ |język = en-US}}</ref>.
== Przypisy ==
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

{{Gabinet Liz Truss}}
{{Gabinet Rishiego Sunaka}}{{Lordowie Przewodniczący Rady}}{{Przewodniczący Izby Gmin}}{{Ministrowie obrony Wielkiej Brytanii}}{{Ministrowie rozwoju międzynarodowego Wielkiej Brytanii}}
{{Paymaster-General}}


{{Kontrola autorytatywna}}
{{Kontrola autorytatywna}}
Linia 54: Linia 87:
[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 2017–2019]]
[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 2017–2019]]
[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 2019–2024]]
[[Kategoria:Brytyjscy parlamentarzyści 2019–2024]]
[[Kategoria:Brytyjscy ministrowie obrony]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Portsmouth]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1973]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1973]]

Aktualna wersja na dzień 06:35, 27 sie 2024

Penny Mordaunt
Ilustracja
Penny Mordaunt (2022)
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1973
Torquay

Przewodnicząca Izby Gmin oraz Lord przewodniczący Rady
Okres

od 6 września 2022
do 5 lipca 2024

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Mark Spencer(inne języki)

Następca

Lucy Powell

Minister obrony
Okres

od 1 maja 2019
do 24 czerwca 2019

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Gavin Williamson

Następca

Ben Wallace

Minister rozwoju międzynarodowego
Okres

od 9 listopada 2017
do 1 maja 2019

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Priti Patel

Następca

Rory Stewart

Minister równouprawnienia
Okres

od 30 kwietnia 2018
do 24 lipca 2019

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Amber Rudd

Następca

Amber Rudd

Poseł do Izby Gmin z okręgu Portsmouth North
Okres

od 6 maja 2010
do 30 maja 2024

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

Sarah McCarthy-Fry

Następca

Amanda Martin

Strona internetowa

Penny Mordaunt (właśc. Penelope Mary Mordaunt, ur. 4 marca 1973[1] w Torquay[2]) – brytyjska polityczka, członkini Partii Konserwatywnej. Od 2010 do 2024 posłanka do Izby Gmin z okręgu Portsmouth North[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o tradycjach wojskowych. Imię Penelope, które otrzymała, nawiązuje do okrętu HMS Penelope[4]. Gdy miała 15 lat, jej matka zmarła na nowotwór, wkrótce nowotwór zdiagnozowano także u jej ojca, którego zdołano wyleczyć. Choroba i śmierć w rodzinie spowodowała problemy finansowe. By móc kontynuować naukę, Penny pracowała fizycznie w fabryce Johnson & Johnson[5], a także jako asystentka iluzjonisty[6].

W 1995 roku ukończyła studia z dziedziny filozofii na University of Reading[7]. W roku poprzedzającym studia oraz w trakcie rocznej przerwy w nauce pracowała w rumuńskich sierocińcach[8].

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 90. działała w młodzieżowym skrzydle Partii Konserwatywnej (Young Conservatives(inne języki))[9][10].

W 2005 roku bez powodzenia starała się o mandat poselski w okręgu Portsmouth North[11]. Mandat w tym samym okręgu zdobyła w 2010, uzyskując następnie reelekcję w 2015, 2017 i 2019 roku[3]. W pierwszym gabinecie Davida Camerona była podsekretarzem stanu do spraw decentralizacji (2014–2015), po wyborach parlamentarnych i utworzeniu przez Camerona kolejnego rządu objęła urząd podsekretarza stanu do spraw sił zbrojnych. W trakcie kampanii przed referendum w 2016, należała w Partii Konserwatywnej do grupy czołowych zwolenników wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej[9]. W drugim gabinecie Theresy May pełniła od 2017 do 2019 roku funkcję ministra rozwoju międzynarodowego, a następnie od 1 maja do 24 czerwca 2019 ministra obrony Wielkiej Brytanii, jako pierwsza kobieta na tym stanowisku. W okresie 2018–2019 pełniła równolegle funkcję ministra równouprawnienia. Od 16 września 2021 do 6 września 2021 była ministrem stanu ds. polityki handlowej w Departamencie Handlu Międzynarodowego[12].

W lipcu 2022, w związku z ogłoszeniem przez Borisa Johnsona rezygnacji z funkcji premiera Wielkiej Brytanii oraz lidera Partii Konserwatywnej, zgłosiła swoją kandydaturę na lidera partii. Była typowana przez bukmacherów jako kandydat z największymi szansami na zwycięstwo[13], została jednak wyeliminowana w piątej turze głosowania[14].

6 września 2022 weszła w skład gabinetu Liz Truss(inne języki), obejmując urzędy przewodniczącej Izby Gmin i lorda przewodniczącego Rady[15]. 10 września 2024 w Pałacu Św. Jakuba, jako pierwsza kobieta w historii, przewodniczyła Radzie Akcesyjnej(inne języki) – zwołanej, w związku ze śmiercią królowej Elżbiety II i wstąpieniem na tron króla Karola III[16][17].

21 października 2022, po rezygnacji Liz Truss z funkcji liderki Partii Konserwatywnej, jako pierwsza ogłosiła zamiar ubiegania się o przywództwo w partii[18], lecz 24 października wycofała swoją kandydaturę[19]. W powstałym następnego dnia gabinecie Rishiego Sunaka(inne języki), utrzymała te same stanowiska rządowe[20]. 6 maja 2023 uczestniczyła w koronacji króla Karola III i królowej Kamili w Opactwie Westninsterskim. Jako pierwsza kobieta w historii[21], przez większość czasu w trakcie tej uroczystości trzymała Miecz Stanu(inne języki), a następnie Miecz Ofiarowania(inne języki)[22] – co było szeroko komentowane, m.in. w mediach społecznościowych[23] i spotykało się z uznaniem z wielu stron[24][25].

Nie uzyskała reelekcji w wyborach w 2024[26]. 5 lipca 2024, w następstwie dymisji premiera Rishiego Sunaka, zakończyła sprawowanie funkcji rządowych[27].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W 1999 wyszła za mąż za kolegę ze studiów Paula Murraya. Rok później małżeństwo zakończyło się rozwodem[10]. Następnie (do 2016) pozostawała w związku z przedsiębiorcą i muzykiem Ianem Lyonem[28].

W 2014 uczestniczyła w drugiej brytyjskiej edycji(inne języki) programu Splash!, gdzie zajęła 12. miejsce[19][29].

Mieszka w Portsmouth[30].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The Times: Guide to the House of Commons 2017. Londyn: Times Books, 2017, s. 289. ISBN 978-0-00-826333-1.
  2. Nicola Bartlett: Torquay-born Penny Mordaunt is Theresa May's new international secretary. 2017-11-10. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  3. a b Penny Mordaunt. parliament.uk. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  4. Strategic Defence and Security Review, volume 512. parliament.uk. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  5. Megan Stanley: Penny Mordaunt's quiet life and childhood in Hampshire as Portsmouth MP vies to become PM. 2022-07-14. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  6. Sebastian Payne & George Parker: Penny Mordaunt: the outsider darling of the Tory grassroots. 2022-07-12. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  7. Reading graduate Penny Mordaunt gets Cabinet role - Reading in the news Fri 10 Nov. University of Reading, 2017-11-10. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  8. Penny Mordaunt. conservatives.com. [dostęp 2022-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-30)]. (ang.).
  9. a b Rachael Burford, Rachael Davies, Who is Penny Mordaunt and what does the Tory politician stand for? [online], Evening Standard, 18 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  10. a b Who is Penny Mordaunt? Early Life, Career, Parliamentary Membership, Personal Life & More [online], Jagranjosh.com, 17 października 2022 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  11. Result: Portsmouth North. BBC. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  12. The Rt Hon Penny Mordaunt MP. gov.uk. [dostęp 2022-07-14]. (ang.).
  13. Isla Knightley: Next UK Prime Minister odds: Penny Mordaunt leads 5 contenders. 2022-07-14. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  14. Andrew Sparrow: Rishi Sunak and Liz Truss reach final two of Tory leadership race as Penny Mordaunt eliminated – live. 2022-07-20. [dostęp 2022-07-20]. (ang.).
  15. Krzysztof Ryncarz, Rząd Liz Truss najbardziej zróżnicowany w historii Wielkiej Brytanii [online], www.euractiv.pl, 8 września 2022 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
  16. Natasha Anderson, Penny Mordaunt praised for 'superb' job announcing the Queen's death [online], Mail Online, 10 września 2022 [dostęp 2024-07-06].
  17. Rada Akcesyjna formalnie proklamowała Karola III nowym królem [online], www.gazetaprawna.pl, 10 września 2022 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
  18. Penny Mordaunt moves first in race to replace Liz Truss [online], 21 października 2022 [dostęp 2024-07-06] (ang.).
  19. a b Ogłoszono, kto zostanie nowym premierem Wielkiej Brytanii. Penny Mordaunt się wycofała [online], www.polishexpress.co.uk [dostęp 2024-07-06] (pol.).
  20. UK's Penny Mordaunt re-appointed as leader of House of Commons [online], www.reuters.com, 25 października 2022 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  21. Penny Mordaunt first woman to present sword to King [online], 6 maja 2023 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  22. Przed koronacją wzięła "kilka tabletek przeciwbólowych". Wystąpiła w wyjątkowej roli [online], TVN24, 11 maja 2023 [dostęp 2024-07-07] (pol.).
  23. King's coronation: Tory MP Penny Mordaunt takes the limelight carrying enormous sword [online], Sky News [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  24. Ta kobieta przejdzie do historii. Podczas 2-godzinnej koronacji trzymała ogromny miecz [online], www.polishexpress.co.uk [dostęp 2024-07-07] (pol.).
  25. Penny for their thoughts: MPs swoon over King Charles’ sword-wielding minister [online], POLITICO, 11 maja 2023 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  26. Portsmouth North - General election results 2024, „BBC News” [dostęp 2024-07-05] (ang.).
  27. Pierwsze konsekwencje porażki torysów. Rishi Sunak podjął decyzję o swojej przyszłości [online], Onet Wiadomości, 5 lipca 2024 [dostęp 2024-07-06] (pol.).
  28. Rebecca Sayce, Who is Penny Mordaunt? The Tory MP going head to head with Angela Rayner [online], Metro, 7 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  29. MP Penny Mordaunt and Paul Young booted off Splash! [online], www.itv.com, 18 stycznia 2014 [dostęp 2024-07-07] (ang.).
  30. Penny Mordaunt MP | Member of Parliament for Portsmouth North [online], Penny Mordaunt MP [dostęp 2024-07-07] (ang.).