Ludolf von Alvensleben: Różnice pomiędzy wersjami

Ludolf-Hermann Emmanuel Georg Kurt Werner von Alvensleben
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1901 ; Halle
Data i miejsce śmierci	1 kwietnia 1970 ; Santa Rosa de Toay
Zawód, zajęcie	funkcjonariusz SS
Narodowość	niemiecka
Stanowisko	Generalleutnant
Partia	NSDAP
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

[wersja oczekująca na przejrzenie]

← poprzednia edycja

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Aktualna wersja na dzień 20:58, 20 lis 2024

Ludolf-Hermann Emmanuel Georg Kurt Werner von Alvensleben, zwany Bubi von Alvensleben (ur. 17 marca 1901 w Halle, zm. 1 kwietnia 1970 w Santa Rosa de Toay) – niemiecki zbrodniarz wojenny, syn generała-majora Ludolfa von Alvenslebena (1844–1912), od 1929 członek NSDAP, poseł do Reichstagu (1933), w latach 1938–1941 pierwszy adiutant Reichsführera SS Heinricha Himmlera, od listopada 1943 SS-Gruppenführer i Generalleutnant policji, a od lipca 1944 także Generalleutnant w Waffen-SS.

Działalność w Polsce

Od 1911 do 1918 służył w korpusie kadetów Pruskiej marynarki, następnie należał on do Freikorpsu i Stalhelmu, by ostatecznie związać się z NSDAP i SS. W tej formacji przez pewien czas pełnił funkcję adiutanta Himmlera. W 1939 był organizatorem dywersji niemieckiej na Pomorzu, m.in. w Bydgoszczy (3 września 1939 - 20 listopada 1939). W okresie tym dowodził Selbstschutzem na całym Pomorzu, a później w okręgu Gdańsk-Prusy Zachodnie. Był odpowiedzialny za wymordowanie przez tę organizację ponad 4 tys. ludności polskiego pochodzenia, w tym za masowy mord w „Dolinie Śmierci” w Bydgoszczy-Fordonie, które Niemcy przeprowadzili w ramach Intelligenzaktion na Pomorzu. Był on osobiście odpowiedzialny za masowe morderstwa na Polakach, w których brał udział osobiście rozstrzeliwując aresztowanych. W swoim raporcie do Kurta Daluege z 7 października 1939 doniósł, że dowodzone przez niego jednostki Selbstschutzu aresztowały 17 667 ludzi i zlikwidowały 4 247 Polaków do 5 października 1939. W tym czasie mieszkał w Bydgoszczy w wilii przy ul. Wyspiańskiego^[1]. W połowie 1940 przeniesiony został do sztabu Krügera, wyższego dowódcy SS i Policji w GG^[2].

Okres powojenny

Zatrzymany został w maju 1945 przez Brytyjczyków, którzy internowali go w dawnym obozie Neuengamme (KL). Z obozu uciekł 11 września 1946, ukrywając się w Schochwitz. Korzystając z pomocy Kościoła ewangelickiego, wraz z rodziną uciekł do Ameryki Południowej. Od 1949 do lipca 1956 żył w Buenos Aires w Argentynie, pod fałszywym nazwiskiem Carlos Luecke. 15 września 1952 otrzymał obywatelstwo argentyńskie. Później przeniósł się do Santa Rosa de Toay. Nietykalność w tym kraju zapewniła mu przyjaźń z dyktatorem Juanem Perónem. Zaocznie został skazany na karę śmierci przez polski sąd w Toruniu, jako odpowiedzialny za morderstwo co najmniej 4247 Polaków, gdy był dowódcą Selbstschutzu w 1939^[3].

Przypisy

↑ Ludolf von Alvensleben - naczelnik katów
↑ „Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1943-1945” T.II, KIW, Warszawa 1972
↑ Ludolf von Alvensleben

Linki zewnętrzne

Biografia Ludolfa von Alvenslebena

[GWB-1] Ludolf von Alvensleben - naczelnik katów

[Okupacja_i_ruch_oporu_w_Dzienniku-2] „Okupacja i ruch oporu w Dzienniku Hansa Franka 1943-1945” T.II, KIW, Warszawa 1972

[dws-xip-lista2-177002-3] Ludolf von Alvensleben

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 9: / Linia 9: @@
  |miejsce śmierci           = [[Santa Rosa de Toay]]
  |zawód                     = funkcjonariusz SS
- |narodowość                = niemiecka
+ |narodowość                = [[Niemcy (naród)|niemiecka]]
  |stanowisko                = Generalleutnant
  |partia                    = [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]]
@@ Linia 19: / Linia 19: @@
 == Działalność w Polsce ==
-W 1939 był organizatorem dywersji niemieckiej na Pomorzu, m.in. w [[Bydgoszcz]]y (3 września 1939 - 20 listopada 1939). W okresie tym dowodził [[Volksdeutscher Selbstschutz|Selbstschutzem]] na całym Pomorzu, a później w okręgu [[Gdańsk-Prusy Zachodnie]]. Był odpowiedzialny za wymordowanie przez tę organizację ponad 4 tys. ludności polskiego pochodzenia, w tym za masowy mord w [[Egzekucje w fordońskiej „Dolinie Śmierci”|„Dolinie Śmierci”]] w [[Fordon (Bydgoszcz)|Bydgoszczy-Fordonie]], które Niemcy przeprowadzili w ramach [[Intelligenzaktion na Pomorzu]]. Był on osobiście odpowiedzialny za [[Masowe morderstwo|masowe morderstwa]] na Polakach, w których brał udział osobiście rozstrzeliwując aresztowanych. W swoim raporcie do [[Kurt Daluege|Kurta Daluege]] z 7 października 1939 doniósł, że dowodzone przez niego jednostki Selbstschutzu aresztowały 17 667 ludzi i zlikwidowały 4 247 Polaków do 5 października 1939. W tym czasie mieszkał w Bydgoszczy w wilii przy ul. Wyspiańskiego<ref name = "GWB"/>. W połowie 1940 przeniesiony został do sztabu [[Friedrich Wilhelm Krüger|Krügera]], wyższego dowódcy SS i Policji w GG{{r|Okupacja i ruch oporu w Dzienniku}}.
+Od 1911 do 1918 służył w korpusie kadetów Pruskiej marynarki, następnie należał on do [[Freikorps]]u i [[Stahlhelm (organizacja paramilitarna)|Stalhelmu]], by ostatecznie związać się z [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] i [[Schutzstaffel|SS]]. W tej formacji przez pewien czas pełnił funkcję adiutanta [[Heinrich Himmler|Himmlera]]. W 1939 był organizatorem dywersji niemieckiej na Pomorzu, m.in. w [[Bydgoszcz]]y (3 września 1939 - 20 listopada 1939). W okresie tym dowodził [[Volksdeutscher Selbstschutz|Selbstschutzem]] na całym Pomorzu, a później w okręgu [[Gdańsk-Prusy Zachodnie]]. Był odpowiedzialny za wymordowanie przez tę organizację ponad 4 tys. ludności polskiego pochodzenia, w tym za masowy mord w [[Egzekucje w fordońskiej „Dolinie Śmierci”|„Dolinie Śmierci”]] w [[Fordon (Bydgoszcz)|Bydgoszczy-Fordonie]], które Niemcy przeprowadzili w ramach [[Intelligenzaktion na Pomorzu]]. Był on osobiście odpowiedzialny za [[Masowe morderstwo|masowe morderstwa]] na Polakach, w których brał udział osobiście rozstrzeliwując aresztowanych. W swoim raporcie do [[Kurt Daluege|Kurta Daluege]] z 7 października 1939 doniósł, że dowodzone przez niego jednostki Selbstschutzu aresztowały 17 667 ludzi i zlikwidowały 4 247 Polaków do 5 października 1939. W tym czasie mieszkał w Bydgoszczy w wilii przy ul. Wyspiańskiego<ref name = "GWB"/>. W połowie 1940 przeniesiony został do sztabu [[Friedrich Wilhelm Krüger|Krügera]], wyższego dowódcy SS i Policji w GG{{r|Okupacja i ruch oporu w Dzienniku}}.
 == Okres powojenny ==