Przejdź do zawartości

Uboże: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
str.
Linia 1: Linia 1:
'''Uboże''', '''ubożę''', w l.mn. często '''uboża''', '''ubożęta''', '''bożęta''' – postać z wierzeń staropolskich, opiekuńczy duch domowy, zapewniający dostatek, często wywodzony od dusz zmarłych przodków. Jego postać pojawia się w literaturze w [[XV wiek|XV]] i [[XVI wiek]]u, później zaś zanika. Odpowiednikiem ubożąt na [[Ruś|Rusi]] był [[domowik]].
'''Uboże''', '''ubożę''', w l.mn. często '''uboża''', '''ubożęta''', '''bożęta''' – postać z wierzeń staropolskich, opiekuńczy duch domowy, zapewniający dostatek, często wywodzony od dusz zmarłych przodków. Jego postać pojawia się w literaturze w [[XV wiek|XV]] i [[XVI wiek]]u, później zaś zanika. Odpowiednikiem ubożąt na [[Ruś|Rusi]] był [[domowik]].


Zgodnie z fragmentem XV-wiecznego kazania ubożęciu zostawiano resztki z obiadu, zwłaszcza w [[czwartek]]. Etymologia słowa uboże pochodzi od rdzenia ''bog-'', oznaczającego "łaska, bogactwo". Wywodzenie terminu ''uboże'' od słowa "ubogi" jest błędne, gdyż zaprzecza funkcji demona, którego zadaniem było zapewnienie domowi dostatku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Szyjewski| imię = Andrzej| autor link = | tytuł = Religia Słowian| wydawca = Wydawnictwo WAM| miejsce = Kraków | rok = 2003| strony = | isbn = 83-7318-205-5 }}</ref>.
Zgodnie z fragmentem XV-wiecznego kazania ubożęciu zostawiano resztki z obiadu, zwłaszcza w [[czwartek]]. Etymologia słowa uboże pochodzi od rdzenia ''bog-'', oznaczającego "łaska, bogactwo". Wywodzenie terminu ''uboże'' od słowa "ubogi" jest błędne, gdyż zaprzecza funkcji demona, którego zadaniem było zapewnienie domowi dostatku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Szyjewski| imię = Andrzej| autor link = | tytuł = Religia Słowian| wydawca = Wydawnictwo WAM| miejsce = Kraków | rok = 2003| strony = 186| isbn = 83-7318-205-5 }}</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 14:38, 24 sty 2010

Uboże, ubożę, w l.mn. często uboża, ubożęta, bożęta – postać z wierzeń staropolskich, opiekuńczy duch domowy, zapewniający dostatek, często wywodzony od dusz zmarłych przodków. Jego postać pojawia się w literaturze w XV i XVI wieku, później zaś zanika. Odpowiednikiem ubożąt na Rusi był domowik.

Zgodnie z fragmentem XV-wiecznego kazania ubożęciu zostawiano resztki z obiadu, zwłaszcza w czwartek. Etymologia słowa uboże pochodzi od rdzenia bog-, oznaczającego "łaska, bogactwo". Wywodzenie terminu uboże od słowa "ubogi" jest błędne, gdyż zaprzecza funkcji demona, którego zadaniem było zapewnienie domowi dostatku[1].

  1. Andrzej Szyjewski: Religia Słowian. Kraków: Wydawnictwo WAM, 2003, s. 186. ISBN 83-7318-205-5.

Bibliografia

  • Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich - leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005. ISBN 83-89375-40-0.
  • Jerzy Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007. ISBN 978-83-7301-973-7.

Zobacz też