Przejdź do zawartości

Karol Orleański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AlleborgoBot (dyskusja | edycje)
m robot poprawia: it:Carlo, duca d'Orléans
Meles (dyskusja | edycje)
usunąłem błędy
Linia 2: Linia 2:


==Życie==
==Życie==
Syn [[Ludwik Orleański|Ludwika Orleańskiego]] i Valentiny Visconti. Dorastał w [[Blois]] na dworze. Był świadkiem zabójstwa swojego ojca; zamordowanego przez ludzi [[Jan bez Trwogi|Jana bez Trwogi]], przywódcy stronnictwa [[Armagnac]]. W [[1415]] roku został ranny podczas bitwy o [[Azincourt]] i uciekł do [[Anglia|Anglii]] gdzie pozostał przez 25 lat. Przeżycia wojenne zainspirowały go napisania licznych [[poemat|poematów]] na temat nieszczęścia ojczyzny i pochwały pokoju. Powrócił do [[Francja|Francji]] w 1440. Zamieszkał w swojej posiadłości w [[Blois]], gdzie studiował [[filozofia|filozofię]] [[Epikureizm|epikureizmu]]. Około roku [[1464]] stan jego zdrowia się pogorszył i zmarł w [[1465]], w [[Amboise]].
Syn [[Ludwik Orleański|Ludwika Orleańskiego]] i Walentyny z domu Visconti. Dorastał w [[Blois]] na dworze. Był świadkiem zabójstwa swojego ojca; zamordowanego przez ludzi [[Jan bez Trwogi|Jana bez Trwogi]], księcia [[Burgundia|Burgundii]]. W [[1415]] roku został ranny podczas bitwy pod [[Azincourt]], wzięty do niewoli i wywieziony do [[Anglia|Anglii]] gdzie pozostał jako zakładnik przez 25 lat. Przeżycia wojenne zainspirowały go napisania licznych [[poemat|poematów]] na temat nieszczęścia ojczyzny i pochwały pokoju. Powrócił do [[Francja|Francji]] w 1440. Zamieszkał w swojej posiadłości w [[Blois]], gdzie studiował [[filozofia|filozofię]] [[Epikureizm|epikureizmu]]. Około roku [[1464]] stan jego zdrowia się pogorszył i zmarł w [[1465]] w [[Amboise]].


Karol był żonaty trzykrotnie. Jego pierwszą żoną była [[Izabela de Valois|Izabela de Valois]] (córka króla [[Francja|Francji]] - [[Karol VI Szalony|Karola VI Szalonego]], i wdowa po królu [[Anglia|Anglii]] - [[Ryszard II|Ryszardzie II]]), ich ślub miał miejsce w [[1406]], w [[Compiegne]]. Isabella zmarła w połogu, a ich córka - ''Jeanne'' ([[1409]], [[Blois]] – [[1432]], [[Angers]]) w [[1424]] poślubiła Jana II d'Alençon.
Karol był żonaty trzykrotnie. Jego pierwszą żoną była [[Izabela de Valois|Izabela de Valois]] (córka króla [[Francja|Francji]] - [[Karol VI Szalony|Karola VI Szalonego]], i wdowa po królu [[Anglia|Anglii]] - [[Ryszard II|Ryszardzie II]]), ich ślub miał miejsce w [[1406]], w [[Compiegne]]. Isabella zmarła w połogu, a ich córka - ''Joanna'' ([[1409]], [[Blois]] – [[1432]], [[Angers]]) w [[1424]] poślubiła Jana II d'Alençon.


W [[1410]] Karol poślubił Bonnę d'Armagnac (córkę Bernarda VII, hrabiego [[Armagnac]]). Bonna zmarła zanim Karol powrócił z niewoli. W [[1440]], po powrocie z niewoli, Karol poślubił wreszcie Marię z Kleves, w [[St. Omer]] (córkę Adolfa I, księcia Kleves). Para miała 3 dzieci:
W [[1410]] Karol poślubił Bonnę d'Armagnac (córkę Bernarda VII, hrabiego [[Armagnac]]). Bonna zmarła, zanim Karol powrócił z niewoli. W [[1440]], po powrocie z niewoli, Karol poślubił wreszcie Marię z Kleve, w [[St. Omer]], (córkę Adolfa I, księcia Kleve). Para miała 3 dzieci:
*''Marię Orleańską'' ([[1457]]–[[1493]]), od [[1476]] żonę Jana de Foix, hrabiego [[Étampes]], matkę królowej [[Germaine de Foix]],
*''Marię Orleańską'' ([[1457]]–[[1493]]), od [[1476]] żonę Jana de Foix, hrabiego [[Étampes]], matkę królowej [[Germaine de Foix]],
*[[Ludwik XII Walezjusz|Ludwika XII]]'', przyszłego króla Francji ([[1462]]–[[1515]]),
*[[Ludwik XII Walezjusz|Ludwika XII]]'', przyszłego króla Francji ([[1462]]–[[1515]]),
*''Annę Orleańską'' ([[1464]]–[[1491]]), przełożoną w zakonach w [[Fontevraud-l'Abbaye|Fontevrault]] i [[Poitiers]].
*''Annę Orleańską'' ([[1464]]–[[1491]]), przełożoną klasztorów w [[Fontevraud-l'Abbaye|Fontevrault]] i [[Poitiers]].


==Twórczość==
==Twórczość==

Wersja z 16:10, 4 lut 2008

Charles d'Orléans (ur. 1394, zm. 1465) - wybitny twórca francuskiego średniowiecza. Autor wielu pieśni i ballad (m.in. A sa Dame, En regardant vers le pays de France, Encore est vive la souris)

Życie

Syn Ludwika Orleańskiego i Walentyny z domu Visconti. Dorastał w Blois na dworze. Był świadkiem zabójstwa swojego ojca; zamordowanego przez ludzi Jana bez Trwogi, księcia Burgundii. W 1415 roku został ranny podczas bitwy pod Azincourt, wzięty do niewoli i wywieziony do Anglii gdzie pozostał jako zakładnik przez 25 lat. Przeżycia wojenne zainspirowały go napisania licznych poematów na temat nieszczęścia ojczyzny i pochwały pokoju. Powrócił do Francji w 1440. Zamieszkał w swojej posiadłości w Blois, gdzie studiował filozofię epikureizmu. Około roku 1464 stan jego zdrowia się pogorszył i zmarł w 1465 w Amboise.

Karol był żonaty trzykrotnie. Jego pierwszą żoną była Izabela de Valois (córka króla Francji - Karola VI Szalonego, i wdowa po królu Anglii - Ryszardzie II), ich ślub miał miejsce w 1406, w Compiegne. Isabella zmarła w połogu, a ich córka - Joanna (1409, Blois1432, Angers) w 1424 poślubiła Jana II d'Alençon.

W 1410 Karol poślubił Bonnę d'Armagnac (córkę Bernarda VII, hrabiego Armagnac). Bonna zmarła, zanim Karol powrócił z niewoli. W 1440, po powrocie z niewoli, Karol poślubił wreszcie Marię z Kleve, w St. Omer, (córkę Adolfa I, księcia Kleve). Para miała 3 dzieci:

Twórczość

Jego poezja skupia się głównie na dziełach krótkich takich jak ballady czy pieśni których głównym motywem jest najczęściej życie dworskie (czasami są to utwory o charakterze komicznym). Pod koniec życia skupił się jednak na utworach wychwalających mądrość i filozofię, o lekko sceptycznym zabarwieniu. Podczas pobytu w Anglii jego utwory były bardziej melancholiczne

Najważniejsze dzieła

  • Livre contre tout péché
  • La Retenue d'Amours
  • Songe en complainte
  • Départie d'Amour
  • A sa Dame
  • En regardant vers le pays de France"
  • Le printemps"

Bibliografia

"Moyen Age: Les grands auteurs francais du programme"- André Lagarde, Laurent Michard. wyd. Bordas 1970

Szablon:Władca-Orlean