Skąpiec (film)

{{{tytuł}}}

Język	francuski
Reżyseria	Jean Girault Louis de Funes
Scenariusz	Jean Girault
Muzyka	Jean Bizet

{{Film infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | przychody brutto = | opis grafiki = | kontynuacja = | rok produkcji = | kraj produkcji = | wikicytaty = | www = | alt grafiki = | poprzednik = | data premiery = | główne role = | gatunek = | commons = | wytwórnia = | oryginalny tytuł = | czas trwania = | tytuł = Nieznane pola: "czas_trwania", "data_premiery", "role", "atelier", "oryginalny_tytuł", "imdb_id", "gatunek_filmu", "od_lat", "kraj_produkcji", "image" oraz "tytuł_filmu".

Skąpiec — francuska komedia kostiumowa z 1980 z udziałem Louisa de Funes. Oparta na sztuce Moliera pod tym samym tytułem.

Film jest oparty na komedii Moliera Skąpiec ( L'Avare ou l'École du mensonge) wystawionej w 1668 na dworze Ludwika XIV. Ekranizacja sztuki Moliera poruszyła francuską krytykę, która zarzucała filmowi zbyt dalekie odejście od oryginału. Oto kilka ówczesnych komentarzy prasowych: "W Skąpcu nie ma całego Moliera, lecz cały Skąpiec jest w filmie Louisa de Funesa", "Skąpiec na modłę de Funesa odmładza Moliera, nie zdradzając go". Aktor Michel Galabru: "de Funes to nie Molier, ale to de Funes i to już jest nieźle".

Obsada

• Louis de Funès : Harpagon, skąpy ojciec
• Frank David : Kleant, syn Harpagona
• Hervé Bellon : Walery, ukochany Elizy
• Michel Galabru : mistrz Jakub, kucharz
• Claire Dupray : Eliza, córka Harpagona
• Claude Gensac : Frozyna
• Anne Caudry : Marianna, ukochana Kleanta
• Bernard Menez : Flèche, służący Kleanta
• Georges Audoubert : Anzelm / Don Tomasz d'Alburcie
• Henri Génès : komisarz, sędzia
• Guy Grosso : Brindavoine, służący Harpagona
• Michel Modo : Merluche, służący Harpagona
• Max Montavon : mistrz Simon, lichwiarz
• Micheline Bourday : pani Claude, służąca
• Madeleine Barbulée : matka Marianny

Fabuła

Akcja filmu rozgrywa się w XVII- wiecznej Francji. Bogaty i chciwy Harpagon (Louis de Funes) jest chorobliwie skąpym człowiekiem. Liczy każdy grosz i żałuje pieniędzy nie tylko na kościelna tacę, ale także na wychowanie własnych dzieci, córki Elizy i syna Kleanta. Oszczędności całego życia, zakopane w domowym ogrodzie, przed szabrownikami strzegą metalowe sidła i on sam z lunetą w ręku.

Pewnego dnia w domu mieszczucha zjawia się podróżnik Walery, który zakochuje się w jego córce. Również syna dosięga strzała amora, gdyż urzeka go Marianna, biedna dziewczyna mieszkająca ze schorowaną matką. Dzieci, by nie sprowadzić na siebie gniewu ojca, muszą ukrywać swą miłość w tajemnicy.

Tymczasem Harpagon nie przejmując się ich zdaniem, postanawia pomnożyć swój majątek dzięki bogatemu ożenkowi i intratnym mariażom swoich dzieci. Córkę postanawia wydać za mąż za bogatego, acz starego pana Anzelma, który jest gotów poślubić ją bez posagu! Synowi już szykuje pewną bogatą wdówkę... Zaś sam, 70-letni starzec, postanawia związać się z Marianną, w której kocha się syn.

Pewny jeszcze w swoje możliwości, rolę swatki powierza znanej kobiecie, Frozynie (Claude Gensac)i również przez nią ustala szczegóły posagu młodej panny. Poczynaniom ojca przyglądają się z niedowierzaniem i oburzeniem dzieci. By ratować swoją miłość i odwieść ojca od małżeńskich planów, wspólnie obmyślają podstępny plan. Tymczasem chciwy skąpiec już wydaje dyspozycje służbie, nie mogąc doczekać się ceremonii zaręczyn. Gdy wkrótce okazuje się, że z ogrodu znika zakopana skrzynia dukatów, Harpagon wpada w szał.

Linki zewnętrzne

• Skąpiec w bazie Filmweb
• Zdjęcia z filmu w Erreurs de films