Przejdź do zawartości

Jorgos Seferis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
RibotBOT (dyskusja | edycje)
m r2.6.5) (robot poprawia: lv:Jorgis Seferis
WikitanvirBot (dyskusja | edycje)
m r2.7.1) (robot dodaje: mrj:Сеферис, Йоргос
Linia 66: Linia 66:
[[no:Giorgos Seferis]]
[[no:Giorgos Seferis]]
[[oc:Giorgos Seferis]]
[[oc:Giorgos Seferis]]
[[mrj:Сеферис, Йоргос]]
[[pnb:گیورگوس سفریز]]
[[pnb:گیورگوس سفریز]]
[[pt:Giórgos Seféris]]
[[pt:Giórgos Seféris]]

Wersja z 01:47, 22 sty 2011

Jorgos Seferis (ur. 13 marca 1900 w Smyrnie (obecnie Izmir), zm. 20 września 1971 w Atenach) – poeta i eseista grecki. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1963.

Życie

Naprawdę nazywał się Jorgos Seferiadis, dzieciństwo spędził w Turcji, zadebiutował w 1914 roku. Gdy wybuchła I wojna światowa wraz z rodziną przeniósł sę do Grecji. W 1917 roku ukończył Gimnazjum Klasyczne w Atenach by w tym samym roku przenieść się do Francji, gdzie jego ojciec pracował jako prawnik. w Paryżu, gdzie studiował literaturę i prawo, pozostał do 1924 roku, kiedy wyjechał do Anglii, aby szlifować język angielski. W 1925 roku powrócił do Aten, dwa lata później rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Grecji. W 1928 roku wydał pod prawdziwym nazwiskiem przekład esejów Paula Valerego Wieczór z panem Teste. W maju 1931 roku już pod pseudonimem "Seferis" opublikował zbiór poezji Zwrot, wtedy też wyjechał na misję dyplomatyczną do Londynu. Pozostał tam do 1934 roku, kiedy ponownie wrócił do Aten. W 1932 roku ukazał się zbiór poetycki Cysterna zadedykowany Jorgosowi Apostolidisowi. w 1933 roku ojciec poety, Stelios został wybrany dziekanem Uniwersytetu Ateńskiego. W kwietniu 1941 roku ożenił się z Marią Zanu, w maju tego samego roku udał się na emigracje do Egiptu wraz z greckim rządem. W sierpniu dostał się do Luksemburga i do Pretorii, gdzie pracował w Ambasadzie Republiki Grecji do 1942 roku. Prawie całe życie podróżował, początkowo jako attache, później jako ambasador służył w wielu greckich placówkach zagranicznych. Poza granicami Grecji uzyskał sławę w 1963 roku, kiedy jako pierwszy Grek został uhonorowany Literacką Nagrodą Nobla. Konsekwentnie krytykował dyktaturę. Po śmierci (1971) ukazały się jego dzienniki.

Twórczość

Poezję Seferisa określa się jako pesymistyczną i melancholijną. Jest to poezja trudna w lekturze, naszpikowana symbolami, które trudno rozszyfrować, przeznaczona dla elitarnego kręgu odbiorców. Podstawowe tematy, które porusza Seferis to grecka kultura historia, tęsknota za straconą ojczyzną oraz doświadczenia emigranta po Katastrofie Małoazjatyckiej.