Querelle: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
m r2.5.2) (Robot dodał uk:Querelle (фільм) |
||
Linia 97: | Linia 97: | ||
[[ru:Керель]] |
[[ru:Керель]] |
||
[[fi:Querelle]] |
[[fi:Querelle]] |
||
[[uk:Querelle (фільм)]] |
|||
[[zh:霧港水手]] |
[[zh:霧港水手]] |
Wersja z 17:51, 16 lut 2012
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
31 sierpnia 1982 r. |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
108 min. |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Rainer Werner Fassbinder, |
Główne role |
Brad Davis, |
Muzyka | |
Zdjęcia |
Xaver Schwarzenberger, |
Scenografia |
Rolf Zehetbauer, |
Kostiumy |
Barbara Baum, |
Montaż |
Rainer Werner Fassbinder, |
Produkcja |
Dieter Schidor, |
Wytwórnia |
Gaumont S.A., |
Szablon:PortalSzablon:Portal Querelle (niem. Querelle – Ein Pakt mit dem Teufel) – niemiecko-francuski dramat filmowy w reżyserii Rainera Wernera Fassbindera z 1982 roku, zrealizowany na podstawie książki Jeana Geneta Querelle z Brestu (1953). Projekt miał swoją premierę podczas 39. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji w sierpniu 1982.
Film był przedmiotem wielu kontrowersji ze względu na nieskrępowany i prowokacyjny obraz homoseksualizmu, seksu i przestępczości. Projekt był ostatnim filmem reżyserowanym przez Fassbindera; twórca zadedykował go zmarłemu byłemu partnerowi, aktorowi El Hediemu ben Salemowi.
Opis fabuły
Młody, przystojny marynarz Querelle po przybyciu do portowego Brestu morduje handlarza narkotyków. Równolegle morderstwa w porcie dopuszcza się także Gil − turecki murarz. Wkrótce bohaterów połączy zbrodnia, przyjaźń i miłość. Istotny jest także wątek tawerny znajdującej się przy porcie. W barze tym Querelle poznaje Nono, który wkrótce staje się jego specyficznym kochankiem. Mimo to, Querelle wypiera z siebie deklarację homoseksualnych skłonności. Poczynaniom bohatera przygląda się jego kapitan, porucznik Seblon − bez reszty zakochany w marynarzu.
Obsada
- Brad Davis − Querelle
- Franco Nero − porucznik Seblon
- Hanno Pöschl − Robert/Gilbert "Gil" Turko
- Jeanne Moreau − Lysiane
- Günther Kaufmann − Nono
- Burkhard Driest − Mario
- Laurent Malet − Roger Bataille
- Roger Fritz − Marcellin
- Dieter Schidor − Vic Rivette
- Neil Bell − Theo
- Natja Brunckhorst − Paulette
Produkcja
Zdjęcia do filmu kręcono w CCC-Atelier w Spandau, dzielnicy Berlina. Budżet Querelle wynosił cztery miliony czterysta marek niemieckich.
Rainer Werner Fassbinder nadał filmowi cechy groteskowej niepowtarzalności, podkreślając sztuczność wykonanych na wzór teatralnej scenografii plenerów oraz każąc aktorom grać w sposób monotonny i nienaturalny.[1] Całość nakręcił w konwencji melodramatycznej.
Wydanie filmu
31 sierpnia 1982 w trakcie 39. z kolei Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, kilka miesięcy po śmierci reżysera, nastąpiła ogólnoświatowa premiera filmu. Prezentacja odbyła się w atmosferze skandalu i niezrozumienia dzieła. Wkrótce potem film zaprezentowano widzom Festiwalu Filmowego w Montrealu. Następnie przypadły premiery Querelle w krajach rodzimych − wrześniem film trafił do kin w Niemczech i we Francji, a miesiąc później film stał się częścią Chicago International Film Festival, będąc po raz pierwszy zaprezentowanym w Stanach Zjednoczonych. W drugiej połowie lutego 1983 wyświetlono dramat podczas prestiżowego Berlinale, a w kwietniu tego roku miała miejsce ekskluzywna premiera filmu w Nowym Jorku. W ciągu kolejnych paru lat film spotkał się ze światową dystrybucją.[2][1]
Polska premiera kultowego już obrazu miała miejsce podczas festiwalu Era Nowe Horyzonty w Cieszynie w 2005. 30 lipca film wyświetlono w ramach cyklu "Retrospektywa: Raine Werner Fassbinder", który stanowił przegląd projektów tego właśnie reżysera.[2][1][3] 18 października 2009 obraz był prezentowany w Polsce po raz drugi, podczas przeglądu filmowego "O miłości między innymi", organizowanego przez Instytut Goethego i Kino Pod Baranami w Krakowie.[4][5]
Opinie
Querelle został pozytywnie oceniony przez krytyków filmowych.
Dziennikarz współpracujący z serwisem eyeforfilm.co.uk uznał, że Querelle "to znacznie więcej niż tylko film kultowy wśród gejowskich odbiorców". Recenzent zwrócił uwagę na reżyserię Fassbindera, który stylistykę dzieła przedkładał nad zawartość fabularną, a także na podjęte tematy: feminizm oraz eksplorowanie seksualności postaci, a nie tylko ich orientacji. Chwaląc stronę techniczną oraz dialogi, opiniodawca napisał: "W ciągu kilku minut od rozpoczęcia Querelle, jesteśmy wciągnięci w świat niebanalnego wizualnego i fonetycznego bogactwa."[6]
Z aprobatą nie spotkała się muzyka filmowa Peera Rabena. To za sciężkę dźwiękową obraz zebrał trzy nominacje do antynagród Złotych Malin w kategoriach najgorsza muzyka oraz najgorsza piosenka (za "Each Man Kills the Thing He Loves" i "Young and Joyful Bandit" wykonywanych w filmie przez Jeanne Moreau).
Źródła
Linki zewnętrzne
- Querelle na oficjalnej stronie internetowej reżysera (ang.)
- Querelle w bazie IMDb (ang.)
- Querelle w bazie Filmweb
- ↑ a b c ""5. Festiwal Filmowy ERA NOWE HORYZONTY. Querelle". cieszyn2005.eranowehoryzonty.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ a b "Release dates for Querelle (1982)". Internet Movie Database (IMDb). (ang.) [dostęp 2012-01-26]
- ↑ "5. Festiwal Filmowy ERA NOWE HORYZONTY. Program filmowy. Szczegółowa lista cykli i filmów". cieszyn2005.eranowehoryzonty.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ "Kino Pod Baranami: 2. Festiwal O MIŁOŚCI MIĘDZY INNYMI". kinopodbaranami.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ "Kino Pod Baranami: Querelle". kinopodbaranami.pl. [dostęp 2012-01-26]
- ↑ "Querelle Movie Review (1982) review by Eye for Film". eyeforfilm.co.uk. (ang.) [dostęp 2012-01-26]