Chloropikryna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linków do związków chemicznych (WP:ZDBOT) |
DarafshBot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (Robot dodał fa:کلروپیکرین |
||
Linia 102: | Linia 102: | ||
[[el:Χλωροπικρίνη]] |
[[el:Χλωροπικρίνη]] |
||
[[en:Chloropicrin]] |
[[en:Chloropicrin]] |
||
[[fa:کلروپیکرین]] |
|||
[[fr:Chloropicrine]] |
[[fr:Chloropicrine]] |
||
[[it:Cloropicrina]] |
[[it:Cloropicrina]] |
Wersja z 07:22, 15 kwi 2012
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
CCl3NO2 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
164,38 g/mol | ||||||||||||||||
Wygląd |
bezbarwna ciecz | ||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||
PubChem |
{{{nazwa}}}, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: (ang.). | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Chloropikryna – organiczny związek chemiczny stosowany niegdyś jako bojowy środek trujący z grupy drażniących. Otrzymany w 1848 roku przez Johna Stenhousa, obecnie używany jako nematocyd oraz fumigycyd[1][2].
Właściwości chemiczne
Chloropikryna jest praktycznie nierozpuszczalna w wodzie, lepiej w rozpuszczalnikach organicznych i wielu bojowych środkach trujących (iperyty, fosgen, difosgen, fosforoorganiczne bojowe środki trujące). Jest substancją trwałą chemicznie. Hydrolizuje tylko w środowisku zasadowym przy podwyższonej temperaturze. Właściwymi dla chloropikryny odkażalnikami są roztwory alkoholanów, i siarczków metali alkalicznych. W temperaturach powyżej 400 °C rozkłada się z wydzieleniem fosgenu.
Działanie toksyczne
Pary chloropikryny silnie drażnią błony śluzowe oczu i dróg oddechowych wywołując łzawienie, kichanie i kaszel (przy stężaniach od 0,002 mg/dm³. Działa dusząco (z objawami w postaci bólu w okolicy żołądka, wymiotów, obrzęku płuc i utraty przytomności) przy stężeniach powyżej 0,1 mg/dm³. W stanie ciekłym powoduje oparzenia skóry. Inhalacyjna dawka śmiertelna wynosi dla chloropikryny 20000 mg·min·m-3.
Zastosowania
Chloropikrynę stosuje się do oceny sprawności technicznej środków ochrony dróg oddechowych.
- ↑ FACTSHEET CHLOROPICRIN – WorkCover. [dostęp 2009-10-05]. [martwy link]
- ↑ Chemical warfare – Google Books. [dostęp 2009-10-05].
Bibliografia
- 1000 słów o chemii i broni chemicznej : praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07396-1.
- NetTAX – Dziennik Ustaw, Monitor Polski, Dzienniki Urzędowe. [dostęp 2009-10-05].