Jorgos Seferis: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Luckas-bot (dyskusja | edycje) m r2.7.1) (Robot dodał hy:Յորգոս Սեֆերիս |
m r2.7.2) (Robot poprawił lv:Jorgs Seferis |
||
Linia 63: | Linia 63: | ||
[[mrj:Сеферис, Йоргос]] |
[[mrj:Сеферис, Йоргос]] |
||
[[la:Georgius Sepheres]] |
[[la:Georgius Sepheres]] |
||
[[lv: |
[[lv:Jorgs Seferis]] |
||
[[hu:Jorgosz Szeferisz]] |
[[hu:Jorgosz Szeferisz]] |
||
[[nl:George Seferis]] |
[[nl:George Seferis]] |
Wersja z 21:37, 6 cze 2012
Jorgos Seferis (ur. 13 marca 1900 w Smyrnie (obecnie Izmir), zm. 20 września 1971 w Atenach) – poeta i eseista grecki. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1963.
Życie
Naprawdę nazywał się Jorgos Seferiadis, dzieciństwo spędził w Turcji, zadebiutował w 1914 roku. Gdy wybuchła I wojna światowa wraz z rodziną przeniósł się do Grecji. W 1917 roku ukończył Gimnazjum Klasyczne w Atenach by w tym samym roku przenieść się do Francji, gdzie jego ojciec pracował jako prawnik. w Paryżu, gdzie studiował literaturę i prawo, pozostał do 1924 roku, kiedy wyjechał do Anglii, aby szlifować język angielski. W 1925 roku powrócił do Aten, dwa lata później rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Grecji. W 1928 roku wydał pod prawdziwym nazwiskiem przekład esejów Paula Valerego Wieczór z panem Teste. W maju 1931 roku już pod pseudonimem "Seferis" opublikował zbiór poezji Zwrot, wtedy też wyjechał na misję dyplomatyczną do Londynu. Pozostał tam do 1934 roku, kiedy ponownie wrócił do Aten. W 1932 roku ukazał się zbiór poetycki Cysterna zadedykowany Jorgosowi Apostolidisowi. w 1933 roku ojciec poety, Stelios został wybrany dziekanem Uniwersytetu Ateńskiego. W kwietniu 1941 roku ożenił się z Marią Zanu, w maju tego samego roku udał się na emigracje do Egiptu wraz z greckim rządem. W sierpniu dostał się do Luksemburga i do Pretorii, gdzie pracował w Ambasadzie Republiki Grecji do 1942 roku. Prawie całe życie podróżował, początkowo jako attaché, później jako ambasador służył w wielu greckich placówkach zagranicznych. Poza granicami Grecji uzyskał sławę w 1963 roku, kiedy jako pierwszy Grek został uhonorowany Literacką Nagrodą Nobla. Konsekwentnie krytykował dyktaturę. Po śmierci (1971) ukazały się jego dzienniki.
Twórczość
Poezję Seferisa określa się jako pesymistyczną i melancholijną. Jest to poezja trudna w lekturze, naszpikowana symbolami, które trudno rozszyfrować, przeznaczona dla elitarnego kręgu odbiorców. Podstawowe tematy, które porusza Seferis to grecka kultura historia, tęsknota za straconą ojczyzną oraz doświadczenia emigranta po Katastrofie Małoazjatyckiej.
- 1931 Zwrot
- 1932 Cysterna
- 1936 Legenda
- 1940 Zeszyt do ćwiczeń 1928-1937
- 1940 Dziennik okrętowy I
- 1944 Dziennik okrętowy II
- 1947 Drozd
- 1966 Trzy poematy ezoteryczne
- 1975-1978 Dni