BIND: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Software infobox |
{{Software infobox |
||
| nazwa = BIND |
| nazwa = BIND |
||
| rodzaj = Serwer [[DNS]] |
| rodzaj = Serwer [[Domain Name System|DNS]] |
||
| logo = |
| logo = |
||
| wielkość_loga = |
| wielkość_loga = |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
| wersja = 9.9.1 – {{Data wydania|2012|06|01}} |
| wersja = 9.9.1 – {{Data wydania|2012|06|01}} |
||
| wersja testowa = 10-devel-20120517 – {{Data wydania|2012|05|17}} |
| wersja testowa = 10-devel-20120517 – {{Data wydania|2012|05|17}} |
||
| licencja = [[Licencja BSD |
| licencja = [[Licencja BSD|BSD]] |
||
| wikibooks = |
| wikibooks = |
||
| commons = |
| commons = |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
}} |
}} |
||
'''BIND''' (''Berkeley Internet Name Domain'', poprzednio: ''Berkeley Internet Name Daemon'') jest popularnym [[Serwer internetowy|serwerem]] ([[ |
'''BIND''' (''Berkeley Internet Name Domain'', poprzednio: ''Berkeley Internet Name Daemon'') jest popularnym [[Serwer internetowy|serwerem]] ([[Demon (informatyka)|demonem]]) [[Domain Name System|DNS]]. Został on stworzony przez [[Paul Vixie|Paula Vixie]] w roku [[1988]] podczas jego pracy w [[Digital Equipment Corporation|DEC]]. BIND jest jednym z najpopularniejszych serwerów DNS wykorzystywanym w systemach [[Linux]] i [[Unix]]. BIND stanowi ważny składnik zapewniający poprawne działanie systemu nazw w [[Internet|Internecie]]. Wielu użytkowników globalnej sieci bezwiednie korzysta z serwera BIND, kiedy ich [[Przeglądarka internetowa|przeglądarka WWW]] odpytuje go o [[adres IP]] komputera udostępniającego interesującą ich [[strona internetowa|stronę]]. |
||
==Historia== |
==Historia== |
||
Wersja BIND 9 została napisana w 2000, aby rozwiązać część problemów poprzednich wydań tego programu. Zapewniono obsługę rozszerzeń bezpieczeństwa ([[język angielski|ang.]] ''DNS Security Extensions'' RFC 2535), dodano obsługę rekordów TSIG ([[uwierzytelnianie]] [[ |
Wersja BIND 9 została napisana w 2000, aby rozwiązać część problemów poprzednich wydań tego programu. Zapewniono obsługę rozszerzeń bezpieczeństwa ([[język angielski|ang.]] ''DNS Security Extensions'' RFC 2535), dodano obsługę rekordów TSIG ([[uwierzytelnianie]] [[Kryptologia|kryptograficzne]] RFC 2845), powiadomień DNS, nsupdate (ułatwiona aktualizacja rekordów DNS), [[IPv6]], czyszczenie rekordów rndc (ang. ''rndc flush''), widoków, pracy wieloprocesorowej oraz poprawiono poziom przenośności kodu między różnymi platformami. |
||
BIND był rozwijany od wczesnych [[Lata 80. XX wieku|lat 80. XX wieku]] w ramach projektów [[DARPA]]. W połowie dekady pracę nad serwerem przejęła korporacja DEC. Jednym z jej pracowników biorących udział w projektowaniu BIND-a był Paul Vixie, który kontynuował swoją pracę po opuszczeniu tej firmy. Potem stał się jednym z założycieli ISC (ang. ''Internet Software Consortium''), organizacji zarządzającej standardami Internetu, która przejęła prace nad dalszym rozwojem BIND-a. BIND 9 powstał podczas realizacji kilku komercyjnych oraz wojskowych projektów. Firmy wykorzystujące Uniksa chciały zapewnić, aby BIND był ciągle konkurencyjny względem serwerów DNS sprzedawanych przez [[Microsoft]]. Rozwój protokołu DNSSEC był wspierany przez wojsko [[Stany Zjednoczone|USA]], które chciało zwiększyć bezpieczeństwo systemu nazw. |
BIND był rozwijany od wczesnych [[Lata 80. XX wieku|lat 80. XX wieku]] w ramach projektów [[Defense Advanced Research Projects Agency|DARPA]]. W połowie dekady pracę nad serwerem przejęła korporacja DEC. Jednym z jej pracowników biorących udział w projektowaniu BIND-a był Paul Vixie, który kontynuował swoją pracę po opuszczeniu tej firmy. Potem stał się jednym z założycieli ISC (ang. ''Internet Software Consortium''), organizacji zarządzającej standardami Internetu, która przejęła prace nad dalszym rozwojem BIND-a. BIND 9 powstał podczas realizacji kilku komercyjnych oraz wojskowych projektów. Firmy wykorzystujące Uniksa chciały zapewnić, aby BIND był ciągle konkurencyjny względem serwerów DNS sprzedawanych przez [[Microsoft]]. Rozwój protokołu DNSSEC był wspierany przez wojsko [[Stany Zjednoczone|USA]], które chciało zwiększyć bezpieczeństwo systemu nazw. |
||
BIND powstał w czasach, kiedy z Internetu korzystali wyłącznie naukowcy i nikomu nie śniło się, że w sieci mogą znaleźć się miliony ludzi. Bezpieczeństwo zostało zaniedbane podobnie jak w aplikacji [[sendmail]] czy serwerach [[FTP]]. Kiedy okazało się, że cyberprzestępcy wykorzystują luki w BIND-ie do ataków, to konieczne stało się ciągle poprawianie serwera. Wersje od BIND 4 do BIND 8 zawierały w sobie szereg błędów, które komputerowi włamywacze mogli wykorzystać. BIND 9 powstał od zera, aby skończyć z tymi problemami. Jednak duży zasób dostępnych funkcji może stać się problemem dla wielu administratorów, którzy nie zawsze będą umieli je poprawnie skonfigurować, co może zagrozić bezpieczeństwu. |
BIND powstał w czasach, kiedy z Internetu korzystali wyłącznie naukowcy i nikomu nie śniło się, że w sieci mogą znaleźć się miliony ludzi. Bezpieczeństwo zostało zaniedbane podobnie jak w aplikacji [[sendmail]] czy serwerach [[File Transfer Protocol|FTP]]. Kiedy okazało się, że cyberprzestępcy wykorzystują luki w BIND-ie do ataków, to konieczne stało się ciągle poprawianie serwera. Wersje od BIND 4 do BIND 8 zawierały w sobie szereg błędów, które komputerowi włamywacze mogli wykorzystać. BIND 9 powstał od zera, aby skończyć z tymi problemami. Jednak duży zasób dostępnych funkcji może stać się problemem dla wielu administratorów, którzy nie zawsze będą umieli je poprawnie skonfigurować, co może zagrozić bezpieczeństwu. |
||
=== Zobacz też === |
=== Zobacz też === |
||
*[[Apache |
*[[Apache HTTP Server|Apache]] |
||
*[[ |
*[[cron]] |
||
*[[Poczta elektroniczna|email]] |
*[[Poczta elektroniczna|email]] |
||
*[[HTTP]] |
*[[Hypertext Transfer Protocol|HTTP]] |
||
=== Linki zewnętrzne === |
=== Linki zewnętrzne === |
Wersja z 17:08, 9 paź 2012
BIND (Berkeley Internet Name Domain, poprzednio: Berkeley Internet Name Daemon) jest popularnym serwerem (demonem) DNS. Został on stworzony przez Paula Vixie w roku 1988 podczas jego pracy w DEC. BIND jest jednym z najpopularniejszych serwerów DNS wykorzystywanym w systemach Linux i Unix. BIND stanowi ważny składnik zapewniający poprawne działanie systemu nazw w Internecie. Wielu użytkowników globalnej sieci bezwiednie korzysta z serwera BIND, kiedy ich przeglądarka WWW odpytuje go o adres IP komputera udostępniającego interesującą ich stronę.
Historia
Wersja BIND 9 została napisana w 2000, aby rozwiązać część problemów poprzednich wydań tego programu. Zapewniono obsługę rozszerzeń bezpieczeństwa (ang. DNS Security Extensions RFC 2535), dodano obsługę rekordów TSIG (uwierzytelnianie kryptograficzne RFC 2845), powiadomień DNS, nsupdate (ułatwiona aktualizacja rekordów DNS), IPv6, czyszczenie rekordów rndc (ang. rndc flush), widoków, pracy wieloprocesorowej oraz poprawiono poziom przenośności kodu między różnymi platformami.
BIND był rozwijany od wczesnych lat 80. XX wieku w ramach projektów DARPA. W połowie dekady pracę nad serwerem przejęła korporacja DEC. Jednym z jej pracowników biorących udział w projektowaniu BIND-a był Paul Vixie, który kontynuował swoją pracę po opuszczeniu tej firmy. Potem stał się jednym z założycieli ISC (ang. Internet Software Consortium), organizacji zarządzającej standardami Internetu, która przejęła prace nad dalszym rozwojem BIND-a. BIND 9 powstał podczas realizacji kilku komercyjnych oraz wojskowych projektów. Firmy wykorzystujące Uniksa chciały zapewnić, aby BIND był ciągle konkurencyjny względem serwerów DNS sprzedawanych przez Microsoft. Rozwój protokołu DNSSEC był wspierany przez wojsko USA, które chciało zwiększyć bezpieczeństwo systemu nazw.
BIND powstał w czasach, kiedy z Internetu korzystali wyłącznie naukowcy i nikomu nie śniło się, że w sieci mogą znaleźć się miliony ludzi. Bezpieczeństwo zostało zaniedbane podobnie jak w aplikacji sendmail czy serwerach FTP. Kiedy okazało się, że cyberprzestępcy wykorzystują luki w BIND-ie do ataków, to konieczne stało się ciągle poprawianie serwera. Wersje od BIND 4 do BIND 8 zawierały w sobie szereg błędów, które komputerowi włamywacze mogli wykorzystać. BIND 9 powstał od zera, aby skończyć z tymi problemami. Jednak duży zasób dostępnych funkcji może stać się problemem dla wielu administratorów, którzy nie zawsze będą umieli je poprawnie skonfigurować, co może zagrozić bezpieczeństwu.