Przejdź do zawartości

Julie London: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Oleo (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
Oleo (dyskusja | edycje)
m Biografia: drobne techniczne
Linia 26: Linia 26:


== Biografia ==
== Biografia ==
Rodzice Julie byli artystami występującymi w [[wodewil]]u. W 1945 ukończyła Hollywood Professional School, a dwa lata później poślubiła [[Jack Webb|Jacka Webba]]. Z tego małżeństwa pochodzą dwie córki, jednak para rozstała się w latach 50. W 1955 London rozpoczęła karierę wokalną. Album ''Julie Is Her Name'' dotarł do 2. miejsca listy sprzedaży w Stanach Zjednoczonych, a piosenka ''[[Cry Me a River]]'' stała się wielkim przebojem. London została trzykrotnie okrzyknięta wokalistką roku przez tygodnik "[[Billboard (magazyn)|Billboard]]" (1955, 1956 i 1957). Zagrała w filmie ''[[Człowiek z Zachodu]]'' u boku [[Gary Cooper|Gary'ego Coopera]]. Nagrała ponad 30 albumów, a jej kariera aktorska trwała niemal 40 lat. Jej drugim mężem był [[Bobby Troup]], autor m.in. ''Route 66'' i ''The Girl Can't Help It''. W 1995 London doznała [[udar mózgu|udaru]] i już nie wróciła do zdrowia. Zmarła w 2000.
Rodzice Julie byli artystami występującymi w [[wodewil]]u. W 1945 ukończyła Hollywood Professional School, a dwa lata później poślubiła [[Jack Webb|Jacka Webba]]. Z tego małżeństwa pochodzą dwie córki, jednak para rozstała się w latach 50. W 1955 London rozpoczęła karierę wokalną. Album ''Julie Is Her Name'' dotarł do 2. miejsca listy sprzedaży w Stanach Zjednoczonych, a piosenka ''[[Cry Me a River]]'' stała się wielkim przebojem. London została trzykrotnie okrzyknięta wokalistką roku przez tygodnik [[Billboard (magazyn)|Billboard]] (1955, 1956 i 1957). Zagrała w filmie ''[[Człowiek z Zachodu]]'' u boku [[Gary Cooper|Gary'ego Coopera]]. Nagrała ponad 30 albumów, a jej kariera aktorska trwała niemal 40 lat. Jej drugim mężem był [[Bobby Troup]], autor m.in. ''Route 66'' i ''The Girl Can't Help It''. W 1995 London doznała [[udar mózgu|udaru]] i już nie wróciła do zdrowia. Zmarła w 2000.


== Dyskografia ==
== Dyskografia ==

Wersja z 07:30, 17 gru 2012

{{{nazwa}}}
ilustracja
Miejsce urodzenia

Santa Rosa

Pochodzenie

amerykańskie

Gatunki

jazz, pop

Zawód

piosenkarka, aktorka

Strona internetowa

Julie London, właśc. Gayle Peck (ur. 26 września 1926 w Santa Rosa, zm. 18 października 2000 w Encino)[1][2] – amerykańska aktorka i piosenkarka. Największe triumfy święciła w latach 50. XX wieku.

Biografia

Rodzice Julie byli artystami występującymi w wodewilu. W 1945 ukończyła Hollywood Professional School, a dwa lata później poślubiła Jacka Webba. Z tego małżeństwa pochodzą dwie córki, jednak para rozstała się w latach 50. W 1955 London rozpoczęła karierę wokalną. Album Julie Is Her Name dotarł do 2. miejsca listy sprzedaży w Stanach Zjednoczonych, a piosenka Cry Me a River stała się wielkim przebojem. London została trzykrotnie okrzyknięta wokalistką roku przez tygodnik „Billboard” (1955, 1956 i 1957). Zagrała w filmie Człowiek z Zachodu u boku Gary'ego Coopera. Nagrała ponad 30 albumów, a jej kariera aktorska trwała niemal 40 lat. Jej drugim mężem był Bobby Troup, autor m.in. Route 66 i The Girl Can't Help It. W 1995 London doznała udaru i już nie wróciła do zdrowia. Zmarła w 2000.

Dyskografia

  • 1955: Bethlehem's Girlfriends
  • 1955: Julie Is Her Name
  • 1956: Lonely Girl
  • 1956: Calendar Girl
  • 1957: About the Blues
  • 1957: Make Love to Me
  • 1958: Julie
  • 1958: Julie Is Her Name, Volume II
  • 1958: London by Night
  • 1959: Swing Me an Old Song
  • 1959: Your Number Please
  • 1960: Julie... At Home
  • 1960: Around Midnight
  • 1961: Send for Me
  • 1961: Whatever Julie Wants
  • 1962: The Best of Julie London
  • 1962: Sophisticated Lady
  • 1962: Love Letters
  • 1962: Love on the Rocks
  • 1963: Latin in a Satin Mood
  • 1963: Julie's Golden Greats
  • 1963: The End of the World
  • 1963: The Wonderful World of Julie London
  • 1964: Julie London
  • 1964: In Person at the Americana
  • 1965: Our Fair Lady
  • 1965: Feeling Good
  • 1965: By Myself
  • 1965: All Through the Night: Julie London Sings the Choicest of Cole Porter
  • 1966: For the Night People
  • 1967: Nice Girls Don't Stay for Breakfast
  • 1967: With Body & Soul
  • 1968: Easy Does It
  • 1969: Yummy, Yummy, Yummy
  • 1975: The Very Best Of Julie London
  1. Julie London w bazie IMDb. [dostęp: 2010-04-12].
  2. Piękne głosy, red. J. Chojnacki, Warszawa: Baobab Productions, 2006, ISBN 83-60522-04-9