Nicholas Murray Butler: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m →Linki zewnętrzne: kat. |
m Usunięcie kategorii "Amerykańscy protestanci", por. Wikipedia:Poczekalnia/kwestie techniczne/2012:12:09:Kategoria:Amerykańscy protestanci |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
[[Kategoria:Amerykańscy dyplomaci]] |
[[Kategoria:Amerykańscy dyplomaci]] |
||
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Czerwonego Orła]] |
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Czerwonego Orła]] |
||
[[Kategoria:Amerykańscy protestanci]] |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1862]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1862]] |
||
[[Kategoria:Zmarli w 1947]] |
[[Kategoria:Zmarli w 1947]] |
Wersja z 22:29, 6 mar 2013
Nicholas Murray Butler (ur. 2 kwietnia 1862 w Elizabeth, zm. 7 grudnia 1947 w Nowym Jorku) – amerykański filozof, publicysta i dyplomata, laureat pokojowej Nagrody Nobla.
Studiował w Columbia College, gdzie w 1882 uzyskał stopień bachelor of arts, rok później magisterium, a w 1884 stopień doktora. W 1885 studiował w Paryżu i Berlinie; w tym czasie nawiązał przyjaźń z Elihu Rootem. Jesienią tego roku zatrudnił się na wydziale filozofii Columbia College. W 1896 uczelnia zmieniła nazwę na Columbia University in the City of New York. W 1901 Butler zaczął kierować administracją uczelni. W 1902 objął stanowisko rektora (university president), które pełnił do 1945. W czasie jego prezydencji uczelnia została znacznie rozbudowana: liczba studentów wzrosła od 4000 do 34 000. W 1934 powstała największa biblioteka Uniwersytetu Columbia; w 1946, jeszcze za życia Butlera nadano jej nazwę Butler Library.
W 1912 kandydował na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych z ramienia Partii Republikańskiej, wraz z kandydatem na prezydenta, ówczesnym prezydentem Williamem Howardem Taftem. Jednak, przegrali z kandydatami Demokratów, Woodrowem Wilsonem na prezydenta i Thomasem Marshallem na wiceprezydenta.
W 1931 otrzymał, wraz z Jane Addams, pokojową Nagrodę Nobla za ich udział w propagowaniu paktu Brianda-Kellogga.